In de Aardschok van April 2002 lees je alles over:
7TH LEGION, ANCIENT CEREMONY, ANNIHILATOR, AT VANCE, CALLENISH CIRCLE, DIABOLIC, DUANE PETERS AND THE HUNNS, EVERON, FULL COURT PRESS, GLUECIFER, BETO VAZQUEZ INFINITY, KISS, LINEA 77, MANOWAR, MEGADETH, MILLENCOLIN, OCEANS OF SADNESS, PAIN OF SALVATION, PRO-PAIN, RACER X, RAVAGER, REVOLVER, RIGHT DIRECTION, RUNNING WILD, SQUEALER, STAR ONE, TAKARA, TAPPING THE VEIN, YOU’RE PRETTY, TWO FIRES, UPPERCUT, VANDEN PLAS, LOCK UP
7TH LEGION
FINSE KLASSE
Onno Cro-Mag
Finland is al jaren een bolwerk van goede hardcore. Bands als Bold, Down My Throat, Morning After, Another One Dead en Back Against The Wall zijn al redelijk gevestigde namen. Leden van onder meer Morning After zijn al een tijdje bezig met een sideproject. Via Rooster Records is eerder al een 7 inch single verschenen en de reacties waren positief. Onlangs is men de studio ingedoken voor een CD. Deze zeven songs zijn het beste wat ik ooit uit Finland gehoord heb. De mix van oldschool hardcore en een dosis metalcore is overweldigend. Drummer Timo is niet echt de spraakwaterval van de band en spreekt maar redelijk Engels. Toch weet ik de nodige informatie over 7th Legion te ontfutselen.
ANCIENT CEREMONY
Stephan Gebédi
Het Duitse Ancient Ceremony draait alweer een dikke tien jaar mee en bracht onlangs met ‘The Third Testament’ zijn beste CD tot nu toe uit. Ik had met frontman Chris Anderle een gesprek over zijn muzikale en persoonlijke opvattingen.
ANNIHILATOR
EINDELIJK WEER EEN ECHTE BAND?
Robbie Woning
Waar menig muzikant na een elektronisch, gewaagd album als ‘Remains’ de rest van zijn leven op ‘safe’ zou spelen, kon gitarist/geluidsfreak Jeff Waters de verleiding van moderne opname-apparatuur en digitale gitaarversterkers tijdens de totstandkoming van het negende Annihilator studio-album toch niet weerstaan. ‘Mag ik misschien na zoveel jaar een keertje uitgekeken zijn op mijn geluid en die typische Annihilator-stijl?’, vroeg de eigenzinnige bandleider zich tijdens een vorig gesprek met dit blad nog hardop af. Jazeker, Jeff. Dat mag. Zeker als dit geïnspireerde, vurige metalalbums als het gloednieuwe ‘Waking The Fury’ oplevert. Een CD die absoluut in het verlengde van zijn voorganger ‘Carnival Diablos’ ligt, maar door het spannende geluid en felle, betrokken zang van zanger Joe Comeau wel een stuk evenwichtiger klinkt. Aardschok tekende voor een gesprek met de kaalhoofdige nieuwe Annihilator-zanger, die met ‘Waking The Fury’ trouwens een indrukwekkend record heeft gevestigd.
AT VANCE
ZIET HET WEER ZITTEN
Liselotte Hegt
De heren van At Vance laten er beslist geen gras over groeien. Ergens halverwege 2001 kwam het goed ontvangen, derde album ‘Dragonchaser’ uit en binnen het jaar verschijnt alweer de opvolger ‘Only Human’. Vanwaar toch deze haast? Gitarist Olaf Lenk, de belangrijkste man achter deze Duitse neo-klassieke metalformatie, heeft er een simpele verklaring voor.
CALLENISH CIRCLE
LOON NAAR WERKEN
Stan Novak
Voordat de Limburgse death/thrash formatie Callenish Circle aan haar derde langspeler begon stond één ding vast: niet meer dezelfde fout maken. Omdat de sterke tweede CD ‘Graceful… Yet Forbidding’ niet het beoogde succes had gebracht, besloot de band het heft weer in eigen hand te nemen en het roer radicaal om te gooien. Er werd gebroken met DSFA Records en in mei 2001 werd in eigen beheer ‘Flesh_Power_Dominion’ opgenomen. Niets werd daarbij aan het toeval overgelaten. Zo werd niemand minder dan Andy Classen ingehuurd als producer. De band durfde het financiële risico aan en de CD zou een opstap moeten worden naar een aansprekende maatschappij. Bovenaan het verlanglijstje prijkte de naam van Metal Blade. Toen dat label interesse toonde was een deal dan ook snel beklonken.
