In de Aardschok van November 2003 lees je alles over:
ICED EARTH, GRIP INC., DIMMU BORGIR, ILL NIÑO, FARMAKON, ALICE COOPER, TIAMAT, PENUMBRA, GREYSWAN, AINA, A PERFECT CIRCLE, THE REVOLUTION SMILE, ULI JON ROTH, STEVE MORSE, MAGIC ELF, CELLDWELLER, SKID ROW, SECTION A, BLACK MAJESTY, IRONWARE, TARAXACUM, TOMORROW’S EVE, LIVING COLOUR, KJU, THE DARKNESS, SNOWDOGS, GIVE UP THE GHOST, SLAPSHOT, INHUMAN, THE BUSINESS, MURDERER’S ROW, PENNYWISE, Hardcore Superstar, SIX FEET UNDER, NIGHTFALL, HOUWITSER, Macabre, THE CROWN, EPHEL DUATH, DEVIOUS, DARKEST HOUR
ICED EARTH
EEN AMERIKAANSE GESCHIEDENISLES
Robert Haagsma
Begin dit jaar liepen er in Amerika twee mannen rond met een groot probleem. Gitarist Jon Schaffer had een compleet nieuw album opgenomen, maar was ontevreden over de prestaties van zijn vaste zanger Matthew Barlow. Op datzelfde moment vroeg Tim ‘Ripper’ Owens zich af of hij nog wel een toekomst had bij de Britse metallegende Judas Priest. Het duurde even voor de heren in de gaten hadden dat de meest voor de hand liggende oplossing soms ook de beste is. En zo geschiedde. Tim Owens mocht vertrekken bij Judas Priest en werd luttele dagen later voorgesteld als de nieuwe zanger van Iced Earth. Onlangs verscheen de single „The Reckoning”, een voorproefje dat laat horen dat de combinatie Tim Owens en Iced Earth buitengewoon geslaagd is. Het volledige album ‘The Glorious Burden’ verschijnt pas op 12 januari 2004. Een gesprek met Jon Schaffer en zijn nieuwe collega Tim Owens.
GRIP INC.
Studio Report
André Verhuysen
Of we naar Duitsland willen komen om de nieuwe plaat van Grip Inc. te horen? Dé Grip Inc.? De band met meesterdrummer Dave Lombardo? De band die met ‘Power Of Inner Strength’ een van de beste metalplaten van de jaren negentig maakte? Bestaat Grip Inc. dan nog? Eerlijk gezegd had ik in gedachten al een streep gezet door de naam Grip Inc. Het laatste wapenfeit van het Duits/Engels/Amerikaanse metalverbond dateert immers alweer van bijna vijf jaar geleden, in de vorm van het derde album ‘Solidify’. Daarna werd van Grip Inc. niets meer vernomen. Tenminste, niet van de band, wel van de bandleden. De naam van bandbrein en gitarist Waldemar Sorychta duikt regelmatig op als producer van andere bands. Zo zat hij bijvoorbeeld achter de knoppen toen Lacuna Coil – in dezelfde Woodhouse Studio overigens als waar Grip Inc. al zijn albums maakte – het meesterwerk ‘Comalies’ creëerde. En Dave Lombardo maakt, zoals we allemaal weten, inmiddels weer deel uit van Slayer. Het ligt dus voor de hand om aan te nemen dat Grip Inc. een geruisloze dood was gestorven, maar niets is minder waar. Grip Inc. lééft en heeft inmiddels zijn vierde album in kannen en kruiken. Aardschok meldt zich in Hagen om ‘Incorporated’ te beluisteren en Waldemar Sorychta en zanger Gus Chambers kort te ondervragen.
