In de Aardschok van Oktober 2009 lees je alles over:
ENSIFERUM — WOLFMOTHER — AFI — ALICE IN CHAINS — AMERICAN STEEL — AXXIS — BURNT BY THE SUN — THE CASUALTIES — CIRRHA NIVA — DEAD SWANS — DYING FETUS — ELSROCK — EUROPE — GOTTHARD — INSOMNIUM — ALCATRAZ METAL FESTIVAL ’09 — WACKEN OPEN AIR — LYNCH MOB — MEGADETH — PARADISE LOST — PHILIP SAYCE — THE POODLES — PORCUPINE TREE — RAISED FIST — SCAR SYMMETRY — SECRETS OF THE MOON — DE KLASSIEKER — SONATA ARCTICA — SPOIL ENGINE — SUBSIGNAL — SUMMER DARKNESS — TRAPPED UNDER ICE — U.D.O. — VAN PUBER TOT ROCKGOD
ENSIFERUM
LEVEN NA DE DOOD
Na bijna vijftien jaar vecht Ensiferum nog altijd op het scherp van de snede. Zelfs conflicten in eigen gelederen en het vertrek van enkele kernleden heeft de vlam van oprichter Marcus Toivonen niet kunnen doven. Integendeel, het Finse folkmetalgezelschap staat er tegenwoordig beter voor dan ooit. Na het succesvolle ‘Victory Songs’ (2007) heeft de band alleen maar aan strijdvaardig voetvolk gewonnen. Aan het nieuwe ‘From Afar’ om de hoge verwachtingen in te lossen. Aardschok kruist de zwaarden met bassist Sami Hinkka.
WOLFMOTHER
ÉÉN EI IS GEEN EI
Alsof het de normaalste zaak van de wereld is verschijnt op 9 oktober het tweede album van dé retrorocksensatie van de laatste jaren, het Australische Wolfmother. Toch had het weinig gescheeld of ‘Cosmic Egg’ was er nooit gekomen. Sterker nog, precies een jaar geleden was Wolfmother op sterven na dood. Tweederde van het trio stapte op, zanger en gitarist Andrew Stockdale in z’n eentje achterlatend. De vrolijke krullenbol legt uit hoe het zo ver heeft kunnen komen, en hoe het nu verder moet.
AFI
POPULAIRDER EN BETER DAN OOIT
Meestal staan commercieel succes en muzikale koppigheid lijnrecht tegenover elkaar en kan het eerste pas worden bereikt wanneer het laatste wordt losgelaten, maar bij AFI blijven ze beide alleen maar toenemen. Op het gewaagde vorige album ‘Decemberunderground’ was van de punk/hardcoreroots nauwelijks meer iets over, wat tot veel kritiek leidde onder de achterban. Het was gelijk ook de bestverkopende AFI-CD ooit. Het achtste album ‘Crash Love’ is nóg alternatiever en staat bomvol toekomstige hits.
ALICE IN CHAINS
HET GEVOEL ACHTERNA (ONTKETEND?)
Alice In Chains staat voor een van de grootste tragediën in de popmuziek. De band leek voorbestemd om tot grote hoogten te stijgen, maar de hardnekkige verslaving van Layne Staley maakte alles kapot. Sinds vier jaar krabbelt de band weer langzaam op, met William DuVall als vervanger voor die in 2002 overleden zanger. Hij is dus ook te horen op de nieuwe plaat ‘Black Gives Way To Blue’. Een gesprek met de volledige band over het verwerken van een donker verleden en het onstuitbare verlangen om door te gaan.
AMERICAN STEEL
NU PAS RESPECT!
