De Aardschok in april 2006

In de Aardschok van april 2006 lees je alles over:

LACUNA COIL — IAN GILLAN — QUEENSRYCHE — ALCHEMIST — DOZER — SOULFLY — SLAVE TO THE SYSTEM — VANDEN PLAS — SEVENDUST — MYSTIC PROPHECY — SENGIR — AMORPHIS — THEATRE OF TRAGEDY — CELTIC FROST — STEVE OVERLAND — TOTO — LIVE — JOE BONAMASSA — THRICE — BOOZED — ST. HOOD — SHOCK NAGASAKI — U.S. BOMBS — LAWRENCE ARMS — A TRAITOR LIKE JUDAS — JOHN JOSEPH — MILES AWAY — CONDITION — SUBMISSION — EMPEROR — CANNIBAL CORPSE — KATAKLYSM — MAROON — YYRKOON — DRILLER KILLER — THE DEVIANT

ALCHEMIST
In de Australische hoofdstad Canberra, de thuishaven van Alchemist, is de band druk bezig met het schrijven van zijn zesde studioalbum. De opvolger van het in 2003 verschenen ‘Austral Alien’ laat langer op zich wachten dan gepland, en om de leegte op te vullen verscheen vorige maand het  ‘best of’-album ‘Embryonics 90-98’. Aan de vooravond van het tweede deel van de Australische toer ter promotie van ‘Embryonics…’ – het eerste deel vond plaats in oktober – wordt de toerbus ingeladen voor vertrek naar Sydney. Het zijn drukke tijden voor de band, maar Adam is toch bereid om Aardschok telefonisch te woord te staan.

DOZER
LOON NAAR WERKEN
Dozer uit Zweden timmert al tien jaar gestaag aan de weg, waarbij het zich langzaam omhoogbaant. In undergroundkringen is het retro/stonerkanon zeer geliefd, maar het grote publiek is nog niet bereikt. De nieuwe plaat ‘Through The Eyes Of Heathens’ zou daar wel eens verandering in kunnen gaan brengen. Het kan zich namelijk meten met het beste werk van grote genrebroeders als Spiritual Beggars en Orange Goblin. Een paar uur voor het optreden in de Tilburgse Batcave schuif ik bij Tommi Holappa (gitaar) en Johan Rockner (bas) aan tafel.

LACUNA COIL
AMBITIE ZONDER CONCESSIE
Lacuna Coil schopte het met ‘Comalies’ uit 2002 tot de bestverkopende act op het Century Media-label. Het succes was wereldwijd, mede dankzij enkele uitputtende tournees. Vooral het lange verblijf in Amerika liet zijn sporen achter op de band en de muziek, getuige de gloednieuwe plaat ‘Karmacode’, waarop de band van een bij vlagen dromerige gothic-act definitief veranderd is in een soepele rockband.

IAN GILLAN
WIJSHEID KOMT MET DE JAREN
Een paar uur voor het Deep Purple-optreden in de Heineken Music Hall heeft Aardschok spreektijd met zanger Ian Gillan. Insteek is echter niet Purple, maar de verzamelde werkjes op ‘Gillan’s Inn’ dat op 18 april verschijnt. Een interessante release, want het betreft nieuwe opnames van oude songs, geplukt uit zijn inmiddels veertig jaar durende loopbaan. Gillan maakt een onspannen indruk en sterallures zijn hem ondanks al het succes (o.a. honderdtwintig miljoen verkochte platen!) vreemd. Het halfuur dat ter beschikking staat wordt ruim overschreden en zijn passie voor muziek en het leven in het algemeen blijkt de laatste jaren alleen maar gegroeid. Geanimeerd vertelt hij over plannen en ambities waarbij al snel duidelijk wordt dat een vervroegd pensioen nog lang niet aan de orde is.

MAX CAVALERA
SOULFLY
Zeg nu zelf, wie is de meest geschikte kandidaat voor Van Puber Tot Rockgod? Precies: Max Cavalera! Vol overgave vertelt de vrolijke Braziliaan over zijn jeugd, de weg naar de top en zijn persoonlijke levensmissie. Tussen neus en lippen door haalt hij zelfs nog even de breuk met Sepultura aan. Als Gloria dit maar niet leest…

QUEENSRŸCHE
IJZERSTERKE TERUGKEER
Eindelijk is het vervolg op Queensrÿches meesterwerk ‘Operation: Mindcrime’ klaar om op de mensheid losgelaten te worden. Achttien jaar heeft het geduurd om een antwoord te krijgen op de vraag: ‘wie heeft Sister Mary vermoord?’. Natuurlijk kom je ook te weten wat er met de hoofdpersoon Nikki gebeurd is. Een belletje naar Seattle zorgt voor een lekkere babbel met frontman Geoff Tate.