DIMMU BORGIR
BLACK METAL IS BIG BUSINESS
Robert Haagsma
Voor de stoere (Noor)mannen van Dimmu Borgir lijkt 2003 een topjaar te worden. De reacties op de nieuwe CD ‘Death Cult Armageddon’ zijn heel erg positief, de verkoopcijfers zijn indrukwekkend en de huidige wereldtournee is vrijwel uitverkocht. Dimmu Borgir bewijst daarmee dat black metal big business is geworden. De Noorse band was onlangs ook in Nederland voor concerten in Amsterdam en Tilburg, wat de gelegenheid gaf om bij te praten met zanger Shagrath.
ILL NIÑO
Gerd Jan Vleugels
In de vorige Aardschok laat drummer Dave Chavarri zich ontvallen dat Cristian Machado’s teksten vooral directer en duidelijker zijn op het nieuwe ‘Confessions’. Ook meldt hij dat de zanger weliswaar verantwoordelijk is voor de teksten, maar de hele band als een soort denktank fungeert. Aardschok neemt de dertien tracks met Machado zelf door, waarbij het opvalt dat de frontman zich op het tweede album van een zeer persoonlijke kant laat zien.
FARMAKON
PER ONGELUK BEROEMD
Robbie Woning
Sommige bands knokken jaren vergeefs voor een doorbraak, andere struikelen min of meer per ongeluk over een platendeal. Neem nu Farmakon… De band uit de Finse stad Tampere plaatst vorig jaar zomer in het gastenboek op de Opeth-website een berichtje dat via mp3.com enkele nummers van hun nieuwe demo te downloaden zijn. De achterliggende gedachte hierbij is dat liefhebbers van Opeth misschien ook wel iets met de sferische, complexe muziek van Farmakon zullen kunnen. Het kleine berichtje heeft grote gevolgen. Naast de nodige positieve reacties van Opeth-fans, krijgt de band binnen enkele dagen ook een email van Lee Barrett. Deze Britse platenbaas, in zijn Candlelight-dagen de ontdekker van Opeth, biedt Farmakon namelijk spontaan een contract voor meerdere albums aan.
ALICE COOPER
Alice? Alice? Who the fuck is Alice?
René Vanes
55 jaar is hij inmiddels en nog steeds een van de grote voorbeelden in de rockmuziek. Vincent Furnier alias Alice Cooper mag met recht zeggen dat hij nogal vaak de eerste was. Shockrock, glamrock, doom- en death metal, vuur, rook, bizarre podiumacts met guillotines, elektrische stoelen, boa constrictors, onthoofde kippen, bloed, make-up, stadiontournees, recettes van ver boven de 17 miljoen dollar (in 1973!) en al ruim dertig jaar dé rol als nationale zondebok van Amerika, ver voor Marilyn Manson. Het is hem allemaal toevertrouwd.
TIAMAT
VOLGT NOG STEEDS ZIJN EIGEN WEG
Anita Boel
Vorige maand liet Johan Edlund het nieuwe Tiamat-album ‘Prey’ op de Europese pers los. Collega René Vanes kreeg de gelegenheid de frontman kort te interviewen. Naast Edlund’s liefde voor Pink Floyd en zijn (verrassend) positieve kijk op de toekomst, valt er echter nog veel meer interessants over Tiamat te vertellen. Aardschok kreeg wederom een kans de bandleider te spreken. Ditmaal belt Edlund vanuit een café in Brussel. Hij neemt alle tijd voor dit gesprek en heeft zelfs wat sappige nieuwtjes te vertellen.
PENUMBRA
EEN STAP VERDER
Anita Boel
Het Franse Penumbra bracht deze zomer door in de studio van producer Terje Refsnes in Marseille. In de vorige Aardschok stond een uitgebreid ‘studio report’. Inmiddels is het album voltooid. Het resultaat overtreft alle verwachtingen. Het debuut ‘Emanate’ was goed, ‘The Last Bewitchment’ al een stuk volwassener en op ‘Seclusion’ komt Penumbra pas echt tot volle wasdom. Met gitarist Néo gaan we dieper in op dit bijzondere album.
