In de Aardschok van Oktober 2012 lees je alles over:
KISS — DEVIN TOWNSEND PROJECT — RIVAL SONS — PAPA ROACH — DANKO JONES — MONUMENTS — WITCHCRAFT — DOKKEN — ENSIFERUM — STEVE HARRIS — TODD LA TORRE — EX DEO — STEVE VAI — BEARDFISH — THE PINEAPPLE THIEF — PRO-PAIN — THE 69 EYES — VISION OF DISORDER — KNUCKLEDUST — NATIONS AFIRE — ENSLAVED — SINISTER — GRAVE — ALL HAIL THE YETI — AS I LAY DYING — ALCATRAZ METAL FESTIVAL — DEVILSIDE FESTIVAL — LOKERSE FEESTEN — INTO THE GRAVE
KISS
TERUG NAAR DE KERN
Kiss dreigde een merknaam te worden. Een firma die uitsluitend handelde in merchandise, waar de muziek nauwelijks meer een rol speelt. Duurbetaalde nostalgie. Sinds een paar jaar lijkt het geschminkte viermanschap toch weer artistieke ambities te hebben. In 2009 verscheen het sterke album ‘Sonic Boom’. Voor Kiss-begrippen is er nu opvallend snel een opvolger, die nog veel overtuigender is: ‘Monster’. En er komt een nieuwe versie van het klassieke album ‘Destroyer’ uit. Een gesprek met zanger en bassist Gene Simmons.
DEVIN TOWNSEND PROJECT
IN DE WOLKEN
De Canadese duivelskunstenaar Devin Townsend leverde de afgelopen jaren met zijn zelfbetitelde project een viertal albums af die een thematisch geheel vormen. Na de afronding daarvan zou het tijd voor iets heel anders zijn. Niets is echter veranderlijker dan de mens. De nieuwe plaat ‘Epicloud’ is doodleuk een vervolg op dat alom geroemde vierluik. Met een hoofdrol voor Anneke van Giersbergen. “Ik laat mij leiden door mijn inspiratie”, verklaart Townsend. “Wat begon als een one-night-stand is uitgelopen op een huwelijk.”
RIVAL SONS
ODE AAN DE MUZIEK
Veel van de muziek waar al decennia naar geluisterd wordt, is geworteld in de blues. Als het aan de leden van Rival Sons ligt, mogen we dat nooit vergeten. Het nieuwste album ‘Head Down’ is een opwindende geschiedenisles, die voert langs de invloeden van Led Zeppelin, Cream, Free en talloze andere illustere namen uit het verleden van de popmuziek. Gecombineerd met de jeugdige passie van de band leverde dat opnieuw een onweerstaanbaar rock-‘n-rollalbum op.
PAPA ROACH
SCHEIDING ALS INSPIRATIE
Papa Roach is een trendwatcher. De band verwerkt steevast moderne invloeden in de eigen sound, zoals de mix van hiphop en nu-metal waarmee de wereld veroverd werd, ten tijde van ‘Infest’. Of de pop- en emo-invloeden op de latere platen. Zo was het toen, zo is het nu. De band rond professioneel ADHD’er Jacoby Shaddix speelt op het nieuwe werkstuk ‘The Connection’ weer gretig leentjebuur. Er wordt zelfs openlijk geflirt met elektronica en dubstep. Aardschok spreekt de drie kernleden van ‘P-Roach’ in een Berlijns hotel. Vooral Shaddix kwaakt een eind weg. Of dat wel zo verstandig is met dat beangstigende bultje op zijn stembanden is nog maar de vraag.
DANKO JONES
STIJLVAST
Het album ‘Sleep Is The Enemy’ verscheen in 2006. Twee jaar later volgde ‘Never Too Loud’. In 2010 kwam ‘Below The Belt’ uit. Het is dan ook geen verrassing dat er weer twee jaar later een nieuwe CD van Danko Jones in de winkel ligt: ‘Rock And Roll Is Black And Blue’. Het is de ijzeren regelmaat van een band die zijn geluid koestert. Toch staat er minstens één verrassing op de nieuwe plaat, een godslasterlijk gospelnummer.
MONUMENTS
BEAT IT
UK tech metal. Grote verschillen met vergelijkbare muziek uit Amerika en de rest van de wereld zijn er niet, maar dat het Verenigd Koninkrijk de laatste jaren interessante bands in de technische crossoverhoek levert, is een feit. De nieuwste aanwinst in het genre, ook wel progroove metal genoemd, is Monuments. Gitarist en songschrijver John Browne, die van 2004 tot 2009 pionierde met Fellsilent, schreef en produceerde met ‘Gnosis’ een opvallend sterk debuut. Heavy, groovy, melodieus en afwisselend.
