In de Aardschok van december 2015 lees je alles over:
TEXTURES — METALLICA — DANZIG — INTRONAUT — MÅNEGARM — BARONESS — KADAVAR — WAKEN EYES — HONEYMOON DISEASE — MAGNUS KARLSSON’S REE FALL — VANDEN PLAS — ANTHRAX — SWALLOW THE SUN — MIRROR — SOLUTION .45 — THE SHRINE — TWITCHING TONGUES — FIRESPAWN — BLACK BREATH — BODYFARM — MANIMAL — GAMA BOMB — DEVIL YOU KNOW — KOMAH — REJECT THE SICKNESS — FEMME – FEMALE METAL EVENT
TEXTURES
TWEELUIK OP KOMST
Na een lange radiostilte heeft Textures onlangs twee nieuwe albums aangekondigd. In februari 2016 verschijnt ‘Phenotype’, een studioalbum met nieuwe nummers met klassieke songstructuren. Een jaar later moet ‘Genotype’ het daglicht zien, met muziek gebaseerd op die van ‘Phenotype’, maar dan met een proggier, experimenteler en meer ambient inslag, bovendien uitgestrekt tot één nummer van zo’n veertig minuten. Aardschok haalt verhaal in Tilburg.
METALLICA
RISKY BUSINESS
Aardschok bestaat 35 jaar. Metallica bestaat 34 jaar. Geen band is in de 362 bladen die we in die tijd hebben gemaakt vaker en uitgebreider aan het woord geweest dan Metallica. Toch dateert het laatste interview alweer van 2009. Het werd dus weer eens tijd. In het kader van ons jubileum vroegen we drummer Lars Ulrich ons eens uitgebreid bij te praten over wat er de laatste vijf jaar zoal is gebeurd. En wat we binnenkort kunnen verwachten.
DANZIG
EVIL ELVIS’ ZENDINGSARBEID
Het nieuwe soloalbum van Glenn Danzig heet ‘Skeletons’ en is een eerbetoon aan de artiesten en bands die hem dierbaar zijn. Naast de voor de hand liggende namen als Elvis Presley en Black Sabbath bevat het wat verrassende keuzes. Zo stort de Amerikaanse zanger zich ook met groot enthousiasme op een zoet liedje van The Everly Brothers of een vrijwel vergeten single van de sixtiesband The Young Rascals. Glenn Danzig hoopt dat zijn covers het publiek op het spoor van de originelen zet. Een gesprek over het sympathieke album.
INTRONAUT
AUT OF THE BOX
De uit Los Angeles afkomstige progressieve metalband Intronaut heeft met het nieuwe ‘The Direction Of Last Things’ voor een metalkoers gekozen en Devin Townsend als mixer aangetrokken. Net als op voorganger ‘Habitual Levitations (Instilling Words With Tones)’ is er nog genoeg experiment aanwezig. Maar zoals zanger-gitarist en woordvoerder Sacha Dunable het stelt: „Ik miste het maken van platen die niet alleen ‘out of the box’ zijn, maar je ook een stomp in de maag bezorgen.”
MÅNEGARM
SEKS, VIKINGS EN ROCK-’N-ROLL
Met tien releases in twintig jaar heeft Månegarm de veteranenstatus al ruimschoots bereikt. Månegarm begon ooit als een black metalband, maar zou uiteindelijk met albums als ‘Dödsfärd’ (2003) en ‘Vredens Tid’ (2005) naam maken als folk/vikingmetalband. Succesvolle releases volgden – waaronder het ijzersterke ‘Nattväsen’ (2009) – en de formatie uit Norrtälje groeide uit tot een vaste waarde in de ‘European Wave Of Folk Metal’. Zelfs nu de ‘wave’ is uitgeraasd, gaat Månegarm door. Na twee decennia bundelen de Zweden alle kracht in één release: ‘Månegarm’. Aardschok spreekt erover met zanger/bassist Erik Grawsiö.
BARONESS
DE BAND ALS THERAPIE
De regen komt met bakken naar beneden als op 15 augustus 2012 de toerbus van Baroness de grip op de weg verliest en zo’n tien meter de diepte induikt. De gevolgen zijn immens. Negen mensen raken ernstig gewond, waaronder driekwart van de band. De ritmesectie verlaat de groep kort daarna. Bandleider John Baizley moet vrezen voor zijn arm, er wordt zelfs aan amputatie gedacht. Het ongeluk staat vanzelfsprekend centraal op het nieuwe werkstuk ‘Purple’. De gitaristen Baizley en Pete Adams vertellen.
