In de Aardschok van Maart 2002 lees je alles over:
AMERICAN HEAD CHARGE, ANDREW W.K., ARCH ENEMY, BLIND GUARDIAN, BURNT BY THE SUN, CRUACHAN, DROPKICK MURPHYS, FLOWING TEARS, GRAND MAGUS, HOOBASTANK, HOUWITSER, HYPOCRISY, INCUBUS, KING DIAMOND, KITTIE, MAGNUM, MASSIF, PENTAGRAM, PRIMAL FEAR, REBELLION, RECKONING FORCE, THE REVOLVERS, SATARIEL, SOILWORK, STRIFE, THE QUILL, TIAMAT, U.D.O., VIETNOM, VIRGIN STEELE
AMERICAN HEAD CHARGE
VECHTEN VOOR DE KUNST
Robert Haagsma
Martin Cock en Chad Hanks liepen elkaar tegen het lijf in een ontwenningskliniek. Het klikte meteen. Hun laatste opdracht was, voor ze weer losgelaten zouden worden op de maatschappij, het componeren van een song. Deze gedwongen samenwerking was het prille begin van de industriële rockband American Head Charge. De band was onlangs in Nederland te zien als voorprogramma van Slipknot, dat eind januari optrad in de Heineken Music Hall in Amsterdam.
ANDREW W.K.
HET LEVEN IS EEN FEEST
Robert Haagsma
In 2000 verschijnt een EP van Andrew W.K. met de veelzeggende titel ‘Party Till You Puke’. Begin februari van dit jaar wordt die opgevolgd door het eerste volwaardige debuut ‘I Get Wet’, dat ook al volledig in het teken staat van feesten. Feesten, zo vindt de Amerikaanse zanger, is dan ook meer dan je met wat vrienden vol laten lopen en de beest uithangen. Het is vooral een manier van leven.
ARCH ENEMY
DE CD KOMT ER AAN!
Robbie Woning
Dat een album niet in alle werelddelen op dezelfde dag wordt uitgebracht, is in de muziekindustrie heel gebruikelijk. Maar wat nu, als je nieuwste album door onenigheid met je platenlabel in Europa maanden op de plank blijft liggen? Terwijl het uitgerekend met afstand de beste CD is, die je ooit gemaakt hebt? Arch Enemy-gitarist Michael Amott wil er het liefst helemaal niks meer over horen. Hij is allang blij dat ‘Wages Of Sin’ in maart eindelijk in Europa in de winkels zal liggen. Op verzoek van Aardschok vertelt de bandleider voorafgaand aan de release alvast het nodige over dit verlate, nieuwe Arch Enemy-album, over de nieuwe zangeres Angela Gossow en over de zakelijke beslommeringen die hem van zijn hobby ‘gitaarspelen’ afhouden.
BLIND GUARDIAN
METALEN OPERA
Gerd Jan Vleugels
Ruim een jaar lang heeft het Duitse Blind Guardian zich verschanst in de eigen studio nabij Krefeld. Door zijn hang naar perfectie en het feit dat de muziek relatief complex is, niet meer dan logisch. Het resultaat ‘A Night At The Opera’ mag er dan ook zijn en is misschien wel de kroon op het werk van de band die al veertien jaar lang albums uitbrengt. Aardschok sprak met de ruggegraat van Blind Guardian – zanger Hansi Kürsch en gitarist André Olbrich – over het stevige en soms verrassende nieuwe album.
BURNT BY THE SUN
ALLES MET GEVOEL
René Veerkamp
Als ik het interview begin met de opmerking dat mijn vorige zonneverbranding afgelopen zomer een stuk minder prettig was dan mijn eerste contact met ‘Soundtrack To The Personal Revolution’, de eerste volledige CD van Burnt By The Sun, denk ik een weinig originele en flauwe grap gemaakt te hebben. Gitarist Chris Rascio kan er echter wel om lachen en het breekt ook gelijk het ijs. Zoals ik in mijn recensie in de vorige Aardschok al aangaf is Burnt By The Sun één van de meest interessante en spraakmakende nieuwe ‘hardcore’ bands op het Relapse-label en het valt niet mee om de band te categoriseren. Wat is er dan mooier om een bandlid zelf te vragen hoe hij de muziek zou willen omschrijven?