SLAVE TO THE SYSTEM
Wie denkt dat de bekende drummer Scott Rockenfield vrije tijd te over heeft, zit er goed naast. Queensrÿche blijft natuurlijk zijn belangrijkste broodheer, maar Rockenfield heeft daarnaast legio andere werkzaamheden naar zich toe getrokken. Onlangs is het sterke debuut van postgrungers Slave To The System uitgekomen, dat al enkele jaren geleden is opgenomen. Rockenfield bereidt zich bovendien voor op de opvolger van zijn solodebuut ‘The X Chapters’, schrijft tussendoor regelmatig muziek voor films en heeft uiteraard zijn medewerking verleend aan de nieuwe Queensrÿche.

VANDEN PLAS
Hoewel gitarist Stephan Lill niet graag dergelijke cliché’s van stal haalt, noemt hij het nieuwe ‘Christ O’ het meest complete werkstuk van de band. Na een relatief lange stilte – de release van ‘Beyond Daylight’ dateert uit 2002 – komt Vanden Plas ijzersterk terug met een oorspronkelijk als dubbelalbum geplande schijf. Twee jaar geleden bracht zanger Andy Kuntz een soloplaat uit, maar Vanden Plas beperkte de werkzaamheden tot een theaterproductie als ‘Nostradamus’ en het schrijven van nieuw songmateriaal. Het verhaal van graaf Monte Cristo vormt de tekstuele leidraad voor ‘Christ O’ en het wekt nauwelijks verbazing als Stefan bekent dat het album geschreven is met in het achterhoofd het idee om er een musical van te maken.

SEVENDUST
ALTIJD BLIJVEN DOORGAAN
Hoewel Sevendusts laatste album ‘Next’ in Amerika in één week tijd maar liefst 41.000 keer over de toonbank ging, loopt men in Europa nog steeds niet warm voor de band. Logisch ook, want slechts twee van de vijf albums kwamen hier uit en live kunnen we het vijftal ook al bijna nooit aan het werk zien. Frontman Lajon Witherspoon praat ruim drie kwartier met Aardschok over het uitblijvende succes in Europa, de nieuwe start van de band en de problemen waar de heren de afgelopen jaren mee te maken kregen.

MYSTIC PROPHECY
WHAT DOESN’T KILL YOU, MAKES YOU STRONGER!
Het heeft Mystic Prophecy niet meegezeten de laatste jaren. Diverse bandleden hielden de power metalband voor gezien en ook platenbaas Nuclear Blast zegde zijn vertrouwen in Mystic Prophecy op. De van oorsprong Griekse zanger, producer en tekstschrijver R.D. Liapakis is bereid om telefonisch het een en ander toe te lichten vanuit zijn nieuwe thuisland Duitsland.

SENGIR
HET GOTHIC-GELUID VAN BELGIË
Met de eerste CD ‘Guilty Waters’ deponeerde het Belgische Sengir drie jaar geleden zijn antwoord op de Dutch Wave Of Gothic Metal. De band rond zangeres Ellen Schutyser werd bejubeld als de nieuwe gotische belofte van België en mocht vervolgens het podium delen met After Forever, Epica, Autumn, Trail Of Tears en Nightwish. Onlangs kwam de nieuwe CD ‘Sign Of Devotion’ uit. Frontvrouw Ellen vertelt wat er allemaal aan voorafging.

AMORPHIS
BEGINT AAN EEN NIEUW HOOFDSTUK
Amorphis is een van de belangrijkste metalbands die Finland ooit voortbracht. Aanvankelijk speelde de band brute death metal, tot twaalf jaar geleden gitarist Esa Holopainen en zijn discipelen radicaal het muzikale roer omgooiden op hun tweede CD ‘Tales Of The Thousand Lakes’. Melodie en melancholische sferen deden hun intrede en zorgden voor een doorbraak. Amorphis zette een trend en ontwikkelde zich gaandeweg tot een moderne rockact met een typerend eigen geluid. Het leverde de uitstekende albums ‘Elegy’ (1996), ‘Tuonela’ (1999), ‘Am Universum’ (2001) en ‘Far From The Sun’ (2003) op. Met de nieuwe CD ‘Eclipse’ wordt wederom een nieuw hoofdstuk ingeluid, dat begint met de komst van nieuwe zanger Tomi Joutsen en daarmee ook de terugkeer van gruntzang in enkele nummers. Esa Holopainen verklaart dit alles nader.