KADAVAR
EEN ANDERE ENERGIE
Het duurde even voordat het Duitse retrorocktrio Kadavar met een nieuwe schijf kwam. Het creatieve proces werd bemoeilijkt door een serie tegenslagen zoals een kostbare Ford Galaxy die in vlammen opging tijdens video-opnamen en een bassist die de band verliet. Een vervanger werd gelukkig snel gevonden in Simon ‘Dragon’ Bouteloup van Aqua Nebula Oscillator, de Franse band waarmee Kadavar in 2012 een split-EP had opgenomen. De samenwerking beviel, de band herpakte zich en inmiddels ligt het nieuwe album ‘Berlin’ alweer enkele weken in de winkel. Tijdens de uitgebreide toer van de band door Zuid-, Midden en Noord-Amerika vond drummer Christoph ‘Tiger’ Bartelt de tijd en – nog belangrijker – een werkende internetverbinding om een update te geven.
WAKEN EYES
PROGRESSIONALS
Waken Eyes is een progressief metalproject dat zonder internet niet had bestaan. Initiatiefnemer, songwriter en gitarist Tom Frelek vertelt hoe hij drummer Marco Minnemann, bassist Mike Lepond en zanger Henrik Båth wist te strikken, hoe dat heeft geresulteerd in albumdebuut ‘Exodus’ en hoe het nu verder moet.
HONEYMOON DISEASE
EEN BIJZONDER HUWELIJK
Uit het niets verscheen Honeymoon Disease uit Zweden verleden jaar op de muzikale radar. De testosterontrack „Fast Love” bezorgde de band een voortvarende start en leverde het viertal uit Gotenburg op kleine schaal zelfs een heuse plek in de spotlight op. Honeymoon Disease is dan ook niet zomaar een bandje. Groepen met een vrouwelijke gitaartandem zijn immers op één hand te tellen. Tel daarbij een mannelijke ritmesectie die vooral op gevoel lijkt te spelen en je hebt een potentieel recept voor succes. Mits de songs goed zijn natuurlijk. Ook dat criterium blijkt geborgd, want dat „Fast Love” geen toevalstreffer was bewijst het heerlijke, in nostalgische classic rocksferen opgetrokken debuutalbum ‘The Transcendence’. Frontvrouw Jenna Disease (geboren als Jennifer Israelsson) krijgt het woord en blijkt niet op haar mondje te zijn gevallen.
MAGNUS KARLSSON’S REE FALL
MANUSJE-VAN-ALLES
Hoewel de naam Magnus Karlsson nog niet al te bekend is, heeft de Zweedse muzikant en producer al een indrukwekkend curriculum vitae opgebouwd. Zo schreef en speelde hij bij Starbreaker (met Tony Harnell), bij The Codex (met Mark Boals), en produceerde hij albums voor Allen-Lande, Magnum-zanger Bob Catley, Kiske/Somerville en Ralf Scheepers. Sinds 2009 maakt hij ook deel uit van het Duitse Primal Fear. Ofschoon Karlsson dus al jaren actief is in de muziek, verschijnt nu pas zijn eerste soloalbum, getiteld ‘Magnus Karlsson’s Free Fall’. Hoog tijd om aandacht te besteden aan dit multitalent.
VANDEN PLAS
TUSSEN ORKESTBAK EN STUDIO
Ayreon heeft in september eindelijk eens een van zijn platen in het theater tot leven laten komen (‘The Theater Equation’). Vanden Plas doet het al een tijdje net andersom en brengt na ‘The Chronicles Of The Immortals: Netherworld (Path One)’ nu met opvolger ‘The Chronicles Of The Immortals: Netherworld II’ wederom een theaterstuk naar CD. Volgens gitarist en songwriter Stephan Lill was het eigenlijk helemaal niet de bedoeling dat het tweeluik zou verschijnen. Aardschok haalt verhaal.
ANTHRAX
SPREADING THE DISEASE
Het is precies dertig jaar geleden dat ‘Spreading The Disease’ losgelaten werd op de mensheid. Naar aanleiding van dat jubileum verscheen onlangs een luxe heruitgave, met als extra’s demo’s en liveopnamen. Het album kwam moeizaam tot stand en de nasleep was tragisch. Toch bracht het Antrax waar het zo hartstochtelijk naar verlangde: wereldfaam. Een terugblik met zanger Joey Belladonna, gitarist Scott Ian en bassist Frank Bello.