GREYSWAN
GEPASSIONEERDE, MELANCHOLISCHE ROCK UIT ITALIË
Anita Boel
De eerste release op het nieuwe, Nederlandse Ebony Tears-label (sublabel van Cold Blood Industries) mag er zijn. ‘Thought-Tormented Minds’ betekent niet alleen het debuut voor Ebony Tears, maar ook voor Greyswan. De sfeervolle, melancholische gothic rock van deze Italianen zal zeker in de smaak vallen bij fans van Anathema en Katatonia. Gitarist Gianluca hangt wat zenuwachtig aan de lijn. Het blijkt zijn eerste telefonische interview.
AINA
DAYS OF RISING DOOM – THE METAL OPERA
Liselotte Hegt
Terwijl rebelse rockopera’s zoals Tommy en Jesus Christ Superstar niet meer dan een herinnering uit de roerige eind jaren zestig zijn geworden, lijkt het fenomeen metal-opera sinds de releases van Ayreon, Avantasia en Nostradamus daarentegen typisch iets van deze tijd. Het Duitse producersteam Sascha Paeth en Miro is een van de aanstichters als het gaat om de versmelting van metal met klassieke muziek, overweldigende symfonische bombast en verhalende teksten – denk alleen al aan bands zoals Kamelot, Rhapsody en Luca Turrilli – maar met het project Aina heeft het duo zich voor het eerst aan een officiële metalopera gewaagd. Niet zonder hulp overigens, want multi-instrumentalist Robert Hunecke-Rizzo (Heaven’s Gate) en de Amerikaanse zangeres en zangcoach Amanda Somerville werden ingeschakeld voor respectievelijk de composities en de teksten. Sascha en Robert vertellen hoe het allemaal zo is gekomen.
A PERFECT CIRCLE
DE VOLMAAKTE TWEEDE STAP
Robert Haagsma
A Perfect Circle is het bewijs dat verrassingen nog altijd mogelijk zijn in een muziekwereld waar men elk toeval probeert uit te sluiten. De band begon ooit als een project van Tool-zanger Maynard James Keenan en gitaarroadie Billy Howerdel, maar na het uitkomen van de eerste CD ‘Mer De Noms’ nam de loopbaan een hoge vlucht. De nieuwe CD ‘Thirteenth Step’ laat horen dat de band geen eendagsvlieg is. Sterker, op punten is het tweede album nog overtuigender dan het debuut uit 2000. Een gesprek met de nieuwe bassist Jeordie Osborne White, terwijl de al even nieuwe gitarist James Iha ook nog even aanschuift.
THE REVOLUTION SMILE
CONTRAST TUSSEN HARD EN ZACHT
Robert Haagsma
Het Amerikaanse The Revolution Smile bracht vorig jaar een EP uit via Buddyhead, een Amerikaanse website annex platenlabel. Op de satirische site (www.buddyhead.com) worden platen besproken, trends bekritiseerd en vooral de bewegingen van ene Fred Durst nauwlettend gevolgd. De site kwam in het nieuws door een digitale loopgravenoorlog tegen de zanger van Limp Bizkit, waarbij bizarre geruchten en ‘fake’ interviews in de strijd werden gegooid. In een ultieme poging het leven van Fred Durst zuur te maken publiceerde Buddyhead zelfs het mobiele nummer van de zanger. Het slachtoffer was, op zijn zachtst gezegd, niet geamuseerd. Onlangs verscheen de eerste, volwaardige CD van The Revolution Smile, ‘Above The Noise’, via de platenmaatschappij Flawless Records. De eigenaar van die toko: Fred Durst.