DE ‘COMEBACK’ VAN
THEATRE OF TRAGEDY
Theatre of Tragedy leek na albums als ‘Velvet Darkness They Fear’ (1996) en ‘Aégis’ (1998) een zonnige toekomst tegemoet te gaan. Ware het niet dat er constant gedonder was tussen zangeres Liv Kristine en de overige bandleden. Vervolgens brachten de CD’s ‘Musique’ (2000) en ‘Assembly’ (2002) niet het succes waar de Noren op gehoopt hadden. In 2003 werd daarom besloten zonder Kristine verder te gaan. Alle betrokken managers en platenmaatschappijen werden aan de kant geschoven. Nu, drie jaar later, maakt Theatre Of Tragedy zijn ‘comeback’. Als vanouds zal het nieuwe album ‘Storm’ de gothic metalscene weer op zijn kop zetten. „We zijn er weer en dat mag iedereen weten ook”, aldus toetsenist Lorentz Aspen.

CELTIC FROST
WEDEROPSTANDING VAN HET JAAR
Zij die regelmatig de handen vouwden in de hoop op die wijze een reünie van de ultieme culthelden Celtic Frost te bespoedigen, zagen kort geleden hun gebeden verhoord. De illustere Zwitserse band kondigde onlangs een aantal optredens aan en maakte bekend zelfs weer aan een nieuwe plaat te werken; ‘Monotheist’ – ofwel het geloof in één God. Het is het eerste album sinds zestien lange jaren. Je zou er bijna van naar de kerk gaan. Hoewel, bijna?

STEVE OVERLAND
In het relatief kleine wereldje van de AOR valt een natuurtalent direct op. Zo is het ook met zanger/songschrijver Steve Overland. Hij zong/zingt in Wildlife, FM, Shadowman en The Ladder en verleent zijn medewerking aan diverse bands, projecten en tribute-albums. Deze maand verschijnt zijn tweede Shadowman-CD en in juni staat de opvolger van het succesvolle The Ladder-debuut gepland. Hoogste tijd om deze in 1960 geboren, sympathieke Brit zijn zegje te laten doen in Aardschok. Chronologisch passeert zijn muzikale loopbaan en zijn aversie tegen ‘internetprojecten’.

TOTO
GELIEFD EN VERGUISD
Na een minder succesvolle periode is Toto weer helemaal terug. Het uitstekende ‘Falling In Between’ – de eerste volwaardige studioplaat sinds ‘Mindfields’ (1999) – bestormt overal de albumlijsten, en de band is zojuist begonnen aan een uitputtende wereldtournee. Vlak voordat de groep vertrekt naar Europa belt Aardschok met gitarist/zanger Steve Lukather, die resideert in het zonnige Californië. Terwijl we hier vernikkelen van de kou meldt de ‘lucky bastard’ doodleuk dat hij tijdens het gesprek lekker in zijn achtertuin rondbanjert.

LIVE
AMBACHT VAN HET SONGSCHRIJVEN
Het blijft lastig om vast te stellen welke bands Aardschok-waardig zijn en welke niet. Zo kun je voor de Amerikaanse rockband Live zowel voor- als tegenargumenten verzinnen. Oké, met hardrock heeft het tegenwoordig weinig meer te maken, maar de band heeft in het verleden toch absoluut een belangrijke rol gespeeld in het genre. Luister maar naar ‘Throwing Copper’ (1994) en ‘Secret Samadhi’ (1997); dat zijn nu nog steeds hardrockklassiekers. Het nieuwe album ‘Songs From Black Mountain’ is daarentegen gewoon weer een simpel (maar wel erg goed) pop-/rockalbum. Zanger Ed Kowalczyk vertelt Aardschok echter dat we niet vreemd op moeten kijken als Live in de toekomst weer gaat experimenteren.

JOE BONAMASSA
HEY JOE
Virtuoze gitaristen lijken in Amerika als rijpe appels van de boom te vallen, vooral in het schemergebied tussen rock en blues. Toch lijkt er in het geval van Joe Bonamassa echt iets bijzonders aan de hand te zijn. De jonge muzikant is niet alleen een virtuoze instrumentalist, hij beschikt ook over een uitstekende stem en schrijft ijzersterke songs. Hij wil zich bovendien niet laten beperken door de grenzen van het bluesgenre. In Amerika is hij al een bekendheid, in Europa zit het eraan te komen. Zijn nieuwe plaat heet ‘You & Me’.

