In de Aardschok van April 2014 lees je alles over:
TRIPTYKON — GOTTHARD — BLACK LABEL SOCIETY — BRAINSTORM — STEEL PANTHER — DELAIN — H.E.A.T — LACUNA COIL — GAMMA RAY — PRETTY MAIDS — DE KLASSIEKER: CLAWFINGER — THE GRAVIATORS — BLACKBERRY SMOKE — KAMCHATKA — RINGWORM — JOHN WESLEY — SONATA ARCTICA — CRIPPLED BLACK PHOENIX — LOST SOCIETY — L.R.S. — BELOW — PILGRIM — THE PRETTY RECKLESS — MASSACRE — CHANNEL ZERO — MORBUS CHRON — SAVAGE MESSIAH
TRIPTYKON
KLANKEN UIT HET TRANENDAL
Veel bands flirten met duisternis, depressie en agressie. Triptykon gaat een paar grote stappen verder. De muziek van de Zwitserse formatie belichaamt de intense somberheid die zanger en gitarist Tom Gabriel Fisher met zich mee zeult. Bij hem is er geen licht aan het eind van de tunnel, maar wacht ons alleen diepe duisternis. Het is die intensiteit die zijn werk zo aangrijpend maakt, of hij dat nu maakte als lid van Hellhammer of Celtic Frost of, zoals de laatste jaren, met Triptykon. Zijn nieuwste werkstuk heet ‘Melana Chasmata’ en verschijnt aan de vooravond van het tweede optreden van zijn band op het Roadburn-festival in Tilburg.
GOTTHARD
HET LEVEN GAAT DOOR
Na het dodelijk verongelukken van frontman Steve Lee in oktober 2010 maakte Gotthard in 2012 een succesvolle doorstart met de nieuwe zanger Nic Maeder en het album ‘Firebirth’. Nu, twee jaar later, heeft de band zijn nieuwe vorm definitief gevonden en is ‘Bang!’ een feit. Gitarist Leo Leoni praat ons bij.
BLACK LABEL SOCIETY
OME ZAKK VERTELT
Black Label Society’s negende album ‘Catacombs Of The Black Vatican’ is volgens Zakk Wylde gewoon weer het zoveelste album, maar daarmee doet de gitaargeweldenaar zichzelf tekort. Behalve dat de groep bijzonder fris en gedreven voor de dag komt, kent de plaat talloze verschillen met zijn voorgangers. De blonde en bebaarde gitarist mag ze allemaal uitleggen. Hij verkeert in zo’n opperbeste stemming dat er op elk serieus antwoord steevast ook een flauwe grap volgt.
BRAINSTORM
‘MUZIEK MAKEN IS HET LEUKSTE DAT ER IS’
Brainstorm zal menig metalhart sneller doen kloppen met de nieuwe, inmiddels tiende studioplaat ‘Firesoul’. De opvolger van het conceptuele ‘On The Spur Of The Moment’ (2011) spettert van de energie en het lijkt erop dat de Zuid-Duitsers de muzikale essentie van dehun band hebben teruggevonden. Frontman Andy B. Franck is in elk geval razend enthousiast.
STEEL PANTHER
DE REDDERS VAN DE HARDROCK
Overal waar Steel Panther zich laat zien, wijken de wolken en breekt de zon door. Vrouwen werpen zich gewillig aan hun gelaarsde voeten. Hun hele bestaan is een jongensdroom die werkelijkheid is geworden. Toch is de hardrocksensatie uit Los Angeles nog niet tevreden. De shows moeten nog groter, explosiever en overweldigender. Al was het maar om praktische redenen. „Hoe meer effecten, des te minder valt op hoe waardeloos we eigenlijk spelen.”
DELAIN
OP EIGEN BENEN
Nog geen twee jaar na het verschijnen van ‘We Are The Others’ ziet het nieuwe Delain-album ‘The Human Contradiction’ het levenslicht. We mogen er blij mee zijn. Niet alleen is dit muzikaal gezien het beste werk van de Nederlandse formatie geworden, de band is ook weer positief gestemd. Het gedoe rond het uitbrengen van ‘We Are The Others’ leidde bij de groep tot flink wat ergernis. „Ik had bijna besloten om er mee te stoppen”, bekent bandleider Martijn Westerholt. Evenals frontvrouw Charlotte Wessels ziet hij, met ‘The Human Contradiction’ op zak, de toekomst weer zonnig in.
