20 Jaar Aardschok
Eerste week november: met een doos Aardschokken onder de arm worden onze favoriete platenzaken, zoals Bullit en Boudisque, bezocht en mogen zij de Aardschok verkopen à 1,50 met een winstmarge van maar liefst vijfentwintig cent.
Drie dagen later is Aardschok 1 uitverkocht!
Wow! Zie je wel dat wij niet de enige hardrockers zijn die geïnformeerd willen worden. De oplossing van de eerste Aardschokprijsvraag luidt: disco is shit, in heavy metal zit pit! Deze spreuk wordt op stickers gedrukt en in ruime mate (tegen portokosten) aan de hardrockfans verkocht. Op de stikkers staat natuurlijk ook het adres van Aardschok gedrukt.
Het populaire radioprogramma Stampij van KRO's Hanneke Kappen wordt gebruikt om Aardschok aan het grote publiek voor te stellen. Het programma wordt daarna meerdere keren per maand bezocht en Hanneke wordt door de 'hardrockkenners' voorzien van de meest onbekende hardrock (zoals de eerste oefenruimtetapes van Yngwie Malmsteen).
Aardschok krijgt veel positieve reacties, vooral van platenboeren, die de vraag naar hardrockelpees, die in Aardschok besproken worden, zien stijgen.
Aardschok nummer twee moet eigenlijk nog in 1980 verschijnen, maar aangezien het JSB het zeer druk heeft met het vervaardigen van kerstkaarten en dergelijke, moet Aardschok 2 tot februari 1981 wachten. Het vullen van de dertig pagina's is een koud kunstje. Uit Nederland komen Picture, Wicked Lady en Highway aan bod, terwijl de Engelse NWOBHM door Praying Mantis, Budgie, Vardis en Witchfynde vertegenwoordigd zijn. Australië is het 'land' waarvan we de bands voorstellen.
De prijs van Aardschok stijgt naar 2,00 om de dikkere uitgave te kunnen betalen. Om de productieprijs van de inmiddels naar duizend exemplaren gestegen oplage te betalen wordt Aardschok 2 door de redacteuren zelf vergaard en geniet. Het vergaren in de kelder van het JSB neemt bijna een hele dag in beslag. Ook het bezorgen van het tijdschrift bij de inmiddels veertien verkooppunten kost veel tijd.
Vrijdag 13 februari 1981 bezoekt het redactionele trio de Rodahal in Kerkrade en wordt, bloednerveus, in staat gesteld om Saxon en Judas Priest te interviewen, de bands die door de Aardschoklezers op respectievelijk één en drie in de Rampen Top 100 gekozen zijn (met Iron Maiden op twee).
Ondergetekende vertrekt daarna naar Engeland om een paar dagen bij de zanger van Diamond Head te logeren. Verder worden artikelen van hardrockland Canada en bands als Iron Maiden, Krokus en Highway Chile geschreven.
Aardschok 2 is inmiddels bij alle verkooppunten uitverkocht. De oplage wordt opnieuw verhoogd. Nu naar 1.200 stuks. Aardschok 3 telt 32 pagina's en de verkoopprijs stijgt naar 2,50. Het JSB wil namelijk een hogere vergoeding voor de nu wel zeer veel tijd in beslag nemende productie, waardoor andere taken van het JSB in de verdrukking raken.
Het vergaren en nieten neemt met drie man ruim twaalf uur in beslag. Aardschok begint steeds minder op een hobby te lijken. Het lijkt wel werk! Het aantal verkooppunten is inmiddels gestegen tot over de dertig. Robert van Breggen, de eigenaar van Bullit in Eindhoven, zorgt ervoor dat Bertus Distributie in Berkel en Rodenrijs de Aardschok gaat distribueren. Bertus stuurt namelijk zowat dagelijks de importelpees naar al die platenzaken waar Aardschok ook verkrijgbaar is. Elke maand komen er zo gemiddeld vijf nieuwe platenzaken als verkooppunt bij (let wel, de winstmarge voor Bertus en platenzaak is nog steeds een kwartje!). Aardschok wordt door 'de handel' dan ook steeds meer gezien als een service naar de klant, en de stijgende verkoop van hardrockelpees bij de zaken die Aardschokken verkopen, vergoedt veel. Sommige zaken maken zelfs geld naar Aardschok over omdat ze dankbaar zijn voor hun stijgende omzet (o.a. Plato-Zwolle). Dat geld kan Aardschok goed gebruiken om de oplage weer te verhogen.
Aardschok wordt echter een te grote klant voor het JSB. Nico van Wieringen, de manager van Wicked Lady (een Engels damesbandje, woonachtig in Limburg), wijst Aardschok de weg naar drukkerij EBU in Maastricht. Het knip- en plakwerk in het atelier van mevrouw Koggel-Timmermans is voorbij. Aardschok wordt nu voor het eerst gezet en ook het vergaren en nieten gebeurt automatisch (hoera!).
Aan de getekende voorkant van Aardschok 4 is de verbetering niet meteen te zien, maar de inhoud ziet er al vrij 'echt' uit. De teksten zijn zelfs correctie-gelezen! Een mooi opstrijkembleem van Bodine zit bij het interview met die Haagse band, met nauwelijks acht elpeerecensies wordt duidelijk hoe 'rustig' het in april 1981 nog is.
De 1600 exemplaren van Aardschok 4 zijn binnen zes dagen uitverkocht! De stickeractie blijft het ook goed doen. De meest bestelde is die met de slagzin 'hardrock is best, fuck the rest'.