In de Aardschok van november 2021 lees je alles over:
DREAM THEATER
INSPIRATIE > FRUSTRATIE
Een paradox. Het past wel in het straatje van Dream Theater. Twee tegengestelde standpunten die allebei waar, maar onverenigbaar zijn. Al was deze zelfs voor het Amerikaanse vijftal wat extreem. Enerzijds hing het bestaan van muzikanten wereldwijd aan een zijden draadje. Anderzijds was er die diepe wens om de creatieve krachten om te zetten in nieuwe muziek. Wat doe je dan? Het antwoord komt in de vorm van ‘A View From The Top Of The World’, het vijftiende album van de levende proglegendes. Aardschok vraagt de band – op überveilige afstand – over de (on)mogelijkheden van het artiestenbestaan in deze bizarre tijden. En nog veel meer natuurlijk.
JUDAS PRIEST
AL VIJFTIG JAAR DE ONBETWISTE METALGODEN!
Het is niet veel bands gegeven om het vijftig jaar aan één stuk vol te houden. Judas Priest is het gelukt. De heavy metalpioniers wilden hun gouden jubileum aanvankelijk uitgebreid vieren in 2019 en 2020, maar zoals we helaas maar al te goed weten gooide corona roet in het eten. Van uitstel is in het geval van Judas Priest echter geen afstel gekomen. Het feest gaat alsnog gevierd worden. Hoe? Daarover praten we met gitarist van (bijna) het eerste uur Glenn Tipton en de inmiddels niet helemaal meer zo piepjonge ‘nieuweling’ Richie Faulkner.
WHITECHAPEL
DEATHCORE 2.0
Eén van de giganten en pioniers van de hedendaagse deathcorescene is Whitechapel. Al vijftien jaar en acht albums lang vuurt de band woedende geluidsgranaten op de wereld af. Getuige het nieuwe album ‘Kin’ is Whitechapel nog lang niet klaar met stoom afblazen, hoewel de band z’n sound door de jaren heen aanzienlijk heeft verbreed en inmiddels ook elementen die als toegankelijk kunnen worden bestempeld aan de cocktail heeft toegevoegd. Aardschok praat erover met zanger Phil Bozeman.
U.D.O.
SCHIJN BEDRIEGT
Op 6 april 2022 mag Udo Dirkschneider zeventig kaarsjes uitblazen. Of hem dat in één keer gaat lukken is echter de vraag, want aan longinhoud lijkt hij de laatste jaren wat te hebben ingeleverd. Dat weerhoudt de amicale dikkerd er echter niet van om er met U.D.O. nog een nieuwe studioplaat uit te stampen, de achttiende inmiddels. De albumtitel ‘Game Over’ roept vraagtekens op. Corona houdt nog steeds flink huis in de culturele sector en heeft menig artiestenbestaan een flinke knauw gegeven. Combineer dat met ‘s mans pensioengerechtigde leeftijd en je zou kunnen denken dat het voormalig Accept-boegbeeld de handdoek in de ring gaat gooien. Of zet de schreeuwlelijk iedereen op het verkeerde been? De persoon in kwestie mag het zelf toelichten.
JOE BONAMASSA
MEER ROCK DAN BLUES
Met meer dan negen miljoen verkochte albums behoort Joe Bonamassa tot de grote jongens van de rockindustrie. Wat dat succes extra bijzonder maakt, is dat deze verkoop tot stand kwam in de afgelopen vijftien jaar, in het digitale tijdperk dus, de tijd waarin muziek veelal gestreamd wordt. Was de loopbaan van Bonamassa twintig jaar eerder begonnen, dan was de teller wellicht helemaal doorgeslagen. Die gedachte zal de inmiddels 44-jarige New Yorker echter weinig deren. Want wie had ooit kunnen vermoeden dat hij tot de absolute koning van de bluesrock zou uitgroeien? Bonamassa mag dan wel liefkozend Smokin’ Joe worden genoemd, natuurlijk charisma heeft hij niet bepaald aan zijn kont hangen. Stond hij zich vijftien jaar geleden nog in het zweet te werken in kleine clubs en bluescafés, inmiddels treedt hij op in ‘s werelds meest prestigieuze concertzalen. In relatief korte tijd is Bonamassa big business geworden en heeft Smokin’ Joe plaatsgemaakt voor The Man In The Suit.