ULI JON ROTH
DE VIJF JAARGETIJDEN VAN
Robbie Woning
‘Heb je zin om in Londen een CD-presentatie en DVD-opname ter gelegenheid van het nieuwe ‘Metamorphosis’-album van Uli Jon Roth bij te wonen?’ Het zijn van die aanbiedingen, waar je als muziekjournalist niet over twijfelt. De Duitse gitarist Uli Jon Roth geldt als een van de meest invloedrijke Europese rockgitaristen, maar laat zijn gezicht de laatste jaren nog maar sporadisch zien. Een kans om Uli live in actie te zien, is dus redelijk uniek. En al helemaal als het daarbij gaat om een optreden met het Sky Orchestra, het dertienkoppige klassieke ensemble waarmee Roth onlangs een bewerking van Vivaldi’s ‘Vier Jaargetijden’ opnam.
STEVE MORSE
Van vele markten thuis
Stan Novak
Als lid van Deep Purple was gitarist Steve Morse onlangs aanwezig op het Arrow Classic Rock festival in Lichtenvoorde. Zijn Nederlandse platenmaatschappij Mascot maakte dankbaar van die gelegenheid gebruik door de goede man zijn nieuwste soloplaat te laten promoten. De Amerikaan stelde een paar uur van zijn vrije tijd beschikbaar voor interviews en ook Aardschok behoorde tot de genodigden.
MAGIC ELF
HEAVY MEDDLE
Robbie Woning
Naast talloze trendy bands zijn er gelukkig nog altijd muzikanten die gewoon lekker hun eigen ding doen. Magic Elf behoort tot die laatste categorie. Het New Yorkse trio debuteert in 1998 met het eigen beheer-album ‘Elf Tales’. Een schitterende CD vol instrumentale gitaarrock/fusion, die mede dankzij de weinig serieuze hoesfoto’s en dito songtitels een aangename afwisseling op het dagelijkse muzikale menu vormt. Het debuut krijgt prima recensies in vakbladen als Guitar World en Fuse Magazine en doet het voor een album zonder enige labelsteun ook verkooptechnisch prima. Toch zal het – de titelloze live-EP (2000) even buiten beschouwing gelaten – maar liefst tot de zomer van 2003 duren voor er een tweede Magic Elf-album verschijnt. ‘Heavy Meddle’ blijkt opnieuw een knaller, die het debuut in speltechnisch en productioneel opzicht ruimschoots overtreft. Aardschok liet gitarist Carl Roa en drummer Dave Miranda iets meer over hun bijzondere band vertellen.
CELLDWELLER
VOORUITSTREVENDE INDUSTRIAL
Gerd Jan Vleugels
Een van de betere nieuwkomers aan het metalfront is het rond de excentrieke Klayton Scott opgebouwde Celldweller. De door Metal Mike ontdekte band laat op het debuut een kolkende mix van industrial, (nu) metal, alternatieve rock en elektronica horen. De voormalig frontman van Circle Of Dust – na drie albums ontbonden – meent dat Celldweller live nog meer spektakel te bieden heeft door het gebruik van performance art en videokunst. Vanuit Detroit stelt de zanger/programmeur/songschrijver/multi-instrumentalist de band voor.
SKID ROW
DIKKE HUID
Gerd Jan Vleugels
Het uit New Jersey afkomstige Skid Row vierde eind jaren tachtig en begin jaren negentig onwaarschijnlijke triomfen in het thuisland. Het debuut verkocht ruim vijf miljoen maal en met het klassieke ‘Slave To The Grind’ was Skid Row de eerste heavy metal/hardrockband die op de eerste plaats van de Billboard-charts binnenkwam. Kort na de release van ‘Subhuman Race’ in 1995 kwam niet alleen de klad in het succes, maar viel de band door interne ruzies ook uit elkaar. In 1999 bliezen drie bandleden van het eerste uur Skid Row echter nieuw leven in en werd het als support-act aan de Kiss-reünietoer toegevoegd. Aan het woord is bassist Rachel Bolan.
