De Aardschok in Mei 2004

In de Aardschok van Mei 2004 lees je alles over:
SLIPKNOT, EVERGREY, NIGHTWISH, OOMPH!, 36 CRAZYFISTS, SOIL, KILLSWITCH ENGAGE, KOTIPELTO, BLAZE, SCORPIONS, FEINSTEIN, ANNIHILATOR, FINNTROLL, ORPHANAGE, CANS, MASTERS OF REALITY, ASPERITY, MAGIC KINGDOM, MEZZANINE, ALTERNATIVE ALLSTARS, SPOILER, Primal Fear, MOB RULES, POLDERPROG, DROPKICK MURPHYS, RAZOR CRUSADE, NO TURNING BACK, THE LANCASTERS, MISCONDUCT, SOME KIND OF HATE, ZEKE, SIDEKICK, GOD FORBID, SCARVE, CRIMINAL, NASTY SAVAGE, Uphill Battle, NATTEFROST, HYPOCRISY, HEAVEN SHALL BURN, LAMENTED SOULS, DEATH BY DAWN


SLIPKNOT

EXTREME MAKEOVER

René Vanes
Slipknot levert eerdaags zijn cruciale derde album af. Eindelijk, want na vrijages met Murderdolls, Stone Sour en To My Surprise hebben de negen kemphanen ingezien dat Slipknot de meest originele en best verkopende act van allemaal is. Bovendien moet de band wel. Nog één plaat bij Roadrunner en het contract zou ontbonden kunnen worden. Althans, zo zei men.


EVERGREY

MANIPULATIE EN MACHTSMISBRUIK

Gerd Jan Vleugels
De eigenzinnige progressieve metalband Evergrey heeft met de nieuwe langspeler ‘The Inner Circle’ een waardige opvolger van het bepaald niet misselijke ‘Recreation Day’ gemaakt. Niettemin noemt zanger Tom S. Englund de voorganger een slecht klinkende demo vergeleken met de kolossaal klinkende vijfde studioschijf. Aangezien de Zweden inmiddels over een eigen studio beschikken, kon er ook veel tijd worden uitgetrokken om de sound te perfectioneren. Englund vertelt Aardschok alles over de totstandkoming van de conceptplaat en gaat dieper in op de tekstuele inhoud.


NIGHTWISH

Jan Jaedike
Op 7 juni, twee dagen na het optreden op Dynamo Open Air, verschijnt ‘Once’; het vijfde studioalbum van de Finse gothic metalband Nightwish. Inmiddels hebben we met de single „Nemo” al een voorproefje van het album gekregen. Aardschok wilde echter meer en zou naar Finland afreizen om het hele album te beluisteren. Als daags voor vertrek de luistersessie in Helsinki plotseling wordt vervroegd is het onmogelijk om het werkschema van Aardschok nog op tijd aan te passen. Gelukkig is RockHard-collega Jan Jaedike bereid om oren en ogen voor ons open te houden.


OOMPH!

GERECHTIGHEID

Gerd Jan Vleugels
In de vijftien jaar dat Oomph! inmiddels bestaat, is de band stukje bij beetje doorgeschoven richting de voorhoede van de Duitse rockscene. Door in een vroeg stadium keiharde rock met elektronica te combineren, stond de band al in een grijs verleden model voor het latere Rammstein-geluid. Terwijl laatstgenoemde financieel binnenliep moest Oomph! het vooral doen met complimenten. Het tij lijkt echter gekeerd met de release van het sterke ‘Wahrheit Oder Pflicht’, waarop het drietal een sobere aanpak hanteert en met louter pakkende songs voor de dag is gekomen. Zanger Dero is dan ook in zijn nopjes, temeer daar de verse single uit het niets binnenkwam op de eerste plaats in de Duitse charts.