RUNNING WILD
HEB PLEZIER IN HET LEVEN!
Vanaf het moment dat ze in 1979 hun naam wijzigen van Granite Hearts naar Running Wild gaat het balletje bij deze Duitse heren rollen. Met wisselend succes en trage regelmaat brengen ze sindsdien nieuwe platen uit. Dankzij het album ‘Under Jolly Roger’ (1987) krijgen ze het stempel ‘piratenmetal’ opgedrukt en dat thema vormt sindsdien de rode draad in hun muziek en uitstraling. In 2009 lijkt het doek te vallen, maar wonder boven wonder wordt twee jaar later de doorstart alweer ingezet. Anno 2021 is Running Wild zelfs gemotiveerder dan ooit. Met een compleet nieuwe ritmesectie is een nieuw album opgenomen. ‘Blood On Blood’ staat, zoals we van dit gezelschap gewend zijn, bol van de meezingers en oorwurmen. Kapitein Rock ‘N’ Rolf Kasparek vertelt over heden en verleden.
ECLIPSE
WAGENMAKERS
Eclipse is al jaren een absolute topper in het Zweedse melodieuze hardrockcircuit en legt de lat met elke nieuwe release weer hoger. Nu is er ‘Wired’, waarmee de band wederom een verpletterende indruk maakt. Aardschok zocht kort na het optreden op het Alcatraz-festival contact met bandleider, songschrijver, gitarist, zanger en producer Erik Martensson.
ARMORED SAINT
‘SYMBOL OF SALVATION’
Te heavy voor hair metalfans, te melodieus voor thrashers. In een notendop is dat de verklaring waarom een van de beste en meest talentvolle metalbands die Los Angeles in de eerste helft van de jaren tachtig voortbracht nooit de grootschalige erkenning heeft gekregen die het verdiende. Waar Metallica, Mötley Crüe en Slayer uitgroeiden tot megasterren, wist Armored Saint de krochten van de underground eigenlijk nooit te ontstijgen. Ondanks een handvol onbetwiste topplaten leidt het vijftal al sinds de geboorte in 1982 een bestaan in de marge van de metalwereld. Op deze plek leggen we één van die puike albums onder de loep, ‘Symbol Of Salvation’ uit 1990.
THE MORR
THE MINISTRY OF ROCK ‘N ROLL
De Nederlandse rockband The MoRR is een initiatief van voormalig VandenBerg’s MoonKings-zanger Jan Hoving. Na drie studioalbums en een akoestische plaat werd MoonKings in de koelkast gezet. Gitarist Ad van den Berg blies z’n oude liefde Vandenberg nieuw leven in en ook zanger Jan Hoving zat niet bij de pakken neer. Hij nam contact op met z’n oude Stonefly-bandmaat, gitarist Carlo Gentenaar, om af te maken wat nog moest.
BEAST IN BLACK
ALLES OF NIETS
Na de succesvolle albums ‘Berserker’ (2017) en ‘From Hell With Love’ (2019) komt eind oktober de nieuwe Beast In Black-plaat ‘Dark Connection’ uit. Wederom is er door de heren geen half werk afgeleverd. „Bij Beast in Black is het alles of niets”, aldus gitarist/toetsenist/componist Anton Kabanen.