DIABOLIC
SNEL NAAR DE TOP
René Veerkamp
Eind vorig jaar verschenen er vrij vlot achter elkaar twee albums van de Amerikaanse death metalband Diabolic. Het ijzersterke ‘Subterraneal Magnitude’ was daarvan de eerste en met ‘Vengeance Rising’ werd er nog even een schepje bovenop gedaan. De reacties zijn vrijwel overal overweldigend en het zal wellicht ook niet lang meer duren voordat de band zich zal nestelen in de kopploeg van het death metalpeloton. Dat de band er helemaal voor gaat, moge blijken uit het feit dat de individuele bandleden allen hun normale baan opgegeven hebben, de inboedel in een opslagruimte gegooid en vrijwel constant op tournee zijn. Gitarist Brian Malone belt mij dan ook vanuit een club ergens in het midden van de Verenigde Staten. Allereerst vraag ik hem waarom er zo snel na elkaar twee albums zijn verschenen.
DUANE PETERS AND THE HUNNS
Onno Cro-Mag
Duane Peters werd door zijn alcoholverslaving vele jaren geleden afgeschreven toen hij tijdens de Unity-toer (met Agnostic Front) door Europa opeens afhaakte en terugkeerde naar de Amerika. Toch wist de man sterker dan ooit terug te komen met een nieuwe U.S. Bombs-CD (‘Back To The Laundromat’) en onlangs verscheen de beste CD van Duane ooit; de derde CD van Duane Peters And The Hunns ‘Wayward Bantams’. Tevens is deze workaholic eigenaar van het label Disaster Records en is hij nog steeds een veel gevraagd skateboarder.
EVERON
STUDIO REPORT
Gerd Jan Vleugels
Na ‘Fantasma’ (2000), ‘Venus’ (1997), ‘Flood’ (1995) en ‘Paradoxes’ (1993) maken de Duitse progrockers van Everon zich op voor hun vijfde en zesde studioalbum. Gelijktijdig verschijnen namelijk binnenkort de albums ‘Bridge’ en ‘Flesh’, wederom voorzien van oogverblindend artwork van de Australische kunstenaar Gregory Bridges. Eerstgenoemde plaat is de stevigste van de twee waarop de band het dichts bij de vertrouwde Everon-sound blijft. ‘Flesh’ is een orkestraler album, waarop de Duitsers experimenteren met cello, violen en een gastzangeres. Aardschok ging op auditie in de eigen Spacelab studio van Everon en kwam tot de conclusie dat er dure tijden aanbreken voor de ware Everon-liefhebber.
FULL COURT PRESS
DE BELOFTE UIT BELGIË!
Onno Cro-Mag
Het is wat stilletjes geworden binnen de Belgische hardcorescene, alhoewel acts als Between The Lines, The Riot Squad, The Deal, Do Or Die, Kingpin en Die My Demon binnenkort met goede releases komen. Gevestigde bands als Deviate, Convict, Angel Crew, Liar, Lenght Of Time et cetera komen ook met nieuwe CD’s dus misschien hebben we het hier wel over de stilte voor de storm. Full Court Press is absoluut een van de smaakmakers van die scene en inmiddels verschijnt na jaren van hard ploeteren de debuut-CD ‘Live Life Large’. De combinatie van hardcore en metal met een vleugje hiphop is de basis van deze hardcoreact. Een split-CD met Crawlspace zorgde al voor een kleine doorbraak en ook internationaal maakte FCP naam met zijn bijdrage aan de 4-split-CD ‘Step To The Plate’ (met Down My Throath, Strengt For A Reason en Denied). Zanger Koen Schrooten maakt met zijn gevarieerde stem indruk en zijn manier van teksten schrijven is uitzonderlijk.
