In de Aardschok van Mei 2015 lees je alles over:
KAMELOT — APOCALYPTICA — FM — IMPELLITTERI — RAVEN — CIVIL WAR — KORPIKLAANI — AMANDA SOMERVILLE — IRON SAVIOR — ARENA / LONELY ROBOT — LINDEMANN — DE KLASSIEKER: TYPE O NEGATIVE — JARED JAMES NICHOLS — FAITH NO MORE — WE ARE HARLOT — KYLE GASS BAND — HARDCORE SUPERSTAR — STONEGHOST — GRUESOME — UNLEASHED — THE MONOLITH DEATHCVLT — SATAN’S WRATH — TRIBULATION — SIX FEET UNDER — KJELD — FORGOTTEN TOMB
KAMELOT
REVOLTE EN HOOP
De ster van Kamelot is nog altijd rijzende, een resultaat van jarenlang een eigen muzikale koers varen, het maken van albums om door een ringetje te halen, ijzersterke optredens geven en een hondstrouwe fanschare die nog steeds groeiende is. Zelfs de onverwachte breuk met frontman Roy Khan in 2011 bleek geen belemmering. In een bijna geruisloze transactie nam de Zweedse zanger Tommy Karevik het stokje over. Die maakte vervolgens een overtuigende entree op het negende studioalbum ‘Silverthorn’ (2012). Nu, drie jaar later, meldt Kamelot zich opnieuw met ‘Haven’. Gitarist Thomas Youngblood praat in het Amsterdamse Hardrock Café met Aardschok. De Amerikaan zit er uiterst ontspannen en tevreden bij en verklaart om te beginnen waarom er van platenmaatschappij is gewisseld.
APOCALYPTICA
SCHADUWSPEL
De Finnen van Apocalyptica gooien het roer op hun achtste album ‘Shadowmaker’ weer eens helemaal om. Ditmaal geen gastzangers, covers of een volledig instrumentaal album, maar een plaat met louter eigen werk en slechts één zanger: Franky Perez. De voormalige gitarist van Scars On Broadway gaat vol verve het gevecht met de cello’s aan. Aardschok toog op uitnodiging van de band naar Berlijn om kennis te maken met de zanger en te spreken met cellist Paavo Lötjönen en drummer Mikko Sirén.
FM
HELDEN OP LEEFTIJD
Het Britse FM is een melodieuze rockband die, met een pauze van elf jaar, al weer zo’n dertig jaar bezig is. Van 1996 tot 2007 namen de muzikanten vrijaf om andere dingen te doen, maar een optreden op Firefest in 2007 en de enthousiaste reacties van de fans zorgden ervoor dat het vuur weer oplaaide. Inmiddels zitten we in 2015 en zijn zanger Steve Overland en zijn mannen gemotiveerder dan ooit. Eind april verschijnt in de vorm van ‘Heroes And Villains’ het onomstotelijke bewijs.
IMPELLITTERI
BIG IN JAPAN
Hij vindt het niet erg dat hij steevast in een rijtje met Yngwie Malmsteen, Michael Angelo Batio, Joe Stump, The Great Kat en aanverwante snelheidsduivels geplaatst wordt. Hij heeft er wel een probleem mee dat mensen vergeten dat hij vooral melodieuze songs met kop en staart schrijft. Ook Chris Impellitteri’s tiende album ‘Venom’ is weer gevuld met puntige songs, opgesierd met Rob Rocks klassieke hardrockstrot. De gitarist staat Aardschok te woord vanuit een comfortabele ligstoel bij zijn zwembad, in
RAVEN
‘WE ZIJN NOG MAAR NET BEGONNEN!’
Raven was begin jaren tachtig een van de smaakmakers van de New Wave Of British Heavy Metal. Met hun razendsnelle metal en optredens vol capriolen stalen ze de harten van duizenden headbangers. Na die vliegende start tuimelde het trio een paar keer in een diep dal. De laatste jaren gaat het Raven weer voor de wind. Vintage metal is terug. De inspiratie is er nog altijd. De band blaakt op het nieuwe album ‘ExtermiNation’ dan ook van zelfvertrouwen. Een gesprek met zanger en bassist John Gallagher.
