Interview Knight Area
Interview partners: Gijs Koopman (basgitaar, Moog taurus pedals) en Mark Smit (zang en achtergrond zang)
Wanneer is de band begonnen, hoe hebben de bandleden elkaar gevonden en hoe zijn jullie op de naam Knight Area gekomen?
Gijs: De feitelijke band is begonnen in 2004 maar Gerben (Klazinga) was al bezig met de 1e cd. De 1e cd was destijds nog gewoon een soloproject waar nummers op zouden komen te staan die niet meer werden gespeeld door Gerben’s andere band Sangamo.
Ik zat in 2002 in Sangamo en raakte zodoende betrokken bij Knight Area. De naam Knight Area is overigens een letterlijk vertaling van de straatnaam waar Gerben woont “Ridderbuurt” in Boskoop. Gerbens broer Joop (die ook in KA heeft gezeten) wilde meer met Gerbens muziek omdat hij er potentie in zag en heeft demo gestuurd naar verschillende platenmaatschappijen. Omdat op de cd verschillende muzikale vrienden van Gerben meededen die allemaal hun eigen bezigheden hadden hebben we gezocht naar muzikanten buiten het project. Zodoende kwam ik met Rinie Huigen (net als ik ook ex-Cliffhanger) en Mark Vermeule (die met mij heeft meegewerkt aan het NovoX project). Gerben kende Pieter (van Hoorn) uit een coverband waar hij veel mee optrad in die tijd. Mark Smit was een logische keuze als zanger omdat hij de cd (The Sun) al had ingezongen.
Mark: Gerben kende mij via opnamesessies met mijn toenmalige band ToyZ in zijn studio. Toen we bijna klaar waren heb ik in hoog tempo nog een aantal koortjes bij elkaar gezongen, en dat was voor Gerben aanleiding om mij te benaderen om eens een paar nummers voor The Sun te proberen. Dat beviel goed, en zodoende heb ik de rest van de nummers ook gedaan.
Het eerste album kwam uit in 2004 met de titel: The sun also Rises, hoe is het na het verschijnen van dit album verder gegaan?
Gijs: Het ging ineens heel snel. Ineens waren we “hot”. In april begon de band en in september onze try-out met pers er bij. Dat was gaaf.
Opeens verschenen we op jaarlijstjes van diverse bladen. We stonden met een “vette krent” in IO-pages en stonden ook in Aardschok.
Als ik mijn naam intikte op google kreeg ik opeens honderden hits. Dat was best wel gaaf.
Kun je iets vertellen hoe jullie bij het label Laser’s Edge terecht zijn gekomen en kun je iets vertellen over het label?
Gijs: Gerbens broer Joop (die ook in KA heeft gezeten) wilde meer met Gerbens muziek omdat hij er potentie in zag en heeft demo gestuurd
naar verschillende platenmaatschappijen. Van al die maatschappijen was Lasers Edge het meest interessant. Ken Golden
(de baas van Lasers Edge) was zelfs zo onder de indruk van de cd dat hij wilde dat er een band zou komen om op NEARfest te spelen
in Amerika. Het zou aanvankelijk een gelegenheidsband worden voor 4 hooguit 5 optredens. Gerben wilde mij er vanaf het begin bij betrekken.
Al gauw bleek het dat we een vaste band wilden worden.
Mark: NEARfest was geweldig. Er waren mensen speciaal voor ons gekomen en zongen de nummers mee. Dat was een heel aparte ervaring,
en dan zie je hoe belangrijk het is om een label te hebben met wereldwijde distributie.
Ik las op Wikipedia dat de band een brug slaat tussen retro prog en neo prog. Wat vinden jullie van deze
bevinding en wat zijn eigenlijk jullie inspiratie bronnen qua muziek en-of bands?
Gijs: Met mij is het hoofdzakelijk de oude stroming uit de jaren ’70 met bands als Yes, Genesis, King Crimson, ELP en Pink Floyd. Ik luister
ook veel hedendaagse muziek (lees popmuziek). In de muziek probeer ik zoveel mogelijk authentiek te klinken. Het is interessant dat ieder
bandlid een totaal verschillende smaak heeft en in de overlap vinden we elkaar. Een gitarist als Mark Vermeule zit bijvoorbeeld in de
progmetal hoek. Dit invloeden verijken onze muziek. Je voegt progmetalinvloeden toe in de muziek in combinatie met mijn “old-school”
Rickenbacker geluid wat weer iets nieuws oplevert.
Mark: Er wordt ontzettend veel goede progmuziek gemaakt, en overal doe je inspiratie op. Als we aan nummers bezig zijn, dan voegt vaak
iemand iets toe vanuit het perspectief van zijn muzikale achtergrond. En zo’n toevoeging kan voor iemand anders dan weer inspireren tot iets
nieuws, en zo creëer je een soort sneeuwbaleffect.
Om de paar jaar brengen jullie een nieuwe cd uit, hoe gaat het proces om een nieuw album uit te brengen
precies in z’n werk, hebben alle bandleden een aandeel in dit proces. (schrijven, muziek/tekst, productie etc.)
Gijs: In principe levert Gerben de nummers. Hij geeft ons de skelet versies van nieuwe nummers die we vervolgens als band verder uiterken/arrangeren. Mark Smit schrijft tegenwoordig zelf de teksten. In het verleden toen Joop nog bij KA zat schreef hij ook teksten.
Het feit dat Gerben de muziek aanlevert is een bewuste keuze. We willen de succesformule aanhouden en zo houden we het ook overzichtelijk.