GLUECIFER
ROCK-’N-ROLL IS FUN
Gerd Jan Vleugels
De titel van de nieuwe Gluecifer langspeler spreekt eigenlijk al voor zich. Bijna een jaar lang heeft de Zweedse rock-’n roll-sensatie Gluecifer zich namelijk in het zweet gewerkt. Om te voorkomen dat ze de muren van de studio en oefenruimte op zich af zagen komen, hanteerde het vijftal echter een nieuwe werkwijze. De nummers werden met akoestische gitaar in de huiskamer geschreven en voor de opnamen koos men voor verschillende lokaties om de sleur te doorbreken. ‘Basement Apes’ is hierdoor het meest volwassen en uitgebalanceerde Gluecifer-album tot nu toe geworden. De Zweden trekken weliswaar niet zo furieus en energiek van leer als voorheen, maar in muzikaal en compositorisch opzicht hebben ze een opvallende groei doorgemaakt. Zanger Biff Malibu vertelt Aardschok alles over het nieuwe album en komt tot de conclusie dat de essentie van het muzikant-zijn het hebben van plezier is.
BETO VAZQUEZ INFINITY
UNIEK PROJECT UIT ARGENTINIË
Anita Boel
Door de Máxima-hype waar Nederland onlangs door getroffen werd, had ondergetekende wel even genoeg van tango’s en andere Argentijnse zaken. Maar juist dan komt er een band op de proppen, waardoor ik er toch weer aan moet geloven. Het project Beto Vazquez Infinity laat namelijk horen dat Argentinië nog veel meer te bieden heeft. Niet zo maar een band, maar een uniek project waaraan muzikanten als Jörg Michael (Stratovarius), Tarja Turunen (Nightwish) en Fabio Lione (Rhapsody) graag hun medewerking verleenden. De grote man achter dit project, Beto Vázquez, staat ons graag te woord.
KISS
KONINGEN VAN DE COMEBACK
Robert Haagsma
Wat kunnen de trouwe fans van de rockband Kiss nog van hun helden verwachten? Vorig jaar kwam een heuse grafkist op de markt, gevolgd door een kist met een handvol CD’s deels gevuld met uniek materiaal. Het kwartet dook zelfs kortstondig op tijdens de slotceremonie van de Olympische winterspelen in Salt Lake City. Was dit de laatste stuiptrekking van het fenomeen, of komt er voorlopig nog geen einde aan de afscheidstournee? Het verhaal in vogelvlucht van de luidst rinkelende kassa in de rock’-n-roll.
LINEA 77
Gerd Jan Vleugels
Na het debuut ‘Too Much Hapiness Makes Kids Paranoid’ en de opvolger ‘Ketchup Suicide’ kwam de loopbaan van de Italiaanse nu metallers in een stroomversnelling terecht. Via een omweg – Engeland – groeide Linea 77 in eigen land uit tot een band van formaat. De recente toer langs landen als Portugal, België en Nederland toont aan dat het vijftal in Europa wel eens tot een van de belangrijkste bands in het genre kan uitgroeien. Gitarist Paolo benadrukt echter dat Linea 77 op het komende album afstand zal nemen van de volgens hem uitgekauwde nu metal.
MANOWAR
STUDIOREPORT
Roman Hödl
Als ex-lid van de ‘Dutch Defenders Of Steel’ stapt ondergetekende begin februari in de auto om richting een villawijk in het Belgische Mol te scheuren. Na een korte zoektocht door het fraaie Belgische landschap betreed ik de ontvangstruimte van de Galaxy Studio, waar Manowar sinds een aantal dagen zijn nieuwe CD ‘Warriors Of The World’ aan het afmixen is. Naast diverse vertegenwoordigers van de internationale pers zijn ook de kopstukken van de fanclub en een aantal webmasters van de ‘Worldwide Web Warriors’ aanwezig om alvast naar vijf nieuwe, en bijna afgemixte Manowar-nummers te luisteren.
MEGADETH
DAVE NUMMER TWEE AAN HET WOORD
Robbie Woning
Met het livealbum ‘Rude Awakening’, de bijbehorende DVD, de ‘Behind The Music’-documentaire en een heuse remix van het legendarische debuut ‘Killing Is My Business’ hoeven Megadeth-fans zich momenteel zeker niet te vervelen. Aardschok belde naar het Megadeth-hoofdkwartier om te informeren naar de achtergronden bij deze releases en koos voor de verandering eens een originele gesprekspartner.
MILLENCOLIN
ROCKIN’ ALL OVER THE WORLD?
