In de Aardschok van april 2009 lees je alles over:
STEVEN WILSON — DELAIN — PESTILENCE — HDK — DEAD HEAD — KONG — CANDLEMASS — THERAPY? — SAMAEL — MY DYING BRIDE — LION’S SHARE — MANTIC RITUAL — CAULDRON — DEEP PURPLE — RAZOR OF OCCAM — BURIED INSIDE — EPHEL DUATH — FIVE FINGER DEATH PUNCH — CATTLE DECAPITATION — JOE COFFEE — NOFX — DEFEATER — ONLY ATTITUDE COUNTS — CONCRETE BLOCK — DEAL WITH IT — NOISE WITHIN
VAN PUBER TOT ROCKGOD
STEVEN WILSON (PORCUPINE TREE)
Steven Wilson is vooral bekend als zanger/gitarist van Porcupine Tree, maar daarnaast is hij actief in tal van andere projecten – waarvan Blackfield de bekendste is – en produceert hij ook albums voor anderen. De 41-jarige Engelsman leeft dus echt voor de muziek. Hij heeft zelfs geen tijd voor een gezin. En toch voelt hij zichzelf geen rockster.
DELAIN
POP MET STEVIGE METALJAS
‘April Rain’, het tweede album van het Nederlandse Delain verschijnt op 20 maart. Alles wordt uit de kast getrokken om er een succes van te maken. Logisch, want het album biedt zeker mogelijkheden. De CD staat bomvol met krachtige, pakkende metalhits, die ook wel eens bij een breder publiek in de smaak zouden kunnen vallen. „Qua structuur zijn de nummers op ‘April Rain’ eigenlijk popliedjes met een hele stevige metaljas. Pakkende, korte nummers, en dat werkt live natuurlijk ook goed”, zegt bandleider Martijn Westerholt vol vertrouwen. Samen met frontvrouw Charlotte Wessels staat hij Aardschok te woord
PESTILENCE
WEDEROPSTANDING VIA OMWEG
Op het moment dat niemand er nog op durfde te hopen, meldt Pestilence zich weer. De band bestaat anno 2009 uit een gelouterd, internationaal gezelschap, dat de wederopstanding markeert met de zeer overtuigende CD ‘Resurrection Macabre’. Zanger, gitarist en componist Patrick Mameli over het roerige verleden van zijn band, de lange voorgeschiedenis van de nieuwe CD, en de plaats die Pestilence nu in zijn leven inneemt.
HDK
OVERSPANNEN BREIN
Na het beluisteren van het HDK-album ‘System Overload’ vraag ik me af hoe dit kan. Hoe is het mogelijk dat iemand die persoonlijk in zo’n diepe crisis zit, zo’n geweldige CD in elkaar kan draaien? Sander Gommans, het brein achter dit nieuwe project, praat zeer openhartig over de totstandkoming van ‘System Overload’, zijn burn-out en het einde van After Forever.
DEAD HEAD
EST. 1989
Onlangs bracht het thrash metalkwartet Dead Head met ‘Depression Tank’ hun vijfde album uit, wat wederom overtuigt van begin tot eind. Het is een plaat geworden die bol staat van de energie, precies zoals een goed album in het genre hoort te klinken. Als nieuwbakken bassist/ zanger Ralph de Boer over Dead Head praat, dan doet hij dat met trots. Je krijgt bij wijze van spreken het idee dat er aan de andere kant van de telefoonlijn constant een glimlach verschijnt op zijn gezicht.
KONG
WAT HET LIJKT IS WAT JE KRIJGT
Sinds de oprichting in 1990 neemt het Nederlandse Kong een unieke plaats in binnen de rockwereld. Kongs instrumentale mix van metal, progressieve rock, elektronica en avant-garde is uniek in zijn soort en de band wordt alom geprezen, maar na zeven platen valt in 2000 het doek. Tijdelijk, zo blijkt nu, want in 2006 besluit oerlid Mark Drillich de band nieuw leven in te blazen en dat resulteert uiteindelijk in een nieuwe CD, het heavy, riff-georiënteerde ‘What It Seems Is What You Get’. Nog steeds instrumentaal, maar voorzien van veel minder elektronica. Bassist Drillich vertelt over de doorstart van Kong.