CRUACHAN
CELTIC ROCK MET EEN METALEN RAND
Roman Hödl
Op een koude winteravond spreek ik Keith Fay van de Ierse folk metalband Cruachan over ‘Folk-Lore’. Dat is de titel van de alweer derde plaat van deze Ierse formatie, waarvan de muziek tegenwoordig wel iets weg heeft van Skyclad tijdens zijn Irish Pub Tour. Op deze uiterst veelzijdige plaat zijn behalve de tandloze McGowan ook diverse blaas- en snaarinstrumenten te horen, waarbij onder andere ook een bouzouki van de partij is. Mijn eerste vraag aan Keith is dan ook wat een Grieks snaarinstrument op een traditioneel Ierse CD te zoeken heeft?
DROPKICK MURPHYS
MET BEIDE BENEN OP DE GROND
Onno Cro-Mag
Het is hard gegaan met deze cultband uit Boston. Na het uitkomen van de derde CD ‘Sing Loud, Sing Proud’ lijkt het succes niet meer te stoppen. In Europa is het een van de meest gevraagde undergroundbands en de hele toer is ram uitverkocht. Na jarenlang onbetaald in kleine kroegjes te hebben gespeeld, volgt nu de waardering. In Amerika staat de band al maandenlang in de ‘independent top 50’ en een toer met Sick Of It All zorgde voor uitverkochte zalen met niet minder dan 2000 man per show. Het is daarom wel aardig om te weten hoe het anno 2002 met Dropkick Murphys gaat. Zijn de bandleden veranderd door het succes en kunnen ze de druk van buitenaf aan? Ik spreek Zanger Al Barr en zanger/bassist Ken Casey tijdens een optreden in Antwerpen. Ze maken een ontspannen indruk.
FLOWING TEARS
HEEFT GEEN VERWACHTINGEN
Liselotte Hegt
Met de eind januari uitgebrachte, vijfde CD ‘Serpentine’ opent Flowing Tears een nieuw hoofdstuk in zijn carrière. Niet alleen is de line-up geslonken van zes naar vier muzikanten, ook de muziek zelf heeft een metamorfose ondergaan die zeker niet onopgemerkt zal blijven. De Duitse formatie heeft door een meer rockattitude op ‘Serpentine’, ten opzichte van het voorgaande album ‘Jade’ (2000), dan ook vooral terrein gewonnen in dynamiek en groove. Een formule die tijdens de aanstaande tournee met Tiamat en Moonspell beslist in de smaak zal vallen. Toch verzekert gitarist Benjamin Buss dat er allerminst sprake is geweest van een commerciële zet, noch ruzies of intriges. Het was slechts een kwestie van een samenloop van omstandigheden en een natuurlijke groei.
GRAND MAGUS
VOORAL LEKKER HEADBANGEN
Stan Novak
Het debuut van het Zweedse retro-trio Grand Magus deed het onlangs goed in onze soundcheck. En aangezien de band in maart en april samen met Orange Goblin, Roadsaw en Spoiler de Europese podia onveilig gaat maken, is het de hoogste tijd om deze zware jongens eens aan de tand te voelen. Gesprekspartner is zanger/gitarist JB die staat te popelen om een en ander toe te lichten aan ‘the mighty Aardschok’, zoals hij dit blad zelf betitelt.