Gerrit Bremer
Ook de jonge honden van bandjes die ooit aan de ‘nieuwe’ punk begonnen worden een keer volwassen, en dat punt lijkt Millencolin nu bereikt te hebben. De trots van het Zweedse Orebrö viert dit jaar het feit dat ze tien jaar geleden, na het bijwonen van een Bad Religion-concert, de eerste schreden op het punkpad zetten. Een pad dat ze nu wel eens willen verlaten voor een onvervalst rockuitstapje.
OCEANS OF SADNESS
STUDIOREPORT
Alain Bogaert
De heren van Oceans Of Sadness hebben sinds hun eerste stappen in de muziekwereld als Constipated Rooster al een flinke weg afgelegd: winnaars van de Metal Bash, succesvolle passages op Dynamo en Graspop en een warm onthaalde debuut-CD ‘For We Are’. De afgelopen maand kampeerde de band in het voor hem relatief verre West-Vlaanderen, om precies te zijn in de Artfactory studio te Roeselare, waar de nieuwe schijf ‘Laughing Tears – Crying Smile’ ingeblikt werd. Ondergetekende kreeg een uitnodiging om het resultaat van de noeste arbeid van deze Kempenzonen ter plaatse te komen beluisteren.
PAIN OF SALVATION
BINNENSTEBUITEN
Gerd Jan Vleugels
Terwijl de Pain Of Salvation-liefhebber reikhalzend uikeek naar ‘The Perfect Element-Part 2’, werd het geduld nog even op de proef gesteld. Dat het tweede deel alsnog uitkomt is een ding wat zeker is, maar voorlopig moeten we het doen met een tussendoortje dat geenszins misstaat in de imposante catalogus van de Zweden. ‘Remedy Lane’ is wederom een conceptplaat geworden, maar bovenal het meest persoonlijke en emotionele werkstuk uit de koker van Daniel Gildenlöw tot dusver. De zanger/gitarist van Pain Of Salvation verhaalt openhartig over zijn persoonlijke crisis die ten grondslag lag aan het ‘album van de maand’ in de vorige Aardschok.
PRO-PAIN
DE MOTÖRHEAD VAN DE HARDCORE
Onno Cro-Mag
Pro-Pain wordt in 1991 opgericht door Gary Meskill (ex-Crumbsuckers). Het debuut ‘Foul Taste Of Freedom’ slaat enorm aan bij zowel hardcore- als metalliefhebbers. Tien jaar later is de band nog steeds geliefd bij een breed publiek en viert zijn tienjarig jubileum met de hardste plaat tot nu toe; ‘Shreds Of Dignity’. De zevende studio-CD is een plaat die aantoont dat Pro-Pain hondstrouw blijft aan de fanschare die de band de laatste jaren heeft opgebouwd. Nooit stelt de band teleur en de CD’s ‘Round 6’, ‘Act Of God’, ‘Pro-Pain’, ‘Contents Under Pressure’ en ‘The Truth Hurts’ zijn nog steeds in mijn CD-lade te vinden. Gary Meskill en zijn mannen vallen met hun sound misschien tussen metal en hardcore in, maar als je het woord hardcore letterlijk neemt, dan belichaamt Pro-Pain dat genre het meest. Pro-Pain heeft alles verdiend door zelf hard te werken zonder managers en bemoeienissen van buitenaf. De band maakt zijn CD in een eigen studio en ook het toeren door Europa of de USA regelt men zelf. Tot aan de merchandise toe wordt alles in eigen hand gehouden en dat kunnen maar weinig bands zeggen. Een wederom enerverend gesprek met een van de meest sympathieke mensen die ik ooit binnen de hardcorescene ben tegengekomen.
RACER X
PAUL GILBERTS WERELDWIJDE STUDIO-IMPERIUM
Robbie Woning
Alweer Paul Gilbert in Aardschok? Jazeker. Zolang de veelzijdige Amerikaanse gitarist zijn doldwaze schema van minimaal twee albums per jaar blijft volhouden en daarbij ook nog telkens interessante, kwalitatief hoogwaardige releases aflevert, zal de redactie van dit blad hem zeker eenmaal per jaar opsporen om hem aan een kruisverhoor te onderwerpen. Vreemd genoeg is ondergetekende niet eens meer verbaasd als label Mascot laat weten dat Paul momenteel opnieuw in Tokio bivakkeert, alwaar hij druk doende is om in zijn nieuwe huis een digitale studio in te richten.
