In de Aardschok van november 2007 lees je alles over:

In de Aardschok van november 2007 lees je alles over:

LEATHERWOLF — DIMMU BORGIR — ALTER BRIDGE — EXODUS — LIZZY BORDEN — HERNAMO — MONSTER MAGNET — HELLOWEEN — ENDSTILLE — ASRAI — MIND'S EYE — PAGAN'S MIND — THE POODLES — THROWDOWN — AMERICAN STEEL — KNUCKLEDUST — THE BONES — BETWEEN THE BURIED AND ME — AGNOSTIC FRONT — COCK SPARER — THE DILLINGER ESCAPE PLAN — FLESHCRAWL — HIGH ON FIRE — THE LUCIFER PRINCIPLE — TUE MADSEN — DIABLO SWING ORCHESTRA — NECRO — HIMSA

LEATHERWOLF
THE TRIPLE AXE ATTACK IS BACK!
In navolging van bands als Testament, Anthrax, Sacred Reich en nog enkele legendarische metalbands uit de jaren tachtig, is ook Leatherwolf binnenkort weer te bewonderen in zijn ‘classic’ line-up. Ter opluistering van de finale van onze Metal Bash op 4 november in Eindhoven hebben we de band die ooit furore maakte met drie gitaristen weten te strikken voor een exclusieve show in Nederland. Vooruitblikkend bellen we nog snel met drummer Dean Roberts.

SILENOZ (DIMMU BORGIR)
VAN PUBER TOT ROCKGOD
Silenoz is oprichter, gitarist en belangrijkste songschrijver van de populairste black metalband ter wereld, maar lijkt in zijn dagelijkse leven allesbehalve een rockster te zijn. Hoewel Dimmu Borgirs laatste album ‘In Sorte Diaboli’ doodleuk in allerlei internationale popcharts verscheen, blijft de 31-jarige man de nuchterheid zelve.

ALTER BRIDGE
EEN NIEUW BEGIN
In de vorige Aardschok werd ‘Blackbird’, het tweede album van de Amerikaanse hardrockformatie Alter Bridge, CD van de Maand. Het album markeert in velerlij opzichten een nieuwe start voor het viertal. De band kocht zich los van platenmaatschappij Wind-Up om onderdak te vinden bij Republic/Universal en is een steviger koers gaan varen, vooral dankzij de bijdrage van zanger Myles Kennedy als gitarist. Wanneer bekend wordt dat Alter Bridge een promotionele trip naar Londen combineert met een optreden in een kleine club is Aardschok er als de kippen bij om daarvan verslag te doen.

EXODUS
WIE A ZEGT…
De vaart zit er momenteel lekker in bij Exodus. Letterlijk en figuurlijk. Niet alleen verschijnt eind oktober het derde album in amper vier jaar tijd van de thrashpioniers uit San Francisco, maar ‘The Atrocity Exhibition (Exhibit A)’ is zo mogelijk nóg sneller en furieuzer dan zijn voorganger ‘Shovel Headed Kill Machine’. En het vólgende album staat ook al weer in de steigers. Hoog tijd om weer eens bij te praten met ‘Mr. Exodus’: gitarist Gary Holt. De goedlachse spraakwaterval beantwoordt onze vragen vanuit zijn nieuwe woonplaats Chico, een uurtje of twee rijden ten noorden van San Francisco.

LIZZY BORDEN
THE AXE-EFFECT
Zeven jaar (!) na het prima reünie-album ‘Deal With The Devil’ ligt er ineens weer een nieuw album van de Amerikaanse heavy metalband Lizzy Borden in de winkels. ‘Appointment With Death’ verschijnt traditiegetrouw via Metal Blade en eigenlijk is er ook aan het muzikale recept sinds het debuut ‘Love You To Pieces’ (1985) opvallend weinig veranderd. Geen enkel probleem, want traditionele metal zit de laatste jaren weer behoorlijk in de lift en Lizzy Borden beheerst dit ambacht uitstekend. Zanger Lizzy Borden vertelt waarom het nieuwe album zo lang op zich heeft laten wachten en wat de band in de tussentijd heeft uitgespookt.