SECTION A
PROGRESSIEVE DEENSE GITAARMETAL
Robbie Woning
Section A is een nieuwe Europese progressieve metal-act rond gitarist Torben Enevoldsen, voormalig Lion’s Share-zanger Andy Engberg en Vanden Plas-drummer Andreas Lill. Het trio leverde deze zomer onder de titel ‘The Seventh Sign’ een uitstekend debuut af en heeft inmiddels besloten om in de toekomst als een echte band verder te gaan. Gitarist/oprichter Torben Enevoldsen schetst het ontstaan van deze nieuwe groep.
BLACK MAJESTY
Albert Wienen
Black Majesty verraste afgelopen maand met het debuut ‘Sands Of Time’. Op de laatste zondag van september belt een zenuwachtige en niet zo spraakzame gitarist Hanny Mohamed naar Aardschok om zijn verhaal te doen.
IRONWARE
Albert Wienen
LMP is een label dat telkens weer verrast met nieuwe bands. Na Rising Faith is het nu de beurt aan het eveneens Zweedse Ironware. Zanger Pasi Humppi belt de laatste stand van zaken door.
TARAXACUM
Definitief een band
Stan Novak
Tweeënhalf jaar na het debuut ‘Spirit Of Freedom’ ligt de opvolger ‘Rainmaker’ van Taraxacum in de schappen. Taraxacum, de Duits-Amerikaanse alliantie bestaande uit (ex-)leden van Edguy, Axel Rudi Pell, Rough Silk en Steel Prophet. Aardschok neemt poolshoogte en heeft een openhartig gesprek met gitarist Tobias Exxel.
TOMORROW’S EVE
Joost Boley
Het Duitse Tomorrow’s Eve verraste een half jaar geleden met het uitstekende ‘Mirror Of Creation’; een plaat vol ingenieuze, prikkelende progressieve metal van hoog niveau. Een van de betere releases van 2003 in dit genre. Gitarist Rainer Grund en zanger Rouven Bitz vertellen vol enthousiasme hun verhaal.
LIVING COLOUR
BLACKS ARE BACK
Gerd Jan Vleugels
Het opvallendste nummer op de nieuwe Living Colour-CD is AC/DC’s ,,Back In Black”. De veelzeggende titel geeft aan dat de New Yorkse band na een afwezigheid van acht jaar terug aan het front is. De problemen die het destijds baanbrekende Living Colour na de derde studioschijf teisterden werden uitgepraat, waarna het kwartet zich kon opmaken voor ‘Collideøscope’. Zanger/gitarist Vernon Reid staat in Brussel de Europese pers te woord.
KJU
PASSENDE PUZZELSTUKJES
Gerd Jan Vleugels
‘The Pieces Fit’ is het tweede album van het Duitse KJU en bevat twaalf puntige gitaarrocksongs. In vergelijking met de eerder uitgebrachte debuutplaat heeft KJU eindelijk haar muzikale identiteit gevonden en een consistente plaat afgeleverd. Drummer Peter verklaart KJU nader.
THE DARKNESS
YOU SEXY MOTHERFUCKERS!
René Vanes
Er mag weer gelachen worden. Maar niet te hard, want de Britse zanger Justin Hawkins heeft er een bloedhekel aan als zijn retro glamrockband The Darkness als een grap wordt afgedaan. „Wanneer ik mijn hoge gilletjes van stal haal of mijn te strakke podiumhansopje, dan is dat weloverwogen en bewust.”
SNOWDOGS
Arold Pietersma
In Aardschok 2 van dit jaar recenseerde ik ‘Deep Cuts, Fast Remedies’ van Snowdogs, een band rond twee Finse broers en een Amerikaanse drummer, allen woonachtig in Londen. De CD kreeg bijna de maximale waardering, maar degenen die op zoek gingen naar de plaat kwamen bedrogen uit want de Europese release werd uitgesteld tot 16 september. Reden temeer om nog even stil te staan bij dit meesterwerkje, dus spreken we met zanger/gitarist Ville Leppanen.