RAVAGER
WE SPELEN GEEN WEDSTRIJDJE!
Stephan Gebédi
Toen ik vorig jaar de chaotische en matig klinkende split-CD van de twee Mexicaanse bands Domain en Demonized besprak had ik nooit gedacht dat één van die bands een jaar later al een CD zou uitbrengen op één van de belangrijkste labels op het gebied van extreme metal. Maar ziehier: Domain veranderde de naam in Ravager en brengt nu met ‘Storm of Sin’ zijn debuut-CD uit op het Franse Osmose Productions. Ik vroeg drummer Oscar hoe een en ander zo snel gelopen is.
REVOLVER
Roman Hödl
Wie van ruige garagerock en een smerig gitaargeluid houdt, kan zijn lol op met de debuut-CD van Revolver. Nu zijn er de laatste jaren wel meer groepen beïnvloed door bands als The Hellacopters en Entombed, maar het is juist de spontaniteit die ‘The Unholy Mother Of Fuck’ tot een succes maakt. Midden in de nacht krijg ik telefoon van de Revolver/Such A Surge-drummer Carsten Rudo. Hij is samen met gitarist Lutz Buch de initiatiefnemer van Revolver, en blijkt behalve een liefhebber van ruw ingespeelde Zweden-rock ook een fan van Aardschok te zijn.
RIGHT DIRECTION
NIET STIL TE KRIJGEN
Onno Cro-Mag
Right Direction is een van de oudste hardcorebands uit Nederland en daarmee gelijk ook een van de grondleggers van de Europese hardcorescene. Op 23 maart verschijnt het vijfde album ‘Beyond The Beyonds’ via Gangstyle Records. De vorige CD ‘Bury The Hatchet’ kreeg, in mijn ogen onterecht, nogal wat kritiek. Met dit nieuwe album zal zowel de oude als recente liefhebber goed uit de voeten kunnen, want de meest eigenzinnige hardcoreband van Nederland heeft weer een prima en gevarieerd album afgeleverd. Zanger Dave Reumers is een man die eigenlijk dertig uur binnen een dag nodig heeft, want toekomstplannen heeft de heer Reumers altijd.
RUNNING WILD
DE FASCINATIES VAN EEN EENZAME PIRAAT
Robert Haagsma
De Duitse rockband Running Wild bestaat bijna twintig jaar. Het waren decennia waarin zanger, gitarist en piratenhoofdman Rock’n’Rolf voldoende personeel versleet om een driemaster mee te bemannen, maar de dappere strijder is onvermoeibaar. Onlangs verscheen ‘The Brotherhood’, de twaalfde plaat die in het logboek van de band bijgeschreven werd. ,,Running Wild was ooit bedoeld als een echte band, maar het is in de loop van de jaren steeds meer een soloproject geworden”, aldus de muzikant.
SQUEALER
OP EEN KRUISPUNT
Robert Haagsma
Voor de Duitse band Squealer is het nu of nooit. De band heeft zich versterkt met de Amerikaanse superdrummer Mike Terrana, bracht onlangs de uitstekende nieuwe CD ‘Under The Cross’ uit en toert momenteel door Europa als het vaste voorprogramma van Judas Priest. Na een aantal jaren in de marge van de metal zou dit een flinke sprong voorwaarts moeten opleveren. „2002 is een cruciaal jaar voor Squealer”, beaamt gitarist Michael Kaspar.
STAR ONE
HET NIEUWE PROJECT VAN ARJEN ‘AYREON’ LUCASSEN
Anita Boel
Een uitnodiging van Arjen Anthony Lucassen om in zijn ‘Electric Castle’ naar enkele nummers van zijn nieuwe project Star One te komen luisteren, sla je natuurlijk niet af. Natuurlijk wil Aardschok alles weten over dit nieuwe project, maar is ook benieuwd waar die fantastische Ayreon-albums nou precies vandaan komen. Op een regenachtige middag in februari is het dan eindelijk zover. Samen met Metal Mike (even nieuwsgierig als ondergetekende) en een Brabantse vlaai onder de arm wordt een bezoek gebracht aan ‘The Electric Castle’. Spannend!