HOOBASTANK
VOODOO ROCK
Robert Haagsma
Hoobastank is voor velen een gloednieuwe naam. De Amerikaanse rockband debuteerde onlangs als voorprogramma van Incubus en begin maart komt het officiële debuut ‘Hoobastank’ uit. Toch heeft het gezelschap er al heel wat jaren op zitten. „We plukken nu de vruchten van jarenlang zwoegen”, vindt gitarist Dan Estrin.
HOUWITSER
René Veerkamp
‘Rage Inside The Womb’ is de titel van de derde CD van één van de meest krachtige stukken artillerie der extreme Nederlandse death metal en wederom is het eindresultaat allesverwoestend te noemen. In de vorm van een nieuwe zanger en een tweede gitarist zijn verse manschappen aangevoerd om de gelederen te versterken. En met een platendeal bij het fameuze Osmose Records zullen de muzikale bombardementen alleen nog maar met meer precisie uitgevoerd kunnen worden. Terwijl de CD overal geroemd wordt en hier en daar nog betere scores behaaldt dan het zeer geslaagde ‘Embrace Damnation’, ontvangt de CD juist bij mij een halve punt minder dan de voorganger. Bassist en mede oprichter Theo van Eekelen is dan ook oprecht verbaasd en hoorbaar teleurgesteld als wij elkaar treffen op het telefonische slachtveld. Een interview vanuit de loopgraven dus (met een bier in de klauwen!).
HYPOCRISY
NIET VIES VAN NIEUWE INVLOEDEN
Stephan Gebédi
Eind februari verschijnt de nieuwe Hypocrisy-CD ‘Catch 22’. Een CD die naast de vertrouwde Hypocrisy-elementen ook wat moderne invloeden laat horen. Hypocrisy is een band die zich sinds het prille begin van een pure death metalband tot een meer allround metalband heeft geëvolueerd en op elke CD eigenlijk een ietwat andere sound laat horen. Reden genoeg om de heren hierover eens aan de tand te voelen. De uiterst sympathieke, maar niet al te spraakzame ritmesectie van de band, drummer Lars Szöke en bassist Mikael Hedlund, waren mijn slachtoffers en doorstonden al zwetend onder de felle tl-verlichting in het Nuclear Blast-kantoor mijn derdegraadsverhoor.
INCUBUS
UITDAGENDE REALITY-CHECK
Gerd Jan Vleugels
Ten tijde van het uitkomen van de EP ‘Enjoy Incubus’ en het eerste album ‘Fungous Amongus’ was Incubus een band bestaande uit naïeve, onzekere tieners die naarstig op zoek waren naar een eigen identiteit en sound. Op ‘S.C.I.E.N.C.E.’ bleek de crossover band nog steeds geïnspireerd te zijn door acts als Primus, Faith No More, Mr. Bungle en de Red Hot Chili Peppers en pas op de overgangsplaat ‘Make Yourself’ vond Incubus zijn muzikale draai. Met het vorig jaar verschenen ‘Morning View’ consolideerde de Amerikanen niet alleen hun status als millionseller, maar steeg de band in artistiek opzicht ook nog eens ver boven zichzelf uit. Een gesprek met de kleine gitarist Mike Einziger.
KING DIAMOND
DE WRAAK VAN ABIGAIL
Liselotte Hegt
In 1987 bracht griezelexpert King Diamond zijn eerste en tevens meest succesvolle conceptalbum ‘Abigail’ uit. Het verhaal over de overleden, maar wraakzuchtige graaf La Fey, die het prille geluk van zijn erfgenaam Jonathan en zijn vrouw Miriam in een hel laat eindigen en de onbevlekte verwekking van het demonenkind Abigail, sloeg in de metalwereld in als een bom. Het betekende het begin van een lange reeks spooky conceptalbums die de carrière van King Diamond zo kenmerken. Het waren jaren waarin muzikanten kwamen en gingen, maar ook jaren waarin de conceptformule langzaamaan zijn magie verloor. Tot vorige maand, want King Diamond presteerde het om vijftien jaar na dato een bloedstollend vervolgalbum op het legendarische ‘Abigail’ af te leveren. ‘Abigail II: The Revenge’ is beslist geen goedkoop aftreksel, maar een weloverwogen album geworden, zo laat de zanger Aardschok via de satelliet weten.