CIVIL WAR
UIT DE SCHADUW
‘Exodus’, zo werd het vertrek van Oskar Montelius, Daniel Mullback, Rikard Sundén en Daniel Mÿhr uit Sabaton begin 2012 omschreven. Genoeg van het eindeloze toeren keerde het viertal de professionele vechtmachine de rug toe en richtte het zich weer op het normale (gezins)leven. Helemaal uit de muziek verdwenen de heren echter niet. Onder de bandnaam Civil War verscheen twee jaar geleden het debuutalbum ‘Killer Angels’ en deze lente komen de Zweden alweer met een opvolger: ‘Gods And Generals’. Tijd om toetsenist Daniel Mÿhr eens aan de tand te voelen.
KORPIKLAANI
EEUWIG JONG
Schijnbaar vanuit het niets was daar twaalf jaar geleden ineens ‘Spirit Of The Forest’, het debuutalbum van Korpiklaani. Na een redelijk vervolg volgden een aantal magere jaren, waarin middelmaat de boventoon voerde. In 2012 braken de headbangende boswachters voor het eerst uit hun rol met het redelijk serieuze ‘Manala’. Met het nieuwe ‘Noita’ maken de Finnen hun status als icoon van de folkmetal echter weer dubbel en dwars waar. Aardschok spreekt met bassist Jarkko Aaltonen over het beste Korpiklaani-album in de laatste tien jaar.
AMANDA SOMERVILLE
ZWANGERES
De agenda van de Amerikaanse zangeres Amanda Somerville staat al jaren bomvol. Zo ging ze op tournee met onder andere Avantasia en Rock Meets Classic en nam ze albums op met onder meer Trillium en HDK. Vorig jaar trouwde ze met de Nederlandse gitarist Sander Gommans, waarmee ze binnenkort een kindje verwacht. En dan was er tussendoor ook nog tijd om te werken aan haar eigen solo-album en een tweede van Kiske/Somerville: ‘City Of Heroes’. Laatstgenoemd album is de directe aanleiding voor een interview, maar er valt natuurlijk veel meer te bespreken.
IRON SAVIOR
REDDINGSWERK
Bijna was er in 2009 een einde gekomen aan Iron Savior. ‘Megatropolis’ (2007) haalde het niet bij zijn voorgangers, het succes bleef uit en Iron Saviors toenmalige label ging failliet met vergaande (financiële) gevolgen voor frontman Piet Sielck. De sympathieke Duitser heeft zich sinds dit dieptepunt echter uitstekend herpakt. Met ‘The Landing’ (2011) en het begin vorig jaar verschenen ‘Rise Of The Hero’ heeft zijn power metalformatie weer de punch te pakken die op ‘Megatropolis’ ontbrak. Om dat recht te zetten, komt Iron Savior nu met een nieuwe, geremixte versie van het ‘ongeluksalbum’.
ARENA / LONELY ROBOT
HET JAAR VAN JOHN MITCHELL
It Bites, Arena, KINO, Frost* en The Urbane: John Mitchell is geen typische bandmuzikant en spreid de boter graag over meerdere bammetjes. Zijn zangerige gitaarspel en licht schorre vocalen zijn daarbij zijn handelsmerken. In maart verscheen onder de noemer Lonely Robot zijn eerste soloalbum ‘Please Come Home’. Eind april komt Arena met het al even indrukwekkende ‘The Unquiet Sky’.
LINDEMANN
DUITS-ZWEEDS PACT
Rammstein bevindt zich momenteel in een winterslaap en het ziet er niet naar uit dat het Duitse fenomeen daar binnen afzienbare tijd uit zal ontwaken. Na jaren van koortsachtig toeren en albums opnemen hebben de leden zowaar iets wat lijkt op vrije tijd. De een vult die in door vader te worden of een boek te schrijven. De ander – zoals zanger Till Lindemann – maakt van de gelegenheid gebruik om een heel andere wens in vervulling te laten gaan. Hij maakte een album met de Zweedse muzikant en producer Peter Tägtgren, dat onder de projectnaam Lindemann het licht zal zien. De titel: ‘Skills In Pills’.
DE KLASSIEKER: TYPE O NEGATIVE
BLOODY KISSES
Het album bezorgde Type O Negative een doorbraak naar de mainstream. Het leverde platenmaatschappij Roadrunner in Amerika de eerste platina plaat op. „Christian Woman” en „Black No. 1 (Little Miss Scare-All)” worden gezien als de beste songs uit de hele loopbaan van de band. Kortom, redenen genoeg om vijf jaar na de plotselinge dood van Peter Steele ‘Bloody Kisses’ van Type O Negative op te voeren als De Klassieker.
