De Aardschok in Februari 2001

In de Aardschok van Februari 2001 lees je alles over:
ANNIHILATOR, AXE , BAMBIX, BON JOVI, CHILDREN OF BODOM, DO OR DIE, FADED GREY, FREEDOM CALL, GEDDY LEE, Goatsnake, IMMOLATION, IOMMI, MALEVOLENT CREATION, MARDUK, MARK D, MOB RULES, NJ BLOODLINE, PRIMAL FEAR, RAGING SPEEDHORN, RHYS FULBER, ROB ROCK, SEPULTURA, SLASH, THE BONES, THE HELLACOPTERS, VOMITORY, WARHAMMER, XDISCIPLEX A.D.


ANNIHILATOR

HET METALGEVOEL VAN JEFF WATERS

Robbie Woning
Eerst drie maanden lang Cradle Of Filth? En nu alweer voor de tweede keer Annihilator? Kunnen ze bij Aardschok de laatste maanden soms niets origineels meer verzinnen? Nou, Jeff Waters heeft deze maand toevallig anders wel een sterke, vette nieuwe CD afgeleverd. En ten tweede heeft de welbespraakte Canadese gitarist altijd wel iets zinnigs te melden. En ten derde ging het studioreport van vorige maand wegens de schaarse ruimte eigenlijk meer over de nieuwe zanger, dan over de totstandkoming van een ijzersterk nieuw album. En ten vierde bestaat de redactie van Aardschok voor een deel uit fanatieke Annihilator-fans. En ten vijfde… Lees eerst dit verhaal eens, luister die nieuwe CD en vel dan pas je oordeel.


AXE

Michel van de Moosdijk
Bobby Barth is een bezige bij. Hij is niet alleen gitarist van de formatie Axe, wiens nieuwe CD ‘The Crown’ enkele maanden geleden is verschenen, hij is ook manager en producer van de formatie Guild Of Ages en heeft een eigen platenlabel (N.E.H. Records). In feite is ‘The Crown’ pas de tweede echte studio-CD na de reünie-CD ‘Five’ uit 1996. Maar tussen de beide CD’s zitten ook nog ‘Twenty Years From Home Volume I’ en ‘II’, met daarop nieuwe versies van oude songs afkomstig van platen als ‘Axe’, ‘Living On The Edge’, ‘Offering’ en ‘Nemesis’.


BAMBIX

Onno Cro-Mag
De nieuwe CD ‘What’s In A Name’ is onlangs verschenen en wederom ga ik plat voor deze Nederlandse band die overal waardering krijgt, behalve in eigen land. De vorige CD ‘Leitmotiv’ was al te gek en daarom wordt het hoog tijd om Bambix eens wat extra aandacht te geven. De band bestaat uit drummer Peter en uit twee dames: Hanneke (bas) en Willia (zang en gitaar). Met de laatste dame had ik een gesprek, omdat zij zowel de songs als de teksten schrijft.


BON JOVI

SUPERSTERREN ZIJN OOK GEWONE JONGENS

Liselotte Hegt
Het blijft frustrerend, maar ook simpelweg erg jammer dat er nog altijd platenmaatschappijen zijn die Aardschok voorbijlopen, wanneer één van hun artiesten een promotieronde langs de media maakt. Dat gebeurde de laatste paar jaar ook met Bon Jovi. Gitarist Richie Sambora dook naar aanleiding van zijn solo-albums ‘Stranger In This Town’ (1991) en ‘Undiscovered Soul’ (1998) nog wel in ons blad op, maar het laatste echte Bon Jovi-interview stamt alweer uit onze januari-uitgave van 1993, ten tijde van de CD ‘Keep The Faith’ (1992). Bon Jovi vertoeft twee dagen in Nederland voor radio-interviews en televisie-opnames. Immers, hun nieuwste goudmijn ‘Crush’ heeft de band uit New Jersey, na een afwezigheid van vijf jaar, weer regelrecht de hitlijsten ingelanceerd. Dankzij een snelle actie van onze oplettende redacteur Michel van de Moosdijk krijgt Aardschok een kleine twintig minuten interviewtijd met drummer Tico Torres en toetsenist David Bryan.


CHILDREN OF BODOM

SPANNEND DERDE HOOFDSTUK

Anita Luderer
‘Follow The Reaper’ is de titel van het derde hoofdstuk van het succesvolle Children Of Bodom-verhaal. Samen met hoofdpersoon Alexi Laiho (zanger/gitarist) en zijn maten beleven we (slechts) in negen nummers het vervolg op ‘Hatebreeder’. Aangezien een auteur niet tweemaal hetzelfde verhaal schrijft, vallen er ook in ‘Follow The Reaper’ de nodige nieuwe spanningselementen en veranderingen te ontdekken: minder snel, maar meer agressie en melodie, en een nieuwe producer en studio. Ingrediënten die ook ‘Follow The Reaper’ tot een bestseller zullen maken. Aan de telefoon hangt co-auteur/bassist Henkka Blacksmith.