H.E.A.T
HET BEST BEWAARDE GEHEIM VAN ZWEDEN
De levenswandel van zanger Erik Grönwall is opmerkelijk. Vijf jaar geleden won hij de Zweedse versie van Idols. Een solocarrière lonkte, maar hij koos anders en trad tot H.E.A.T toe. De groep had zich voor zijn komst middels twee uitstekende langspelers al opgewerkt tot dé Europese AOR-belofte. Met Grönwall maakte H.E.A.T het lyrisch ontvangen ‘Address The Nation’. Nu keert het gezelschap terug met ‘Tearing Down The Walls’, een plaat die verhaalt over het overwinnen van jezelf. Grönwalls leven heeft nu niets meer gemeen met dat van het gemiddelde popidool. De blonde zanger legt uit.
LACUNA COIL
‘ZONDER DROMEN KUN JE NIET LEVEN’
Het zijn turbulente tijden voor het Italiaanse Lacuna Coil. Eind maart verschijnt het nieuwe album ‘Broken Crown Halo’. Frontvrouw Cristina Scabbia vertelt er enthousiast over tijdens een telefonisch onderhoud op woensdag 12 februari. Twee dagen later komt echter het bericht naar buiten dat gitarist Cris ‘Pizza’ Migliore en drummer Cristiano ‘Criz’ Mozzati na zestien jaar trouwe dienst de band per direct hebben verlaten.
GAMMA RAY
VOL VUUR
De afgelopen jaren hield zanger en gitarist Kai Hansen zich bezig met de supergroep Unisonic. Zijn vizier is nu weer gericht op zijn eigen band Gamma Ray. ‘Empire Of The Undead’ is de titel van het splinternieuwe album. Het laat een vertrouwd geluid horen, maar het is toch weer net iets anders dan de vele voorgangers. Kai Hansen: „Ik heb als zanger nu echt mijn eigen stem gevonden.”
PRETTY MAIDS
DE TWEEDE JEUGD
Zakelijke tegenslagen en fysiek ongemak, het zat Pretty Maids de afgelopen dertig jaar niet altijd mee. De Deense formatie bestaat echter nog altijd en bruist volgens zanger Ronnie Atkins van creativiteit. Het gezelschap voelde de behoefte om oude en nieuwe fans een soort tussenstand te bieden. Een impressie van waar de band nu staat. Het werd, na enige discussie, ‘Louder Than Ever’; een combinatie van nieuwe songs en actuele versies van oud materiaal.
DE KLASSIEKER: CLAWFINGER
‘DEAF DUMB BLIND’
Begin jaren negentig bleek de combinatie van rap en metal opeens een magische formule. In Amerika was Rage Against The Machine het boegbeeld. In Europa hadden we Clawfinger. De Zweedse band debuteerde in 1993 met ‘Deaf Dumb Blind’ en vestigde daarmee in één klap zijn naam. Ruim twintig jaar later is er een luxe heruitgave, waarbij het oorspronkelijke album aangevuld is met demo’s, B-kantjes en een live-DVD. De ideale aanleiding om met zanger Zak Tell terug te blikken op de totstandkoming van deze klassieker en de woelige jaren die volgden.
THE GRAVIATORS
MOEDERS MOOISTE
The Graviators uit Zweden is een prima ambassadeur van het doomgenre. Het derde epistel ‘Motherload’ mag dan ook gehoord worden. Bassist Johan Holm hangt echter aan de lijn om vooral zijn ongenoegen uit te spreken. Door een vermeend gebrek aan steun is hij namelijk allesbehalve tevreden. Daartoe stelt zijn band internationaal gezien nog veel te weinig voor. Een sterk album maar een teleurgesteld muzikant, dat komt niet zo vaak voor.
BLACKBERRY SMOKE
ZUIDELIJK KROONJUWEEL
Het derde album van southern rockgezelschap Blackberry Smoke liet even op zich wachten. Althans voor Europa, want in thuisland Amerika verscheen ‘The Whippoorwill’ reeds in 2012. Nu het Britse Earache-label zich over de band uit Georgia heeft ontfermt, komt ook in Europa de vaart erin. Beter laat dan nooit dus. Toch voelen de huidige persverplichtingen voor het album voor de band ietwat vreemd aan. De gedachten liggen immers al bij de volgende plaat. Aardschok treft de band in Keulen tijdens de Europese tournee. Een zegetocht die een week eerder ook naar Amsterdam voerde. Daar bleek The Winston een maatje te klein.
