In de Aardschok van April 2004 lees je alles over:
DREAM THEATER, FEAR FACTORY, DAVE LOMBARDO, AFTER FOREVER, FLOWING TEARS, TO ELYSIUM, BRIDES OF DESTRUCTION, MENNEN, DRAGONFORCE, VANDENBERG, JOE SATRIANI, PAUL GILBERT, MUSTASCH, MORIFADE, PRO-PAIN, DESCENDENTS, LEATHERFACE, PUNISHABLE ACT, ACT OF IGNORANCE, CODE RED, PAYBACK, AMEN, DIRTY AMERICANS, MONSTROSITY, AMON AMARTH, DISMEMBER, ENGORGE, KRISIUN, ORPHANED LAND
DREAM THEATER
JAMES LABRIE
Gerd Jan Vleugels
Na de release van het ongekend harde ‘Train Of Thought’ begon Dream Theater in Europa aan een uitgebreide wereldtoer. Tijdens de Amerikaanse voortzetting belde Aardschok met zanger James LaBrie voor een tussenstand. De voorman van de progmetal-keizers vertelt dat zijn vocalen door de zanglessen beter klinken dan ooit tevoren en de band momenteel zowel op muzikaal als persoonlijk vlak hechter is dan ooit. Verder verhaalt LaBrie enthousiast over zijn recente bijdragen aan albums van Frameshift, Tim Donahue en ons eigen Ayreon, en werpt hij alvast een blik in de toekomst, waarin een nieuw album van Mullmuzzler op de agenda staat.
FEAR FACTORY
DE MACHINE DRAAIT WEER
Robert Haagsma
Het leek er lang op dat twee jaar geleden de deuren van Fear Factory zich definitief gesloten hadden. Anno 2004 is er dan toch weer een nieuwe studioplaat: ‘Archetype’, een CD die alle vertrouwde Fear Factory-elementen bevat. In de gelederen van de band ontbreekt alleen de corpulente gestalte van gitarist Dino Cazares. Zanger Burton C. Bell over de doorstart van de firma Fear Factory.
DAVE LOMBARDO
André Verhuysen
Op de valreep van 2003 zag ‘Delirium Cordia’, het derde Fantômas-album, het levenslicht. Begin dit jaar verscheen ook eindelijk de al jaren aangekondigde ‘Soundtrack To The Apocalypse’-box van Slayer. En eind deze maand komt het vierde Grip Inc.-album ‘Incorporated’ in de winkel te liggen. Ogenschijnlijk drie gebeurtenissen die weinig of niets met elkaar te maken hebben, maar de gemiddelde Aardschoklezer weet wel beter. De rode draad die deze releases met elkaar verbindt heet Dave Lombardo; volgens velen ’s werelds beste metaldrummer.
AFTER FOREVER
Anita Boel
After Forever is na het uitbrengen van ‘Decipher’ een nieuwe weg ingeslagen. Het zestal bewandelt tegenwoordig het pad van de New Wave Of Dutch Heavy Metal. Dat heeft het nieuwe conceptalbum ‘Invisible Circles’ opgeleverd. In de vorige Aardschok kwam gitarist Sander Gommans uitgebreid aan het woord. Nu is het de beurt aan frontvrouw Floor Jansen om de lezers van de nodige informatie te voorzien.
FLOWING TEARS
HERBOREN
Anita Boel
Soms zit het mee, soms zit het tegen. Het uit Saarbrücken afkomstige Flowing Tears heeft het aan den lijve ondervonden. Na de release van het vorige album ‘Serpentine’ (2002) gooide zangeres Stefanie Duchêne het bijltje erbij neer. Maanden van audities leverden geen vervanger op. De band had voortdurend het idee zichzelf te coveren en zag het niet meer zitten. Toen was daar ineens Helen Vogt. Met deze nieuwe frontvrouw kunnen de gothic rockers weer de hele wereld aan. Helen hangt samen met gitarist Benjamin Buss aan de telefoon. Enthousiast praten ze over het nieuwe album ‘Razorbliss’.