JARED JAMES NICHOLS
MET DANK AAN AEROSMITH
Het debuut ‘Old Glory And The Wild Revival’ van de Amerikaanse zanger/gitarist Jared James Nichols gooit momenteel hoge ogen. Net als genregenoten Joe Bonamassa en Philip Sayce weet Nichols elementen uit blues en hardrock samen te brengen in pakkende rocksongs. Meer dan genoemde collega’s grijpt Nichols echter terug op de roemrijke klanken van de jaren zeventig. Voordat hij zijn koffers pakt voor een Europees avontuur informeert de praatgrage Nichols ons over zijn muzikale reis.
FAITH NO MORE
DE ÉCHTE COMEBACK
In 1998 viel het doek voor Faith No More. Ruim tien jaar later kwam de Californische band weer bijeen, zij het alleen voor lucratieve concerten. Een nieuw album zat er echt niet in, werd ons diverse keren door de bandleden bezworen. In de vorm van ‘Sol Invictus’ is het er dan toch. We mogen blij zijn dat de band van gedachten is veranderd, want het is weer een ijzersterke plaat. Nu pas is Faith No More werkelijk terug. Over deze lange aanloop een gesprek met toetsenist Roddy Bottum.
WE ARE HARLOT
…AND WE PLAY ROCK-‘N-ROLL
Zanger/gitarist Danny Worsnop is begin dit jaar vetrokken bij de populaire metalcoreband Asking Alexandria. Hij verkiest tegenwoordig melodische rock-‘n-roll in het straatje van Aerosmith en Van Halen boven agressieve metal. Zijn nieuwe vehikel heet We Are Harlot. De titelloze debuutplaat, die drie jaar in de maak was, is sinds 30 maart verkrijgbaar.
KYLE GASS BAND
GOOD TIME ROCK-N-ROLL
In het dagelijkse leven verdient hij een goedbelegde boterham als helft van het akoestische, komische duo Tenacious D. Daarnaast houdt hij er ook een naar zichzelf genoemde rockband op na: Kyle Gass Band. Eind april verschijnt het titelloze debuutalbum, vol met onvervalste hardrock. Op het podium van 013 krijgt hij de ene na de andere lacher op zijn hand. Enkele uren eerder is de kale, uitdijende vijftiger echter helemaal niet zo gezellig. Aardschok speekt Gass, vooafgaand aan zijn show met Tenacious D. Zijn zelfspot heeft hij daarbij thuis gelaten.
HARDCORE SUPERSTAR
SPELEN OM TE OVERLEVEN
In 1998 debuteert Hardcore Superstar op Gain Records met ‘It’s Only Rock ‘N’ Roll’. Daarna volgen via achtereenvolgens Music For Nations en Nuclear Blast nog acht platen alvorens de band terugkeert bij Gain Records. Op het kersverse tiende album ‘HCSS’ keert Hardcore Superstar ook muzikaal terug naar de oorsprong en oude invloeden. Zanger Joakim ‘Jocke’ Berg neemt voor het optreden in Leiden de tijd om ons bij te praten.
STONEGHOST
DE AANHOUDER WINT
Er zijn meer bands die al voor ze iets noemenswaardigs bereiken geruisloos uiteengaan dan bands die doorzetten. Van het Engelse Stoneghost zouden we ook bijna niet gehoord hebben. Geloofd en geprezen als Snakebite kwam het felbegeerde platencontract er namelijk nooit. Het dompelde frontman Jason Smith onder in een depressie. Na lang beraad besloten de mannen het nog één keer te proberen. Zou het niet lukken, dan was er altijd nog een dijk van een plaat: ‘New Age Of Old Ways’. Een dolblije Smith vertelt.
GRUESOME
HOMMAGE AAN DEATH
Death To All (DTA) werd in 2012 in het leven geroepen om de muzikale nalatenschap van Chuck Schuldiner te eren. Een keur aan voormalige bandleden, waaronder Gene Hoglan, Sein Reinert, Steve DiGiorgio, Paul Masvidal en de onlangs overleden Scott Clendenin, maakte samen met onder meer Matt Harvey (Exhumed) deel uit van de oorspronkelijke toerbezetting. In latere belichamingen speelde ook drummer Gus Rios (ex-Malevolent Creation) mee. Samen met Harvey legt hij zich sinds 2013 ook met een eigen band toe op de stijl van het Death-album ‘Leprosy’. De groep werd Gruesome gedoopt en brengt nu debuutplaat ‘Savage Land’ uit.