GIVE UP THE GHOST
ALTIJD ZIJN TIJD VER VOORUIT
Onno Cro-Mag
Give Up The Ghost is geen bekende naam. American Nightmare wel, want die band heeft middels geweldige CD’s veel losgemaakt in de wereldwijde hardcorescene. Omdat er in Amerika al een band rondliep met dezelfde naam, moest de bandnaam echter veranderd worden. Het werd Give Up The Ghost. In 2002 werd een CD gemaakt die nu via Burning Heart in Europa wordt uitgebracht. De band is wat toegankelijker en melodieuzer geworden in vergelijking met het snelle oude werk. Verwacht echter geen emo of zachtaardige melodieuze hardcore, want nog steeds krijg je één brok intelligente hardcore over je uitgestort. Gitarist Tim kan niet wachten tot december, wanneer Give Up The Ghost naar Europa komt.
SLAPSHOT
DE BELICHAMING VAN HARDCORE
Onno Cro-Mag
Slapshot is de definitie van het woord hardcore. Zelfs na jaren van absentie is deze band nooit vergeten in de Europese hardcorescene. De laatste concerten die ik van ze gezien heb, waren overweldigend. Het publiek kreeg een ontketend Slapshot te zien. Zanger Choke, met bebloed gezicht op het podium, en met veel humor en sarcasme, deed me terugdenken aan de hoogtijdagen van de hardcore, eind jaren tachtig. De band kreeg door de Europese optredens het oude gevoel weer terug en het verlangen naar het maken van een nieuwe plaat groeide. I Scream Records was geïnteresseerd en de deal was vlug beklonken. Slapshot is terug! Het nieuwe ‘Digital Warfare’ is een album dat erg agressief en rauw overkomt en daardoor een verpletterende indruk achterlaat. Wars van alle trends doet Slapshot zijn ding. De adrenaline is niet tegen te houden na het beluisteren van de dertien songs op ‘Digital Warfare’. Na deze tijdbom besef je pas hoe zeer we dit fenomeen uit Boston gemist hebben. Huisvader van drie kinderen en zanger zijn van Slapshot is een mooie combinatie voor Jack Kelly (Choke). Samen met oudgedienden Marky McKay (drums), Chris Lauria (gitaar) en nieuwkomer Ed Lalli (gitaar) vormt hij Slapshot.
INHUMAN
DE MEEST ONDERGEWAARDEERDE BAND UIT NEW YORK
Onno Cro-Mag
Inhuman uit Brooklyn is in mijn ogen de meest ondergewaardeerde band uit Amerika. Na de twee schitterende albums ‘Evolver’ en ‘Rebellion’ wordt men nog steeds niet serieus genomen. De variatie qua sound is altijd het sterkste punt van Inhuman geweest. Punk, old school hardcore en een vleugje metal zijn de ingrediënten waarmee Inhuman een eigen stijl neerzet. De nieuwe CD ‘The New Nightmare’ is onlangs via A-F Records verschenen. Zowel de oude als nieuwe liefhebber wordt op zijn wenken bediend door een hardcoreband die onderhand het succes wel verdiend heeft. Op dit moment mag Inhuman zelfs een van de beste hardcorebands uit New York genoemd worden. Zanger Mike Scondotto kijkt uit naar de nieuwe toer door Europa in 2004.
THE BUSINESS
Begonnen aan een tweede jeug !!!
Onno Cro-Mag
The Business is al jaren de leider van de Engelse punkscene en de laatste CD ‘No Mercy’ is het bestverkochte album van de band. Volgend jaar zal de opvolger verschijnen, maar fans hoeven zich niet te vervelen, want onlangs zijn maar liefst twee albums van de band verschenen. Het album ‘Hardcore Hooligan’ bestaat uit twaalf oude en nieuwe songs die voetbal als onderwerp hebben. De andere CD, ‘Under The Influence’, bestaat uit covers van onder andere Green Day, Sex Pistols, The Clash, Sham 69, Madball en Crass. Tijd dus voor een gesprek met zanger Micky Fitz.