HERMANO
DE TEST DOORSTAAN
‘…Into The Exam Room’ is de intrigerende titel van de derde studio-CD van Hermano. De band rond ex-Kyuss-zanger John Garcia omschrijft het album als het meest emotionele tot nu toe. Het stormde de afgelopen tijd hevig in het leven van een paar bandleden en dat heeft de muziek extra diepte gegeven, legt gitarist David Angstrom uit.

MONSTER MAGNET
LEVEN NA EEN BIJNA-DOOD
Drie jaar na het ijzersterke ‘Monolythic Baby’ is Monster Magnet terug met een nieuwe studioplaat. ‘4-Way Diablo’ is alweer de achtste plaat van de Amerikaanse formatie wier muziek door de jaren heen transformeerde van onvervalste spacerock naar psychedelisch getinte mainstream rock. Het nieuwe album kan zich meten met het beste werk en is bijzonder energiek en direct. De onbetwiste president in Monster Magnet is natuurlijk de charismatische frontman Dave Wyndorf. Hij praat Aardschok bij over de achterliggende periode die allesbehalve koek en ei was.

HELLOWEEN
KEEPER OF THE SEVEN KEYS I & II
Deze maand twee klassiekers in één klap: de twee imposante delen van ‘Keeper Of The Seven Keys’ uit 1987 en 1988. Helloween bracht met beide platen een eeneiige tweeling ter wereld die de Duitse heavy metalband een internationale doorbraak bezorgde. De belofte werd door allerlei oorzaken echter nooit helemaal ingelost. Gitarist Michael Weikath, Weiki voor vrienden, blikt nog een keer terug op deze woelige periode.

ENDSTILLE
TIJD VOOR DE EUROPESE DOORBRAAK?
Het is snel gegaan met deze band uit het Duitse Kiel. Het debuutalbum van Endstille dateert van 2002, maar ondertussen is de band al toe aan het vijfde volledige album. Ook in de black metalscene is het zo dat de betere bands op een gegeven moment vaak een kans krijgen bij een groter label. Met Endstille is het precies zo gegaan. Aardschok heeft een goed gesprek met de zelfverzekerde Tim, als drummer van de band beter bekend onder zijn schuilnaam Mayhemic Destructor.

ASRAI
NIETS TE KLAGEN
Er breken weer mooie tijden aan voor de Nederlandse gothic rockband Asrai. Stond het vijftal vorig jaar na het faillisement van platenmaatschappij Transmission  ineens op straat, eind 2007 ligt er dan toch een geweldig album op tafel en wordt Asrai volop gesteund door het Franse label Season Of Mist. De band van de tweelingzussen Karin (drums) en Margriet Mol (zang) hoopt met de nieuwe schijf vooral ook het publiek buiten de eigen landsgrenzen voor zich te kunnen winnen. „Ik heb er alle vertrouwen in”, laat Karin weten. En ook haar zus Margriet is enkel positief: „Met de groep die we nu zijn, kunnen we alles aan.” Het nieuwe album ‘Pearls In Dirt’ ligt vanaf 12 november in de winkels. Voorafgaand aan de CD wordt op 5 november de single ‘Sour Ground’ uitgebracht. Aardschok-abonnees hebben echter al de primeur gekregen. Tegelijk met dit novembernummer viel ‘Sour Ground’ al bij hen in de bus.