KAMCHATKA
ZOEKT EN GIJ ZULT VINDEN
Ondanks vier sterke studioplaten is het Zweedse Kamchatka bij het grote publiek nog steeds een grote onbekende. Volkomen onterecht als je het ons vraagt, want op het gebied van groove-georiënteerde heavy rock kent het trio zijn gelijke niet. Voor de productie van de vijfde plaat ‘The Search Goes On’ werd de hulp ingeroepen van muzikantenvriend Per Wiberg, vooral bekend als (voormalig) toetsenist van bands als Opeth en Spiritual Beggars. Aardschok treft de voltallige band (inclusief Wiberg) in Den Haag.
RINGWORM
NIEUWE START
De uit Cleveland afkomstige metalcoreband Ringworm kunnen we inmiddels tot de oudgedienden beschouwen. Met een ongenadig harde mix van hardcore en thrash metal laat de band op het nieuwe ‘Hammer Of The Witch’ nog maar eens horen hoe het genre ook alweer gespeeld moet worden. Een constante kracht binnen Ringworm is zanger James ‘Human Furnace’ Bulloch, die er met zijn typerende stemgeluid voor zorgt dat de band zich onderscheidt van de massa. We vragen hem te vertellen wat er gebeurd is met de band sinds het vorige album ‘Scars’, dat bijna drie jaar oud is.
JOHN WESLEY
DE JUISTE MAN OP DE JUISTE PLEK
De meeste mensen die hem kennen, kennen John Wesley Dearth III als Wes Dearth of simpelweg John Wesley, toergitarist en tweede zanger van Porcupine Tree. Maar de 42-jarige Amerikaan is ook sidekick geweest van Fish (ex-Marillion) en maakte onlangs kortstondig deel uit van de liveband van Sound Of Contact, met de zoon van Phil Collins. Daarnaast timmert Wesley al decennia aan de weg als producer en soloartiest. Omdat Porcupine Tree tot 2016 in de ijskast staat, geeft Wesley met zijn nieuwe langspeler ‘Disconnect’ eindelijk weer eens voorrang aan zichzelf.
SONATA ARCTICA
KIND VAN DE REKENING
In het jaar dat het debuutalbum ‘Ecliptica’ zijn vijftiende verjaardag viert keert Sonata Arctica met het nieuwe ‘Pariah’s Child’ ten dele terug naar zijn oorsprong. Nog geen twee jaar geleden bracht het voormalige power metalgezelschap met ‘Stones Grow Her Name’ nog een hardrockalbum uit, maar anno 2014 keren de Finnen terug naar de pre-‘Unia’-sound. Zanger en songschrijver Tony Kakko ligt uit hoe dat zit.
CRIPPLED BLACK PHOENIX
HOOP DOET LEVEN
Dankzij de nieuwe zanger Daniel Änghede heeft multi-instrumentalist en zanger Justin Greaves het gevoel dat zijn Crippled Black Phoenix uit de as is opgestaan. Na een knallende ruzie met Änghede’s voorganger Joe Volk leek het er even op dat de band zou worden opgeheven, maar na een twijfelachtige periode ziet Greaves het licht weer. ‘Er is altijd hoop’, is dan ook de boodschap op het tweedelige ‘White Light Generator’ dat op 17 maart is verschenen.
LOST SOCIETY
TOEREN & THRASHEN
Ze zijn gemiddeld negentien jaar jong en vastberaden om de wereld te veroveren. Lost Society uit Finland meldt zich krap een jaar na het debuutalbum ‘Fast Loud Death’ terug met de opvolger ‘Terror Hungry’. Het is wederom een wervelende plaat vol energieke thrash metal geworden. De wereld zal daar binnenkort niet alleen op plaat van kunnen genieten, want als bandleider Samy Elbanna zijn middelbare schooldiploma haalt hoopt de band daarna véél van huis te zijn. De oprichter, zanger en gitarist over zijn geesteskind.
L.R.S.
EEN NIEUWE REIS
Tommy La Verdi zal bij de meesten geen belletje doen rinkelen. Misschien dat iemand hem nog kent van 21 Guns, de band van Thin Lizzy-gitarist Scott Gorham, waarmee de zanger in 1992 het album ‘Salute’ uitbracht. Het grootste deel van zijn muzikale carrière speelde zich echter achter de schermen af, als componist van hitjes voor tientallen popsterren. Nu treedt hij uit de schaduw met het op Journey-leest geschoeide project L.R.S. Op ‘Down To The Core’ is hij samen met The Storm-gitarist Josh Ramos en Von Groove-drummer Michael Shotton in de weer.