DO OR DIE

HARDCORE UIT 2001

Onno Cro-Mag
Eind 1999 was de oprichting van Do Or Die een feit. Zanger Chris van Stuck Up voelde al gedurende de toer met Run Devil Run dat hij iets anders wilde. Samen met drummer Jon van Instigate sprak hij over zijn muzikale ideeën en zanger Don Foose (Run Devil Run) kwam op de naam Do Or Die. Al vlug waren de andere leden van Instigate, Nico (gitaar), Yvan (bas) en nieuwkomer Luigi (gitaar), het erover eens dat er wel toekomst in dit project zat. Zanger Alain was in eerste instantie opgestapt bij Instigate, maar werd als tweede zanger binnen Do Or Die gevraagd. De eerste optredens waren chaotisch, maar het publiek reageerde enthousiast. In 2000 werd de single ‘Tears Of Rage’ uitgebracht en de eerste duizend exemplaren waren snel uitverkocht. Optredens met onder andere Cold As Life, Merauder, Madball en Length Of Time en het optreden op de EHCP 4 gaven de band al vlug een cultstatus. De debuut-CD ‘Heart Full Of Pain’ staat op uitkomen en, in groot contrast met de single, staat dit album wel als een huis. Metalcore en hardcore gaan hand in hand en de twee zangers binnen de band wisselen elkaar prima af waardoor er nooit sprake is van verveling. Zanger Chris is de aanjager van dit gezelschap en met hem had ik een gesprek over Stuck Up, hardcore en natuurlijk Do Or Die.


FADED GREY

LAS VEGAS HEEFT MEER TE BIEDEN

Onno Cro-Mag
Als je over Las Vegas praat dan denk je niet aan hardcore, maar aan casino’s, grote auto’s en veel geld. De meeste mensen hebben een beeld van de Amerikaanse stad, zoals die in films als ‘Casino’ en ‘Good Fellas’ geschetst wordt. Las Vegas biedt echter meer: de hardcoreband Faded Grey, die onlangs vriend en vijand binnen de hardcorescene wist te verrassen met het geweldige debuut ‘A Quiet Time Of Desperation’ op Indecision Records. Zanger Lance voert het woord.


FREEDOM CALL

Ron van Hal
Als de Story, Privé of Weekend over heavy/speed metalbekendheden zouden schrijven, hadden ze deze week waarschijnlijk de volgende kreet op hun cover: ‘Duitse metalmuzikanten doen aan partnerruil!’ Een weinig flatterend fotootje van een verdacht kijkende drummer Dan Zimmermann erbij, en klaar. Smullen maar!


GEDDY LEE

DE LUIHEID EN DE PASSIE

Gerd Jan Vleugels
Als frontman van Rush voelt Geddy Lee nooit de drang om een solo-album te maken. Creatief gezien kan de zanger/bassist zijn creatieve ei volledig kwijt en heeft hij niet de behoefte onder zijn eigen naam in de schijnwerpers te staan. Bovendien heeft Lee het druk genoeg met Rush en is hij al lang blij zijn vrije tijd met vrienden en familie door te kunnen brengen. Samen met de bevriende muzikant Ben Mink heeft hij toch de tijd en motivatie gevonden een eerste soloplaat op te nemen.


Goatsnake

gebundeld samenspel

René Vanes
Niet zelden komt het voor dat een aantal muzikanten zich verenigt in een band om enkel en alleen tegemoet te komen aan een eigen muzikale voorliefde. Wars van alle trends en grillen. Vaak blijkt het te gaan om een voorliefde voor ouderwetse, op de jaren zeventig gebaseerde oerrock. Cathedral komt er mee weg net als de Amerikanen van Goatsnake die met het tweede volwaardige album ‘Flower Of Disease’ laten horen hoe gemakkelijk het is om het stonerjuk af te werpen en met een frisse kijk de paden van rockmuziek nog maar eens te betreden.