American Steel is al sinds het titelloze debuutalbum uit 1998 een van mijn favoriete punkbands, en brak wereldwijd door met de CD’s ‘Rogue’s March’ (1999) en ‘Jagged Thoughts’ (2001). Tot ieders verbazing stopte de band er in 2002 plotsklaps mee om onder de naam Communiqué meer de new wave-kant op te gaan. In 2007 keerde American Steel net zo gemakkelijk weer terug aan het front met het uitstekende ‘Destroy Their Future’ en ook het nieuwe album ‘Dear Friends And Gentle Hearts’ barst weer uit z’n voegen van de kwaliteitspunk. Zanger Rory Henderson blijft nuchter onder het hernieuwde succes.
AXXIS
De aanhouder wint
In de vorige Aardschok noemde ik zanger Bernhard Weiss abusievelijk het enig overgebleven originele lid van Axxis. Natuurlijk is toetsenist Harry Oellers ook al vanaf het begin bij de band en dus mag hij alles vertellen over de nieuwe CD ‘Utopia’.
BURNT BY THE SUN
Het BEGIN VAN HET einde
Het in 1999 opgerichte Burnt By The Sun wist meteen al de nodige interesse te wekken. Het muzikale cv van de leden (Human Remains, Discordance Axis, NORA, Endeavor) trok natuurlijk de aandacht, maar het was vooral de kwaliteit van de hardcore met grindcore-invloeden die overtuigde. Na de geweldige albums ‘Soundtrack To The Personal Revolution’ en ‘The Perfect Is The Enemy Of The Good’ leek niets de band nog in de weg te staan, maar na het plotselinge vertrek van drummer Dave Witte en zanger Mike Olender in 2004 zag de toekomst er ineens slecht uit. Eind 2005 kwam er pas weer schot in de zaak toen de band bekendmaakte dat het nog één keer in de oorspronkelijke bezetting bijeen zou komen voor het maken van een afscheidsalbum, het onlangs verschenen ‘Heart Of Darkness’. Gitarist van het eerste uur John Adubato praat ons bij.
THE CASUALTIES
TWINTIG JAAR!
In 2010 bestaat The Casualties twintig jaar en het nieuwe album ‘We Are All We Have’ is de voorbode van een Europese tournee, begin volgend jaar, om dat te vieren. Al acht albums lang weet deze old-schoolband te overtuigen, en ook ‘We Are All We Have’ is weer een topper. The Casualties klinkt gevarieerder dan ooit tevoren, zonder aan brutaliteit en agressie in te boeten. Gitarist Jake Kolatis maakt tijdens een Amerikaanse tournee even tijd voor Aardschok.
CIRRHA NIVA
TERUG VAN NOOIT WEGGEWEEST
Met het verrassend sterke album ‘For Moments Never Done’ treedt het Nederlandse Cirrha Niva als herboren uit de schaduw. Lang hebben we op vers werk van de band moeten wachten, maar het beproefde geduld wordt ruimschoots beloond. Aardschok belt met gitarist Rob Willemse voor een hernieuwde kennismaking.
DEAD SWANS
NUCHTERE NIEUWKOMERS
De Engelse hardcorescene lijkt langzaam uit een diep dal te klimmen. Oude helden als Knuckledust, maar ook nieuwkomers als Deal With It en Dead Swans dragen daaraan bij. Vooral laatstgenoemde is in een vrij korte periode razendpopulair geworden. In 2008 was de band tijdens de Kerrang!-awards dan ook genomineerd als ‘meest belovende Engelse band’. Een jaar later is het debuutalbum ‘Sleepwalkers’ een feit; een optelsom van agressie, melodie en eigenzinnigheid. Dead Swans wordt veel vergeleken met American Nightmare, maar daar is gitarist Stewart het niet helemaal mee eens.
DYING FETUS
De grote ontlading
‘Stop At Nothing’ was voor hun doen nogal netjes geproduceerd en als gevolg daarvan klonk opvolger ‘War Of Attrition’ te noisy. Op Dying Fetus’ zevende worp ‘Descend Into Depravity’ valt echter alles op zijn plaats. Het album klinkt als een klok: massief, maar warm en kristalhelder. En songtechnisch heeft de band wederom de goede balans gevonden tussen techniek, snelheid en sterke, memorabele riffs. Bassist Sean Beasley, die deze keer drie nummers en alle teksten schreef: “Onze muziek is dé uitlaatklep voor woede en frustratie.”
