Op 8 september speelden A New Dawn en Autumn in de kleine zaal van Het Paard van Troje in Den Haag. Het zou het tweede optreden van Jamila zijn met A New Dawn en omdat het optreden op een zaterdag avond was kom de band die middag mooi gebruiken om nieuwe bandfoto's te maken.
De fotosessie.
Ik had met Peter, de drummer van A New Dawn afgesproken op het station van Rotterdam Blaak en vandaar gingen we naar het huis van de leadzangeres, Sanne, die meer in richting van Schiedam / Delfshaven woont.
De band had als locatie een vervallen gedeelte van de Rotterdamse haven uitgekozen met een oud rangeerterrein en leegstaande fabrieken. Het weer werkte voor de verandering mee en het was lekker rustig op het terrein. Wel kwam de politie nog even langs om te kijken wat al die in het zwart geklede mensen aan het uitspoken waren. Het konden natuurlijk handlangers van meneer Osama zijn. Gelukkig hadden ze geen moeite met een metalband. Een goede tip: waarschuw de autoriteiten wanneer je op locatie foto's gaat maken.
Nu is er een heel verschil tussen het spelen in een band en het poseren voor foto's. Voor een fotograaf geldt dit natuurlijk ook. Wanneer je voornamelijk bij optredens fotografeert (waarbij je alleen kan reageren op wat de mensen op het podium doen) is het best wel wennen om de bandleden nu wel duidelijk te maken wat er van ze verwacht wordt. En poseren voor foto's is iets wat je als muzikant ook niet dagelijks doet. Het gaat natuurlijk om muziek maken en lang niet iedereen voelt zich op zijn gemak met een fototoestel in de buurt.
Net toen de fotograaf klaar was met de band en iedereen weer in de auto zat begon het te regenen. Daar hadden we dus wel geluk mee.
Backstage.
Het Paard van Troje is het grootste poppodium van de regio Den Haag. Het staat midden in het centrum op loopafstand van Den Haag Centraal en Den Haag Hollands Spoor en gelukkig probeert men zo veel mogelijk rekening te houden met het openbaar vervoer bij het plannen van optredens. Met de auto is het een stuk lastiger te bereiken (zoals in elke binnenstad) Ook staat Het Paard ook bijna in het Chinatown van Den Haag en het is best wel bizar om in een Nederlandse stad Chinese straatnaamborden te zien. En probeer maar vier volgeladen auto's te parkeren in het centrum. Wat dat betreft is een bestelbusje voor een band heel erg handig.
We kwamen zo rond vijf uur 's middags aan bij de zaal. Autumn was al druk bezig met opbouwen. Autumn had al aangegeven dat ze het niet al te laat wilden maken. A New Dawn zou dus tussen 20:30 en 21:00 spelen en na een half uurtje ombouwtijd zou Autumn een show van anderhalf uur geven. Nienke de Jong (de zangers van Autumn) kwam ook nog even langs om kennis te maken met iedereen (heel sympathiek van haar)
Het Paard heeft geen eigen keuken maar wel een dikke map vol folders van zo beetje elk afhaalrestaurant in de hoofdstad. Als artiest zijnde hoef je dus niet van de honger om te komen en in een stad zoals Den Haag is op culinair afhaalgebied zo beetje alles te krijgen. (Het kan ook anders: Goddess of Desire speelde ooit een keer in een zaaltje in Oost Europa en daar bestond de warme maaltijd uit een kommetje soep. Dan ben je ook niet blij als artiest)
Autumn had tot pakweg kwart voor zeven nodig om alles klaar te zetten en dus moesten de mensen van A New Dawn flink doorwerken om alles voor half acht af te hebben, want dan zouden de deuren open gaan.
Tot zover dus de romantiek van het backstage gebeuren: eten en wachten.
De optredens.
A New Dawn had dertig minuten voor zes nummers en dan moet je geen tijd verspillen. Victimless Tragedy is een heel sterke opener omdat dat nummer alle kenmerkende A New Dawn elementen bevat, van de cleane zang van Sanne en Jamila tot de grunts van Monica.