TAKARA
Maarten van Mameren
Het Amerikaanse Takara is al sinds 1987 actief in de AOR/melodieuze rockscene, maar wist nooit definitief door te breken. Of dat met de nieuwe plaat ‘Perception Of Reality’’ gaat lukken, moeten we afwachten, zeker omdat de uitstekende zanger Jeff Scott Soto de band inmiddels heeft verlaten en daardoor een zware erfenis achterlaat voor zijn opvolger. Gitarist en bandleider Neal Grusky is echter optimistisch en praat ons bij over de laatste ontwikkelingen in het Takara-kamp.
TAPPING THE VEIN
PIJN, VERDRIET, WOEDE EN WANHOOP
Liselotte Hegt
Het debuut ‘The Damage’ van het Amerikaanse Tapping The Vein is een album met een aangrijpende inhoud, verpakt in een oogverblindende en originele mix van rock, industrial, pop, metal en gothic. De teksten van Heather Thompson blijken eigenlijk zoveel meer te vertellen, dan je op het eerste gehoor beseft. Al maken de gewonde stemklanken van deze zangeres wel gelijk duidelijk dat ze een hoop narigheid en levenservaring kwijt moest.
YOU’RE PRETTY
EERLIJKE ROCKMUZIEK
Anita Boel
Het Amerikaanse You’re Pretty doet het in eigen land al aardig goed. De band hoopt met zijn nieuwste CD ‘Beautiful Accident’ ook Europa voor zich te winnen. Moet lukken, zou ik zeggen. Frontvrouw Beth Musolff beschikt immers over een prima stem en weet precies wat ze wil.
TWO FIRES
Maarten van Mameren
De naam Journey loopt eigenlijk als een rode draad door de carrière van zanger Kevin Chalfant. Niet alleen lijkt zijn stem als twee druppels water op die van Steve Perry, hij was zelfs ooit één van de kandidaten om Perry op te volgen toen die Journey dreigde te verlaten. En dan was daar nog The Storm, Chalfant’s vorige band, die maar liefst drie Journey-leden herbergde. Inmiddels is de man al weer enkele jaren actief in de band Two Fires en bracht daarmee onlangs het uitstekende ‘Ignition’ uit.
UPPERCUT
Onno Cro-Mag
Er bestaan nog steeds van die bands die precies doen wat ze zelf willen binnen de hardcorescene. Uppercut uit Zeeland is niet zomaar een nieuwkomer, want de heren hebben zelf al twee eigen beheer-CD’s uitgebracht, waarbij vooral de laatste ‘Punches And Strategies’ veel indruk maakte. Daarna was er een bijdrage aan de ‘New League Of Hardcore’-serie. Na die opnames lijfde I Scream Records de band direct in. De CD ‘Aluta Continua’ is net uit en deze spetterende old school hardcore-CD is een bekroning voor jaren van hard ploeteren. De in Rotterdam woonachtige zanger Michiel is de spreekbuis van deze Zeeuwse old school-sensatie.
VANDEN PLAS
EEN DUBBELLEVEN
Liselotte Hegt
Op het eerste oog lijkt het Duitse Vanden Plas gewoon een goede progressieve metalband, waarmee het momenteel vooral lekker gaat in Frankrijk en Duitsland. Tijdens dit interview werd mij echter duidelijk dat Vanden Plas een ongewoon dubbelleven leidt. Uiteraard kijken we er tegenwoordig niet meer van op dat bandleden regelmatig opduiken in nevenprojecten, maar het feit dat dit collectief al sinds jaar en dag in zijn thuisland regelmatig te zien is als begeleidingsband van befaamde musicals, is best opmerkelijk. Het is drummer Andreas Lill die me dit interessante gegeven terloops aanreikt, wanneer ik hem naar aanleiding van het nieuwe album ‘Beyond Daylight’ aan een klein verhoor onderwerp.
LOCK UP
ALCOHOL OF COLA
Roman Hödl
De allstar-band Lock Up heeft onlangs zijn tweede grindcore-CD ‘Hate Breeds Suffering’ op het volk losgelaten, en stelt daarmee nadrukkelijk dat de band geen eendagsvlieg is. Het interview met Lock Up wordt aanvankelijk diverse keren uitgesteld, en even lijkt het erop dat het helemaal niet meer gaat lukken om iemand van de band aan de lijn te krijgen. Net voor de deadline van dit blad krijg ik toch nog groen licht voor een interview met bassist Shane Embury, die net als bij Napalm Death ook bij Lock Up de touwtjes stevig in handen heeft.