CANDLEMASS
DE BESTE PLAAT SINDS JAREN
De geschiedenis heeft inmiddels wel bewezen dat de eerste albums van metalbands op lange termijn vaak ook de beste zijn. Vanzelfsprekend zijn er ook uitzonderingen op die regel. Het Zweedse Candlemass, ‘groot’ in de jaren tachtig, maakte in 2004 een nieuwe start, leverde sindsdien verschillende interessante albums af en komt deze maand plotseling met het geweldige ‘Death Magic Doom’. Het sterkste Candlemass-album sinds jaren, en een CD die ook echt weer de sfeer en klasse van succesvolle platen als 'Epicus Doomicus Metallicus’ en 'Nightfall’ uitstraalt.
DE ZINVOLLE WERKELIJKHEID VAN
THERAPY?
Tot op de dag van vandaag is de invloed van de filosoof Emmanuel Kant voelbaar, zeker bij idealisten, postmodernen die oog hebben voor esthetiek en ‘self-made’ doeners en denkers. Eén ervan is de Ier Andy Cairns, voorman van Therapy?. Deze arbeiderszoon trekt na vier jaar zijn band uit het slop met ‘Crooked Timber’, een CD die muzikaal nog het meest wegheeft van het debuut ‘Nurse’ uit 1993. Het ontspannen, bebaarde mannetje nestelt zich in de lobby van het Americain Hotel in Amsterdam om met Aardschok te praten over literatuur, thematiek, muziek in concepten en het aanstaande twintigjarige jubileum
SAMAEL
TERUG NAAR DE WORTELS VAN HET KWAAD
Sommige muzikanten zijn zó gedreven dat ze aan een enkele vraag genoeg hebben om bijna alle vragen van de journalist in één lange monoloog te beantwoorden. Samael-zanger/gitarist Vorph is er zo een. ‘Above’, het nieuwe album van zijn band mag gerust een grote verrassing genoemd worden. Niemand had na de vele dansbare techno-metal-CD’s die Samael de afgelopen tien jaar op ons losliet, zo’n furieuze black metalplaat verwacht. Zo hard en snel klonken de Zwitsers zelfs niet op hun debuutalbum!
Ik begrijp goed dat ik niet de eerste of laatste journalist ben die Vorph vraagt naar de reden van deze grote ommezwaai, maar we komen er natuurlijk niet onderuit om ermee te beginnen
MY DYING BRIDE
„MELANCHOLIE EN SOMBERHEID MAKEN ONS GELUKKIG”
Met Paradise Lost en Anathema behoort My Dying Bride tot de ‘Peaceville 3’; drie bands uit Manchester en omgeving die de Engelse doom metal zijn huidige vorm heeft gegeven. Volgend jaar bestaat My Dying Bride twintig jaar en inmiddels heeft de band zijn tiende plaat afgeleverd: ‘For Lies I Sire’. Gitarist Andrew Craighan telefoneert met Aardschok.
LION’S SHARE
DONKERE GEBEURTENISSEN
Met ‘Emotional Coma’ (2007) keerde het Zweedse Lion’s Share in een nieuwe bezetting terug aan het metalfront. De muziek was ontdaan van alle symfonische en vocale bombast, en de band klonk feller dan ooit. Met de opvolger ‘Dark Hours’ heeft Lion’s Share zich nog meer verdiept in die nieuwe muzikale koers. Het heeft in ieder geval alvast een nummer-één-notering in de soundcheck van Sweden Rock Magazine opgeleverd. Gitarist/bandleider Lars Chriss is daar uiteraard zeer verheugd over.
MANTIC RITUAL
GEBOREN THRASHERS
De nieuwe thrashbandjes vliegen je de laatste tijd om de oren. Het is zelfs zo ernstig dat er wordt gesproken van een heuse ‘New Wave Of Thrash Metal’. Er zijn bands die standaard thrash metal trachten te combineren met modernere varianten en bands die van kopiëren een sport maken. Het uit Pittsburgh (Pennsylvania) afkomstige Mantic Ritual lijkt zich in eerste instantie te plaatsen in die tweede categorie. Een gesprek met drummer Adam Haritan (22) brengt hier echter verandering in.