DE MOORD OP…
MIND’S EYE
Op een doordeweekse avond belt Aardschok met drummer/producer Daniel Flores. Zijn band Mind’s Eye heeft onlangs de CD ‘A Gentleman’s Hurricane’ uitgebracht, samen met een stripboek en een ‘making of’-DVD. Het is een bijzonder fraai ogend pakket, waarmee de band het illegaal downloaden hoopt tegen te gaan. Flores blijkt overigens al weer druk bezig te zijn met andere muzikale activiteiten. Zijn nieuwste project heet Black Candle Wedding, dat in het verlengde ligt van Within Temptation, aangevuld met Noorse invloeden, zo luidt het openingsrelaas van Flores. En dat is natuurlijk compleet andere kost dan de muziek die het Zweedse Mind’s Eye al sinds 1994 maakt; melodieuze progressieve metal met invloeden van Rush, Yes, Queensrÿche, E.L.O., Winger, Toto en Genesis. Tien releases heeft de band tot nu toe uitgebracht, maar de bandleden verdienen nog altijd hun dagelijkse kost als drukbezette sessiemuzikanten. Daarnaast heeft bassist Johan Niemann ook al jaren succes met Therion. Het eerste wat Aardschok zich afvraagt, is of het door al die volle agenda’s makkelijk is om Mind’s Eye draaiende te houden.

PAGAN’S MIND
GODSDIENSTLES
Het Noorse Pagan’s Mind heeft op zijn massief klinkende vierde album ‘God’s Equation’ voor een wat andere aanpak gekozen. Een meer directe, waarbij vooral de staalharde, rechtlijnige riffs van gitarist Jørn Viggo Lofstad de boventoon voeren. De melodieuze, progressieve (power) metal van Pagan’s Mind heeft op ‘God’s Equation’ iets van zijn complexe karakter verloren, overigens zonder dat dit echt wezenlijk afbreuk doet aan de kenmerkende stijl van de band. Aardschok geeft Nils K. Rue, de sympathieke frontman van Pagan’s Mind, de gelegenheid zijn visie op het nieuwe album te ventileren.

THE POODLES
OVER HET GROTE SUCCES
Sinds The Poodles heeft meegedaan aan de voorrondes van het Eurovisie Songfestival in 2006, is er een heuse melodieuze metal-opleving in thuisland Zweden op gang gekomen. De debuut-CD ‘Metal Will Stand Tall’ werd in hetzelfde jaar meteen een hit en de ene na de andere single werd bekroond met goud en platina. Intensieve toerschema’s, optredens in belangrijke nationale televisieprogramma’s en de release van de nieuwe tweede CD ‘Sweet Trade’ zorgen ervoor dat er aan die ‘crazy train’ voorlopig nog geen einde komt. De flamboyante zanger Jakob Samuel heeft er in ieder geval lang naar uitgekeken.

THROWDOWN
GÉÉN RIP-OFF!
Throwdown bracht onlangs ‘Venom & Tears’ uit, waarop de band uit Orange County zowel in muzikaal als in tekstueel opzicht een enorme ontwikkeling laat horen. Tot half oktober trekt het viertal met Machine Head, Arch Enemy en Sanctity door de Verenigde Staten in het kader van The Black Tyranny Tour. Zanger Dave Peters vond ondanks een hectisch schema toch tijd wat vragen van Aardschok te beantwoorden.

AMERICAN STEEL
IJZERSTERKE COMEBACK!
American Steel is terug met een ijzersterk nieuw album: ‘Destroy Their Future’. In 2002 stopte de band nog abrupt na drie albums uitgebracht te hebben. American Steels mix van punk, folk en rock was zijn tijd ver vooruit, want een vergelijkbare band als Against Me! is anno 2007 met eenzelfde geluid heel groot geworden. Zanger en gitarist Rory Henderson vertelt waarom zijn band na vijf jaar de wapens weer opgepakt heeft.