IMMOLATION

René Veerkamp
Het Amerikaanse Immolation dankt zijn cultstatus vooral aan het in 1991 verschenen debuutalbum ‘Dawn Of Possession’. Toen, na een lange stilte, in 1996 het sterke ‘Here In After’ verscheen bleek de band nog niets aan kracht te hebben ingeboet. Het in 1998 verschenen album ‘Failures For Gods’ dreigde nog even roet in het eten te gooien dankzij een zeer matige productie, maar met het nieuwe en ijzersterke album ‘Close To A World Below’ is de band terug in de voorste linies. Dat men opnieuw in zee is gegaan met producer Paul Orofino leek mij niet zo’n slimme zet, maar het is duidelijk dat de CD vele malen beter klinkt dan de voorganger. En dat is maar goed ook, want muzikaal behoort Immolation zonder enige twijfel tot een van de meest interessante death metalbands van dit tijdsgewricht. Er zijn weinig bands die het voor elkaar krijgen om originele en brute death metal te produceren die zowel complex als pakkend is. Met de vleesresten van Kerstmis nog tussen de tanden vraag ik aan gitarist Robert Vigna of hij als overtuigd atheïst ook nog een feestje gevierd heeft.


IOMMI

DE RIFFMEESTER GAAT SOLO

Robbie Woning
Na een muzikale carrière van een kleine dertig jaar bracht Black Sabbath-gitarist Tony Iommi onlangs zijn eerste solo-album uit. Het toppunt van bescheidenheid? Of waren de meeste Black Sabbath-albums sinds ‘Born Again’ (1983) in feite ook al stiekem Iommi-platen? In talloze bezettingswisselingen bleef de gitarist tenslotte de enige constante factor en de muziek op albums als ‘Headless Cross’, ‘Seventh Star’ en ‘Tyr’ kwam ook onmiskenbaar grotendeels van zijn hand. De godfather van de duistere rockmuziek doet eind december geen enkele moeite deze beweringen te weerleggen.


MALEVOLENT CREATION

Robbie Woning
Nadat het op ‘The Fine Art Of Murder’ in 1998 door de terugkeer van ex-leden Rob Barrett, Brett Hoffmann en Dave Culross alweer de goede kant opging, was de zevende Malevolent Creation-CD ‘Envenomed’ zonder twijfel één van de agressiefste, meest meedogenloze death/grind albums van het afgelopen jaar. Malevolent Creation draait even lang mee als staatgenoten Deicide en Morbid Angel, maar is helaas nooit zo bekend geworden. Gitarist/bandleider Phil Fasciana klinkt er anno 2001 niet minder gedreven en fanatiek om. Sterker nog, hij staat te popelen om weer op toer door Europa te gaan. Een toer waarop overigens ook zijn megabrute zijproject Hateplow zal spelen. Zodat maar liefst drie van de vijf Malevolent-muzikanten de hele toer lang twee keer per avond op het podium zullen staan.


MARDUK

STUDIO-REPORT

René Veerkamp
In een laatste wanhoopspoging om alsnog in aanmerking te komen voor de Aardschok Globetrotter Award 2000 sprong ik half december voor de derde keer in iets meer dan een maand tijd in een vliegtuig naar het buitenland. Het douanepersoneel van Schiphol zegt inmiddels al gedag tegen me en het mysterie van het eeuwige gepiep van de metaaldetectoren is inmiddels ook opgelost. Het blijken niet de vullingen in mijn kiezen te zijn, maar de stalen neuzen van mijn schoenen. De bestemming is deze keer de Abyss studio’s te Zweden en de slachtoffers zijn de heren van Marduk, die aldaar in de laatste fase zitten van het opnameproces van de nieuwe studioplaat ‘La Grande Danse Macabre’.


MARK D

EEN OPTELSOM VAN INVLOEDEN

Robert Haagsma
Eind vorig jaar verscheen de ‘The Silent Treatment’, de eerste plaat die de Amerikaan Mark D onder eigen naam uitbracht. Het is een gevarieerde CD vol authentiek gitaargeweld, met wortels in de jaren zeventig, tachtig en negentig. „De plaat vat samen waar ik graag naar luister en waarmee ik mij zelf heb beziggehouden”, aldus de Amerikaanse zanger en multi-instrumentalist, die ooit deel uitmaakte van Clown Alley en The Melvins.


MOB RULES

OP WEG NAAR EEN DERDE ALBUM

Anita Luderer
Wie graag naar melodieuze hardrock/metal luistert zit met het tweede album ‘Temple Of Two Suns’ van het Duitse Mob Rules gebakken. Het schijfje wist in het afgelopen decembernummer een plaatsje te bemachtigen tussen de beste tien platen van die maand. Een prima resultaat, zo vindt ook gitarist/collega (redacteur bij de Duitse Metal Hammer) Matthias Mineur.