CAULDRON
OUDE METAL IN NIEUW SPIJKERJASJE
Alles komt ooit terug. Vooral in de muziek. De wereld van de heavy metal is daarin bepaald geen uitzondering. Een groeiend aantal jonge bands grijpt terug op de overzichtelijke, stoere sound uit de vroege jaren tachtig; de tijd dat Iron Maiden en Saxon op hun best waren en de jongens van Metallica net om de hoek kwamen kijken. Zo’n band is het Canadese Cauldron, dat samen met een aantal geestverwanten prijkt op de onlangs verschenen compilatie ‘Heavy Metal Killers’. Begin april komt het officiële debuut ‘Chained To The Nite’ uit. Zanger en bassist Jason Decay over een nieuwe band met een oud geluid.
DEEP PURPLE
PERFECT STRANGERS
Een van de meest spectaculaire comebacks uit de lange geschiedenis van de hardrock staat op naam van Deep Purple. Na enkele jaren waarin de band zich de grootste rockband ter wereld mocht noemen, ging het succesverhaal in 1976 als een nachtkaarsje uit. In 1984 hergroepeerde de beroemde Mark II-bezetting zich echter en verraste vriend en vijand met het ijzersterke ‘Perfect Strangers’. Het verbaasde echter niemand dat ook de vredespijp al snel weer doofde. Zanger Ian Gillan blikt nog een keer terug.
RAZOR OF OCCAM
RELIGIE Versus WETENSCHAP
‘Homage To Martyrs’ is zonder twijfel een van de meest indrukwekkende debuutalbums die ik in lange tijd heb gehoord. Niet zo vreemd ook, want de van oorsprong Australische black/thrashband Razor Of Occam bestaat al ruim tien jaar en de bandleden deden ervaring op in onder meer Deströyer 666 en Marshall Law. Bassist Alex legt ons uit waarom het allemaal zo lang heeft geduurd en waarom de band destijds besloot te emigreren naar Engeland.
BURIED INSIDE
DE VERDIENSTEN VAN HET FALEN
Het Canadese Buried Inside timmert al sinds 1997 aan de weg. Het balletje begon echter pas echt te rollen nadat Relapse in 2005 het briljante conceptalbum ‘Chronoclast’ uitbracht, dat overal met lof werd onthaald. Vier jaar later is er eindelijk een opvolger. En wat voor een! ‘Spoils Of Failure’ maakt het lange wachten meer dan goed. De spraakzame zanger Nicholas Shaw staat Aardschok te woord.
EPHEL DUATH
HONDENLEVEN
Alles aan Ephel Duath is bijzonder. Van de bandnaam tot het personeelsverloop. De muziek is een bizarre mix van extreme metal, fusion en progressieve rock waarin een slide gitaar de boventoon voert. De nieuwe CD is een conceptalbum over het leven gezien door de ogen van een trouwe viervoeter. En oh ja, de nieuwe zanger is ook professioneel pokerspeler. Hoewel, nieuwe zanger?
FIVE FINGER DEATH PUNCH
DE EERSTE KLAP…
Een band die zelf een album opneemt, getekend wordt door een platenmaatschappij, en in anderhalf jaar 300.000 exemplaren van het debuut verkoopt; het lukte Five Finger Death Punch met de CD ‘The Way Of The Fist’. Terwijl de band in Amerika uitgroeide tot een nieuwe sensatie, moest de rest van de wereld wachten. Begin dit jaar kwam het album eindelijk in Europa uit. Een paar weken later was de band in het land voor een optreden.
CATTLE DECAPITATION
EEN PAIN IN THE ASS MET DIEPGANG
Al ruim tien jaar communiceert Cattle Decapitation middels keiharde grindcore/death metal zijn misantropische pro-dierenboodschap. Dat dit op ‘The Harvest Floor’ niet anders is, blijkt al uit de hoes van dit vierde album. Hierop zie je hoe een rij mensen naar een slachthuis wordt geleid. Dat is echter niet het meest opvallende aan deze CD. Het is namelijk met enorme afstand het beste wat de Amerikaanse vegetariërs tot nu toe op het muzikale vlak hebben laten horen. We praten met zanger Travis Ryan, die zijn meningen niet bepaald onder stoelen of banken steekt.