TO ELYSIUM
GOTHIC METAL MET EEN SCHERPE RAND
Anita Boel
Na het prima debuut ‘Dearest Vile’ was het even wachten op het tweede wapenfeit van de uit Zwolle afkomstige gothic metalband To Elysium. Wat probleempjes rond de opnames hebben de release behoorlijk vertraagd, maar op 20 maart is het dan toch zover. Via Ebony Tears ziet dan het tweede album ‘Nightmare’s Nest’ het levenslicht. De gothic metalscene kan door deze release niet langer meer om deze kwaliteitsband heen. Zanger Rein Doze, eveneens de frontman van Seraphique, praat Aardschok bij.
BRIDES OF DESTRUCTION
VERSTANDSHUWELIJK!
André Verhuysen
Wie zijn oor te luisteren legt op Sunset Boulevard in Hollywood hoort fluisteren dat er een revival aan zit te komen. Een heropstanding, een wedergeboorte. Een glorieuze terugkeer van de sleazy Hollywood-sound van weleer is aanstaande. Sommigen zeggen dat het nieuwe album van Guns N’ Roses dat proces in gang gaat zetten, maar ik geloof daar eerlijk gezegd niet veel van. Sterker nog, ik geloof niet dat dat Guns N’ Roses-album er überhaupt ooit komt. Nee, het zijn nieuwe namen die het meest hardnekkig de ronde doen. Velvet Revolver, de nieuwe band van voormalig Guns N’ Roses-gitarist Slash, lijkt favoriet om het genre nieuw leven in te blazen. Persoonlijk denk ik dat ook Brides Of Destruction een voortrekkersrol zal spelen. Het kwartet rond Nikki Sixx en Tracii Guns ontvangt Aardschok in een regenachtig Hollywood voor een eerste kennismaking. Laten we beginnen met een korte introductie van de hoofdrolspelers.
MENNEN
Eerlijk duurt het langst
Stan Novak
Met het vierde studioalbum ‘Freakazoid’ doet het Limburgse Mennen eindelijk weer eens van zich spreken. En dat werd hoog tijd want tussen de vorige studioplaat ‘Age of Fools’ en ‘Freakazoid’ zit dik vijf jaar. De liveplaat ‘Circle of Live’ uit 2000 blijkt echter een belangrijk keerpunt te zijn geweest. Sindsdien doen de heavy rockers het namelijk met een gitarist minder en daarmee lijkt de band zijn definitieve draai te hebben gevonden. Zanger Joss Mennen licht een en ander toe tijdens een persoonlijk onderhoud in Roermond, waar eerder op de avond een CD-presentatie heeft plaatsgevonden.
DRAGONFORCE
Mike Barbas
Een van de opkomende bands in het power metalgenre is Dragonforce. Met alleen een demo op zak toerde de band al in het voorprogramma van grote ‘broeders’. Na de vorig jaar uitgebrachte en zeer goed ontvangen debuut-CD ‘Valley Of The Damned’ is de band al klaar met de opnamen van de opvolger. Het leek ons tijd om eens met deze band om de tafel te gaan zitten. In het Hardrockcafé in Amsterdam tref ik de zeer vriendelijke gitarist Herman Li.
VANDENBERG
HET LATE SLOTAKKOORD
Robert Haagsma
Of Vandenberg de meest succesvolle hardrockband van de Lage Landen is mogen de boekhouders en statistici onderling uitvechten. Op de stelling dat Vandenberg onze beste hardrockband ooit is, valt in elk geval weinig af te dingen. Zo snel als het kwartet zich aandiende was het echter ook weer van het toneel verdwenen. De geschiedenis van de band, drie platen in ongeveer evenveel jaar, is perfect samengevat op de gloednieuwe compilatie ‘The Definitive Vandenberg’. Gitarist Ad van den Berg blikt nog een keer terug op die korte, maar tumultueuze periode.
JOE SATRIANI
ZONDER LIEFDE GEEN LEVEN
Robert Haagsma
In de moderne rock en metal lijken de gitaarsolo en de supergitarist vrijwel uitgestorven. We moeten het dus nog steeds hebben van de vorige generatie. Een aantal van die virtuozen vindt elkaar regelmatig voor een tournee onder de vlag van G3, een project van de Amerikaanse gitarist, componist en gitaarleraar Joe Satriani. Hij toerde het afgelopen jaar door zijn eigen land met zijn voormalige leerling Steve Vai en de Zweedse gitaarbeul Yngwie Malmsteen. Onlangs verschenen verslagen van twee verschillende concerten op DVD en CD: ‘Rockin’ In The Free World’.