THRICE
TREKT ZIJN EIGEN PLAN
Vraag Thursday, Get Up Kids, Waterdown of zelfs Green Day naar een band om in de gaten te houden en het antwoord is al jaren: Thrice. Een vriendenkliek uit Irvine en tegenwoordig woonachtig in Orange County, Californië. Het viertal heeft vrijzinnigheid hoog in het vaandel staan. Van emo en punkrock via postrock naar een broeierige mix van emo, seventies rock, Coheed And Cambria- en Radiohead-collages, en bovenal prachtige vocale melodieën. En dat allemaal op de vierde schijf ‘Vheissu’. De hooggeschoolde mannetjes trekken zich niets aan van modegrillen of commercieel succes en al helemaal niet van bestaande verwachtingspatronen. Bassist Eddie Breckenridge onderstreept dat graag.

BOOZED
UIT LIEFDE VOOR AC/DC!
Het Duitse Boozed zou met z’n mix van AC/DC en The Hellacopters wel eens hoge ogen kunnen gaan gooien. Het album ‘Tight Pants’ werd ook bij Aardschok goed ontvangen en steekt met kop en schouders uit boven die van de meeste collega’s in het genre. De positieve recensies blijven maar binnenstromen en de band zit de komende maanden dan ook compleet volgeboekt. Hoe toepasselijk dus dat gitarist Marvin met Aardschok belt vanuit de bandbus, op weg naar wéér een optreden.

ST.HOOD
BRUTE KRACHT UIT FINLAND
St.hood bestaat uit gelouterde muzikanten die al jaren bij andere Finse hardcorebands spelen. Alleen zanger Sami Halme speelde niet eerder in groepsverband. St.hood klinkt dan ook zeer professioneel en bruut voor een ‘nieuwkomer’. Denk aan een mix van oude Hatebreed en Madball. De band heeft echt alles in zich om ook buiten Finland door te breken. Zowel tekstueel als muzikaal stijgt St.hood ver boven het gemiddelde uit. Halme mag dan ook met trots terugkijken op zijn vocale prestaties op het enerverende debuut ‘Sanctified’.

SHOCK NAGASAKI
NIET IN EEN HOKJE TE PLAATSEN!
Jamie Coville was lange tijd zanger/gitarist bij de band Libertine. Uit onvrede over de muzikale koers verliet hij die band om zijn eigen Shock Nagasaki op te richten. Met Nellz Evol op gitaar, Brian Lopez op drums en Paul Vincent op bas werd er in 2004 een demo opgenomen, die voor veel bekendheid in de Amerikaanse scene zorgde. Een single volgde en in 2005 dook Shock Nagasaki de studio in om zijn debuut-CD op te nemen. De liefde voor bands als New York Dolls, Hanoi Rocks en The Clash wordt duidelijk wanneer je de twaalf nummers op ‘Year Of The Spy’ hoort. Het Nederlandse Rebellion Records was er dan ook als de kippen bij om de plaat uit brengen. Jamie Coville is klaar voor een waar voorjaarsoffensief, maar praat eerst nog even met Aardschok.

U.S. BOMBS
HET TWEEDE LEVEN VAN DUANE PETERS!
 U.S. Bombs is al tien jaar een begrip in de punkscene, met zanger Duane Peters als absoluut middelpunt. Maar het bleef de laatste jaren akelig stil rond de band. Dit gaf Peters de tijd om een CD met zijn project The Duane Peters Gunfight op te nemen. Zoals je gewend bent van de workaholic schotelde hij met dit album weer een aangenaam potje punkrock voor. Pas in de zomer van 2005 kreeg de zanger en gitarist weer inspiratie voor U.S. Bombs. ‘We Are The Problem’ zal deze maand verschijnen. De plaat is frisser en gevarieerder dan ooit tevoren. Peters is bezig aan een tweede jeugd en dat komt vooral door de geboorte van zijn dochtertje Clash en zijn gelukkige relatie met Corey Parts, bassiste van Duane Peters And Die Hunns.