36 CRAZYFISTS

HET LENTEGEVOEL

Gerd Jan Vleugels
Het in 2002 met ‘Bitterness The Star’ debuterende 36 Crazyfists is een verrassende nieuwkomer aan het metal-firmament. Het kwartet uit het in Alaska gelegen Anchorage is, net als Slipknot, door de scouts van Roadrunner ontdekt in een uithoek van de wereld. Minstens zo opmerkelijk is het zangwerk van Brock Lindow, die het timbre van een schaap en een geit in zijn stem verenigt. Volgens de frontman is het gloednieuwe ‘A Snow Capped Romance’ in vergelijking met het soms bittere debuut een positief album, waarop bovendien met veel liefde de geografische herkomst van 36 Crazyfists bezongen wordt.


SOIL

ENERGIE IN PLAATS VAN PERFECTIE

Robert Haagsma
De nieuwe studioplaat van Soil heeft als titel ‘Re.de.fine’ meegekregen, maar bassist Tim King haast zich te zeggen dat dit niet betekent dat de band daarop een totaal nieuwe muzikale weg is ingeslagen. De Amerikaanse band brak een paar jaar geleden in eigen land door met de tweede CD ‘Scars’, een album vol toegankelijk rock, die zowel modern als traditioneel klonk. Soil klonk fris, en ‘nieuw’, maar het was duidelijk te horen dat de heren hun klassiekers kenden, van Metallica tot Alice In Chains. Het is een geluid dat de band verder uitdiept op ‘Re.de.fine’. Daarover een gesprek met bassist Tim King. En, hoe zit het met de collectieve wortels in de death metal?


KILLSWITCH ENGAGE

AMERIKAANSE GITARISTEN KUNNEN GEEN RIFFS MEER SCHRIJVEN

Robbie Woning
„Bij Aardschok op kantoor denken ze dat onze CD hoog in jullie Soundcheck gaat eindigen? Nou, daar zijn jullie dan mooi ingetrapt. Killswitch Engage is namelijk de slechtste metalband op aarde… Trouwens, leg je recordertje daar maar niet neer, want dan stoot ik hem vast op de grond. Oeps, zie je wel, daar ging hij al bijna… Wat? Je kent ons eerste album op Ferret Records ook? Nou, dan heb ik diep medelijden met je. Die CD klinkt namelijk echt super slecht.”


KOTIPELTO

EEN GELUK BIJ EEN ONGELUK

Gerd Jan Vleugels
Na het conceptalbum ‘Waiting For The Dawn’ keert zanger Timo Kotipelto twee jaar later terug met ‘Coldness’. Het is zijn meest persoonlijke album geworden, waarop de recente relatiebreuk met zijn vriendin duidelijk doorklinkt. De soap die zich rond Kotipelto’s voormalige band Stratovarius ontwikkelde, overschaduwde bijna de release van zijn nieuwe stuk studiovlijt. Na zich lange tijd op de vlakte te hebben gehouden, is de zanger tegenover Aardschok bereid eindelijk het achterste van zijn tong te laten zien. Timo verhaalt over het veelbesproken optreden tijdens een Spaans festival, alwaar het publiek de band wegens een wanprestatie bekogelde, toetsenist Jens Johansson in een dronken bui een medemuzikant onderplaste en bandleider Timo Tolkki slachtoffer werd van een steekpartij door een oververhitte fan.


BLAZE

SOUNDTRACK OF HIS LIFE…

Eric van den Hurk
Normaal gesproken heeft een band een periode van betrekkelijke rust na het uitbrengen van een livealbum. Na het vorig jaar verschenen ‘As Live As It Gets’ zou je verwachten dat ook zanger Blaze Bayley even wat gas terug zou nemen. Niet lang nadat hij in 1999 te horen had gekregen dat zijn ‘werkgever’ Iron Maiden geen gebruik meer wenste te maken van zijn diensten, richtte hij namelijk zijn eigen band Blaze op, en daarvan verscheen in 2000 het debuutalbum ‘Silicon Messiah’, twee jaar later gevolgd door het conceptalbum ‘Tenth Dimension’. Al die jaren was Blaze bezig met óf een album opnemen, óf een album promoten tijdens de daarbij behorende toer.


