SYSTEM OF A DOWN — AC/DC — AXEL RUDI PELL — CRADLE OF FILTH — MÖTLEY CRÜE — NEVERMORE — SINNER — EDEN'S CURSE — BLEEDING THROUGH — WITHIN TEMPTATION — SEVENTH WONDER — SUSPYRE — BORN FROM PAIN — WELCH BOYS — POUND FOR POUND — DILLINGER FOUR — I AM GHOST — STIGMA — WITH OPEN ARMS — THE ADICTS — BUCKCHERRY — PAIN –THYRFING — PLATENBEURS — PEACEVILLE — HELSTAR — BURST — CYNIC — ORDER OF ENNEAD — SATYRICON — UNEARTH — SWALLOW THE SUN — BLOODBATH — ISKALD — ANIMA — CLITEATER —
VAN PUBER TOT ROCKGOD
JOHN DOLMAYAN
(SYSTEM OF A DOWN/SCARS ON BROADWAY)
Toen John Dolmayan (36) in 1997 besloot te gaan drummen in een lokaal bandje met de naam System Of A Down, had hij vast nooit verwacht dat hij elf jaar later de vragen voor Van Puber Tot Rockgod mocht gaan beantwoorden. Hij gaat er dan ook eens goed voor zitten.
DE OERKRACHT VAN AC/DC
Het is jarenlang doodstil geweest rond AC/DC. Wanneer de band zich weer meldt, met een nieuwe CD en wereldtournee, is dat dan ook meteen wereldnieuws. Wat voor geheime kracht gaat er schuil achter dit unieke succesverhaal? Hierover een gesprek met zanger Brian Johnson, die daarnaast ook alles vertelt over de nieuwe CD ‘Black Ice’. Hij neemt ons ook mee naar de eerste turbulente maanden dat hij lid was van AC/DC. „Ik voelde wat er op het spel stond. De toekomst van de band. Mijn bijdrage zou heel bepalend zijn.”
AXEL RUDI PELL
EN DE BOER PLOEGT VOORT
De fans van Axel Rudi Pell zijn een bevoorrechte mensensoort. Nieuw werk van hun idool kunnen ze blindelings aanschaffen. De Duitse gitaarmeester zal zich nimmer te buiten gaan aan rare fratsen. In plaats daarvan levert hij bijna elk jaar een album af vol degelijke, vertrouwd klinkende hardrock. Dat is ook het geval met ‘Tales Of The Crown’, de nieuwe CD.
CRADLE OF FILTH
MOORDPLAAT
Cradle Of Filth kreeg twee jaar geleden flink de wind van voren. Het experimentele ‘Thornography’ viel in slechte aarde en was voor veel mensen reden om de Britse band definitief achter zich te laten. Toch moeten die afvalligen Cradle Of Filth nog maar eens een kans geven, want juist voor hen zal het nieuwe ‘Godspeed On The Devil’s Thunder’ een enorme verademing zijn. Niet alleen de experimentele cleane vocalen verdwenen, maar dit negende studioalbum is misschien wel Cradle Of Filths snelste tot nu toe. Aardschok spreekt met gitarist/songschrijver Paul Allender onder meer over het nieuwe album en met Dani Filth over het concept erachter.
MÖTLEY CRÜE
SCHIJNHEILIGEN
Eindelijk, na acht jaar heeft ’s werelds beruchtste rockband weer eens een studioalbum uitgebracht, zijn negende. De turbulente carrière van Mötley Crüe, vol van seks, drugs en rock-’n-roll, die uiterst smeuïg van A tot Z in de autobiografische bestseller ‘The Dirt’ (2001) wordt beschreven, wordt op ‘Saints Of Los Angeles’ nog eens losjes en uiterst vermakelijk samengevat. Het illustere viertal knalt weer als vanouds en schopte het daarmee zelfs tot CD van de Maand in onze augustus/september-uitgave. Voordat het allemaal zover was, ging er echter eerst een koude oorlog aan vooraf, gevolgd door de succesvolle reünietournee ‘Carnival Of Sins’. Bassist Nikki Sixx, zanger Vince Neil, drummer Tommy Lee en gitarist Mick Mars zijn sinds de oprichting van de band in 1981 uitgegroeid van straatpunkers tot ware rocksterren. Het blijkt dan ook niet zo eenvoudig om een interview voor elkaar te krijgen, maar na meerdere malen bot te hebben gevangen, krijgt Aardschok eindelijk de kans om de uiterst vriendelijke Tommy Lee enkele vragen te stellen.