UNLEASHED
BOUWEN AAN EEN BOEK
Ruim 25 jaar na het prille begin bouwt de Zweedse death metal band Unleashed nog altijd verder aan het oeuvre. Het zijn albums die met elkaar verbonden worden door één thema: strijd. Op eerdere epossen ging het vaak over het heroïsche verleden van Scandinavië. Op recentere platen is de blik op de verre toekomst gericht, zoals ook op het nieuwe ‘Dawn Of The Nine’. Het zijn allemaal hoofdstukken die ooit een compleet boek zullen vormen, aldus zanger, componist en bassist Johnny Hedlund.
THE MONOLITH DEATHCVLT
IN DE UITVERKOOP
Omdat The Monolith Deathcults debuutalbum ‘The Apotheosis’ al tijden uitverkocht is nam de eigenzinnige death metalgroep met het ongrijpbare imago de nummers opnieuw op voor de EP ‘Bloodcvlts’. Ironisch genoeg meldt het label Season Of Mist daags na de release al dat ook ‘Bloodcvlts’ uitverkocht is. Als het aan gitarist Michiel Dekker ligt komt er geen herdruk. Er is een gelimiteerde oplage beloofd en dat woord wordt niet verbroken.
SATAN’S WRATH
RUST ROEST
Hoewel Satan’s Wrath pas vier jaar bestaat – bouwjaar 2011 – tapt de Griekse band uit oude vaatjes. Hoofdbestanddeel van hun sound is een flink portie NWOBHM. Met name Venom en Cloven Hoof zijn hoorbaar van grote invloed. Ook Duitse thrashdinosauriërs als Kreator en Destruction hebben hun sporen nagelaten in het geluid van Satan’s Wrath, terwijl vanuit Amerika een duit in het zakje wordt gedaan met een snufje Possessed. Moderne fratsen zijn aan Satan’s Wrath niet besteed. Toch?
TRIBULATION
EEN DUISTERE MUZIKALE REIS
Met de tweede plaat, ‘The Formulas Of Death’ (2013) nam Tribulation al afstand van de death/black metal die hun debuutplaat kenmerkte. Een grote en gedurfde stap. Op hun nieuwe werkstuk ‘The Children Of The Night’ gaan de Zweden zelfs nog een stapje verder. In de muziek van het gezelschap tref je invloeden uit de New Wave Of British Heavy Metal, klassieke hardrock en zelfs dark wave aan, maar de nummers worden nog steeds gekenmerkt door een occult horrorsfeertje. De heren zijn begonnen aan een spannende muzikale reis, zo veel is wel duidelijk. Ik blik met gitarist Adam Zaars eerst even terug op de tweede plaat van Tribulation, die dus een grote muzikale verandering liet horen ten opzichte van het debuut.
SIX FEET UNDER
LAAT ZICH NIET KISTEN
Six Feet Under zag de afgelopen jaren weer twee bandleden vertrekken. Om het extra gecompliceerd te maken bestaat er ook nog eens een live- en een studioversie van de band. Zanger Chris Barnes ondergaat al die veranderingen stoïcijns. Hij weet precies wat hij kan en wat zijn trouwe publiek van hem verwacht. Iedereen wordt dan ook weer keurig bediend met het nieuwste werkstuk ‘Crypt Of The Devil’.
KJELD
KOUD EN SCHIMMIG
Dit vijftal uit het noorden van Nederland maakt black metal met een twist. Aan de ene kant is de band beïnvloed door traditionele black metal uit Scandinavië, maar aan de andere kant ook door progressievere stijlen. Als je weet dat de leden ervaring hebben opgedaan in bands als Gheestenland, Salacious Gods, Lugubre en Krocht, dan schept dat op zich al hoge verwachtingen. Die worden overtroffen als je het debuut ‘Skym’ hoort, want die plaat behoort tot de betere Nederlandse black metalalbums van de afgelopen jaren. Gitarist Tsjuster is aan het woord.
FORGOTTEN TOMB
PRETTIG ONPRETTIG
‘Hurt Yourself And The Ones You Love’. Een betere titel had Forgotten Tomb niet kunnen kiezen voor hun nieuwe album, want het is opnieuw droevigheid troef op deze prachtige black/doom metalplaat. De Italianen zijn al een hele tijd actief, maar hebben nooit eerder met een interview in Aardschok gestaan. We vragen Ferdinando ‘Herr Morbid’ Marchisio daarom eerst om kort de historie van zijn band te vertellen.