PAUL GILBERT
VAN YOUNG DUDE TOT PUNK DUDE
Robbie Woning
‘Geen nieuws is goed nieuws. Ik ben op vakantie.’ Het welkomstwoord op de website van Paul Gilbert was de laatste maanden even kort als duidelijk. Nadat de voormalige Mr. Big-gitarist zich de afgelopen jaren in rap tempo had gevestigd als soloartiest en tussendoor nog even op een overtuigende manier zijn oorspronkelijke band Racer X nieuw leven in had geblazen, was de koek eind vorig jaar plotseling even helemaal op. De recente verzamelaar ‘Paul The Young Dude’ mag gerust als een zoethoudertje tijdens Gilberts ‘sabbatical leave’ worden beschouwd, al is de CD dankzij de nodige bonustracks en het gratis toegevoegde akoestische bonus-album ‘Gilbert Hotel’ zeker geen simpele ‘best of’-compilatie geworden. Aardschok belde voor een korte update met de flierefluitende Pablo Gilberto, die van Las Vegas via Tokio inmiddels weer ‘gewoon’ terug naar Los Angeles blijkt te zijn verhuisd.
MUSTASCH
Gerd Jan Vleugels
Het derde album ‘Rat Safari’ van het in 1998 gestarte Zweedse Mustasch klinkt al net zo grappig als de bandnaam zelf. Hoewel zanger Ralf in onderstaand interview een portie gortdroge humor aan de dag legt, is Mustasch alles behalve een band die drijft op grappen en grollen. Op de MCD ‘The True Sound Of The New West’ (2001) en in mindere mate het eerste album ‘Above All’ (2002) klonken de Scaninaviërs nog als een stonerrockband die riffs boven compact songmateriaal verkozen. Inmiddels is Mustasch uitgegroeid tot een band die compacte en herkenbare nummers weet te schrijven met voldoende kloten.
MORIFADE
DOMINANTE ZWEDEN
Albert Wienen
Het Zweedse Morifade is met ‘Domination’ toe aan zijn derde album. Morifade heeft naast de klassieke bandbezetting een keyboardspeler, waardoor de band gladder klinkt dan veel van zijn soortgenoten. Muzikaal is de band te scharen onder de noemer power metal, maar de muziek kent ook neoklassieke, progressieve en bombastische invloeden. Zanger Stefan Petersson en gitarist Jesper Johansson staan Aardschok te woord.
PRO-PAIN
NIET KAPOT TE KRIJGEN
Onno Cro-Mag
Pro-Pain is een band waar je op kunt bouwen. Na het superharde en zeer snelle album ‘Shreds Of Dignity’ kwam de cover-CD ‘Run For Cover’, die ongelooflijk goede kritieken opleverde. In het najaar van 2003 werd in alle rust het album ‘Fistful Of Hate’ opgenomen. Pro-Pain keert qua sound terug naar het verleden, hoewel de productie zeker verbeterd is ten opzichte van de albums ‘Foul Taste Of Freedom’ en ‘The Truth Hurts’. De variatie is echter veel groter dan bij de laatste vier albums het geval was. Gary Meskil (zanger en bassist) is met zijn band uitgegroeid tot een van de meest constante factoren van de metal- en hardcorescene. Aardschok sprak met hem.
DESCENDENTS
DE TERUGKEER VAN DE POPPUNK-HELDEN
Onno Cro-Mag
Het is alweer zeven jaar geleden dat de fans van Descendents het laatste album ‘Everything Sucks’ in huis hebben gehaald. Het was voor ondergetekende een complete verrassing dat de vier muzikanten weer bij elkaar zijn gekomen. Ze hebben inmiddels een dijk van een nieuwe CD opgenomen. ‘Cool To Be You’ is een bonte verzameling heerlijke punksongs met veel gevoel voor melodie. Zanger Milo heeft zijn beroep als wetenschapper even aan de kant gezet en is als frontman weer ouderwets op dreef. Het lijkt of de tijd heeft stilgestaan.