MASTODON
GEHARD DOOR HET LEVEN
Als er een rode draad door de albums van Mastodon loopt, is het wel het thema verlies. De sludge metalformatie uit Atlanta is in het inmiddels 21-jarig bestaan immers veelvuldig geconfronteerd met de pijnlijke kant van het leven. Zo stond ‘Crack The Skye’ uit 2009 in het teken van de dood van het veertienjarig zusje van drummer Brann Dailor en werd ‘The Hunter’ twee jaar later opgedragen aan de broer van gitarist Brent Hinds, die omkwam tijdens een noodlottige jachtpartij. De fase voorafgaand aan ‘Once More Round The Sun’ uit 2014 werd gedomineerd door het coma waarin de moeder van Dailor was beland en op ‘Emperor Of Sand’ (2017) vonden de angsten en onzekerheden die de borstkanker van bassist/zanger Troy Sanders’ echtgenote opriep een weg naar de songs. Kommer en kwel te over dus en ook het fonkelnieuwe ‘Hushed And Grim’ staat weer volop in het teken van rouwverwerking. Het ontvallen van vriend en manager Nick John in 2018 is de mannen namelijk niet in de koude kleren gaan zitten. Alle ellende heeft er echter wel toe geleid dat de band er momenteel sterker voor staat dan ooit. Het nieuwe meesterwerk is daarvan het levende bewijs. Aardschok bespreekt met Troy Sanders de leuke en minder leuke kanten van het leven.
GUS G.
SPRONG IN HET DIEPE
‘Quantum Leap’ is het vijfde soloalbum van Kostas Karamitroudis alias Gus G. Bekend van Firewind en Ozzy Osbourne. Gitaarvirtuoos, snarenkunstenaar en shredkoning, het is allemaal op hem van toepassing. De inmiddels 41-jarige Griek heeft al een interessante carrière achter de rug, maar ook voor hem bestaan er nog altijd uitdagingen. ‘Quantum Leap’ is er daar alvast één van, want het is zijn eerste volledig instrumentale werk. Het kwam zonder voorbedachte rade tot stand en voelde als een grote stap. De nuchtere en goedlachse gitarist doet een boekje open over zijn beweegredenen.
RODERICK VAN DEN BRINK
STRIJD TEGEN ONGELIJKHEID
De release van ‘Sleeping Giants’, de debuut-EP van Roderick van den Brink, staat geheel in het teken van de bestrijding van ongelijkheid in Nederland. De digitale release bevat vier toffe, moderne metaltracks. De opbrengst ervan wordt grotendeels gedoneerd aan Jeugdfonds Sport & Cultuur. Hiermee wil Roderick zijn steentje bijdragen aan talentontwikkeling van kinderen die opgroeien in gezinnen met geldzorgen. De 31-jarige muzikant zegt zelf in alle voorspoed geboren en getogen te zijn in Baarn. In zijn tienerjaren speelde hij gitaar en drums in diverse lokale bandjes. Zijn studentenleven maakte echter een eind aan zijn grootste hobby. Totdat het twee jaar geleden toch weer begon te kriebelen, met als resultaat ‘Sleeping Giants’, waarop hij niet alleen gitaar en bas speelt, maar ook drumt en zingt. Aardschok is benieuwd naar het verhaal erachter.
MOLYBARON
PARELTJE UIT PARIJS
Nooit gehoord van Molybaron? Wij tot voor kort ook niet, maar hun verbazingwekkend goede tweede album ‘The Mutiny’ – waarvan je de recensie elders in deze uitgave vindt – was een goede aanleiding om eens te Skypen met de oprichter, songwriter, zanger en gitarist van de band, ‘Paddy’ Gary Kelly.
OMNIUM GATHERUM
VERS BLOED, FRISSE SOUND
Begin november verschijnt ‘Origin’, het negende studioalbum van Omnium Gatherum – OG voor vrienden en bekenden. Het is een logische opvolger van het in 2018 verschenen ‘The Burning Cold’ met een opvallend ‘fris’ geluid. Uiteraard zijn we benieuwd naar de totstandkoming van dit nieuwe album. Aangezien gitarist Markus Vanhala, die ons normaliter te woord staat, het dit keer te druk heeft, vindt het interview plaats met zanger Jukka Pelkonen.