NEVERMORE
O SOLE DUO
Na de release van ‘This Godless Endeavor’ (2005) toerde het Amerikaanse Nevermore ruim anderhalf jaar de wereld rond, en speelde het bijna tweehonderd shows in drieëntwintig landen, met als sluitstuk de langverwachte DVD-opnames in het Duitse Bochum. De release van ‘The Year Of The Voyager’ liet echter nog twee jaar op zich wachten. In de tussentijd lanceerde zanger Warrel Dane zijn eerste solowerk ‘Praise To The War Machine’ en kwam onlangs het overweldigende gitaaralbum ‘Zero Order Phase’ van Jeff Loomis uit. Beide heren streken onlangs een paar dagen neer in Duitsland om de pers te woord te staan. Aardschok praatte met stergitarist Jeff Loomis over de DVD en zijn eerste soloalbum.
SINNER
FULLTIME ROCK-'N-ROLL
Sinner draait al ruim vijfentwintig jaar mee en mag zich naast Scorpions, Accept en Helloween, één van de meest succesvolle rock-exportproducten van Duitsland noemen. Daarnaast had bandleider Mat Sinner ook nog genoeg tijd om de wereld te veroveren met Primal Fear, en gastrollen te vertolken op releases van Kovenant, Hammerfall, Pegazus, Dionysus en zelfs ons eigen Vengeance. Wanneer Aardschok met de bassist/zanger belt om te praten over de nieuwe Sinner-CD ‘Crash & Burn’, blijkt de langgelokte Duitser alweer in de studio te zitten, waar hij met gitarist Alex Scholpp (Tarja) aan een nog naamloos project werkt.
EDEN’S CURSE
TWEE GELUKKIGE MENSEN
In 2006 vindt de Schotse bassist en liedjesschrijver Paul Logue op een messageboard voor muzikanten de Amerikaanse zanger Michael Eden. Logue zoekt een zanger die zijn songs wil zingen, Eden verspilt zijn tijd hoofdzakelijk in allerlei bandjes uit Chicago. Pete Newdeck, een goede vriend van Logue, wordt de drummer, en wederom via internet vinden de drie de Duitse gitarist Thorsten Koehne en tenslotte toetsenist Ferdy Doernberg. Eden’s Curse is daarmee een feit. Binnen een jaar verschijnt de titelloze debuut-CD, een plaat vol prima melodieuze metal, al snel gevolgd door een akoestische CD getiteld ‘Seven Deadly Sins’. Inmiddels ligt de volgende plaat ook alweer in de winkel: ‘The Second Coming’.
BLEEDING THROUGH
OP VOLLE SNELHEID TEGEN DE WIND IN
Vergeleken met het loeiharde ‘This Is love, This Is Murderous’ (2003) klonk ‘The Truth’ (2006) opvallend experimenteel en melodieus. Hoewel het nog steeds een fantastisch album is, ben ik stiekem toch wel blij dat Bleeding Through met ‘Declaration’ zijn meest agressieve album tot op heden aflevert. Zanger Brandan Schieppati voorziet Aardschoks vragen van antwoord.
WITHIN TEMPTATION
ZOLANG JE MAAR LOL HEBT
Het is eigenlijk ongelofelijk welke successen ons nationale muzikale exportproduct nummer één al jarenlang aaneenrijgt. Within Temptation lijkt niet meer te stoppen. De onlangs uitgebrachte ‘Black Symphony’-DVD is weer zo’n prachtige mijlpaal in de carrière van het zestal. Kort voor de start van de theatertoer ontmoet Aardschok, bewapend met een zak Locarbits-drop, zangeres Sharon den Adel.