KITTIE
DE KLAUWEN GESCHERPD
Gerd Jan Vleugels
Vier tienermeisjes uit het Canadese Ontario waren een aantal jaren geleden onderwerp van gesprek in de nu metalscene. Dat terwijl het debuut ‘Spit’ bepaald geen verpletterende indruk achterliet en Kittie ook live behoorlijk tegenviel. Inmiddels is de harde opvolger ‘Oracle’ uit waarmee het tot trio gereduceerde Kittie bewijst dat de band wel degelijk serieus genomen dient te worden. De kittens zijn gegroeid volgens drummer Mercedes Lande,r en iedereen die daaraan twijfelt kan een haal krijgen met de vlijmscherpe klauwen.
MAGNUM
MAGNUM IS TERUG
Martien Koolen
Veel fans hebben hier toch wel op gewacht; de reünie van Magnum. Na bijna acht jaar stilte verschijnt er dan eindelijk weer een Magnum-album, met de welluidende titel ‘Breath Of Life’. Deze Engelse rockband ontstaat in de jaren zeventig en zijn muzikale carrière begint met het album ‘Kingdom Of Madness’ (1978). Na vele ups en downs besluit de band om er in 1994 mee op te houden. Na een succesvolle afscheidstournee en het slotakkoord ‘The Last Dance’ (een dubbel live-album, 1996) is Magnum echt verleden tijd. Bob Catley en Tony Clarkin maken met Hard Rain nog wel twee albums en natuurlijk zijn de solo-albums van Bob ook niet te versmaden. Nu, anno 2002 begint Magnum opnieuw. Ik spreek daarover met Bob Catley.
MASSIF
METAL & MAINSTREAM
Dennis Verboven
Het rommelt weer in België. Enkele jaren nadat Channel Zero er de brui aan heeft gegeven, dienen er zich enkele nieuwe bands aan die het grote gat willen dichten dat destijds is nagelaten. Zo heeft Gazzoleen enkele maanden terug heel sterk toegeslagen en zou Caliber een contract bij Warner hebben binnengesleept. Een band waar men eveneens rekening mee mag gaan houden, is Massif. Een formatie die er bovendien ooit van beticht werd teveel leentjebuur te spelen bij Channel Zero.
PENTAGRAM
ERKENNING VOOR DE ENIGE ECHTE AARTSVADER
Robert Haagsma
Overal ter wereld zijn groepen onder de naam Pentagram actief. Er is echter maar één echte Pentagram en die wordt aangevoerd door zanger/gitarist Bobby Liebling en bestaat al sinds 1971. Als Black Sabbath de vader van alle doom en heavy metalbands is, dan is Pentagram de moeder van die genres. Het oude werk van deze baanbrekende, maar gruwelijk ondergewaardeerde groep, ligt eindelijk in de winkel, met als titel ‘First Daze Here – The Vintage Collection’. Een essentieel stukje muziekgeschiedenis ziet daarmee eindelijk het daglicht.
PRIMAL FEAR
STUDIO REPORT
Roman Hödl
Een indrukwekkende hoeveelheid persmuskieten verzamelt zich begin februari in het Duitse Stuttgart om voor het eerst naar ‘Black Sun’, het alweer vierde album van de metalband Primal Fear, te luisteren. Uiteraard is ook Aardschok van de partij. Hieronder een kort verslag, zodat de fans van echte heavy metal weten wat ze binnenkort te wachten staat.
REBELLION
STUDIO REPORT
Roman Hödl
Rebellion is een nieuwe power metalband, die een kleine twee jaar geleden is opgericht. De line-up bestaat uit een bende ervaren muzikanten, waaronder Uwe Lulis en Tomi Göttlich. De luistersessie van het debuutalbum ‘Shakespear’s Macbeth’ vindt plaats in een oude bunker in Frankfurt en natuurlijk was Aardschok erbij.