SCORPIONS

GROOTVADERS VAN DE HARDROCK

Metal Mike
„Da’s de ongecensureerde versie!”, schreeuwt Rudolf Schenker uit als hij de kantine van de Wisseloord Studio’s betreedt. Aangezien ik vandaag als laatste aan de beurt ben om de heren van Scorpions te interviewen, en na zo’n saaie persdag geen cliché-antwoorden van zanger Klaus Meine en de gitaristen Matthias Jabs en Rudolf Schenker wens te krijgen, heb ik een Braziliaanse bootleg-DVD meegenomen. De sleur is duidelijk doorbroken, want het drietal kruipt zowat in m’n laptop om de beelden te absorberen. ‘Wat is er ongecensureerd dan?’, is mijn vraag aan de letterlijke grootvader. „Die vrouw in de clip van „Rhythm Of Love” draagt geen slipje.”


FEINSTEIN

MELODIEUZE COMEBACK

Gerd Jan Vleugels
De rockliefhebber op leeftijd zal zich de naam David Feinstein misschien nog herinneren. De New Yorkse zanger/gitarist was jarenlang de drijvende kracht achter het krachtige rocktrio The Rods, waarmee hij tussen 1980 en 1987 zes studioplaten afleverde. De neef van Ronnie James Dio – in een grijs verleden maakte Feinstein overigens deel uit van diens band Elf – bezigde zich lange tijd als manager van zijn Italiaanse restaurant. Enkele jaren geleden hing hij echter de gitaar weer om en begon met het schrijven van nieuw materiaal. In eerste instantie met het doel een album uit te brengen met Dio achter de microfoon, maar uiteindelijk als soloplaat met John West als zanger.


ANNIHILATOR

Metal Mike
Met het alweer tiende studioalbum ‘All For You’ in de bagage reist gitarist/producent/songwriter Jeff Waters door Europa. Een van zijn haltes is Roermond, alwaar Aardschok hem op een zonnige zaterdagmiddag graag onder vuur neemt.


FINNTROLL

BERESTERK

Anita Boel
Hoeveel ellende kan een mens verdragen? Het trollenvolk in ieder geval erg veel. Gitarist/oprichter Somnium is overleden en zanger/oprichter Katla heeft Finntroll moeten verlaten vanwege een tumor op zijn stembanden. Toch vond de Finse formatie de kracht om door te gaan. Als je dan ook nog eens een album als ‘Nattfödd’ weet af te leveren, is een compliment helemaal dik verdiend. Aan de telefoon hangt nieuwe zanger Wilska.


ORPHANAGE

KAN WEER VOORUIT

Anita Boel
Orphanage staat een mooi jaar te wachten. Sinds 5 april ligt de nieuwe CD ‘Driven’ – een dijk van een album! – in de winkel. Gitarist Guus Eikens (voorheen toetsenist van de band) is er terecht apetrots op, want ‘Driven’ doet de tijden van het magische ‘By Time Alone’ herleven.


CANS

DOET HET ZONDER!

Roman Hödl
Het gaat uitstekend met zanger Joacim Cans. Na met Hammerfall wereldwijd meer dan twee miljoen platen te hebben verkocht, ligt nu zijn sterke solodebuut ‘Beyond The Gates’ in de winkels. Hij heeft alle reden om vrolijk te zijn, want de eerste reacties van de internationale pers liegen er niet om. Vol zelfvertrouwen, met baard en wat kilootjes zwaarder, vertelt de kersverse vader ons wat meer over zijn eerste soloplaat.


MASTERS OF REALITY

De grote schoonmaak van Chris Goss

Robert Haagsma
De Amerikaan Chris Goss maakte de afgelopen jaren vooral naam als producer van Kyuss, Mark Lanegan, Nebula en Melissa auf der Maur, terwijl zijn gastbijdragen inmiddels tientallen CD’s sieren. De nieuwe studioplaat ‘Give Us Barabbas’ herinnert ons er tijdig aan dat hij allereerst de man is achter de geweldige rockband Masters Of Reality. Het album bestrijkt overigens een periode van maar liefst twintig jaar en lijkt het resultaat van een grote schoonmaak in het muzikale archief van Chris Goss. De reus praat met Aardschok over Queens Of The Stone Age, Twiggy Ramirez, Yes, de eindeloze charmes van antiek aardewerk en zijn voorliefde voor shoppen. „Ik winkel zo graag, dat ik wel eens denk dat ik een homo ben.”