SEVENTH WONDER
MIRAKELS MOOI
‘Welcome to Mercy Falls!’ Na deze hartelijke woorden ontvouwt zich op het derde album van de melodieuze progmetalformatie Seventh Wonder een aangrijpend relaas vol tragiek, drama en emotie. In 2006 maakten de Zweden reeds grote indruk met het uitstekende ‘Waiting In The Wings’, maar de nog betere conceptplaat ‘Mercy Falls’ heeft alles in zich om de status van klassieker te verwerven. Een goed verhaal, sterke songs, fraai zangwerk en een puike productie maken ‘Mercy Falls’ tot een heerlijk album zonder zwakke plekken. Seventh Wonders bescheiden bassist Andreas Blomqvist is bijzonder gevleid door de gemaakte complimenten, en daarmee is de ideale basis voor een geanimeerd gesprek gelegd.
SUSPYRE
EEN TIJD VAN VERANDERING
Het Amerikaanse progmetalgezelschap Suspyre is sinds 2001 actief. Toch duurde het tot 2007 voordat de band enige bekendheid verwierf met zijn tweede album ‘A Great Divide’. Dat album resulteerde zelfs in een uitnodiging voor ProgPower in Baarlo, dat onlangs plaatsvond. Inmiddels ligt met ‘When Time Fades…’ ook een nieuw album in de schappen. Hoogste tijd om zanger Clay Barton eens zijn verhaal te laten doen.
BORN FROM PAIN
TUSSEN HOOP EN VREES
De nieuwe CD van Born From Pain kan niet op een beter moment uitkomen. Terwijl de wereld meegesleurd wordt in een financiële crisis die zijn weerga niet kent, levert de band uit Limburg voor die alom tegenwoordige malaise de passende soundtrack. Het thema van ‘Survival’ is namelijk dat we met z’n allen naar de bliksem gaan. Met ‘dank’ aan de machtswellustelingen in het bedrijfsleven en de politiek. Is er nog hoop? Zanger Rob Franssen geeft het verlossende antwoord.
THE WELCH BOYS
IERSE FURIE UIT BOSTON
The Welch Boys uit Boston verraste twee jaar geleden vriend en vijand met het titelloze debuutalbum. De spannende mix van rock en straatpunk deed denken aan Sham 69 en Dropkick Murphys ten tijde van ‘Do Or Die’. Ook het tweede album ‘Drinkin’ Angry’ is een puur staaltje vakmanschap. Gitarist TJ Welch, voorheen de spil van The Blue Bloods, is klaar om de wereld te veroveren met The Welch Boys.
POUND FOR POUND
HARDCORE ZOALS HARDCORE BEDOELD IS!
Al sinds 1998 is Pound For Pound actief in de hardcorescene. Op het derde album ‘Kill Yourself’ toont de band met ruige zang en een rauwe sound zijn ware gezicht. Het doet me warempel denken aan oude helden als Sheer Terror, Killing Time en Neglect, maar ook liefhebbers van Terror en Hatebreed zullen hier goed mee uit de voeten kunnen. Zanger Kenny G is een uitermate gelukkig mens.
DILLINGER FOUR
ZIJN TIJD VER VOORUIT!
Nu bands als The Gaslight Anthem en Against Me! in rap tempo naam maken, is het wel leuk om eens te kijken waar zij hun inspiratie vandaan halen. Je komt dan al snel uit bij bands als Jawbreaker, Leatherface en Dillinger Four. Na het album ‘Situationist Comedy’ uit 2002 werd het stil rondom laatstgenoemde band. Dillinger Four heeft wel al die jaren opgetreden, maar tot april 2008 zagen de mannen geen studio van binnen. Binnenkort verschijnt dan toch eindelijk het vierde album ‘Civil War’. Dat de vier muzikanten al sinds 1998 bij elkaar zijn, is volgens gitarist/zanger Eric Funk een klein wonder.