ELSROCK
29 augustus – Sportaccommodatie R.K.S.V. – Rijssen
Elsrock zorgt voor een dubbel gevoel. Niet alleen omdat het festivalseizoen zo ongeveer ten einde loopt, maar ook door de ophef die er rond dit festival is ontstaan. Zo’n 3500 Gereformeerden kregen last van angst, bestookten de organisatie, dienden bezwaar in bij de gemeente Rijssen en zeven ouderlingen gingen tot aan de Raad van State om zo een vurige strijd met dit ‘wereldse’ (in de van oorspong negatieve betekenis van het woord) evenement aan te gaan. Zo zou onder andere de naam misleidend zijn, want ‘rock’ is geen heavy metal en dit laatste is natuurlijk godslasterend. Gelukkig is Elsrock, zoals ieder jaar, ‘gewoon’ weer een succes met zo’n 1400 aanwezige duivelsaanbidders.
EUROPE
JEUGDSENTIMENT
Eén van de grootste Europe-fans van Nederland is Sander Gommans, voorheen actief bij After Forever en tegenwoordig met zijn eigen project HDK. Een langgekoerde wens van de gitarist/grunter was om ooit zijn helden te mogen interviewen. En wie zijn wij om hem deze gelegenhied te onthouden toen we een onderhoud kregen aangeboden met Europe-zanger Joey Tempest, naar aanleiding van het nieuwe album ‘Last Look At Eden’. Het woord is aan Sander Gommans.
GOTTHARD
Een positief geluid in zware tijden
Als er één band is waar je blind op kunt vertrouwen, is het Gotthard. Elke twee jaar verschijnt een uitstekende plaat, keer op keer gevolgd door prima liveoptredens; een zeldzame zekerheid in deze zware tijden. Dit keer is gitarist Freddy Scherer de woordvoerder van de meest succesvolle Zwitserse rockband aller tijden.
INSOMNIUM
Zou er soms een speciaal muzikanten-gen in het Finse DNA zitten? Na het ijzersterke album ‘Skyforger’ van Amorphis, en de overdonderende plaat ‘Isolation Songs’ van Ghost Brigade komt nu ook de melodische death metalband Insomnium met een uitstekend album op de proppen. Aardschok sprak met gitarist/songschrijver Ville Friman over Insomniums vierde plaat ‘Across The Dark’.
ALCATRAZ METAL FESTIVAL ’09
Aardschok is op deze zonnige zaterdag naar Deinze afgereisd voor de tweede editie van het Alcatraz Metal Festival. Deze dag zal vooral in het teken staan van een weerzien met vele metalveteranen. De organisatie ’trekt de kaart’ om op het hoofdpodium alleen bands te laten optreden uit de ‘gouden’ jaren tachtig. Nieuw, voornamelijk Belgisch talent krijgt de kans op de Club Stage, zeg maar het balkon van de voormalige sportzaal Brielpoort, dat waarschijnlijk vroeger als kantine diende en recht tegenover het hoofdpodium ligt.
WACKEN OPEN AIR
31 juli, 1 & 2 augustus -Wacken (D)
Het succes van Europa’s grootste metalfestival lijkt, afgaande op het toenemende gezeur over de grootte ervan, langzaam te stagneren. Toch is het ook dit jaar weer maanden van tevoren uitverkocht. Alhoewel? een maand van tevoren stond het internet alsnog vol met (sterk in prijs gedaalde) tickets. Velen deden hun kaartje alsnog van de hand vanwege de tegenvallende programmering, wat eigenlijk best een slechte zaak is, aangezien het festival dit jaar zijn twintigjarig jubileum viert. Misschien hadden de organisatoren wel verwacht dat Metallica op hun feestje aanwezig zou zijn. Ondanks het ontbreken van werkelijk bijzondere optredens heeft de organisatie wel overduidelijk z’n best gedaan om het terrein zo begaanbaar mogelijk te maken en is er een extra dorp aan de happening gegroeid. Wacken is dit jaar, ondanks alle beroerde verwachtingen, helemaal zo gek nog niet.