SWALLOW THE SUN
DRIEDUBBELE DEPRI-METAL
De Finse melodieuze doommetalband Swallow The Sun brengt deze maand een driedubbelalbum uit. Je moet het maar durven, in een tijd waarin het niet meer gaat om doorwrochte, bezielde albums, maar om losse songs. Getuigt het van passie en liefde voor de muziek, of juist van domheid en koppigheid? Volgens zanger Mikko Kotamäki moeten we ‘Songs From The North I, II & III’ in de eerste plaats zien als een opgestoken middelvinger naar de muziekindustrie.
MIRROR
SPIEGELTJE, SPIEGELTJE…
Er is inmiddels geen tekort meer aan traditionele heavy metalbands, maar zo goed als Mirror zijn ze maar zelden. De formatie onder leiding van de Griekse bassist Tasos Danazoglou (Satan’s Wrath, ex-Electric Wizard) en de Colombiaanse drummer/producer Jamie Gomez Arellano (Septic Tank) weet met zijn titelloze debuutalbum meteen de juiste snaar te raken. Reden om de heer Arellano eens aan de tand te voelen.
SOLUTION .45
WAKKER WORDEN!
Zo beloftevol als de release ‘For Aeons Past’ (2010) was, zo ijzig stil bleef het in het vervolg rond Solution .45. Het succes van de band met onder meer oud-Essence Of Sorrow-gitarist Jani Stefanovi en oud-Scar Symmetry-zanger Christian Älvestam werd al vroeg na het uitkomen van het debuut door een combinatie van factoren in de kiem gesmoord. Het melo-deathvuur bleef echter sluimeren binnen de Fins/Zweedse formatie. Na een gedwongen pauze van vijf jaar is de band eindelijk terug met ‘Nightmares In The Waking State – Part 1’. Een gesprek met gitarist Jani Stefanovic over het aankomend tweeluik.
THE SHRINE
PSYCHEDELIC VIOLENCE
Het zal je maar gebeuren: een legendarische producer die belangeloos zijn diensten aanbiedt. Het overkwam The Shrine. Het trio uit Los Angeles kon uit het niets ineens rekenen op de diensten van Dave Jerden. Toen deze hun muziek door een lokale gitaarwinkel hoorde schallen wist hij het: met deze gasten wil ik samenwerken. De ervaren rot, die werkte met grote namen als Frank Zappa, Talking Heads en de Stones, maar ook met zware jongens als Alice In Chains, Anthrax en Social Distortion, tekende voor het derde album. ‘Rare Breed’ klinkt dan ook als een klok. Zanger-gitarist Josh Landau legt uit.
TWITCHING TONGUES
ONGEREGULEERD
In Europa hebben ze nauwelijks een teennagel in de pap, maar in het thuisland staat het Amerikaanse hardcore/sludge-gezelschap Twitching Tongues met beide voeten in de hete brij. Met slechts twee albums – ‘Sleep Therapy’ (2011) en ‘In Love There Is No Law’ (2013) – heeft de band zich binnen een paar jaar van een garagebandje naar een Metal Blade-formatie getorpedeerd. En dan moet het echte succes nog komen. Met het nieuwe ‘Disharmony’ wil Twitching Tongues namelijk wereldwijd naam gaan maken. Aardschok spreekt erover met zanger Colin Young.
FIRESPAWN
SNEL, SNELLER, SNELST
Allstar-band? Zeg het maar. Firespawn is in ieder geval een nieuwe Zweedse death metalact met verschillende bekende personen aan boord. L.G. Petrov van Entombed A.D. is daarvan de bekendste, maar met Necrophobic, Satyricon, Unleashed, Raised Fist en Dark Funeral op hun cv’s zijn de overige leden ook geen beginners meer. Hebben ze uw aandacht? Gitarist en songwriter Victor Brandt belt vanuit Zweden en vertelt het verhaal van Firespawn.
BLACK BREATH
ALTERNATIEVE DEATH METAL
Black Breath uit Seattle heeft onlangs zijn derde volledige album ‘Slaves Beyond Death’ uitgebracht. Ofschoon de nog jonge band hoorbaar beïnvloed is door zowel Zweedse als Amerikaanse death metal van de vroege jaren negentig weten de vijf er een eigen draai aan te geven. En dat is heel knap in een genre waarin stagnatie bijna als iets heiligs wordt beschouwd. Toch klinkt de nieuwe plaat behoorlijk anders dan de debuut-EP ‘Razor To Oblivion’ en de daarop volgende albums ‘Heavy Breathing’ en ‘Sentenced To Life’, waarop met name de schreeuwerige zang van Neil McAdams zorgde voor een hardcore/crust-achtig karakter. Op de nieuwe plaat klinkt McAdams een stuk boosaardiger, maar ook iets meer als een standaard death metalzanger. Drummer Jamie Byrum is het daar slechts gedeeltelijk mee eens.