NJ BLOODLINE

HARDCORE VAN DE TOEKOMST

Onno Cro-Mag
Al een aantal jaren wordt NJ Bloodline gezien als een grote belofte. Door de uitstekende demo ‘Be Afraid’ (die later door RPP Records op CD is uitgebracht) werd de band steeds bekender. Het label Kingfisher wist na lange gesprekken de band te overtuigen om te tekenen. De debuut-CD ‘ The Faceless’ is een feit en de sound van NJ Bloodline zal in 2001 gaan regeren. De balans tussen hardcore en metalcore is overweldigend en gelukkig zijn er nog van die bands die niet het succes van bijvoorbeeld Hatebreed of All Out War willen kopiëren. NJ Bloodline speelt een mix van de oude Blood For Blood en Merauder met daarbij nog wat invloeden van Sheer Terror. Frank Gallo (gitarist) is klaar voor een nieuwe periode binnen hardcore.


PRIMAL FEAR

LEGAAL VUURWERK UIT DUITSLAND

Ron van Hal
De Duitse speed metalcompetitie wordt steeds spannender. Primal Fear loopt dankzij de zege van haar nieuwe CD ‘Nuclear Fire’ verder in op de koplopers van de Duitse liga. Aanvoerder Mat Sinner is de ongelukkige die Aardschok te woord moet staan.


RAGING SPEEDHORN

MUZIKALE VLUCHT

Gerd Jan Vleugels
Corby is een Brits industriestadje waar doordeweeks hard wordt gewerkt in de fabrieken, en in het weekend de bloemetjes buiten worden gezet in de pubs. Zes vrienden besluiten er twee jaar geleden een band op te richten, zonder te weten dat het hun redding zal zijn uit dit troosteloze bestaan. Nog voordat het gelijknamige debuutalbum uitkomt, heeft de zesmansformatie al een Europese toer met Biohazard en Amen op zak. Frank Regan, één van de twee leadzangers van de band, geeft tekst en uitleg.


RHYS FULBER

Robbie Woning
De naam van producer Rhys Fulber is onlosmakelijk verbonden met Fear Factory. Nadat de voormalig Front Line Assembly-toetsenist op de ‘Fear Is The Mindkiller’-EP een deel van het FF-debuut ‘Soul Of A New Machine’ elektronisch door de mangel mocht halen, is hij op navolgende albums als ‘Remanufacture’ en ‘Obsolete’ uitgegroeid tot vaste producer, remixer en officieus vijfde bandlid. Tijdens de luistersessies voor het nieuwe Fear Factory-album ‘Digimortal’ was er in de Sol Seven-studio in Sherman Oaks, Californië ook gelegenheid om Fulber kort aan de tand te voelen.


ROB ROCK

BETER LAAT DAN NOOIT

Michel van de Moosdijk
Hoewel zanger Rob Rock al vanaf 1986 platen maakt, is hij verre van bekend bij het grote publiek. De belangrijkste reden hiervan is dat hij in al die tijd heeft gezongen in dienst van anderen. Met name Chris Impellitteri profiteert de laatste jaren van Rock’s bepaald niet misselijke zangkunsten. Verder heeft Rock platen van Joshua, M.A.R.S. (met gitarist Tony MacAlpine, drummer Tommy Aldridge en bassist Rudy Sarzo), Axel Rudi Pell en Angelica volgezongen. Zijn met gitarist Roy Z opgestarte band Driver leek aan het begin van de jaren negentig furore te gaan maken, maar kreeg nergens een platendeal los en viel mede door de grunge-explosie uit elkaar. Waarna Rock plaats nam in de band van Impellitteri, wiens platen echter grotendeels alleen in Japan zijn verschenen. Toch lijken de zaken voor de sympathieke zanger een andere wending te nemen. Niet alleen zijn de laatste CD’s van Impellitteri officieel in Europa verschenen en is Rob Rock te horen op de over enkele maanden te verschijnen nieuwe CD van Warrior, de tegenwoordig in Orlando, Florida gevestigde zanger mag voor het eerst in zijn loopbaan met enige trots wijzen op een heuse solo-CD, getiteld ‘Rage Of Creation’. Een vrij klassiek klinkende hardrockplaat waarop de banden met zijn oude vriend Roy Z strak aangehaald zijn.


SEPULTURA

GEWAAGDE METALMORFOSE

TestosteRon van Hal
Over sommige dingen hoef je slechts een nanoseconde na te denken. Als Sepultura je bijvoorbeeld uitnodigt om haar nieuwe CD in New York te komen beluisteren, kost dat even veel bedenktijd als het aannemen van een gratis pilsje in je stamkroeg. Aardschok nam een retourtje naar Amerika’s officieuze hoofdstad voor de beluistering van de nieuwe CD ‘Nation’ en had na afloop een openhartig gesprek met drummer Igor Cavalera en bassist Paulo Jr.