LYNCH MOB
man met een missie
Na zijn vertrek uit Dokken in 1989 slaat gitarist George Lynch een jaar later al keihard terug met zijn nieuwe band Lynch Mob en de geweldige CD ‘Wicked Sensation’. Het succes van de plaat is niet in de laatste plaats te danken aan de uitstekende, dan nog onbekende zanger Oni Logan. Eén album en een toer later loopt de samenwerking spaak en verschijnen er nog twee minder succesvolle Lynch Mob-platen met andere zangers. Sinds de zomer van 2008 zijn Lynch en Logan echter herenigd, zoals te horen op het nieuwe album ‘Smoke And Mirrors’. George Lynch over de geslaagde reünie.
MEGADETH
GEEN CONCESSIES
‘Endgame’ is een ouderwets bevlogen album van Megadeth. Zorgde de komst van de nieuwe sologitarist Chris Broderick voor nieuwe energie? Of scheelde het dat er voor het eerst van een eigen studio gebruik gemaakt kon worden? Allemaal vragen voor het grillige genie Dave Mustaine.
PARADISE LOST
De nuchterheid zelve
De death/doom-pioniers van Paradise Lost zitten de laatste jaren alles behalve stil. Twee jaar geleden bracht de band het succesvolle album ‘In Requiem’ uit en een jaar geleden verscheen nog een live-DVD/CD, getiteld ‘The Anatomy Of Melancholy’, ter ere van het twintigjarig bestaan. Welnu, wederom een jaar verder, zijn we eigenlijk alweer twee releases verder. Zanger en humanist Nick Holmes praat met Aardschok over het nooit eerder uitgebrachte demo-materiaal dat enkele maanden geleden op CD verscheen en natuurlijk het nieuwe album ‘Faith Divides Us – Death Unites Us’, waarmee de band muzikaal gezien behoorlijk terugblikt naar het oudere werk.
PHILIP SAYCE
New Kid On The Block
Als huurling van gearriveerde artiesten als Jeff Healey en Melissa Etheridge leerde gitarist Philip Sayce het klappen van de zweep. Daarnaast had hij in thuisland Amerika in 2003 een monsterhit met deejay/rapper Uncle Kracker. Maar dat Sayce inmiddels stevig op eigen benen staat bewijst het voortreffelijke debuutalbum ‘Peace Machine’. Het is een dampende retroplaat die eigenlijk uit 2005 dateert, maar nu eindelijk ook hier te lande verkrijgbaar is dankzij ‘ons eigen’ Provoque-label. Waarmee Sayce dus in de voetsporen van genregenoot Joe Bonamassa treedt.
THE POODLES
ALLE BEETJES HELPEN
Aan de populariteit van The Poodles in thuisland Zweden lijkt maar geen einde te komen. Sinds de band regelmatig in belangrijke nationale televisieprogramma’s optreedt, kunnen de heren zelfs niet meer de straat over zonder herkend te worden. Overigens lijkt het vertrek van gitarist Pontus Norgren naar Hammerfall, vorig jaar na de release van het tweede album ‘Sweet Trade’, nauwelijks effect te hebben gehad op de hitmachine. Kersverse snarenplukker Henrik Bergqvist (Tiamat, Four Sticks, Southfork) is inmiddels volledig ingeburgerd en het derde album ‘The Clash Of The Elements’ is inmiddels gelanceerd. Aardschok praat bij met de uiterst vriendelijke bassist Pontus Egberg.