BODYFARM
OORLOGSTAAL
Bodyfarm ligt op ramkoers. Amersfoorts death metaltrots is met ‘Battle Breed’ toe aan het derde album sinds de oprichting in 2009. De band treedt op in binnen- en buitenland. Er worden videoclips gemaakt en een hardwerkende boeker en dito label ondersteunen de band. Zanger-gitarist Thomas Wouters is dan ook een tevreden man.
MANIMAL
EINDELOOS PERFECTIONISME
Nadat Manimal in 2001 werd opgericht duurde het tot 2009 voor het debuut ‘The Darkest Room’ het levenslicht zag. De band uit Gotenburg liet ons vervolgens zes jaar wachten op het tweede album, ‘Trapped In The Shadows’. Het staat opnieuw vol power metal in de traditie van Judas Priest en Queensrÿche. Het is werk dat gedomineerd wordt door de glasheldere kopstem van Samuel Nyman. De zanger legt uit waarom Manimal telkens zoveel tijd nodig heeft.
GAMA BOMB
KEEP IT IN THE FAMILY
Van alle bands die tot de thrash-revival gerekend worden, geldt Gama Bomb niet alleen als een van de actiefste, maar ook als een frisse wind. De vijf heren uit Dublin nemen zichzelf vooral niet te serieus, maar leveren keer op keer wel sterke albums af. Ook de vijfde langspeler ‘Untouchable Glory’ past in dat plaatje. Zanger Philly Byrne licht het album toe.
DEVIL YOU KNOW
UITGEGROEID TOT ECHTE BAND
Op toer met Five Finger Death Punch en Papa Roach, een cover van „Eye Of The Tiger”, een videoclip opgenomen in een stripclub; er is genoeg te bespreken met Devil You Know, de semi-supergroep met frontman Howard Jones (ex-Killswitch Engage), drummer John Sankey (Devolved, ex-Fear Factory), bassist Ryan Wombacher (ex-Bleeding Through) en bandleider en gitarist Francesco Artusato (All Shall Perish). Met hun tweede album ‘They Bleed Red’ bewijzen de mannen dat ze, hoewel ze elkaar ten tijde van het debuut ‘The Beauty Of Destruction’ amper kenden, inmiddels een echte band zijn.
KOMAH
KOMAHR OP!
Het is geen geheim dat een stabiele bezetting belangrijk is voor een band. Zeker bij bands waarvan de leden er naast de muziek een baan op nahouden. Komah uit België is zo’n band. Sinds de groep z’n ideale lineup gevonden lijkt te hebben, draait het een stuk lekkerder. Terwijl er vier jaar tussen de eerste platen zat, presenteert het kwintet twee jaar na ‘Between Vice And Virtue’ al de derde langspeler ‘Flashing Nightmare’. Het is negen uur ’s avonds als Leny Andrieux belt. Het interview is amper begonnen als de zanger staande wordt gehouden.
REJECT THE SICKNESS
PROBLEMEN ALS INSPIRATIE
In 2010 wordt in het Belgische Gent de band Reject The Sickness opgericht. Zanger Guy Vercruysse en gitarist Ruben van der Beken zoeken en vinden de broertjes Pepijn (gitaar) en Floris Desmet (bas) en drummer Jannick Govaert om hun plannen mede te verwezenlijken. Onlangs verscheen hun full-length debuut ‘Chains Of Solitude’. Daarop horen we melodieuze death metal met een flinke scheut metalcore en gitzwarte teksten. Zanger Guy Vercruysse introduceert Reject The Sickness.
FEMME – FEMALE METAL EVENT
16 & 17 OKTOBER – EFFENAAR – EINDHOVEN
„Volgend jaar doen we het zeker weer”, zei Ton Dekkers vorig jaar vastbesloten. De organisator van FemME liet zich niet uit het veld slaan door de opkomst van slechts tweehonderd betalende bezoekers bij de eerste editie ervan. Integendeel: voor de tweede editie pakte hij het juist groter aan. Een filmpremière op donderdag, gevolgd door twee dagen festival in plaats van één, met in totaal 23 bands. Hij waagde de gok en heeft gewonnen. Met op beide dagen bijna duizend bezoekers kan Dekkers tevreden zijn en het festival ook volgend jaar een vervolg geven. De datum staat zelfs al vast: 23 en 24 september, wederom in de Effenaar in Eindhoven.