LUCIFER
VUURTJE?
Vintage en retro zijn de termen die ondergetekende tijdens het interview met Johanna Platow Andersson en Nicke Andersson Platow van Lucifer gebruikt om de sound van de band te duiden. De zangeres veegt die kwalificatie van tafel en omschrijft de koers van haar band zelf als ‘tijdloos’. Touché. De combinatie van heavy metal, doom en occulte rock, zoals Lucifer die maakt, duikt de laatste jaren vaker op. Liefhebbers van acts als Ghost, The Devil’s Blood en Jex Thoth zullen dan ook met volle teugen genieten van ‘Lucifer IV’, het inderdaad vierde album van Lucifer. Aardschok belt met drummer Nicke, tevens bekend van The Hellacopters en Entombed, en zangeres Johanna, die verantwoordelijk was voor de oprichting van Lucifer na het uiteenvallen van haar voorgaande band The Oath.
BOKASSA
IN DE SLIPSTREAM VAN METALLICA
Bokassa maakt een aanstekelijke mix van punk en stonerrock. Zó aanstekelijk dat Metallica het Noorse trio hoogstpersoonlijk uitnodigde om mee op tour te gaan. Op basis van het debuut ‘Divide & Conquer’ riep Lars Ulrich Bokassa in 2017 zelfs uit tot zijn favoriete nieuwe band. Tijdens Metallica’s ‘Worldwired Tour’ bracht Bokassa zijn tweede plaat ‘Crimson Riders’ uit en gooide daarmee hoge ogen. De stonerpunk van Bokassa – denk aan een mix van The Bronx, Red Fang, Billy Talent en Queens Of The Stone Age – is echter pas voor het eerst goed uitgekristalliseerd op de gloednieuwe derde plaat: ‘Molotov Rocktail’. Aardschok praat erover met bassist Bård Linga.
MØL
LELIJK, HINDERLIJK EN MOOI TEGELIJK
Blijkbaar is de post-black/shoegaze van Møl hot, want meerdere grote firma’s wilden de Deense band inlijven toen hun vorige label, Holy Roar Records, het loodje legde. Nuclear Blast ging met Møl aan de haal en brengt op 5 november de tweede langspeler ‘Diorama’ uit. Aardschok Skypet met de relaxte en ietwat verlegen gitarist Nicolai Hansen.
BLOOD RED THRONE
ZOALS HET KLOKJE THUIS TIKT
Het Noorse Blood Red Throne werd in 1998 gevormd door gitaristen Tchort (ex-Satyricon) en bandbrein Død, die geldt als enig overgebleven bandlid van het eerste uur, hoofdcomponist en woordvoerder. Voor wie de voorbije 23 jaar gemist heeft: Blood Red Throne speelt groovende, midtempo death metal die verwant is aan bands als Cannibal Corpse en Vomitory. ‘Imperial Congregation’ is al het tiende album. Død, die ondergetekende sinds onze vorige conversatie netjes via e-mail op de hoogte houdt van zijn vele releases, praat Aardschok bij.
CRADLE OF FILTH
ZOEKTOCHT NAAR HET GOUDEN TICKET
Bij de met symboliek overgoten thematiek die Cradle Of Filth al dertig jaar kenmerkt, zou je verwachten dat het uitbrengen van album nummer dertien van enige betekenis is. Niets van dat alles; de symfonische black metalband richt zich met ‘Existence Is Futile’ juist op actuele onderwerpen als klimaatverandering, overpopulatie en de angst voor het voortbestaan van de mensheid. Maar dan wel verpakt in vertrouwde lyriek. Voorzien ook van een krachtige, diverse en vloeiende muzikale omkadering en misschien wel de beste productie tot nu toe. En dat met dank aan de lockdowns. Die boden ruimte voor reflectie en analyse, en maanden van ongestoord werken. Een geluk bij een ongeluk.
