IHSAHN
Àmr
(Candlelight/Caroline)
Robert Haagsma
90
Zanger er multi-instrumentalist Vegard Sverre Tveitan alias Ihsahn geldt als een van de grootste talenten die de Noorse black metalscene voortbracht. Het is een reputatie die hij natuurlijk grotendeels dankt aan het pionierswerk dat hij verrichtte aan het roer van zijn band Emperor. Zijn soloplaten werden echter ook zonder uitzondering juichend onthaald. En terecht. Nog meer dan op de platen van zijn band brak hij met verwachtingspatronen en conventies door invloeden uit de jazz, progressieve rock, ambient en avant-garde te combineren met de black metal waarmee hij bekend werd. Het is een combinatie die ook zijn zevende album ‘Àmr’ een avontuur voor de oren maakt. Het begint al met de opener „Lend Me The Eyes Of The Millenia”, dat gedragen wordt door analoog klinkende synthesizerklanken en naar een spectaculaire climax voert. Zo popachtig en toegankelijk als in „Sámr” hoorde ik Ihsahn nog nooit, terwijl het album met „Arcana Imperii” en „In Rites Of Passage” heerlijk complexe en weerbarstige songs bevat. Het eerste nummer bevat trouwens een splijtende gitaarsolo van Fredrik Åkesson van Opeth. Zo kantelt het album bij elk nummer dat voorbijtrekt. De uitersten liggen dan ook ver uit elkaar. Van dromerige melodieën tot bruut geweld. Van loepzuivere zang tot intens gegrom. Op een wonderlijke manier grijpt het allemaal perfect in elkaar. Ihsahn blijft imponeren.