I AM GHOST
GEDREVEN
Ten tijde van het debuutalbum ‘Lover’s Requiem’ (2006) kon I Am Ghost nog worden afgedaan als het kleine broertje van AFI en My Chemical Romance. Het materiaal op het nieuwe ‘Those We Leave Behind’ toont echter een eigen smoelwerk met veel diepgang en passie. Zanger Steven Juliano gaf vier jaar geleden een dikbetaalde baan als illustrator bij Walt Disney op om fulltime muzikant te worden. Heeft hij geen spijt van die keuze?
STIGMA
DE GODFATHER VAN NYHC!
Stigma begon aanvankelijk als een soloproject van Agnostic Front-gitarist Vinny Stigma, maar met het verschijnen van ‘New York Blood’ is het een echte band geworden. Op het moment van schrijven toert Stigma met zijn maten zelfs al door Europa. ‘New York Blood’ is een heerlijk gevarieerde CD, waarop je goed kunt horen dat de zanger/gitarist is opgegroeid met zowel punk en hardcore als rock en country. Tijd voor een gesprek met de altijd sympathieke frontman.
WITH OPEN ARMS
VEELZIJDIG!
With Open Arms was voor mij een totaal onbekend bandje, totdat ik het debuutalbum ‘We’ve Come A Long Way’ in bezit kreeg. Alles wat hardcore spannend maakt hoor je terug op dit grauwe en rauwe album. Passie, agressie en betrokkenheid vormen de voedingsbodem voor deze Duitsers. Tijdens het beluisteren waan je je terug in de tijd van bands als Strife, Undertow en Madball, maar With Open Arms past net zo goed tussen nieuwere bands als Have Heart en Iron Age. Een gesprek met zanger Martin Beer.
THE ADICTS
DE LEGENDE IS TERUG!
Het Engelse The Adicts is al sinds zijn debuutplaat ‘Songs Of Praise’ uit 1981 een ware cultband. Ook ‘Sound Of Music’ (1982) en ‘Smart Alex’ (1985) draaien nog maandelijks hun rondjes in huize Cro-Mag, dus het is een grote eer om met zanger Keith ‘Monkey’ Warren te mogen praten. Reden is de heruitgave van ‘Songs Of Praise’, in twee versies nog wel. Allereerst is er de re-release van het oorspronkelijke album, maar daarnaast is de CD ook nog eens opnieuw opgenomen, en het eindresultaat is werkelijk verbluffend . En alsof dat allemaal nog niet genoeg is, verschijnt begin 2009 ook nog eens een compleet nieuw album!
BUCKCHERRY
BEZIG AAN EEN TWEEDE LEVEN
De vierde CD ‘Black Butterfly’ ligt pas net in de winkels, maar Buckcherry is alweer maanden aan het toeren, eerst als onderdeel van CrüeFest, daarna met Shinedown. Na veel vijven en zessen lukt het Aardschok om gitarist Keith Nelson even aan de telefoon te krijgen tijdens een tussenstop in South Carolina.
PAIN
NADRUK OP HET LIEDJE
Sinds 1997 brengt de Zweedse muzikant en producer Peter Tägtgren op gezette tijden platen uit onder de projectnaam Pain. Ooit begonnen als nevenproject, heeft Pain zich inmiddels ontwikkeld tot een blijvertje. Eind oktober verschijnt alweer de zesde CD, ‘Cynic Paradise’ getiteld. Meer dan op zijn vorige platen legt Tägtgren daarop de nadruk op ‘het liedje’. Na jarenlang aan het zogenaamde labelhoppen gedaan te hebben, is Pain terug op het oude nest. Nuclear Blast bracht in 1997 immers ook het titelloze debuut uit. De cirkel lijkt daarmee rond.
THYRFING
VIKINGEN OP KOERS
Thyrfing is al sinds jaar en dag een bekende in de folk/vikingscene. De Zweedse band trekt zich niets aan van de populaire hoempapa, die door het genre heen host. Strak op koers leveren de heren binnenkort hun zesde full-length af, ‘Hels Vite’. Aardschok spreekt erover met gitarist en medeoprichter Patrick Lindgren.