KNUCKLEDUST
GEWELD UIT LONDEN!
Direct al vanaf het debuutalbum ‘Time Won’t Heal’ heeft Knuckledust een fanatieke schare fans achter zich weten te krijgen. De opvolger ‘Universal Struggle’ klonk nóg bruter en harder, en ook ‘Unbreakable’ was een agressieve optelsom van old school-hardcore en metal. In november verschijnt het vierde album ‘Promises Comfort Fools’. Knuckledust gaat daarmee alle liefhebbers van snoeiharde hardcore verrassen. Tijdens de eerste luisterbeurt kreeg ik dezelfde adrenalinestoot als bij het beluisteren van ‘Rebel For Life’ van Backfire! en ‘Outlaw Anthems’ van Blood For Blood. Pelbu is niet alleen zanger van Knuckledust, maar ook nog eens eigenaar van Rucktion Records, dus we hebben genoeg te bespreken met de bewogen zanger van Peruaanse afkomst.

THE BONES
NOG STERKER UIT DE STRIJD GEKOMEN!
Na drie sterke albums is The Bones in Europa inmiddels een bekende naam. De nieuwe plaat ‘Burnout Boulevard’, die eind oktober verschijnt, zal de Zweedse band nóg groter maken. The Bones maakte al veel indruk met verpletterende shows en de magistrale albums ‘Bigger Than Jesus’ en ‘Straight Flush Ghetto’, en ook op de nieuwe CD blijft de band tot op het bot trouw aan de fans van het eerste uur, wat betekent dat het nog steeds een mix van rock, punk en rock-’n-roll is wat de pot schaft. Zanger/gitarist Beef Bonanza is vrijwel onherkenbaar nadat hij bijna veertig kilo is afgevallen.

BETWEEN THE BURIED AND ME
KLEURRIJK GEZELSCHAP
Between The Buried And Me gooit momenteel hoge ogen met het nieuwe album ‘Colors’. Het is dan ook een van de kleurrijkste en avontuurlijkste platen die dit jaar tot dusverre verschenen zijn. De mix van death metal, jazz, progrock, country en tribal heeft zelden zo kinderlijk eenvoudig geklonken. Wie ‘Colors’ hoort, zal dan ook niet direct geloven dat frontman en toetsenist Tommy Rogers tijdens het maken van het album te kampen had met een writer’s block: „Hoe blijer en gelukkiger ik ben, hoe moeilijker het is om een plaat te pennen.”

AGNOSTIC FRONT
WEDEROPSTANDING!
Hoewel veel hardcorefans hun vertrouwen in Agnostic Front al jaren geleden opgezegd hebben, blijkt uit de verkoop van de meest recente CD ‘Another Voice’ dat de band nog steeds springlevend is. De mannen zijn niet alleen geliefd bij hardcorefans, maar ook bij menig metalliefhebber. ‘Another Voice’ betekende de eerste kennismaking met de nieuwe bezetting van Agnostic Front, die bestaat uit de broertjes Gallo (drummer Steve en bassist Mike), de gitaristen Lenny Disclafani en Vinnie Stigma en natuurlijk zanger Roger Miret. Het keiharde album werd geschreven door Miret en Jamey Hatebreed, die tevens medeproducer was. Het nieuwste album ‘Warriors’ is daarentegen door de gehele band geschreven, en dat is goed te horen. De muziek gaat terug naar de ‘One Voice’-periode en is werkelijk overrompelend. ‘Warriors’ is zó brutaal dat het de old school-scene wel eens op z’n kop zou kunnen zetten. Miret gelooft dan ook in een wederopstanding van het genre, en wil daar met dit nieuwe album zijn steentje aan bijdragen.