MURDERER’S ROW
DE CIRKEL IS ROND
Onno Cro-Mag
Bob Riley, bekend door zijn rol als leadzanger van Stigmata, zal met Murderer’s Row de fans van zijn vorige band verbazen. Stigmata bestaat niet meer en Riley is bij zijn nieuwe band helemaal opgebloeid. De CD ‘Menace To Society’ is een prachtige tijdreis door het verleden van oi! en punk. De doorsnee hardcorefan zal moeite hebben met deze nieuwe band, maar als je liefhebber bent van bands als The Bruisers, 4-Skins of Discipline zul je Murderer’s Row in de armen sluiten. De reacties in Amerika zijn geweldig en Riley verwacht dat Europa ook wel plat zal gaan.
PENNYWISE
DE TOPPER IN HET PUNKGENRE
Onno Cro-Mag
Is het mogelijk om na zeven CD’s nog te verrassen? Jazeker! Elke Pennywise-CD staat garant voor muzikale klasse en een slechte CD heb ik nog nooit van ze gehoord, maar het nieuwe album ‘From The Ashes’ is de beste CD ooit van Pennywise. Elk nummer is tot in de puntjes afgewerkt en nog nooit klonk de band zo gevarieerd. Fletcher (gitarist) is dan ook zeer verguld met de complimenten. Hij vond het maken van ‘From The Ashes’ een moeilijke opgave.
Hardcore Superstar
Zweedse nuchterheid
René Vanes
Het Zweedse Hardcore Superstar heeft het op zijn derde album ‘No Regrets’ lichtelijk anders aangepakt. Vooral dankzij drummer Adde spelen invloeden uit de jaren zeventig en tachtig een steeds grotere rol in de gitaarrockband. Niet dat Hardcore Superstar harder, feller of gemener is geworden. Nee, de band gaat voor de fijne melodie. Zanger Jocke Berg schaamt zich nergens voor.
SIX FEET UNDER
BARNES THE BRUTAL
Robbie Woning
Vantevoren was aangekondigd dat Six Feet Under op zijn nieuwe album ‘Bringer Of Blood’ weer helemaal terug naar zijn roots zou gaan. Goed nieuws voor de fans, maar tegelijkertijd ook een wat vreemd bericht. Want hoewel de vorige CD ‘True Carnage’ door zijn gruizige mix en een gastrol van Ice-T niet overal even goed viel, zijn voormalig Cannibal Corpse-grunter Chris Barnes en consorten sinds het debuut ‘Haunted’ natuurlijk nooit meer dan een paar graden van hun oorspronkelijke muzikale koers afgeweken. Sterker nog, in een death metalscene waar ‘harder, sneller en ingewikkelder’ de belangrijkste uitgangspunten zijn, begint het logge, groovy Six Feet Under zo langzamerhand een redelijk unieke band te worden. Aardschok sprak met de excentrieke, immer relaxte bandleider Chris Barnes.
NIGHTFALL
over religie en andere complottheorieën
Stephan Gebédi
Sommige artiesten hebben aan een half woord genoeg om een heel relaas te houden, Nightfall-zanger en opperhoofd Efthimis Karadimas is zo’n persoon. Als ik hem vraag naar de reden van de lange pauze tussen het vorige Nightfall-album en hun meest recente werkstuk ‘I Am Jesus’ brandt hij vol vuur los.
HOUWITSER
Geen woorden maar daden!
Stephan Gebédi
De kop boven dit artikel zal Houwitser-bassist en ras-Ajacied (tja, die mensen bestaan…) Theo van Eekelen waarschijnlijk een acute hartaanval bezorgen. Toch heeft de uitspraak wel degelijk betrekking op zijn band. Houwitser doet al vier CD’s lang zijn eigen ding en is niet van plan zich veel van de kritiek van met name de Duitse pers aan te trekken. Waarom zou het ook?! Als een band continu van stijl verandert of steeds commerciëler wordt (of op potten en pannen gaat spelen in plaats van een drumstel…) is de kritiek (terecht) niet van de lucht, maar als men trouw blijft aan zijn stijl en al vier CD’s lang keiharde, compromisloze death metal speelt, is het ook weer niet goed.