ASPERITY

HET MELODIEUZE ALTERNATIEF voor CARNAL FORGE

Albert Wienen
Asperity is afkomstig uit Zweden en is opgericht door de Carnal Forge-leden Petri Kuusisto en Stefan Westerberg. In tegenstelling tot de death/thrash van Carnal Forge brengt Asperity op ‘The Final Demand’ een uiterst interessante mix van melodieuze power metal en klassieke heavy metal. Aardschok ging in gesprek met gitarist Petri Kuusisto.


MAGIC KINGDOM

Yng wie?

Albert Wienen
Gitarist Dushan Petrossi is een druk baasje. Naast zijn project Iron Mask is hij ook vast bandlid van Magic Kingdom dat in 1999 debuteerde met ‘The Arrival’. Door problemen met het toenmalige label heeft het vijf jaar geduurd voordat ‘Metallic Tragedy’ het levenslicht zag. De heer Petrossi was bereid wat vragen van Aardschok te beantwoorden.


MEZZANINE

onvervalste recycle-machine

Stan Novak
Het woordenboek leert dat ‘mezzanine’ een tussenverdieping is. Al luisterend naar het zeer vermakelijke debuut ‘American Burnout’ van het uit Atlanta, Georgia afkomstige trio Mezzanine kan ik deze naamkeuze goed begrijpen. De gevarieerde heavy rock van dit trio laat zich namelijk niet eenvoudig in één hokje stoppen, maar zweeft tussen allerlei verschillende stijlen in. Aan het woord is zanger/gitarist Joe Carpenter (33).


ALTERNATIVE ALLSTARS

Arold Pietersma
Halverwege de jaren negentig maakt het Duitse crossover-gezelschap Thumb het festival- en clubcircuit onveilig. Thumb is erg succesvol en is zelfs de eerste Duitse groep die mag deelnemen aan de Amerikaanse Warped-toer. De band maakt drie platen, waarvan de laatste in 2001 verschijnt. Door meningsverschillen en gebrek aan inspiratie staat Thumb momenteel in de ijskast. Zanger Claus Grabke begint een nieuw project; Alternative Allstars. Het debuutalbum ‘Rock On’ verschijnt, maar doet weinig stof opwaaien. Pas met het onlangs verschenen ‘110% Rock’ lijkt de wereld klaar voor de band. We spreken met Claus over heden en verleden.


SPOILER

OP ZOEK NAAR KING SONIC

Stan Novak
‘The Return Of King Sonic’ van het Utrechtse Spoiler is een van de meest opwindende heavy rockplaten van eigen bodem ooit. De overtuigende debuutplaat ‘Mud ’N Glitter’ (2001) wordt in alle opzichten overtroffen en dat is reden genoeg om de band eens nader aan het woord te laten. Het interview vindt telefonisch plaats met bassist Arjen Rienks.


Primal Fear

Ground Of Fear

Roman Hödl
Judas Priest-kloon Primal Fear heeft onlangs met ‘Devil’s Ground’ het alweer vijfde studioalbum uitgebracht. Qua geluid is alles bij het oude gebleven, en ook een stijlverandering zat er weer niet in. Precies zoals heavy metalliefhebbers dat graag willen horen dus. Wel heeft het intern wat gerommeld, en heeft de band uit Stuttgart pech met het vastleggen van de juiste concerten. Met frontman Ralf Scheepers praat Aardschok over de nieuwe mensen in de band en de minder leuke kanten van de muziekindustrie.