RECKONING FORCE
EEN NIEUWE START
Onno Cro-Mag
Friesland is al jaren de bakermat van zeer aardige hardcorebands. Een paar jaar geleden stopt de band Victimised er echter plotseling mee. Toch zitten gitarist Henk, drummer Dennis en bassist Jelle niet bij de pakken neer. Er wordt druk gerepeteerd met de nieuwe act Reckoning Force, waarbij zanger Arjan de formatie completeert. De old school hardcore gaat qua stijl terug naar de midden jaren tachtig NYHC. Onlangs is de debuut-CD ‘It’s Time To Fight Back’ uitgekomen bij het nieuwe New Day Records. Gitarist Henk werpt zich op als spreekbuis van Reckoning Force.
THE REVOLVERS
NIET MEER HAPPY
Onno Cro-Mag
Zanger Uwe (ex-Happy Revolvers en Public Toys) is verhuisd naar Bochum, Duitsland en vormde daar direct met nieuwe leden de band The Revolvers. De combinatie van glampunk en pure rock-’n-roll doet je verlangen naar de hoogtijdagen van bands als Hanoi Rocks en New York Dolls. Later deden formaties als Pretty Boyd Floyd en Vain het nog eens dunnetjes over. Bands als D Generation, Backyard Babies en The Bones blazen dit genre al jaren nieuw leven in. The Revolvers kan aan dit rijtje worden toegvoegd en doet met zijn debuut-CD ‘A Tribute To Cliches’ niet onder voor bovengenoemde bands. Voor Uwe betekent The Revolvers de doorstart van zijn oude bands.
SATARIEL
MEER DAN ALLEEN MELODIEUZE DEATH METAL
Stephan Gebédi
De nieuwe titelloze CD van Satariel is voor mij één van de verrassingen van de afgelopen maanden. Ofschoon de band geen brute death metal speelt, doet het me deugd eindelijk weer een band met een eigen smoel te horen, die bovendien in staat blijkt pakkende nummers met kop en staart te schrijven. Genoeg reden voor mij om zanger Pär Johansson, die ongetwijfeld de hoofdrol speelt op deze CD, eens wat vragen te stellen. Helaas is Pär niet al te spraakzaam, maar ja, je kunt ook niet in alles uitblinken.
SOILWORK
STUDIO-REPORT
René Veerkamp
Soms vraagt een mens zich af, wat was er eerder, het leven of de strips van Kamagurka? Hoe anders te verklaren dat ik op een regenachtige morgen op Schiphol met een grijns op mijn smoel zit, nadat een droge stem uit een luidspreker zojuist heeft uitgelegd dat ik een onbekende vertraging heb ‘because the cockpit hasn’t arrived yet’. Als ik met een quasi bezorgde blik naar buiten vaststel dat het vliegtuig toch écht geen onderdelen mist, probeer ik een slaperige medereiziger nog tevergeefs de humor van die opmerking uit te leggen. Als tien minuten later twee haastige uniformen met koffer zich een weg banen richting cockpit, slaap ik ook bijna en vraag ik mij af of het misschien allemaal weer het product van mijn eigen fantasie was. Eenmaal opgestegen in trombosehouding wordt dankzij een dutje de landing al weer ingezet en heb ik het ontbijt gemist. Hongerig en met het slaapprut in de ogen baan ik mij een weg door het vliegveld van Kopenhagen, alwaar ik word opgewacht door Jaap Wagemaker van Nuclear Blast en wat Duitse en Amerikaanse journalisten voor de jaarlijkse Soilwork-meeting.