Macabre
SINISTER MURDER
Roman Hödl
Macabre bestaat alweer vijftien jaar en heeft zojuist met ‘Murder Metal’ zijn vijfde full length-CD uitgebracht. Het was wel even wachten voordat de seriemoordenaar-fetisjisten met de langverwachte opvolger van ‘Dahmer’ op de proppen kwamen. Deze keer geen conceptalbum, maar een verzameling van oude en nieuwe wandaden van ’s werelds meest zieke geesten. Al dit moois is gearchiveerd op een afwisselende plaat, waarbij vooral de hoge en zeer afwisselende zangpartijen weer stof tot discussie zullen geven. Aardschok praat met de gepassioneerde zanger/gitarist Corporate Death, die er duidelijk zin in heeft. Om te beginnen krijgt hij de vraag waarom Macabre onlangs van het Nederlandse Hammerheart naar het Franse Season Of Mist-label geswitcht is.
THE CROWN
Possessed Death Kings
Roman Hödl
Het Zweedse death metalgezelschap The Crown heeft zojuist met ‘Possessed 13’ zijn beste CD ooit afgeleverd, en staat in de startblokken voor een Europese toer. Aardschok spreekt eerst nog met gitarist Marko Tervonen.
EPHEL DUATH
Geen licht aan het eind van de tunnel
Stephan Gebédi
Een onorthodoxe band als Ephel Duath interviewen kan eindigen in een nachtmerrie of een uiterst interessant gesprek opleveren. Gelukkig ontpopt Ephel Duath-mastermind Davide Tiso zich, ondanks zijn zeer negatieve wereldvisie als een hele vriendelijke, zelfs ietwat verlegen, gesprekspartner. Ik vraag hem als eerste wat voor soort publiek er afkomt op concerten van Ephel Duath.
DEVIOUS
TECHNO DEATH UIT HET OOSTEN
Robbie Woning
Devious is een nieuwe Nederlandse death metalbelofte, die onlangs ‘Acts Of Rage’ afleverde; een uitstekende CD vol woeste, strakke en complexe muziek. Zanger Arnold (Altar, ex-Pernicious) en bassist Sven (ex-Death Squad) hebben de laatste jaren in Twente en omstreken hun sporen al verdiend. Voor de overige bandleden is Devious het eerste serieuze project. Gitarist/oprichter Guido is uitverkoren om de interessante muzikale kronkelingen van de band nader toe te lichten.
DARKEST HOUR
ZWEEDS/AMERIKAANSE THRASHPUNK?
Robbie Woning
‘Amerika gaat prat op de vrijheid van meningsuiting, maar luistert totaal niet naar de wensen van zijn eigen bevolking’. De leden van Darkest Hour hebben een duidelijke mening over de politiek van Bush Jr., en weten daarbij ook nog eens waar ze over praten. De band uit Washington D.C. zat de laatste jaren bijna onafgebroken in de toerbus en kon daarbij behalve in eigen land ook uitgebreid in Europa en het voormalige Oostblok rond kijken. De ervaringen en observaties van het vijftal klinken expliciet door in de agressieve, verontwaardigde tracks op het nieuwe album ‘Hidden Hands Of A Sadist Nation’, dat met titels als „Marching To The Killing Rhythm”, „The Misinformation Age” en „The Patriot Virus” bepaald geen reclame voor het Amerikaanse politieke systeem is geworden. De CD is alweer een tijdje uit en als je dit leest is Darkest Hour net aan zijn derde Europese tournee begonnen. De band trekt eerst enkele weken met The Great Deceiver rond en zal vervolgens met het bevriende The Crown ook in Nederland en België te zien zijn. Gitarist Mike Schleibaum stelt de band nader voor.