JOE COFFEE
GEEN SLAP BAKKIE!
Joe Coffee werd vooral bekend door zanger Paul Bearer, voorheen van Sheer Terror. Muzikaal hebben beide bands echter weinig overeenkomsten. Het is moeilijk uit te leggen hoe deze band dan wél klinkt, want Joe Coffee zet op het debuutalbum ‘When The Fabric Don’t Fit The Frame’ al direct een eigen stijl neer. Gitarist/oprichter Ray Canapini is blij dat de CD, die eerder gelimiteerd als eigen beheer- release verscheen, nu eindelijk via I Scream Records uitkomt.
NOFX
FAT MIKE PRAAT!
Na een mediastilte van ruim acht jaar geeft NOFX-frontman Michael Burkett (Fat Mike) eindelijk weer eens een interview. NOFX is een van de weinige bands die de teloorgang van de westcoast-punkscene heeft overleefd. Sterker nog, NOFX is nog steeds razend populair en 2009 lijkt een druk jaar te worden voor de band. De DVD ‘Backstage Passport’ staat op het punt van uitkomen en begin mei verschijnt het achttiende album ‘Coaster’. Genoeg onderwerpen dus voor een gesprek met Fat Mike, behalve zanger van NOFX ook eigenaar van platenmaatschappij Fat Wreck Chords.
DEFEATER
GERED VAN DE ONDERGANG
Collega Diana Willms beloonde ‘Travels’ in de vorige Aardschok al met 90 punten en ook in huize Cro-Mag wordt dit album aanbeden. Zowel tekstueel als muzikaal heeft Defeater de lat erg hoog gelegd. Gitarist Jason Maas (Nederlandse voorouders) heeft de CD zelf geproduceerd en schrijft daarnaast alle muziek voor de band uit Boston. Samen met zanger Derek Archamnault schreef hij bovendien ook nog de teksten van dit conceptalbum. Hoogste tijd voor een onderhoud met hem.
ONLY ATTITUDE COUNTS
WEENSE VOLHOUDERS
Only Attitude Counts’ vijfde album ‘Triumph Of The Underdogs’ is hun beste tot nu toe. De band uit Wenen is met zijn door Agnostic Front, Warzone en Madball geïnspireerde sound zowel geliefd als gehaat, maar zelfs de grootste negatievelingen zullen moeten toegeven dat de CD een stuk volwassener en gevarieerder klinkt dan het oudere werk. Zanger Mike Crucified en zijn band weten van geen ophouden.
CONCRETE BLOCK
ITALIAANSE MISBAKSELS
Concrete Block bestaat uit vijf muzikanten die al vanaf hun schooltijd vrienden zijn en samen zijn opgegroeid in Turijn, één van de meest depressieve steden in Italië. Het is dan ook niet vreemd dat de sound van Concrete Block hard en rauw is en dat ook de teksten weinig vrolijkheid herbergen. Zanger Saverio ziet de band dan ook als zijn enige uitweg uit de grauwe werkelijkheid.
DEAL WITH IT
‘AMERIKAANSE’ NEGATIVO’S
Na ‘End Time Prophecies’ te hebben beluisterd, wist ik direct dat Deal With It een van de meest talentvolle hardcorebands uit Amerika is. Maar wat blijkt? Het vijftal komt uit Leeds, in Engeland! Maar goed, wie verwacht nu ook een mix van thrash en old-school hardcore uit dat land? Hoe dan ook, Deal With It heeft mijn hart gestolen met het messcherpe debuut. Zanger Michael Carver weet echter nu al dat zijn band nóg beter kan.
NOISE WITHIN
‘ZONDER GROOTHEIDSWAANZIN VERHUIS JE NIET NAAR HOLLYWOOD’
De Nederlander Boris Bouma verliet tien jaar geleden zijn band Frozen Sun en verhuisde naar Los Angeles om het daar te gaan maken in de muziekbusiness. Na een auditie bij Linkin Park, een platendeal ter waarde van een half miljoen dollar met zijn band Epidemic, een stadiontoer door de Verenigde Staten als support-act van Nickelback en een enorm drugsprobleem dat hij overwon, is hij nu klaar om met zijn nieuwe band Noise Within furore te maken.