MOB RULES

Studio Report

Rob Broere
Ze wonen vlak over de grens, maar hebben in de tien jaar dat ze bestaan nog nooit in Nederland opgetreden. Dat is minder raar dan het lijkt, want de muziekstijl van Mob Rules is hier eigenlijk nooit zo goed aangeslagen. Melodieuze, symfonische power metal slaat vooral aan in Duitsland en Zuid-Europa. Dat neemt niet weg dat Aardschok welgemoed afreisde naar de Soundgarten Tonstudio in het Noord-Duitse Oldenburg, voor een studio-report in het kader van Mob Rules’ nieuwe, vierde album ‘Among the Gods’.


POLDERPROG

Twee nieuwe Nederlandse prog-parels.

Joost Boley
Het jaar 2004 is nog maar goed en wel begonnen, of de eerste grote muzikale verrassingen op progressief gebied dienen zich al aan. Allereerst is daar The Dust Connection, een prog-metalgezelschap uit het zuiden des lands. Zelden heeft een CDemo zo’n diepe indruk gemaakt als in dit geval. Uitstekende composities, vier in getal, een opvallende verpakking en bovenal een vijftal voortreffelijke muzikanten. Gitarist Martijn Balsters vertelt ons meer over het wel en wee van deze veelbelovende band. De andere surprise is Knight Area; een symfonisch rockproject, waarvan onlangs de debuut-CD ‘The Sun Also Rises’ verscheen. Dit album wordt door de nationale en internationale muziekpers, vrijwel unaniem, met veel gejuich ontvangen. Reden genoeg voor Aardschok om op onderzoek uit te gaan. Joop Klazinga doet zijn verhaal.


DROPKICK MURPHYS

MET BEIDE BENEN OP DE GROND

Onno Cro-Mag
Dropkick Murphys uit Boston is een van de meest succesvolste punkbands aller tijden en de komende jaren zullen we nog veel meer van deze schitterende band gaan horen. De concurrentie ligt weliswaar op de loer met bands als Street Dogs, Flogging Molly en Real McKenzies, maar nog steeds steekt Dropkick Murphys er met kop en schouders bovenuit. Natuurlijk zijn sommige fans van het eerste uur afgehaakt vanwege de toegenomen folk-invloeden in de sound, maar daarentegen heeft men een veelvoud aan nieuwe fans binnen gehaald. Die liefhebbers kunnen hun lol op, want de nieuwe DVD ‘On The Road With The Dropkick Murphys’ duurt maar liefst vier uur. Ken Casey, zanger/bassist en oprichter van de band praat ons bij.


RAZOR CRUSADE

Onno Cro-Mag
Na de MCD ‘Are You Wired?’ is het hard gegaan met Razor Crusade. Sinds de release volgden in tien maanden tijd 55 concerten en deed men binnen drie maanden twee maal een Engelse toer. De eigenzinnigheid van deze Nederlandse band kreeg veel bijval van pers en publiek. Vorig jaar verliet zanger Sebastian de band en even leek het schip te zinken. Michiel (gitaar), Emiel (gitaar), Harm (bas) en Mark (drums) bleven echter geloven in de toekomst. Al vlug werd een nieuwe zanger gevonden. Ivo (ex-Against Time) bleek een geschenk uit de hemel, maar zou het hem lukken om binnen vier weken alle teksten te schrijven en alle muziek in zich op te nemen? Na flink wat bloed, zweet en tranen is het gelukt. Het album ‘Infinite Water’ is een meesterwerk geworden. De veelzijdigheid van Ivo’s stem heeft een belangrijk stempel op de nieuwe sound gedrukt. Het sterkste punt van Razor Crusade is dat men op geen enkele andere band lijkt, hoewel diverse journalisten invloeden van Into Another, Quicksand, Snapcase en Lifetime menen te horen. Zanger Ivo praat met Aardschok.


NO TURNING BACK

EEN HOMMAGE AAN HARDCORE

Onno Cro-Mag
No Turning Back uit Brabant is een van de hardst werkende hardcore-acts uit Nederland. De band treedt bijna elke week op, niet alleen in Nederland en België, maar ook in landen als Engeland en Portugal. Na een MCD in 2001 werd in 2003 de debuut-CD ‘Revenge Is A Right’ uitgebracht. Het album was absoluut een knaller, ondanks de kritiek op de productie. Voor het nieuwe album werd dan ook voor een totaal andere sound gekozen, zonder daarbij het hardcoregeluid te verloochenen. Men ging aan de slag met Tue Madsen (o.a. Born From Pain, NAOP, Knuckledust en The Haunted). Het resultaat heet ‘Damage Done’, een CD vol pure jaren tachtig-hardcore, maar met een professioneel en vet geluid anno nu. Zanger Martijn is een tevreden man.