COCK SPARRER
HAASTIGE SPOED IS ZELDEN GOED
 Opgegroeid in de arme wijk East End in Londen begonnen drie muzikanten in 1975 Cock Sparrer: bassist Steve Burgess, drummer Steve Bruce en gitarist Mick Beaufoy. Al vlug voegde zanger Colin McFaull zich bij dit drietal. Cock Sparrer trad op met grootheden als Small Faces, Thin Lizzy en Motörhead. Toen in 1977 punk explodeerde werd de band ondanks zijn populariteit in de Londense undergroundscene grotendeels genegeerd. De muziek verschilde te veel van de meeste punkbands uit die tijd. Labels zochten liever een tweede Sex Pistols. Cock Sparrer had het moeilijk, en pas bij de tweede punkgolf brak de band door. ‘Shock Troops’ (1983) wordt door de meeste oi!-fans dan ook het beste straatpunkalbum ooit genoemd. Een jaar later volgde ‘Running Riot In 1984’, waarna het stil werd. Pas in 1992, met tweede gitarist Daryl Smith, ging men weer repeteren en in 1994 werd het album ‘Guilty As Charged’ uitgebracht, in 1997 gevolgd door het laatste studioalbum ‘Two Monkeys’. In 2000 doet de band een korte toer door Amerika, tot eigen verbazing in uitverkochte zalen. In Engeland wordt tussen 2001 en 2005 slechts vijf keer opgetreden. In 2005 raakt de band in gesprek met Lars Frederiksen (zanger/gitarist Rancid) die als grote wens heeft te werken met zijn grote voorbeeld Cock Sparrer. In 2007 gaat de band uiteindelijk de studio in en Frederiksen verzorgt de eindmix. In november zal de CD ‘Here We Stand’ verschijnen. Gitarist Daryl is hoofdverantwoordelijk dat de punklegende weer terug is van weggeweest. Daryl speelt in Cock Sparrer, maar is daarnaast ook actief bij Argy Bargy en heeft de nieuwe band The Masons opgericht met voormalig The Business-gitarist Steve Whale.

THE DILLINGER ESCAPE PLAN
EEN BLESSUREGEVOELIGE BAND
The Dillinger Escape Plan heeft in zijn tienjarige bestaan met de nodige tegenslagen te kampen gehad. De techmetal/mathcoreband uit New Jersey kwam ze allemaal te boven, en leek met elke bezettingswisseling sterker te worden. Maar dat de band het vertrek van drummer en medeoprichter Chris Pennie zou overleven, had niemand verwacht. Zijn techniek en manier van spelen bepaalden immers voor een belangrijk deel het geluid van de band. En waar haal je vlak voor de opnames van een nieuw album een bovengemiddeld getalenteerde slagwerker vandaan, die op zijn minst aan hem kan tippen? The Dillinger Escape Plan heeft het echter geflikt. Gil Sharone, die met zijn tweelingbroer de gothic rockband Stolen Babies runt, blijkt een waardige opvolger. En mede dankzij hem is ‘Ire Works’ een ijzersterk, gevarieerd en ritmisch erg soepel werkje geworden.

FLESHCRAWL
HONDERD PROCENT DEATH FUCKIN’ METAL
Goede wijn moet rijpen. Dat geldt ook voor de old school-death metal uit huize Fleshcrawl. De Duitse death metal-fractie klinkt Zweedser dan Zweeds, en door de jaren heen is de band een vaste pijler in het genre geworden. Na enkele relatief rustige jaren staat Fleshcrawl weer in de startblokken om de nieuwe CD ‘Structures Of Death’ zowel live als middels interviewmarathons te promoten. Gitarist en spreekbuis Mike Hanus legt aan Aardschok uit waarom het de laatste jaren zo stil was rond de band.

HIGH ON FIRE
TOONT RUGGENGRAAT
In Amerika doen ze het behoorlijk goed. Zo goed dat ze redelijk comfortabel van hun muziek kunnen leven. In Europa kan het nog beter. Daarom toerden de heren van High On Fire in september twee weken door Engeland, Duitsland, Frankrijk, België en Nederland; om de mensen daar warm te maken voor het nieuwe album ‘Death Is This Communion’ en de uitgebreidere toer die volgt in november en december. Vanuit Manchester vertelt drummer Des Kensel over de nieuwe plaat, de hindernissen die ze daarvoor moesten nemen, producer Jack Endino en de teksten van zanger/gitarist Matt Pike.

