De band Cloon heeft na zijn eerste demo nu een EP met 5 nummers uitgebracht. Qua muziek gaan ze voort op de oude demo. De band bestaat uit de volgende leden, Als eerste de zanger Tom Claus, gitarist Maarten Flamand, bassist Phillipe de Vuyst en als laatste drummer Servaas Sterubaut. Ze zijn bij elkaar als band in deze setting sinds februari 2004. Daarvoor bestond de band al 2 jaar als driemansformatie zonder zanger.
Dan nu over naar de demo zelf. Als je de demo van buiten bekijkt ziet het er erg professioneel uit. De informatie is gedrukt op mooi papier, met een goede opmaak. Dat ziet er meteen goed ui, wat natuurlijk een pluspunt is. Het enige wat jammer is, is de hoes van de demo die er niet heel mooi uitziet.
Ze beginnen meteen goed, zonder enig intro met het nummer Non believer. In dit nummer merk je meteen hoe goed de zanger is. Die tilt het geheel toch naar een hoger plan. Dat de rest zijn instrument beheerst merk je daardoor een stuk minder. Wat ook meteen opvalt, is de goede productie van de demo. Lekker helder en dus erg goed te verteren. Een sterk begin van de EP.
Het volgende nummer is Armagebumb. Zelf vind ik dit nummer wat minder, maar dat komt vooral door de zang die op dit nummer wat minder klinkt, dit is vooral hinderlijk tijdens de zachtere stukken van het nummer. Als de band wat meer los gaat, dat klinkt de zang meteen stuk minder irritant. Dan past het gewoon beter bij de muziek. In dit nummer komt ook naar voren dat de andere bandleden er ook flink wat van kunnen. Dus een redelijk nummer, maar zeker niet de beste.
Daarna komt het nummer Burn Rubber Blues, wat begint met een erg vreemde intro. ook komt er nog zang in voor, maar die is niet goed verstaanbaar. Daarna gaan ze los in dit nummer, om dan weer rustiger te worden om "rustig" voort te kabbelen. Dit gaat de rest van het nummer door, totdat het nummer op het einde steeds rustiger wordt.
Daarna gaan ze weer los met het nummer Phantom Days. Een lekker stamp nummer. Dat goed begint en zo ook heerlijk doorgaat de rest van het nummer. Een heerlijk nummer, lekker muzikaal geweld, met daaroverheen nog eens een zeer goede zang. Persoonlijk mijn favoriete nummer van deze EP.
Daarna gaan ze verder met het langste nummer van deze EP, namelijk Green on a Red. Een goed nummer, met een wat andere zang dan de rest van de nummers. Hij klinkt tijdens de refreinen wat lager dan op de rest van de EP, wat iets minder klinkt naar mijn mening. Verder combineert het eigenlijk veel aspecten uit de andere nummers. Het nummer gaat heen en weer tussen rustig en hard. Iets wat de afwisseling zeker ten goede komt. Alleen het gepiel van ruim een halve minuut vind ik dan weer wat minder. Dit is irritant als het zo lang aangehouden wordt. Verder een goed nummer!
www.cloonville.com
www.myspace.com/cloonband
score: 85/100