STRIFE
EEN NIEUWE START
Onno Cro-Mag
Strife is een band die door een breed hardcorepubliek wordt bewonderd. Met de albums ‘One Truth’ en ‘In This Defiance’ heeft de formatie indruk gemaakt in de hardcorescene. Vooral het debuutalbum ‘One Truth’ is een CD die nog steeds als een klassieker bestempeld mag worden. Zanger Rick Rodney had ik niet meer gesproken sinds 1995. De hoogste tijd dus om over het verleden en de toekomst van Strife te praten.
THE QUILL
KWALITEIT DANKZIJ ISOLEMENT
Robert Haagsma
De Zweedse band The Quill bestaat al dertien jaar en wacht al die tijd geduldig op een doorbraak. Wellicht wordt 2002 het jaar van de waarheid: via een grote Duitse platenmaatschappij (Steamhammer) ziet de beste plaat tot nu toe het licht: ‘Voodoo Caravan’. Het is een plaat waarin het beste van 35 jaar heavy rock samengebald is. „Het is allemaal erg langzaam gegaan”, meldt gitarist Christian Carlsson. „Maar dat heeft alleen maar in ons voordeel gewerkt.”
TIAMAT
Alain Bogaert
Een tijdje terug verkaste collega Anita Boel naar Denemarken voor een luistersessie naar aanleiding van de release van het nieuwe Tiamat-album ‘Judas Christ’ (zie Aardschok 1/2002). Ditmaal zijn het frontman Johan Edlund en bassist Anders Iwers die naar onze contreien afzakken voor wat tekst en uitleg in verband met deze, inmiddels zevende, CD. Plaats van afspraak is de Brusselse Galerie d’Enfer waar onder het genot van een frisse Duvel de tongen loskomen.
U.D.O.
„HET DUURT NOG WEL EVEN VOORDAT JULLIE VAN MIJ VERLOST ZIJN”
Roman Hödl
Zanger en bandchef Udo Dirkschneider is na zijn uiterst succesvolle carrière met Accept niet op zijn luie reet gaan zitten. Binnenkort ligt alweer de achtste studio-CD van U.D.O. in de winkels. Een project dat inmiddels is uitgegroeid tot een volwaardige band met een stabiele line-up. Udo is een oude rot in het vak, en tijdens dit informatieve, en ook vrij persoonlijke, gesprek geeft hij dan ook uitgebreid en geduldig antwoord op al mijn vragen over de nieuwe CD ‘Man And Machine’.
VIETNOM
GELIEFD EN GEHAAT
Onno Cro-Mag
Tot ieders verdriet is de legendarische DMS-hardcoreband Madball al een tijdje uit elkaar en is het stil rond de acts Son Of Skam en Skarhead. Toch hoeven de liefhebbers van dit soort hardcore niet weg te kwijnen, want een nieuwe band is opgestaan; Vietnom. De band is opgericht door Nom en Mike Scorsese (beide zang) en gitarist AK Ray-47. Later worden uit de band War Dogs de mannen A. Merrick (bas) en drummer Ralph Mele toegevoegd en als tweede gitarist Rob Polak. Dit gezelschap heeft de debuut-CD ‘Death Is The Outcome’ uitgebracht via Uprising Records (distributie Sonic Rendezvous). De mix van Madball en Skarhead is geweldig. Deze stijl hardcore kan weer helemaal terugkomen door Vietnom en de aanstaande CD van Subzero. Tijd voor een enerverend gesprek met Nom.
VIRGIN STEELE
AL TWINTIG JAAR KWALITEIT
Robbie Woning
De New Yorkse symfonische power metalband Virgin Steele viert zijn twintigjarig bestaan met de release van maar liefst twee waardevolle verzamelalbums, vol remakes van oude klassiekers, nooit uitgebracht materiaal en een stel gloednieuwe tracks. Aardschok belde met bandleider David DeFeis over de totstandkoming van de beide compilaties, de recente problemen met oud-gitarist Jack Starr en de projecten die de Virgin Steele-zanger de komende tijd nog meer op stapel heeft staan.