PORCUPINE TREE
Geluk bij een ongeluk
Het is altijd weer een verrassing waar Steven Wilson mee voor de dag komt. Ook met Porcupine Tree, een van de bands waarin hij actief is. In dat opzicht stelt ‘The Incident’ niet teleur. Het titelnummer duurt bijna een uur en bestrijkt daarmee vrijwel de hele plaat. De teksten zijn als vanouds diepgravend. De Brit filosofeert onder meer over de door sensatiezucht bevangen media en het voorbijvliegen der jaren. “Wellicht word ik mij langzaam bewust van mijn sterfelijkheid.”
RAISED FIST
VARIATIE BOVEN SNELHEID
Het Zweedse Raised Fist is in de loop der jaren uitgegroeid tot een gevestigde naam in de Europese hardcorescene. Het nieuwe, vijfde album ‘Veil Of Ignorance’ is absoluut het beste dat deze muzikanten ooit maakten. Agressie en melodie gaan hand in hand, en het is erg knap dat de band na zestien jaar nog de klasse en energie bezit om zo te kunnen overtuigen. Zanger Alexander is dan ook aan zijn tweede jeugd begonnen.
SCAR SYMMETRY
ZEG MAAR NEE…
Het moet voor een zanger stiekem toch goed voelen om eerst te worden ontslagen en vervolgens te worden vervangen door twee anderen, omdat níemand de taak in zijn eentje aankan. Het overkwam Christian Älvestam vorig jaar toen hij uit Scar Symmetry werd getrapt. Inderdaad, de Zweedse band die vooral bekend was vanwege zijn fenomenale zanger. En nu? Op 2 oktober verschijnt gewoon – alsof er niks gebeurd is – het vierde album ‘Dark Matter Dimensions’ en eind oktober gaan de mannen op tournee met Behemoth en DevilDriver.
SECRETS OF THE MOON
Bevoorrecht
Secrets Of The Moon is al jaren een van de meest interessante bands uit de underground black metalscene. Hoewel het Duitse gezelschap steeds vaker vergeleken wordt met Satyricon, willen de bandleden hier zelf niets van weten. Secrets Of The Moon trekt zijn eigen plan. Aan de vooravond van de release van het vierde album ‘Privilegium’ vertelt frontman sG (Shammash Golden) hoe deze plaat tot stand is gekomen.
DE KLASSIEKER
SLIPKNOT – ‘SLIPKNOT’
In 1999 was daar opeens Slipknot: negen in overalls gestoken en achter maskers verscholen Amerikanen, behept met de ambitie om alles en iedereen te overtroeven wat betreft agressie en extremiteit. Dat lukte heel aardig met het titelloze debuut, dat in de zomer van dat jaar uitkwam. Toch was er in het begin ook twijfel. Was het wel een serieuze band? Die argwaan heeft intussen plaatsgemaakt voor bewondering. De naargeestige helden uit Des Moines, Iowa bleken veel meer dan een hype. Tien jaar na dato wordt die eerste plaat dan ook beschouwd als een klassieker. Op 09-09-09 verschijnt een jubileumuitvoering. Zanger Corey Taylor blikt nog één keer terug op de omstandigheden waaronder het tot stand kwam.
SONATA ARCTICA
SOMBERE DAGEN
Aan de duizelingwekkende achtbaanrit waar de Finse formatie Sonata Arctica zich al sinds 1999, vanaf de release van het debuut ‘Ecliptica’, in bevindt, lijkt maar geen einde te komen. Iedere toer en elk album brachten het jonge vijftal dichter bij de top. Singles belandden in eigen land steevast hoog in de charts en daarbij sleepte de band tot nu toe zes gouden albums binnen. In 2007 echter, na de release van het succesvolle album ‘Unia’, werd het vijftal onverwachts geconfronteerd met de keiharde realiteit. Jani Liimatainen, gitarist van het eerste uur, moest het Finse leger in. Een strop, aangezien de band zich midden in een tournee bevond. Al gauw werd landgenoot Elias Viljanen bereid gevonden om de klus af te maken. Inmiddels zijn we ruim twee jaar verder, de nieuwe zesde CD ‘The Days Of Grays’ staat op uitkomen en Viljanen is verrassend genoeg nog steeds van de partij. Aardschok belt met de ‘nieuwe’ gitarist en vraagt om opheldering.