LEATHERFACE
DISCO VOOR HONDEN
Onno Cro-Mag
Leatherface is een band die zich moeilijk in een hokje laat stoppen. De eerste platen, ‘Cherry Knowle’ en ‘Fill Your Boots’, waren wat sneller dan de meesterwerken ‘Mush’ en ‘Minx’, maar nooit wist een journalist de band te vergelijken met een andere act uit het punkgenre. Zanger Frankie Stubbs heeft een stem die het midden houdt tussen Lemmy, Tom Waits en Jake Burns (Stiff Little Fingers), maar de sound van Leatherface is zo gevarieerd en gedurfd dat elke vergelijking nergens op slaat. Na een pauze van drie jaar brengt Leatherface de prachtige CD ‘Dog Disco’ op de markt. Vlak voor een toer van twee maanden praat ik met Frankie Stubbs. Een aparte man!
PUNISHABLE ACT
Onno Cro-Mag
Sommige formaties veranderen in de loop der jaren qua stijl, en daar is vaak niets mis mee, maar het is af en toe ook zeer bevredigend om een CD binnen te krijgen met de old school hardcoresound van zo’n vijftien jaar geleden. Het vierde album van Punishable Act uit Berlijn, ‘Anti-Vision’, is een ode aan de periode waar menig hardcorefan mee opgegroeid is. Crumbsuckers, Raw Deal, Agnostic Front, Side By Side en Judge zijn de basis voor de sound van Punishable Act. Voeg daar een moddervette productie aan toe en je krijgt een mix van de eurocore van eind jaren negentig en de oude NYHC-sound. Zanger Mike heeft zich na een ellendige periode in zijn leven weer hervonden. Hij heeft alle frustraties van zich afgeschreven en klinkt als herboren op het snoeiharde ‘Anti-Vision’.
ACT OF IGNORANCE
Onno Cro-Mag
Zo’n twee jaar geleden werd ik aangenaam verrast door de CDemo ‘Stand Up Strike Back’ van Act Of Ignorance. Qua sound weliswaar belabberd, maar desondanks interessant door een verfrissende muzikale mix van Cro-Mags en Iron Maiden. Daarna hoorde ik niets meer van deze hardcoreband uit de Kempen (Noord-Brabant). Totdat onlangs ineens het debuutalbum van Act Of Ignorance in de bus viel. Sindsdien is ‘The Final Hour’ voor mij dagelijkse kost. Zonder te overdrijven is dit een van de betere old school-platen ooit! Gitarist Joseph is blij verrast over de positieve kritieken.
CODE RED
Onno Cro-Mag
In 2003 werd Code Red opgericht, aanvankelijk als project. De bandleden hebben hun sporen allang verdiend in de Europese hardcorescene. Stef zingt in Rapture en Bloodshot, Alex drumt in Bloodshot, Vadim speelt gitaar in Bloodshot, Dochx speelt gitaar in Backstabbers en Down But Not Out. Ross heeft in zowat elke belangrijke Belgische hardcoreband gezeten (o.a Length Of Time, Angel Crew) en is bassist. Code Red brengt een mix van metal en hardcore, die lomp en eigenzinnig wordt neergezet, zoals te horen is op het geslaagde debuutalbum ‘First Strike’. Zanger Stef ziet Code Red niet langer als project, maar als een heuse band.
PAYBACK
OUDERWETS GENIETEN
Onno Cro-Mag
Payback uit Brabant is hard op weg furore te maken. Na een geslaagde demo verschijnt op 20 maart de debuut-CD ‘Old School Warriors’. Zoals de titel al zegt gaat men terug in de tijd. De CD is een optelsom van oude NYHC en de Eurocoresound van bands als Violation Of Trust, Backfire!, Right Direction, Brightside en Ryker’s. Payback is niet zomaar een nieuw bandje, want de harde kern van deze act komt voort uit Violation Of Trust. Zanger Marco Swaan en gitarist Koen van Horssen waren de oprichters van die cultband van weleer. Drummer Dennis Meijs en gitarist Dré Timmans spelen ook in de band Outlaw en bassist Rob Van Donk speelde onder andere in Tribute, Out Of Time en The Hooligans. Zanger Marco Swaan is weer net zo enthousiast als tijdens de hoogtijdagen van Violation Of Trust.