THE LANCASTERS

„WIJ KUNNEN NOG BETER”

Onno Cro-Mag
De laatste twee jaar worden we overspoeld met punkreleases uit Amerika en Canada. De meeste bands zijn niet slecht, maar klinken óf als Rancid óf als Dropkick Murphys. The Lancasters uit Vancouver is met zijn debuut-CD ‘Alexander & Gore’ een aangename uitzondering. Hoe vaker ik de CD beluister, hoe meer ik deze band ga bewonderen. Zanger Greg is geen nieuwkomer. Hij heeft zijn sporen allang verdiend bij Glory Stompers en Subway Thugs. Greg is de absolute smaakmaker in de band. Samen met Orv (drums) en Al (bassist) vormt hij The Lancasters. Tijdens het interview met Greg hoor ik op de achtergrond geluiden van zeemeeuwen en schepen. Een prettige sfeer om een gesprek in te voeren.


MISCONDUCT

HARDCORE-ICOON UIT ZWEDEN

Onno Cro-Mag
Misconduct is sinds 1995 al vaandeldrager van de Zweedse hardcorescene. Tientallen bands waren actief toen de band in 1995 zijn eerste demo opnam. Na vier CD’s leek in 2000 het doek te vallen toen zanger en oprichter van de band, Fredrik Olsson, er alleen voor kwam te staan. Alle andere muzikanten moesten door privé- of gezondheidsproblemen stoppen. Gesteund door zijn vrouw ging Fredrik op zoek naar nieuwe muzikanten en schreef nieuw materiaal. Hij startte zijn eigen label Side By Side Records en bracht in 2003 een MCD uit die de interesse wekte van Golf Records. Anno 2004 is een nieuw Misconduct opgestaan. ‘United As One’ is een van de beste Europese hardcorealbums ooit geworden. Qua stijl is de band danig veranderd. Er zit veel meer variatie in de sound. Fredrik ziet dit album dan ook als een nieuwe start.


SOME KIND OF HATE

TEGENDRAADS

Onno Cro-Mag
Boston is altijd een kweekvijver voor hardcore- en punktalent geweest. Denk maar aan Blood For Blood, Slapshot, The Mighty Mighty Bosstones, Dropkick Murphys, Last Rites en The Unseen. De undergroundscene van Boston bruist weer als vanouds met bands als Panic, Blue Bloods, Outbreak, Bloodshot Hooligans, Dirty Water, Ramallah, Street Dogs en Some Kind Of Hate. Onlangs verscheen van laatstgenoemde band de debuut-CD ‘Undisputed’. Het album grijpt terug op de oer-hardcoresound uit het begin van de jaren tachtig. Namen als Poison Idea, Black Flag, Last Rites, Negative Approach en Agnostic Front schieten me te binnen wanneer ik naar deze CD luister. Zanger Matt Pike is niet alleen huisvader, maar ook organisator van concerten. Een druk bezet baasje dat even de tijd neemt voor dit interview.


ZEKE

MINDER PUNK, MEER ROCK

Gerd Jan Vleugels
Het nieuwe album ‘Til The Livin’ End’ is niet alleen de eerste release van Zeke op Relapse, het is tevens een onstuimig kolkende plaat van een band die in vuur en vlam staat. Met minder punk-invloeden en een groter bestanddeel metal en rock-’n-roll, klinkt de schijf alsof de luisteraar vastgebonden ligt op de rails waarover een TGV dendert. Tijdens een Amerikaanse toer belt zanger/gitarist Marky Felchtone met Aardschok over de huidige stand van zaken. Hoewel de beste man af en toe de indruk wekt lekker van het padje af te zijn, blijkt Felchtone ook een heel serieuze kant te hebben.