SLASH

TERUG IN DE SLANGENKUIL

Robbie Woning
Ruim vijf jaar na de release van ‘It’s Five O’ Clock Somewhere’ heeft voormalig Guns N’ Roses-gitarist Slash eindelijk de rust gevonden om een tweede Snakepit-album op te nemen. Hij werkt op ‘Ain’t Life Grand’ met een geheel nieuwe begeleidingsband die voor het grootste deel bestaat uit muzikanten van zijn coverband Slash’s Blues Ball. Het tweede Snakepit-album klinkt direct lekker vertrouwd, onderstreept nogmaals hoe belangrijk Slash voor het oorspronkelijke geluid van Guns N’ Roses is geweest en etaleert daarnaast een duidelijke voorliefde voor ‘seventies’-bands als Aerosmith. Op de dag van het uitverkochte Paradiso-optreden was er eindelijk gelegenheid om de gitarist met de hoge hoed aan de tand te voelen.


THE BONES

Een tattootje op zijn tijd, beetje drinken en The Bones

René Vanes
Zweden blijft kwaliteit leveren in muziek. Nog steeds baren bands als Backyard Babies, The Hives en The Hellacopters opzien. En dat lijkt maar niet te stoppen. Na Stockholm is het nu de beurt aan Karlskrona, het thuishonk van de lieverdjes van The Bones.


THE HELLACOPTERS

BUSINESS AS USUAL

Gerd Jan Vleugels
Vraag hoofdpiloot Nick Royale wat zijn ultieme doel is als muzikant en hij antwoordt steevast vooruitgang te willen boeken als songschrijver, in de hoop ooit nog eens een tijdloos rockalbum af te leveren. Na het maken van een langspeler stapt de zanger/gitarist vervolgens het liefst zo snel mogelijk het podium op, want van studio’s krijgt de Zweed onherroepelijk uitslag. Op ‘High Visibility’ rocken The Hellacopters als vanouds. Minder ruig dan in de begindagen, maar wel met meer variatie en melodie. Business as usual dus.


VOMITORY

René Veerkamp
‘Revelation Nausea’ is de titel van het nieuwe album van het Zweedse Vomitory en het eerste album voor de nieuwe platenmaatschappij Metal Blade. Dat deze gasten een flinke pot goede death metal konden maken wisten we natuurlijk al vanwege de voorgangers ‘Raped In Their Own Blood’ (1996) en ‘Redemption’ (1999), maar dat de heren zo bruut voor de dag konden komen als op dit album had vrijwel niemand kunnen voorzien. Behalve dat de songs een stuk sterker zijn geworden, heeft de band zowel op vocaal als muzikaal vlak aan kracht gewonnen. Hoewel drummer Tobias het er eigenlijk niet mee eens is, begrijpt hij wel waarom sommige mensen de band nu wat meer Amerikaans vinden klinken.


WARHAMMER

Eindelijk het doel bereikt

Erik Westerveld
Van Warhammer verschenen de afgelopen jaren de albums ‘The Winter Of Our Discontent’ en ‘Deathchrist’. Op deze platen liet het Duitse trio zware, vrij primitieve metal horen die zeer sterk deed denken aan Hellhammer. Vele metalfans konden dit wel waarderen, maar de band werd door minstens zoveel mensen verguisd, onder anderen door Tom Warrior, de man achter Hellhammer en Celtic Frost. Warhammer trok zich daar echter niets van aan en bracht eind vorig jaar zijn derde CD ‘The Doom Messiah’ uit, die wederom een grote hommage aan Hellhammer is. De zeer vriendelijke en praatgrage bassist Frank Krynojewski begint zijn relaas met het ontstaan van Warhammer.


XDISCIPLEX A.D.

Onno Cro-Mag
De christelijke hardcoreband XDISCIPLEX heeft zijn naam moeten veranderen. Er loopt namelijk al een metalband onder de naam Disciple rond en daarom heeft men besloten er A.D. aan toe te voegen. Om die reden is de CD ‘Heaven And Hell’ over enkele weken pas uit. Maar liefhebbers van bands als Mushmouth, Stigmata, Sworn Enemy en Hatebreed zullen wel geduldig wachten, want na het debuutalbum ‘Imitation Of Love’ en de EP ‘No Blood & Lanteren’ is de doorbraak slechts een kwestie van tijd. Gitarist Davey Quiggle vormt met zijn broer Dan (zang) de kern van de band. Eerstgenoemde bedient Aardschok van de nodige informatie.