MEGA PLATEN EN CD BEURS
HET MEKKA VOOR VERZAMELAARS EN KOOPJESJAGERS
Op 22 en 23 november zal in de Jaarbeurs in Utrecht weer de Mega Platen en CD Beurs plaatsvinden. Het wordt alweer de dertigste editie van het halfjaarlijkse evenement, dat met 500 standhouders uit 40 verschillende landen en 30.000 bezoekers wereldwijd tot de grootste beurs op het gebied van muziek en aanverwante artikelen is uitgegroeid. Handelaren in rock en metal nemen sinds de eerste editie steevast een substantieel deel van het vloeroppervlak voor hun rekening en zijn volgens organisator Casper Bosland van ARC/Record Planet ook dit najaar weer ruim vertegenwoordigd. Het gaat daarbij deels om bekende gezichten die al vaker op de beurs stonden, maar daarnaast hebben zich ook opvallend veel Scandinavische en Amerikaanse standhouders gemeld.
PEACEVILLE
METALEN JUBILEUM
In iets meer dan twee decennia ontwikkelde Peaceville zich tot een van de hofleveranciers van de heavy metal. Het Britse label bracht in die periode albums uit van uiteenlopende acts als Opeth, Kong, Paradise Lost, Anathema, Darkthrone, My Dying Bride en At The Gates. Jarenlang drukte eigenaar Paul ‘Hammy’ Halmshaw zijn stempel op de platenmaatschappij, maar twee jaar geleden verkocht hij de firma. Hij blikt ter gelegenheid van het 21-jarige jubileum nog één keer terug op zijn geesteskind.
HELSTAR
TUSSEN GOED EN KWAAD
Twee jaar geleden kwam de Amerikaanse band Helstar weer in de klassieke bezetting bij elkaar. Het vijftal bracht eerst een CD uit, met daarop nieuwe versies van oude songs: ‘Sins Of The Past’. In de vorm van ‘The King Of Hell’ is er nu ook een plaat met gloednieuw werk, dat ouderwets goed blijkt te zijn. Zanger James Rivera over de zoveelste jeugd van zijn oogappel: „Ik ben nog te jong om een oldies-act te worden.”
BURST
GÉÉN WEGWERPMUZIEK!
Hoewel we al wisten dat het Zweedse Burst lekker zijn eigen gang gaat, zonder rekening te houden met bepaalde muziekstromingen, is het nieuwe ‘Lazarus Bird’ zelfs voor de liefhebbers verrassend vooruitstrevend. Het lijkt wel alsof de band een album overgeslagen heeft in zijn ontwikkeling sinds ‘Origo’ uit 2005. Bassist Jesper Liveröd (voorheen Nasum) is een fijne, intelligente gesprekspartner, die uitgebreid nadenkt en ingaat op de vragen die Aardschok hem voorschotelt.
CYNIC
ONTSLUIERD
Met het semi-legendarische album ‘Focus’ brachten de heren van Cynic vijftien jaar geleden het progressieve metalgenre op een nieuw hoogtepunt. De ongekend complexe composities – een mix van fusion, death en progressief metaal – bezorgden de Amerikanen in de jaren erna een ware cultstatus. Het uiteenvallen van de band in 1996 en het uitblijven van een tweede album versterkte die status des te meer. Anno 2008, na de hergroepering twee jaar eerder, is Cynic terug met, jawel, het langverwachte tweede album ‘Traced In Air’. Aardschok spreekt met zanger/gitarist en geestelijk vader Paul Masvidal.
ORDER OF ENNEAD
METAL MET DIEPGANG
Het debuutalbum van Order Of Ennead (spreek uit: ‘en-ie-jed’) is dé verrassing van deze maand. De vloeiende mix van death- en black metal, doorspekt met razende gitaarsolo’s van het pas negentien jaar jonge talent John Li, en het doordachte tekstuele concept van de band zijn reden genoeg voor een gesprekje met drummer Steve Asheim. In tegenstelling tot eerdere geruchten zit hij nog steeds op zijn gat in Florida, in plaats van in de toerbus met Deicide.