AMEN
HET PUNKROCK EVANGELIE VAN AMEN
Gerd Jan Vleugels
Het zat Amen-frontman Casey Chaos de afgelopen drie jaar niet bepaald mee. Hij kampte met gezondheidsproblemen, zag zijn voltallige band vertrekken, verloor een platendeal en kon de release van de derde Amen-schijf daarom op zijn buik schrijven. Maar tegenslagen, en de woede en frustratie die daaruit ontstaan, vormen nu eenmaal een goede voedingsbodem voor energieke en intense muziek. Het onstuimig kolkende ‘Death Before Musick’ is wederom een eigentijdse interpretatie van The Stooges en MC5, waarbij het opvalt dat Amen zonder aan kracht te hebben ingeboet, songgerichter voor de dag komt. De gepassioneerde zanger doet in een Amsterdams hotel verslag van de turbulente periode die vooraf ging aan de nieuwe langspeler.
DIRTY AMERICANS
HET LEVEN NA THE WORKHORSE MOVEMENT
Gerd Jan Vleugels
Hoewel de toekomst er rooskleurig uitzag, legde The Workhorse Movement na toers met Slipknot, Disturbed en Kittie toch het loodje. Myron (zang), Jeff Piper (gitaar, zang) en Pete Bever (bas, zang) pakten hun burgerlijke leventje van vroeger noodgedwongen weer op, maar konden uiteindelijk geen weerstand bieden aan de vrijheid van het muzikantenbestaan. Nadat drummer Jeremiah Pilbeam via een advertentie was opgespoord, was Dirty Americans een feit en tekenden de muzikanten opnieuw bij Roadrunner. Myron en Jeff Piper geven in Amsterdam tekst en uitleg over hun opmerkelijke doorstart en het debuutalbum ‘Strange Generation’.
MONSTROSITY
EEN EIGENZINNIGE BAND
Stephan Gebédi
Monstrosity is sinds jaar en dag een gevestigde waarde in de Amerikaanse death metalscene. Naast het feit dat Cannibal Corpse de oorspronkelijke Monstrosity-zanger George ‘Corpse Grinder’ Fisher een aantal jaren terug als vervanger van Chris Barnes inlijfde, heeft de band rond drummer Lee Harrison inmiddels vier uitstekende studioalbums en een live/verzamelalbum afgeleverd, die alle min of meer als succesvol bestempeld kunnen worden. Met name het derde album ‘In Dark Purity’ is een waar meesterwerk, maar ook de zojuist verschenen CD ‘Rise To Power’ is een ijzersterke plaat. Het is daarom nogal verwonderlijk dat er op het internet nauwelijks recente en relevante informatie over de band is te vinden en dat er niet eens een officiële website van Monstrosity bestaat.
AMON AMARTH
VEROVERT IJSLAND
Roman Hödl
Na de Europese X-Mass-toer met onder andere Destruction en een succesvolle reis met Deicide door de VS, zou Amon Amarth normaal gesproken weer richting studio moeten om de opvolger van ‘Versus The World’ op te nemen. Dat gaat in mei ook gebeuren, maar daarvoor heeft men de sympathieke band nog gevraagd om twee optredens in Reykjavik, IJsland te verzorgen. Daar hoefde de band niet lang over na te denken, en omdat Amon Amarth toch nog extra filmmateriaal voor de later dit jaar te verschijnen dubbel-DVD nodig had, zijn behalve een groep journalisten ook de twee Duitse camcorderfetisjisten Bomber en Jagger van de partij. Aardschok heeft de eer om van deze niet alledaagse gebeurtenis verslag te doen.
DISMEMBER
DEATH METAL KINGS
Roman Hödl
In een tijd waarin goede old school death metalreleases jaarlijks op de vingers van één hand te tellen zijn, is het uiterst plezierig als je eindelijk het nieuwe Dismember-album te horen krijgt. Zonder zich te laten opjagen hebben de uitvinders van de Zweedse death metalsound de afgelopen twee jaar gebruikt om aan ‘Where Ironcrosses Grow’ te werken. Een lang studio-oponthoud en diverse bezettingswisselingen waren hier debet aan, maar uiteindelijk is Dismember er alleen maar sterker van geworden. Men overtreft de laatste drie releases met gemak, en volgens kenners behoort deze schijf tot het beste dat men ooit heeft gemaakt. Dismember is dus weer helemaal terug! Frontman Matti Kärki beantwoordt de vragen.