SIDEKICK

DOORBREEKT DE STILTE

Onno Cro-Mag
In 2002 werd ik aangenaam verrast door ‘Amistad’, de debuut-CD van Sidekick. Deze old school hardcoreband uit Stuttgart is beïnvloed door bands als Cro-Mags, Breakdown en (het oude) Agnostic Front. Door veel op te treden met bekende bands uit Amerika en Europa werd de naam snel gevestigd. Onlangs verscheen de nieuwe CD ‘Words & Action’, met daarop vijf nieuwe nummers, enkele videotracks en liveopnames. Het album bewijst dat Sidekick klaar is voor de toekomst. Zanger Jogges is aangenaam verrast door de interesse uit Nederland.


GOD FORBID

KWALITEITSMETAL OP HARDCOREBASIS

Robbie Woning
Een notering in de Billboard Independent-lijst, optredens met Lamb Of God, Cradle Of Filth, Chimaira en All That Remains, toeren met Machine Head en Arch Enemy, een plekje op de komende Ozzfest-toer… Na acht jaar keihard knokken begint de getalenteerde Amerikaanse metalcore band God Forbid eindelijk de lang verdiende erkenning te krijgen. Met name sinds het Century Media-debuut ‘Determination’ (2001) is de populariteit van de explosieve live-act uit New Jersey flink toegenomen. De band speelt inmiddels als headliner in afgeladen clubs, het messageboard op God Forbid’s website wordt dag en nacht druk bezocht en de gitaarspelende broertjes Doc en Dallas Coyle zullen binnenkort zelfs in het prestigieuze muzikantentijdschrift Guitar World worden geïnterviewd.


SCARVE

SPONTANE HAASTKLUS

Gerd Jan Vleugels
Met ‘Irradiant’ bracht het Franse Scarve na de MCD ‘Six Tears Of Sorrow’ (1996), ‘Translucence’ (1998) en ‘Luminiferous’ (2002) onlangs een derde (volwaardig) album uit. De relatief korte voorbereidingstijd is volgens drummer Dirk Verbeuren de reden dat Scarve momenteel minder complex en technisch klinkt. Het werd bovendien Scarve’s best klinkende CD tot dusver, omdat de Fransen meer opnametijd ter beschikking hadden en ditmaal in de eigen Dug Out-studio van huisproducer Daniël Bergstrand konden werken. De net van een Europese toer met Soilwork teruggekeerde Verbeuren staat Aardschok te woord vanuit Nancy.


CRIMINAL

CRIMINEEL GOED

Robbie Woning
Het Chileense Criminal groeide in de jaren negentig uit tot een van de populairste Zuid-Amerikaanse metalacts. De band uit Santiago wist in zijn topdagen met zijn Pantera/Machine Head-achtige metal bij concerten een paar duizend mensen op de been te brengen en behoorde tot de best verkopende acts in zowel het officiële als het beruchte Zuid-Amerikaanse bootleg-circuit. Sinds de release van ‘Dead Soul’ (2001) was het even stil geworden rond de band. De biografie bij het gloednieuwe album ‘No Gods No Masters’ maakte vorige maand duidelijk waarom: Criminal opereert tegenwoordig vanuit Engeland, is een aanmerkelijk agressievere muzikale koers gaan varen en heeft maar liefst drie nieuwe bandleden. Zanger/gitarist Anton Reisenegger belde met Aardschok om de nieuwe strategie van zijn criminele organisatie nader toelichten.


NASTY SAVAGE

TV-REPARATIES, KLAAR TERWIJL U WACHT

Robbie Woning
Waar veel reüniebands de laatste jaren niet in staat bleken om de sfeer en magie van hun oude albums te laten herleven, borduurt Nasty Savage op z’n vierde album ‘Psycho Psycho’ muzikaal naadloos voort op zijn succesvolste albums ‘Indulgence’ (1987) en ‘Abstract Reality’ (1988). Goed nieuws voor oude fans van de ondergewaardeerde thrashers en ook zeker interessant voor jongere metalliefhebbers die eens willen horen met welke muziek de huidige generatie metalmuzikanten uit Florida precies is opgegroeid. Aardschok zocht contact met de imposante Nasty Savage-frontman ‘Nasty’ Ronnie Galetti, die ondanks zijn respectabele leeftijd van 42 jaar nog regelmatig met afgedankte televisietoestellen blijkt te jongleren.


