1984

20 Jaar Aardschok

Op 17 en 18 december is Aardschok in de Westfalenhal te Dortmund present. Wat wil je met Ozzy Osbourne, Def Leppard, Scorpions, Iron Maiden, MSG, Quiet Riot, Judas Priest en Krokus in één zaal. Door het in ruime mate aanwezige licht (de ZDF filmt alle bands) zijn de livefoto’s zo mooi dat de uitgever van Der Deutsche Aardschok (een vertaalde versie van DNA, die het ruim een jaar volhoudt, maar dan wegens een gebrek aan financiële middelen moet ophouden) een fotospecial uitbrengt van het Rockpop-festival.
Ook in Nederland ligt die special in de eerste weken van 1984 bij de DNA-verkooppunten. Gelukkige bijkomstigheid is dat de drukkerij van die special falliet gaat en er nooit een rekening voor het drukwerk volgt. Eindelijk een financiële meevaller voor Aardschok, waardoor de oplage in 1984 naar vijfduizend kan stijgen. Evenals de verkoopprijs die 4,50 wordt. Stijgende papierprijzen en een vergrootte marge voor de platenzaken (drie kwartjes ‘winst’ per verkochte Aardschok) zijn daar de belangrijkste oorzaken van.

Hoewel de NWOBHM langzaam maar zeker aan het doodbloeden is, siert een groepsfoto van Tokyo Blade nog wel de voorkant van DNA 10. Het Rockpop festival komt ruimschoots aan bod, evenals de aankondiging voor de derde Aardschokdag waar naast Tokyo Blade Horizon, Savage, Metallica en Venom optreden. De organisatie is, na de eerdere ervaringen, nu in professionele handen van Mojo Concerts. Slayer’s ‘Show No Mercy’ heeft de eer om als eerste tot ‘Elpee van de Maand’ gekozen te worden. Een item waar de platenzaken zeer blij mee zijn. Sommige zullen maandelijks acties rondom Aardschok’s Elpee van de Maand houden.

Iron Maiden eindigt in februari 1984, als DNA 11 verschijnt, weer als eerste bij de meest populaire bands, nipt gevolgd door Metallica en Raven. Queensrÿche wordt aan de Aardschoklezers voorgesteld en verder zijn het vooral Judas Priest, Aldo Nova en Mercyful Fate die de aandacht en bladruimte opeisen. Aangezien Aardschok door de steeds drukkere werkzaamheden niet alle verkooppunten meer kan bezoeken is een jaar eerder iemand bereid gevonden om maandelijks al die winkels van Aardschokken te voorzien. Als die oplichter er opeens met de opbrengst van twee maanden Aardschok vandoor gaat, staat Aardschok kort voor het definitieve einde. Het spaargeld van mijn vriendin Marijke Koggel en de hulp van platenmaatschappij Roadrunner (die zes pagina’s advertentieruimte boekt en meteen vooruit betaalt) zorgt ervoor dat Aardschok toch door kan gaan.

DNA 12, met Venom op de voorkant, staat boordevol interviews met de bands die de derde Aardschokdag tot een succes maakten. Met het eerste grote optreden van de Metallica-leden, die bloednerveus door de IJsselhal banjeren. Warlock komt voor het eerst aan bod en in dit maartnummer staat geen CD van de Maand, gewoonweg omdat er die maand geen goed album is verschenen. De mini-poster staat vol met liveshots van Manowar, dat zich in de Londense Hammersmith Odeon aan Europa voorstelt.

De eerste ‘cover’ die Anthrax krijgt staat op DNA 13. Gitarist Scott Ian danst op een flipperkast. De foto is gemaakt in Londen, alwaar Scott evenals ondergetekende en André Verhuysen verblijven om de eerste toer van Metallica te bezoeken. Een toer die trouwens afgelast wordt vanwege de geringe belangstelling voor de package met Exciter, The Rods en Metallica. Maar ja, een weekje met Metallica stappen in Londen is in 1984 nog leuk. Geen hond die ze kent. In Engeland ontstaat het idee om een Iron Maiden-history te laten schrijven door Maiden-fan Verhuysen. Aardschok heeft er weer een redacteur bij…

Manowar-frontman Eric Adams prijkt op DNA 14. Helaas geen interview met deze Noorman, wel een verslag van het ‘afscheidsconcert’ van Status Quo (volgens mij hebben ze vorig jaar nog opgetreden), en een toerverslag van Loudness in Nederland. Aardschok heeft in Nederland inmiddels 83 verkooppunten, en die staan dan ook mooi in deze uitgave vermeld.

Lita Ford is de eerste vrouw op de voorkant in juli 1984, als DNA 15 verschijnt. Er zullen er dat jaar nog meerdere volgen. Elpee van de Maand juni is Mercyful Fate’s ‘Don’t Break The Oath’, terwijl ‘Ride The Lightning’ van Metallica dat in juli is. Dio zet Pinkpop in vuur en vlam, terwijl vele hardrockbands dat in het Belgische stadje Poperinge doen, tijdens het Heavy Sound festival (met o.a. Metallica, Motörhead en Mercyful Fate). Op de achterkant een fotosessie met Metallica, ‘geschoten’ in de McDonald’s te Delft (zou dat tegenwoordig ook nog kunnen?).

Covervrouw Wendy O Williams begroet de Aardschoklezers van DNA 16 en Lee Aaron (echte naam Karen Greening) is de appetijtelijke dame op DNA 17, die voor het grootste gedeelte door Iron Maiden en Yngwie Malmsteen in beslag wordt genomen.

In Oktober 1984 is DNA 18 uit. Leuk is het verslag van Breaking Sound, een door Kronenbourg-bier gesponsord festival. Ozzy Osbourne, Gary Moore en Metallica zijn de belangrijkste bands. Op de achtergrond werkt laatstgenoemde band hard om onder het contract met haar eerste platenmaatschappij uit te komen. De hele nacht hangt drummer Lars met toekomstige manager Peter Mensch aan de telefoon, terwijl Verhuysen en ondergetekende een tray Kronenbourg op Lars’ hotelkamer meester maken.