SPOIL ENGINE
Het notenneuken voorbij
Het gaat hard met Spoil Engine. Twee jaar sinds het verschijnen van het debuutalbum ‘Skinnerbox V.07’ heeft het Belgische metalgezelschap misschien wel zijn wildste verwachtingen voorbijgestreefd. Ooit begonnen de heren samen met de Nederlandse zanger Niek Tournois Spoil Engine om de vaderlandse metalscene nieuw leven in te blazen, een doel waar ze anno 2009 met het nieuwe ‘Antimatter’ al in zouden kunnen slagen. Spoil Engine is in rap tempo de underground aan het ontgroeien, iets wat ook het grote Roadrunner Records niet ontgaan is. Aardschok spreekt uitgebreid met gitarist Steven Sanders over de motor van de Belgische metalscene.
SUBSIGNAL
In september 2008 gooide de Duitse progessieve metalband Sieges Even onverwacht het bijltje erbij neer. Nu, een jaar later, legt de Nederlandse zanger Arno Mensens uit wat er destijds gebeurd is, en stelt hij meteen zijn nieuwe band Subsignal voor.
SUMMER DARKNESS
Veel muziek, veel zwart en veel zon; om een geslaagde editie van Summer Darkness te garanderen is verder niet veel nodig. Aangezien begin augustus al deze ingrediënten in de binnenstad van Utrecht ruimschoots aanwezig zijn, kan het niet anders dan dat het een leuk festival gaat worden. Alhoewel, iets meer gothic metal had de organisatie wel mogen programmeren.
TRAPPED UNDER ICE
ONDER VOGELs VLEUGELS
Trapped Under Ice uit Baltimore móest wel toeslaan met zijn debuutalbum ‘Secrets Of The World’. De druk op deze band werd immers immens. Na slechts één EP (‘Stay Cold’) werd het al omschreven als een van de meest talentvolle hardcorebands. Dit jaar werd dat debuutalbum dan eindelijk opgenomen. Nu is het aan de critici om hun mening te geven, maar zanger Justice is nog steeds de rust zelve.
U.D.O.
Een kwestie van accept-eren
In totaal was hij ruim twintig jaar het boegbeeld van Accept, de band waarvan hij maar moeilijk afscheid kon nemen. Na zijn eerste vertrek (1987) richtte hij zijn eigen U.D.O. op, waarbij Accept-bandgenoot Stefan Kaufmann zich later ook aansluit. Terwijl hij tot tweemaal toe weer even terugkwam bij Accept (1992-’97 en in 2005), is U.D.O. nog altijd prioriteit. Hoewel het hem niet geheel koud laat wat Accept allemaal uitspookt, is terugkeren vooralsnog echter geen optie. Te meer daar het alweer twaalfde U.D.O.-studioalbum ‘Dominator’ op uitkomen staat. Aardschok spreekt met de zeer oprechte Udo Dirkschneider (57).
VAN PUBER TOT ROCKGOD
ESA HOLOPAINEN (AMORPHIS)
Amorphis is inmiddels al weer geruime tijd aan zijn tweede jeugd bezig, na zeventien jaar geleden met het imposante ‘The Karelian Isthmus’ te hebben gedebuteerd. De band evolueerde van death metal naar rock naar melodieuze death metal, en combineert tegenwoordig het beste van al die stijlen. Kortom: de hoogste tijd om gitarist/oprichter Esa Holopainen eens aan de tand te voelen over zijn leven als rockster.