THE LAWRENCE ARMS
DRIEMAAL IS SCHEEPSRECHT
The Lawrence Arms’ derde CD ‘Oh! Calcutta!’ heeft me totaal verrast. De vorige CD’s ‘Apathy And Exhaustion’ (2002) en ‘The Greatest Story Ever Told’ (2004) waren erg  onsamenhangend, en eigenlijk had ik het trio al afgeschreven, maar hun wraak is zoet want de twaalf nieuwe nummers zijn geweldig. Veel variatie, en altijd met melodie en een goed refrein. Knap is ook dat de band qua sound met niemand te vergelijken is. Ondanks die eigenzinnigheid zullen liefhebbers van Against Me!, Jawbreaker en Leatherface wel raad weten met ‘Oh! Calcutta!’. Zanger/bassist Brendan Kelly vindt het zelfs een eer om met de genoemde bands vergeleken te worden.

A TRAITOR LIKE JUDAS
Duitsland heeft al een paar jaar een levendige metalcore-scene, met bands die voornamelijk zijn beïnvloed door death- en thrash metal. Zo ook A Traitor Like Judas, dat met de MCD ‘Poems For A Dead Man’ en het volwaardige debuut ‘Too Desperate To Breathe In’ al aantoonde aardig wat in z’n mars te hebben. Op het onlangs verschenen tweede album ‘Nightmare Inc.’ maakt ATLJ echter een ommezwaai qua geluid. Het hoe en waarom wil zanger Björn Decker wel toelichten.

JOHN ‘BLOODCLOT’ JOSEPH
WORKAHOLIC
Als voormalig zanger van Cro-Mags is John Joseph uitgegroeid tot een icoon. Tegenwoordig staat de beste man wekelijks op het podium als voorman van Fearless Vampire Killers en is hij ook nog gastzanger van de cultband Bad Brains. Daarnaast schrijft Joseph filmscripts en is hij bezig met een autobiografie. Op 2 april zal Joseph in Antwerpen een eenmalige spoken word-voorstelling geven en eind april komt hij naar Europa voor zeventien concerten met Fearless Vampire Killers. Hoog tijd voor een gesprek met John ‘Bloodclot’ Joseph.

MILES AWAY
HARDCORE UIT AUSTRALIE
Miles Away komt uit Perth en is een van de weinige old school-hardcorebands in Australië. De band lijkt te zijn beïnvloed door oude helden als Gorilla Biscuits, Bold en Chain Of Strength, maar ook jongere bands als Carry On, Count Me Out en Champion. Vorig jaar verscheen het titelloze debuut, onlangs de opvolger ‘Consequences’. De CD’s zijn krachtvoer voor elke liefhebber van rauwe old school en het is niet voor niets dat Bridge Nine Records toekomst ziet in deze band. Gitarist Adam Crowe is trots dat Miles Away tot de Bridge Nine-familie behoort, want dat heeft er nu al voor gezorgd dat de band in april door Japan gaat toeren en later dit jaar naar de Amerika vertrekt voor een uitgebreide tournee.

CONDITION
EINDELIJK ERKENNING!
Als hardcore-kenner schaam ik me diep dat ik een maand geleden nog nooit gehoord had van de band Condition. Deze vier muzikanten uit The Bronx in New York hebben me namelijk totaal omvergeblazen met hun debuut CD ‘Against All Odds’. Qua sound toont Condition veel overeenkomsten met grootheden als Judge, Sheer Terror, Breakdown en (oude) Sick Of It All. Ongelooflijk dat zo weinig liefhebbers Condition kennen, maar daar gaat snel verandering in komen. Zanger Mike Santoro praat om te beginnen eens met Aardschok.

SUBMISSION
KWALITEIT BOVEN ORIGINALITEIT
Het Deense Submission deed het vorige maand lang niet onaardig in de Soundcheck. Het debuutalbum ‘Failure To Perfection’ werd net geen Eremetaal, en dat terwijl de band toch vrij extreme muziek maakt. Op het album hoor je een duidelijke mix van (Zweedse) melodieuze death metal en de brute Amerikaanse variant daarvan. Dat laatste komt overigens vooral door de vocalen van Steven Qvist, die Aardschok telefonisch te woord staat.