BELOW
CANDLEMASS 2.0
Ze zijn pas twee jaar actief, hebben slechts een handvol shows op hun conto staan en zijn niet bepaald happig op het delen van informatie. Toch is het Zweedse Below een naam om rekening mee te houden. Dit vijfkoppige gezelschap heeft zich namelijk ten doel gesteld om de ‘oorspronkelijke’ doom in de lijn van ‘Nightfall’ (Candlemass), ‘Headless Cross’ (Black Sabbath) en ‘Conspiracy’ (King Diamond) in ere te herstellen en is daar met zijn debuutalbum ‘Across The Dark River’ bijzonder goed in geslaagd. Reden genoeg voor Aardschok om contact op te nemen met gitarist Berg.
PILGRIM
LEVE DE LEEGTE
Toen ze drie jaar geleden hun debuut uitbrachten, dachten ze met hun muziek de wereld te gaan veranderen. Geen slechte insteek voor drie jochies van negentien. De wereld hebben ze niet veranderd en de verwachtingen zijn inmiddels minder hooggespannen, maar zanger/gitarist Jon ‘The Wizard’ Rossi van de Amerikaanse doom metalband Pilgrim is apetrots op hun nieuwe plaat, ‘II: Void Worship’.
THE PRETTY RECKLESS
FUNTIONEEL NAAKT
Twintig jaar is ze. Taylor Momsen. Een blondine met de ballen van een rockster, de looks van een model en de uitstraling van een filmster. Ze was het allemaal, maar tegenwoordig heeft de rockband The Pretty Reckless haar onverdeelde aandacht. Ze etaleert daar haar imponerende stem in een mix van classic rock en alternatieve rock. Het leidde vier jaar geleden tot het debuutalbum ‘Light Me Up’. De totstandkoming van de opvolger ‘Going To Hell’ had echter meer voeten in de aarde. Momsen vertelt. Ze is hartelijk en goedlachs, maar ook erg eigenzinnig en niet bang om op haar strepen te gaan staan.
DE WEDEROPSTANDING VAN MASSACRE
Je moet als death metalfan de laatste jaren wel onder een steen geleefd hebben om niet te weten dat Massacre weer bestaat. Eind maart verschijnt het onomstotelijke bewijs in de vorm van comebackalbum ‘Back From The Dead’. Om de actuele situatie van het death metalinstituut en de positieve dan wel negatieve reacties van de fans op de wederopstanding goed te kunnen begrijpen, gaan we eerst even terug naar het prille begin van de Floridiaanse death metalscene.
CHANNEL ZERO
DE KLAP TE BOVEN
De datum 10 augustus 2013 staat voor altijd met gitzwarte letters gekerfd in de analen van Channel Zero. Belgisch metaltrots zou die zonovergoten zaterdag aantreden op het Alcatraz-festival in Kortrijk. Dikke wolken pakten zich samen boven het Channel Zero-kamp toen ’s ochtends vroeg de onheilstijding kwam dat drummer Phil Bayeux was komen te overlijden. Vanzelfsprekend kwam de band daarmee acuut op non-actief te staan. De toekomst was plots onzeker. In de maanden die volgden herpakten de overgeblevenen zich. Inmiddels staat er zelfs een nieuw album op het punt van verschijnen, ‘Kill All Kings’ getiteld. Er valt dus het een en ander te bespreken. Aardschok doet dat met zanger Franky De Smet-Van Damme, beter bekend onder zijn alias Franky DSDV.
MORBUS CHRON
DROOMBAND
Death metal uit Zweden, maar naar eigen zeggen niet al te Zweeds. Morbus Chron, genoemd naar een darmziekte, bestaat uit vroege twintigers, maar bedient zich hoofdzakelijk van invloeden die ouder zijn dan de bandleden zelf. De muziek bevat naast klassieke ook vernieuwende elementen. Contrasten in overvloed dus, iets waar de bandleden wel van blijken te houden. Hier een verslag van het gesprek met zanger/gitarist Robert, bassist Dag en leadgitarist Elvin, dat dankzij falende communicatiemiddelen moeizaam tot stand kwam.
SAVAGE MESSIAH
POPIE JOPIE
Voor een relatief jonge thrash metalband doet Savage Messiah het helemaal niet slecht. In 2007 brachten de Engelsen in eigen beheer de EP ‘Spitting Venom’ uit en scoorden daarmee prompt een platendeal. Hun debuutalbum ‘Insurrection Rising’ (2009) werd geproduceerd door niemand minder dan Chris Tsangarides (o.a. Black Sabbath, Thin Lizzy, Judas Priest) en plaatste Savage Messiah definitief op de metalkaart. Met de ‘Plague Of Conscience’ (2012) werd het succes langzaam uitgebouwd. Het onlangs verschenen ‘The Fateful Dark’ gaat verder waar ‘Plague Of Conscience’ ophield. Gitarist Joff Bailey vertelt hoe dit tot stand gekomen is.