Uphill Battle

Mike Barbas
In 1999 begonnen als een project van Adi Tejada (gitaar/zang) en Danny Walker (drums) timmert Uphill Battle al een aantal jaar aan de weg. Twee split-CD’s, een debuut-CD (‘Still Born’), drie gitaristen en vier bassisten later dienen de heren zich aan met het laatste wapenfeit; ‘Wreck Of Nerves’. Adi Tejada staat Aardschok te woord.


NATTEFROST

Zo hoort black metal te klinken!

Leon van Rijnsbergen
Carpathian Forest-zanger Nattefrost bracht onlangs een CD uit van een soloproject – onder zijn eigen naam – waar de mensenhaat vanaf druipt; ‘Blood And Vomit’. Het is lang geleden dat er zo’n doeltreffende black metalplaat is uitgekomen! Uiteraard wilde Aardschok de schepper van al dit kwaad graag zelf aan het woord laten.


HYPOCRISY

Tägtren aan de tand gevoeld

Stephan Gebédi
Het kost nogal wat moeite om Hypocrisy-opperhoofd Peter Tägtren aan de telefoon te krijgen. Niet zo vreemd als je bedenkt dat de band na het beëindigen van een toer door Zuid-Amerika direct weer op pad moest met de No Mercy-package. Met wat hulp van Nuclear Blast-medewerker Jaap Wagemaker lukt het toch nog om het interview tijdig af te ronden.


HEAVEN SHALL BURN

Mike Barbas
Dit Oost-Duitse vijftal kun je echt typeren als ‘tweede generatie hardcorekids’. Opgegroeid met een voorliefde voor zowel hardcore als metal besluit men om in 1996 Consense op te richten, wat uiteindelijk uitmondt in Heaven Shall Burn (HSB). Met een mix van Bolt Thrower, Liar, At The Gates en Earth Crisis en mede dankzij de intense liveshows groeit HSB uit tot een gevestigde naam in de metalcorescene. Sinds kort lijkt ook de metalscene plat te gaan voor deze Duitse stoomwals. Met het zesde album ‘Antigone’ in het vooruitzicht wordt gitarist Maik Weichert aan de tand gevoeld.


LAMENTED SOULS

De oorsprong van alle ellende

Martijn Busink
Met het uitspitten van de archieven lijkt Lamented Souls aan een tweede jeugd te zijn begonnen. De band wordt in 1991 in Noorwegen opgericht door bassist Olav Knutsen (Infernö) en gitarist O.J. ‘Apollyon’ Moe (Aura Noir, Cadaver, Dødheimsgard). Al snel voegt zanger Simen Hestnæs (ex-Borknagar, Dimmu Borgir) zich bij de band. Men neemt twee goed ontvangen demo’s met melodieuze doom metal op en in 1996 wordt Einar Sjursø (Beyond Dawn, Infernö, Virus) de drummer en is de line-up definitief. Ik praat met Einar over de recentelijk gereanimeerde band.


DEATH BY DAWN

DE NIEUWE BAND VAN MARTIN VAN DRUNEN

Roman Hödl
Martin van Drunen, de in Oldenzaal wonende ex-zanger van Pestilence, Asphyx en Bolt Thrower, is sinds kort weer actief. Death By Dawn heet zijn in Duitsland gesitueerde band, waar ook gitarist Jens, bassist Gino en drummer Pippo deel van uitmaken. Ondergetekende rijdt via de toeristische route van Gelderland naar Twente, waar Martin van Drunen en de Italiaanse tatoeëerder Pippo Colapinto dit interview combineren met een avondje stappen in Enschede.