ENGORGE
FIGHT ‘TIL DEATH
Roman Hödl
Het was lang stil rond de death metalband Engorge. Velen hadden de hoop op de al jaren aangekondigde concept-CD over het Duitse oorlogsschip Bismarck al opgegeven. Schijnbaar vanuit het niets verraste de Utrechtse oorlogsmachine onlangs echter vriend en vijand met een zeer gedetailleerd muzikaal verslag van de ondergang van het grootste en meest gevreesde slagschip van WO II. Gitarist Rik Boersema vertelt ons meer over ’50 Megatons Of Armoured Steel’.
KRISIUN
„Nobody fucks with Ronaldo!”
Stephan Gebédi
Krisiun bracht eind vorig jaar met ‘Works Of Carnage’ zijn meest volwassen album uit. Nu moet je het woord ‘volwassen’ in het geval van Krisiun met een kilo zout nemen, want de band grossiert nog steeds voornamelijk in razendsnelle death metal. In de geluidsuitbarstingen klinken echter steeds vaker traditionele songstructuren door, zodat ook de ‘ietwat oudere death metal-jongere’, zoals ondergetekende, hier en daar een herkenbare strohalm geboden wordt om zich tijdens het infernale geweld aan vast te klampen. Onlangs waren de Braziliaanse snelheidsduivels weer in ons land en ik vroeg bassist/zanger Alex Camargo, die al een paar blowtjes achter de kiezen had en zijn luiken ternauwernood nog open kon houden, eerst maar eens wat drie Brazilianen in het koude Tilburg doen terwijl in hun geboorteland zojuist het carnaval is losgebarsten?!
ORPHANED LAND
MUZIEK ALS VREDESINSTRUMENT
Robbie Woning
Israël. Een land dat bijna dagelijks in het nieuws is, vanwege gebeurtenissen die eigenlijk al jaren geen nieuws meer zijn. Wie de beelden van een zoveelste bomaanslag op televisie ziet, zou verwachten dat de bevolking wel iets anders aan haar hoofd heeft dan de laatste trends op heavy metalgebied. Het tegendeel blijkt echter waar: Israël heeft al jaren een levendige metalscene en beschikt met Salem, Azazel, Lehavoth en Melechesh bovendien over een aantal interessante bands. Orphaned Land uit Tel Aviv is midden jaren negentig met zijn atmosferische duistere muziek de eerste Israëlische metalband die de concurrentie met de Europese eredivisie moeiteloos aan kan. De groep maakt twee succesvolle albums, tekent vervolgens bij Century Media, maar verdwijnt kort daarop in de anonimiteit. Fans laten de bandleden echter niet met rust en zeuren net zo lang om een reünie tot Orphaned Land in 2002 weer bij elkaar komt voor een aantal unplugged-optredens. Intussen is vorige maand het gloednieuwe album ‘Mabool – The Story Of The Three Sons Of Seven’ verschenen. Een prachtig, veelzijdig conceptalbum, dat fraai verhuld de frustraties van de bandleden over het zinloze bloedvergieten en het moeizame vredesproces in de eigen regio weergeeft. Hoewel ‘Mabool’ onmiskenbaar een metal-album is, valt de muziek van Orphaned Land door de ongebruikelijke arrangementen, de prominente rol van authentieke Joods en Arabische instrumenten en de inzet van een vijftienkoppig oriëntaals koor nauwelijks met die van andere bands in het sferische, doomy metalgenre te vergelijken. De Israëliërs combineren moeiteloos elementen uit de progressieve, doom en death metal en walsen op hun nieuwe album door het gebruik van authentieke instrumenten en zowel Hebreeuwse als Arabische teksten alle kunstmatige grenzen in het Midden-Oosten op een muzikale, veelzeggende wijze plat. Zanger Kobi Fahri is uitverkoren om iets meer over zijn bijzondere band te vertellen.