Het gebeurt wel dat Mark Vermeule een ander eind voor een nummer verzint of er een stuk tussenplakt of dat ik akkoordenschema’s van Gerben omvorm tot een nieuw nummer.
Proberen jullie door de teksten iets aan de luisteraar door te geven, iets dat jullie belangrijk vinden om gehoord
te worden door de luisteraar, of gaat het meer over de zogenaamde koetjes en kalfjes en bijv. de luisteraar niet
lastig vallen met ‘zware teksten’ en ander ‘moeilijk’ gedoe.
Mark: Progmuziek is per definitie “moeilijk gedoe”, toch? Voor mij moet er altijd inhoud in een tekst zitten, het moet ergens over gaan.
Dat kan een zwaar onderwerp zijn, zoals in het merendeel van de teksten van Realm Of Shadows, maar in principe ook iets eenvoudigs.
Bovendien moet er een soort van ontwikkeling in zitten, een verhalend element. Ik zie de functie van een tekst als iets secundairs,
dat wil zeggen: de luisteraar let in eerste instantie op de muziek, en gaat na een aantal keer luisteren misschien eens kijken naar de tekst.
Het is dus belangrijk dat een tekst goed aansluit bij de muziek, dus vooral goed klinkt. Maar vervolgens moet je zorgen dat je via een goede
tekst “diepte” in de nummers creëert, zodat je de luisteraar na meerdere luisterbeurten nog iets extra’s kan geven. Ik hou zelf van een
emotioneel element in een tekst. Pink Floyd is daarin bijvoorbeeld een groot voorbeeld voor mij, die weten die emotie feilloos te vangen
in hun teksten, die ook weer perfect aansluiten bij de muziek.
In 2007 is de bezetting van de band teruggeschroefd van 7 naar 5 personen. wat was daar eigenlijk de reden voor?
Gijs: Daar zijn uiteenlopende redenen voor. Bij Rinie lag het voornamelijk aan zijn gezondheid. Rinie is hartpatiënt en uiteindelijk trok hij
die reizen naar het buitenland niet meer. Het vergde teveel van hem. We hadden in het begin 2 gitaristen omdat toen de band werd opgericht
er alleen nog maar het “The Sun” album was. Het was de bedoeling om live alle nuances van dat album weer te geven . Na Rinie’s vertrek
hebben we besloten geen vervanger te zoeken maar de muziek een andere richting te geven. Joop is weggegaan omdat hij het mentaal niet
op kon brengen bij een band als KA te spelen. Hij bleef wel lange tijd achter de schermen druk met promotie etc. Zijn toetsenpartijden zijn overgenomen door Mark Smit (zanger).
Mark: Het is dus eigenlijk via natuurlijk verloop gegaan, en een bewuste keuze om een vertrek binnen de bestaande groep op te vangen.
Dan moet je soms wat concessies doen in een live situatie omdat je minder mogelijkheden hebt, maar we vonden dat onze muziek met vijf muzikanten voldoende overeind bleef.
In 2009 brachten jullie een zeer gedegen cd uit: Realm of Shadows. Voor de Nederlandse prog-scene een
verfrissende release, waarbij de toon weer gezet is voor de toekomst. Hoe is de plaat eigenlijk ontvangen door
pers en de fans?
Gijs: ROS (Realm of Shadows) is goed ontvangen. We hebben er ook hard aan gewerkt. Dit was eigenlijk het eerste volledige KA album voor
ons gevoel. Op het 2e album “Under a new Sign” maakten we nog gebruik van sessiemuzikanten. ROS hebben we helemaal zelf gemaakt. Hij
is ook erg goed ontvangen in de pers. Het is tevens een conceptalbum geworden wat we tijdens de ROS-tour integraal gespeeld hebben.
Dat was op zich al een sensatie!
Mark: We hebben met ROS gezien dat we een hechte groep fans hebben gekregen. Dat helpt behoorlijk, want of we nu in Reeuwijk of
Gothenburg staan, ze zijn erbij en laten zich horen! Dat speelt voor ons veel lekkerder dan voor een zaal die we nog helemaal voor ons
moeten winnen. Daarnaast is het voor de overige toeschouwers veel leuker als meteen vanaf het begin de “klik” er al is.
Wat zijn de toekomst plannen van de band? en zijn er binnenkort nog concerten/festivals met Knight Area te verwachten?
Gijs: We spelen dit jaar in Zuid Frankrijk op prog-sud en we gaan spelen op het IO-pages festival in De Boerderij n Zoetermeer. Tevens zijn
we begonnen me de opnamen van het 4e album wat volgens planning in september zou moeten uitkomen. Daarop volgt er weer een tour.
Het dubbele live album “Rising Signs from the Shadows” is als een soort cadeau naar de fans uitgebracht. De uitvoering van het boekje etc
is daarom sober gebleven om hem voor een lage prijs aan te bieden. We overbruggen hier ook mee de pauze tussen 2 nieuwe studio cd’s.
De integrale live uitvoering van het laatste album ROS vind ik live ook beter uit de verf komen.
Heb je nog iets op je hart om te delen met de lezers van de Aardschok online?
Gijs: Luister vooral naar onze dubbele live cd “Rising Signs from the Shadows”. Die is gewoon te gek!
Mark: Hiervan hebben we ook een hele serie video’s online gezet, een prima indruk van KA live!
Gegroet, Acidos
Info Knight Area: www.knightarea.com www.myspace.com/knightarea