SATYRICON
MET DE VUIST IN DE LUCHT
Het is niet moeilijk om Sigurd ‘Satyr’ Wongraven, zanger/gitarist/bassist/toetsenist van de Noorse black metalband Satyricon, te interviewen. Nog voor ik ook maar één vraag heb kunnen stellen over het uitstekende nieuwe album ‘The Age Of Nero’ steekt hij zelf al een heel verhaal af over hoe hij nu allerlei dingetjes aan het album hoort die hij alweer vergeten was.
UNEARTH
IN HET SPOOR VAN OME TED
De crossover van thrash metal, metalcore en heavy metal van Unearth blijkt op het nieuwe, vierde album ‘The March’ minder snel en hard geworden te zijn. De band uit Massachusetts heeft gekozen voor een meer klassieke aanpak van de songstructuur en geeft gitaristen Buz McGrath en Ken Susi deze keer meer ruimte om te schitteren. McGrath: „De songs zitten beter in elkaar, de riffs zijn melodieuzer en we doen meer met harmonieën.”
SWALLOW THE SUN
DOOM OM TE DANSEN
De combinatie van metal en klassieke muziek is al lang geen zeldzaamheid meer. De combinatie van ballet en metal daarentegen is een stuk minder gangbaar. Het Finse funeral doomgezelschap Swallow The Sun werd benaderd met een verzoek van het New Yorkse gezelschap Ballet Deviare om muziek te componeren voor een balletvoorstelling. Hoofdcomponist Juha Raivo voelde zich vereerd en ging aan de slag, met het recent verschenen ‘Plague Of Butterflies’ als puik resultaat, maar helaas liep het toch allemaal anders dan gepland, zo vertelt hij.
BLOODBATH
HET BLOED KRUIPT…
De eerste twee CD’s van de Zweedse allstarband Bloodbath zorgden voor een kleine aardverschuiving in de death metalscene. Het was lang geleden dat een band op zo’n overtuigende manier de sterkste elementen van de oorspronkelijke Zweedse death metalstijl op CD wist vast te leggen. ‘Resurrection Through Carnage’ en vooral ‘Nightmares Made Flesh’ kunnen gerust in één adem worden genoemd met klassiekers als ‘Left Hand Path’ van Entombed en Dismembers ‘Like An Ever Flowing Stream’.
ISKALD
ALLEEN ALS IE IJS- EN IJSKOUD IS
De black metalscene van Noorwegen beleeft momenteel wellicht niet zijn allerbeste tijd, maar het is zeker niet zo dat er helemaal geen nieuw talent meer doorbreekt. Een bijzonder aardige nieuwkomer is Iskald, dat vorig jaar verdienstelijk debuteerde en onlangs met ‘Revelations Of Reckoning Day’ voor een prima vervolg zorgde. De massief geproduceerde, keyboardloze black metal bevat veel melodie en heeft een haast hypnotiserende werking op de luisteraar. Drummer/zanger Aage Krekling vertelt ons in een notendop de geschiedenis van zijn band.
ANIMA
JONG GELEERD…
Met een gemiddelde leeftijd van achttien jaar is het de jongste band op Metal Blade, maar dat hoor je aan de muziek niet af. De deathcore van het Duitse Anima, zoals te horen op het tweede album ‘The Daily Grind’, is snoeihard en agressief, maar ook superstrak, avontuurlijk en volwassen. Bassist Justin Schüler, de jongste van de vijf kortharige metalheads en de enige die Engels spreekt, vindt het ongelofelijk dat ze nu al bij zo’n groot label zitten en wil niets liever dan de rest van zijn leven aan de muziek wijden. Maar eerst gaat hij zijn school afmaken.
CLITEATER
TOT AAN DE WORTEL INMASSEREN
Cliteater zou een perfecte naam zijn voor een nieuwe crèmespoeling, maar iedereen weet natuurlijk dat het een puik grindcore-orkestje uit het zuiden des lands is. ‘Scream Bloody Clit’ is de titel van hun laatste kindje, maar de zwangerschap en bevalling kenden complicaties. En zit Susan (ex-Desensitised) nu eigenlijk wel of niet in de band? Drummer Morris vertelt wat er allemaal is gebeurd sinds vorig jaar.