Willem (de tweede gitarist) had nog even last van technische problemen maar dat werd goed opgevangen. Om maar de woorden van Sanne te gebruiken:
"Ik merk steeds meer dat we met A New Dawn een solide basis hebben gecreëerd waardoor we ongeacht de omstandigheden toch een goede show neer kunnen zetten en dat is een prettige gedachte natuurlijk"
Vandaag waren de omstandigheden dus meer dan voldoende. Alles werkte mee, goed licht (ook later die avond bij Autumn!), goed geluid en een enthousiast publiek. Wat wil je nog meer als band? Hoe het niet moet heb ik in hetzelfe Paard (maar dan in de grote zaal) meegemaakt bij een optreden van Imperia, in 2005. Toen liet de techniek het behoorlijk afweten en dat verpestte volgens Steve Wolz, de drummer van Imperia, het hele optreden.
Autumn zag ik voor het eerst in 2002, in Het Kasteel in Alphen aan den Rijn. In die tijd spiegelde de band zich nog heel erg aan Within Temptation en After Forever maar met een zangeres zoals Nienke had men toen al kunnen raden dat Autumn een andere kant op zou gaan qua muziek. Alles was in die tijd nog lekker low budget aan de podium presentatie en om de boel nog een beetje sfeervol aan te kleden hag men witte lakens gelegd over wat een metalband live zoal gebruikt bij een optreden. Er is dus in vijf jaar tijd heel wat veranderd voor Autumn.
Met het album 'My New Time' gaat Autumn de gothic rock richting op. Nienke is tenslotte een echte rockzangeres en die moet je niet in baljurken of corsetten op het podium laten rondlopen. Al kun je natuurlijk wel twijfels hebben over het jurkje met bloemetjesmotief dat ze die avond aan had. Op die manier doet Nienke wel een beetje denken aan Ellen ten Damme (en dat is positief bedoeld)
Het publiek had er in ieder geval zin in vanavond en de zaal was niet uitverkocht maar wel goed vol. Autumn speelde voornamelijk nummers van 'My New Time' met een paar uitstapjes naar 'Summer's End'. Alleen stond bij het eerste nummer de zang een beetje te zwak in de mix maar dat werd snel verholpen.
En natuurlijk ontkom je er niet aan om Autumn met A New Dawn te vergelijken. Het grote verschil tussen beide bands is dat het bij A New Dawn veel drukker is op het podium. Ook al nemen Mats en Jens een deel(tje) van de zang voor hun rekening, alle aandacht gaat naar Nienke. Bij A New Dawn moet je iedereen in de gaten houden. Vergelijk het maar met een optreden van Therion in de huidige line up. Even met je ogen knipperen en je hebt weer wat gemist. Maar Autumn had ook drie keer zoveel tijd dan A New Dawn en kon dus veel rustiger een band opbouwen met het publiek.
Waren er ook minpunten? Persoonlijk vond ik het wel jammer dat er geen nummers van 'When Lust Evokes The Curse" werden gespeeld. Met de woorden van Autumn:
'Can I only look back and wonder
What could have changed, had I…? '
Maar daar ga ik niet over doorzeuren. Het was gewoon een goed optreden van beide bands (dit was mijn derde Autumn optreden en zevende van A New Dawn) en als Autumn op deze manier ook op Metal Female Voices Fest speelt op 20 oktober in België, dan hoeven Nienke en co. zich nergens zorgen over te maken.
Setlist A New Dawn:
01 Victimless Tragedy
02 Darkness Falls
03 Veil of Charity
04 The Wisdom of Hindsight
05 Descending
06 Ascension
Setlist Autumn:
01 Blue Wine
02 Silent Madness
03 Angel of Desire
04 Satellites
05 My New Time
06 Closest Friends Conspire
07 Gallery of Reality
08 Communication on Opium
09 Twisted and Turned
10 Shadowmancer
11 Premeditated Dying
12 A View to a Kill š
13 Forget to Remember (Sunday Mornings)
15 Epilogue (What's Done is Done)
16 This Night
17 Summer's End
18 The Green Angel (bonus)
19 State of Mind