THE LUCIFER PRINCIPLE
Met het onlangs uitgebrachte ‘Pitch Black Dawn’ levert de Apeldoornse old school-death metalband The Lucifer Principle een gedegen visitekaartje af. De band moet het niet zozeer van blastbeats hebben, maar eerder van groove, melodie en tempowisselingen. Zanger Erik Mensinga beantwoordt onze vragen met veel enthousiasme.

TUE MADSEN
EEN EN AL PASSIE VOOR ZIJN WERK
Stond er twee maanden geleden nog een interview met Jacob Hansen in Aardschok, ditmaal is het de beurt aan Tue Madsen, de ándere grote Deense (metal)producer. De afgelopen tien jaar werkte hij in zijn Antfarm-studio samen met bands als Dark Tranquillity, Sick Of It All, Dagoba, The Haunted, Gorefest en Mnemic, en aan zijn alsmaar voller wordende agenda te zien, is de populariteit van de sympathieke Deen nog niet over zijn hoogtepunt heen.

DIABLO SWING ORCHESTRA
DUIVELSKUNSTENAARS
Het verhaal van Diablo Swing Orchestra gaat terug tot de 16e eeuw en laat zich lezen als ‘De Da Vinci Code’ van Dan Brown. Het epos laat evenveel ruimte voor twijfel over het waarheidsgehalte ervan, maar dat maakt de opmerkelijke cocktail van muziekstijlen niet minder spannend. Een gesprek met gitarist en songschrijver Daniel.

NECRO
HARDCORE RAPPER MET METALROOTS
Wie opgroeit met metal, raakt dat de rest van zijn leven niet meer kwijt. Zelfs niet wanneer hij tegenwoordig heel andere muziek speelt. De Amerikaanse hardcore rapper NECRO speelde als tiener gitaar in metalbands en was een fanatiek thrash- en death metalfan. Als rapper verwees hij op zijn album ‘Gory Days’ (2001) al veelvuldig naar zijn metalroots en op de opvolger ‘The Pre-Fix for Death’ (2004) leverden zelfs diverse bekende metal- en hardcoremuzikanten een muzikale bijdrage. Op Necro’s nieuwste album ‘Death Rap’ wordt die traditie dapper doorgezet en zijn gastbijdrages van onder anderen Harley Flanagan, Steve DiGiorgio, Ray Alder, Scott Ian, Dave Ellefson en leden van Shadows Fall, Twelve Tribes, Suffocation en Lamb Of God te horen. Necro trad al regelmatig op in het voorprogramma van metalbands, en aarzelde deze zomer niet om zich aan te sluiten bij het reizende Sounds Of The Underground-festival, met onder meer Testament, Behemoth, Chimaira en GWAR. Een tournee die hij uiteindelijk, teleurgesteld over de vijandige publieksreacties, al na vier shows weer verliet.

HIMSA
METAL UIT SEATTLE
Goede releases als ‘Courting Tragedy And Disaster’ en ‘Hail Horror’ ten spijt, is Himsa nog altijd een relatief onbekende naam. Nu is Seattle voor een metalcoreband misschien ook niet het beste startpunt om de wereld te gaan veroveren. De stad in het noordwesten van de Verenigde Staten beschikt weliswaar overeen rijke muziekgeschiedenis, maar heeft op metalgebied sinds Queensrÿche en Nevermore eigenlijk geen bands van betekenis meer voortgebracht. Himsa probeert al sinds 1998 dit tij te keren. De band liet tijdens zijn recente Europese toer met As I Lay Dying een hele goede indruk achter en leverde onlangs onder de titel ‘Summon In Thunder’ zijn beste en meest gevarieerde album tot nu toe af. Dat de metalinvloeden hierop sterker dan ooit doorklinken, is volgens bassist en enige oorspronkelijke bandlid Derek Harn alleen maar logisch.