AEON
TERUG VAN NOOIT WEGGEWEEST
Het is een tijdje stil geweest rond de Zweedse doodsaanbidders van Aeon. De band, die al sinds 1999 bestaat, bracht tussen 2005 en 2012 vier albums uit, maar bewoog zich sindsdien vooral in de schaduw. Tot nu, want halverwege oktober zien de vijftig minuten brute death/black die ‘God Ends Here’ vormen het levenslicht. De op Amerikaanse leest geschoeide death metal laat zich vergelijken met het betere werk van Cannibal Corpse en aanverwanten en is daarnaast verrijkt met een giftig vleugje nare duisternis. Gitarist en creatief brein van het eerste uur Zeb Nilsson staat Aardschok te woord.
1914
DUIZEND BOMMEN EN GRANATEN
De uit Oekraïne afkomstige band 1914 gaat sinds de oprichting in 2014 als een speer. Hun combinatie van felle blackened death/doom metal en Eerste Wereldoorlog-thematiek is in voorbije jaren niet bepaald onopgemerkt gebleven. Het grote Napalm Records heeft de band zelfs ingelijfd. Aardschok belt met een ietwat melige frontman Dmytro Kumar om te praten over het gloednieuwe album ‘Where Fear And Weapons Meet’.
KAECK
OCCULTE KNOKEN EN KNEKELS
Het Nederlandse black metal-driemansproject Kaeck ontsproot zeven jaar geleden uit de krochten van de ondergrondse. Geen grootse plannen, vooral ongedwongen muziek maken, was het devies. In 2015 verscheen hun debuutalbum ‘Stormkult’. Zes jaar later laten ze weer van zich horen in de vorm van ‘Het Zwarte Dictaat’. Aardschok sprekt met de hele bende: Jan Kruitwagen (gitaar en toetsen), Ruud Nelissen (bas en drums) en Oovenmeester Richard (vocalen).
HATE
SLAVISCHE NATUURKRACHT
Adam The First Sinner (oftewel Adam Buszko) verspreidt al dertig jaar haat via de black/death metal van zijn band Hate. Daarbij heeft hij tientallen groepsleden zien komen en gaan. Zijn interesse voor Slavische mythologie heeft een steeds prominentere plek in zijn muziek gekregen. De stoïcijns ogende Pool staat Aardschok maar wat graag te woord om over zijn nieuwe, twaalfde langspeler ‘Rugia’ te praten.
MASSACRE
DE ELFDE INCARNATIE
Van het begin af aan tot op de dag van vandaag heeft het enorm gerommeld in de gelederen van Massacre. Het is zinloos om te vertellen wie er vanaf 1984 deel hebben uitgemaakt van Massacre, want tegenwoordig kan iedereen dat natuurlijk zelf nakijken op een website als metal-archives.com. Wat vooral opvalt aan die waslijst is dat niet één van de huidige bandleden deel uitmaakte van de allereerste bezetting van Massacre. Zelfs oudgedienden Kam Lee en Michael Borders traden pas een jaar ná oprichting tot de band toe. We praten met frontman Lee over zijn knipperlichtrelatie met Massacre. En o ja, er is ook nog een nieuw album.
SOULCRUSHER
1 & 2 OKTOBER – DOORNROOSJE – NIJMEGEN
Het is weer even wennen, zo’n concert zonder restricties. En het valt op dat, hoewel ook Doornroosje maar op maximaal 75 procent van de totale capaciteit mag draaien, het de (uitverkochte) tweede dag toch behoorlijk druk is. Het publiek gedraagt zich echter voorbeeldig. Een rondje door het gebouw verloopt zonder dringen. Veel bezoekers kiezen er bovendien voor om bij te praten in de gangen en andere vertrekken. Zo blijft er genoeg ruimte in de grote (rode) zaal. Alleen in de kleine (paarse) zaal is het soms druk.