EMPEROR
DE KEIZERS ZIJN TERUG
Er zijn maar weinig black metalbands die waardering krijgen van ver buiten het eigen genre. Emperor is zo’n band. Als de heren in 2001 vrij abrupt de pijp aan Maarten geven, is de wereldpers geschokt. In de jaren daarna lijkt de band steeds meer het predikaat ‘keizers van de black metal’ opgedrukt te krijgen. Het is dan ook vreugde alom als in 2005 wordt aangekondigd dat de band heropgericht is. Voor Aardschok reden om gitarist Samoth eens aan het woord te laten over Emperor. En nu we hem toch spreken, kan hij ook meteen wat over het nieuwe album van Zyklon vertellen.

CANNIBAL CORPSE
NIET VOORSPELBAAR, WEL VERTROUWBAAR
Volgens Cannibal Corpse-bassist Alex Webster kun je geen grote band zijn zonder negatieve respons te krijgen. Over Cannibal Corpse beweren de critici al jaren dat de band zichzelf niet meer vernieuwt. Dat elk album, en dus ook het nieuwe ‘Kill’, op het vorige lijkt. Wat Webster tegen dat soort mensen zegt? „De vooruitgang zit bij ons niet in een verandering van stijl, maar in de verbetering van de kwaliteit.”

KATAKLYSM
GOOI ER BENZINE IN EN HET LOOPT
De Canadese death metalformatie Kataklysm bestaat vijftien jaar en zit al vanaf het begin bij Nuclear Blast. De faam was al groeiende sinds ‘Shadows & Dust’ (2002), maar met het achtste album ‘In The Arms Of Devastation’ lijkt een doorbraak nabij. Het album is een week na de release uitverkocht in Canada, staat hoog in de Amerikaanse Hardrock Music Chart en heeft ook de Duitse albumlijst gepenetreerd. Zanger Maurizio Iacono wist dat ze iets bijzonders in handen hadden. „Maar deze respons hadden we niet verwacht.”

MAROON
…MAAKT VRIENDEN
Maroon begon in 1998 en was aanvankelijk hevig beïnvloed door acts als Earth Crisis en Morning Again. In 2000 kwam het eerste wapenfeit uit, de MCD ‘Captive In The Room Of The Conspirator’. Ondanks de slechte productie bleken er toch goede nummers op te staan, die het vooral live goed deden. Binnen korte tijd maakte Maroon, destijds nog xMAROONx genaamd, furore in de hardcorescene. Toen in 2002 ‘Antagonist’ uitkwam, kon je in Duitsland al spreken van een ware hype. De CD, oorspronkelijk op xCatalystx uitgekomen, was in een mum van tijd uitverkocht, waarna Alveran het opnieuw uitbracht. Op de opvolger ‘Endorsed By Hate’ bleek de band een metamorfose te hebben ondergaan en speelde het ineens Slayeriaanse metalcore. Nu, ruwweg een jaar later, is ‘When Worlds Collide’ alweer klaar en wederom is er een verandering in het geluid te horen. Tijd om zanger Andre Moraweck eens de drastische stijlveranderingen te laten verklaren.

YYRKOON
EXTREME METAL ART
Met ‘Unhealthy Opera’ kwam er eindelijk weer een levensteken van het Franse extreme metalgezelschap Yyrkoon. De band bracht twee jaar geleden met ‘Occult Medicine’ een waar meesterwerk uit, maar daarna hoorden we weinig meer van de muziekkunstenaars. De eerste vraag aan de niet bijster goed Engels sprekende zanger/gitarist Stephane is dan ook: waarom is het zo stil geweest rond Yyrkoon?

DRILLER KILLER
NIET LULLEN, MAAR SPELEN!
Soms krijg je bandleden aan de telefoon en vraag je je na afloop af waarom die jongen je eigenlijk opbelde. Bands en labels willen natuurlijk hun product onder de aandacht van de doelgroep brengen, maar wanneer je als band interviews doet, is het wel zo fijn als je ook echt iets te melden hebt. Op een koude dinsdagavond in februari zit ik te wachten op een telefoontje van Driller Killer-zanger Cliff om het nodige te vernemen over de nieuwe CD ‘The 4Q Mangrenade’. Stipt om acht uur gaat de telefoon.

THE DEVIANT
MISANTHROPIC DEATH BLACK
The Deviant debuteerde vorige maand met het furieuze ‘Ravenous Deathworship’ op het Noorse Tabu Records, waar onder andere ook Einherjer, Enslaved, Khold en Susperia hun onderkomen hebben. Omdat het maken van originele black metal met death-invloeden beloond moet worden, zijn we meteen op zoek gegaan naar deze opmerkelijke band. Aardschok voerde een geanimeerd gesprek met de dertigjarige leadgitarist Dan, alias Violator.