WITCHCRAFT
VERSIE 2.0
Sinds het prille begin heeft Witchcraft een karakteristiek eigen geluid, dat zich kenmerkt door een licht occult en spiritueel gevoel. Het is dan ook opmerkelijk dat de band na het onvolprezen derde album ‘The Alchemist’, nota bene in een tijd dat de occulte scene bloeit als nooit tevoren, vrij radicaal van koers wijzigt. Het voor Witchcraft-begrippen bikkelharde ‘Legend’ klinkt echter nog steeds onmiskenbaar als Witchcraft. Daar veranderen twee vertrokken bandleden en drie nieuwkomers niets aan. Het is namelijk nog steeds zanger Magnus Pelander die zijn stempel drukt met zijn uit duizenden herkenbare stemgeluid. Diens bandmaatje van het eerste uur, bassist Ola Henriksson, licht alle ontwikkelingen toe.
DOKKEN
ZELFKRITISCH EN EERLIJK
Don Dokken is in het 32-jarig bestaan van Aardschok niet zo heel vaak door ons geïnterviewd. Vanwege de aanstaande release van ‘Broken Bones’ zoeken we contact met de zanger in Beverly Hills. In tegenstelling tot zijn reputatie blijkt Don een aardige, praatgrage gesprekspartner, die alle tijd neemt om ook de pijnlijke vragen te beantwoorden.
ENSIFERUM
BIJZONDERE FOLKFAMILIE
Hecht. Als één woord het hedendaagse Ensiferum typeert dan is het wel hecht. Na het vertrek van Jari Mäenpää (Wintersun) in 2004 heeft Markus Toivonen het muzikale staal hersmeed tot een ijzersterke formatie die anno 2012 tot de top van de folkmetal behoort. Met het gloednieuwe ‘Unsung Heroes’ vestigen de Finse heren en dame zich nog steviger op de troon. Dat het de band zo goed is vergaan de afgelopen jaren is geen toeval, zo blijkt als we bassist Sami Hinkka spreken. De kracht van Ensiferum zit volgens de bebaarde Fin dieper dan alleen de muzikale kwaliteiten. Het is de band tussen de leden die van ‘Unsung Heroes’ zo’n meesterwerk gemaakt heeft.
STEVE HARRIS
SOLOALBUM OF VRIENDENDIENST?
In juli werden de fans van Iron Maiden verrast met het nieuws dat bassist en bandleider Steve Harris een soloplaat uitbrengt. Zijn eerste. De titel: ‘British Lion’. De stilte die het project de afgelopen jaren omgaf, is verbazend. Het album roept meer vragen op. Was er niet ooit een band met de naam British Lion die Steve Harris onder zijn hoede had? En, gaat het gezelschap op tournee?
TODD LA TORRE
MEESTERZANGER TUSSEN TWEE VUREN
In de vorige Aardschok kon je al lezen hoe het tot de breuk tussen Geoff Tate en de andere bandleden van Queensrÿche kwam. Tot november 2013, wanneer in een rechtszaak beslist wordt wie de rechten op de bandnaam heeft, zijn er in feite twee Queensrÿche’s actief. De (solo)band van Geoff Tate, die als ‘Queensrÿche Starring Geoff Tate The Original Voice’ optreedt en de andere, bestaande uit de vier andere muzikanten, aangevuld met Crimson Glory-zanger Todd La Torre. Geen probleem toch als het ook na de rechtszaak zo blijft? Je hebt immers ook twee Rhapsody’s: Rhapsody Of Fire en Luca Turilli’s Rhapsody en twee Saxons: Saxon en Oliver/Dawson Saxon. Degene die een hoofdrol in het nieuwe Queensrÿche vervult is La Torre, hoewel hij eigenlijk helemaal niets met de oorlog die binnen Queensrÿche woedt te maken heeft. Aardschok spreekt de sympathieke zanger tijdens het Alcatraz-festival.
EX DEO
KEIZERLIJK METALBATALJON
Kataklysm, Kataklysm, Kataklysm. Achttien jaar (1991-2008) lang draait het leven Maurizio Iacono om bijna niets anders dan de brute death metalformatie waar de Canadese brulboei één van de grondleggers van was. Tot 2008. Een korte Kataklysm-vrije periode stelt Iacono in staat een langgekoesterde wens te realiseren, een side-project gebaseerd op zijn Italiaanse roots: de Romeinse metalformatie Ex Deo. Na het succes van ‘Romulus’ (2009) kon een opvolger niet uitblijven. Met ‘Caligvla’ is Iacono weer terug aan het front. En hij is niet alleen.
STEVE VAI
EEN LICHTEND VOORBEELD
Hij wordt al jarenlang beschouwd als één van de invloedrijkste gitaristen van zijn generatie. Hij heeft zijn sporen verdiend bij Frank Zappa, Alcatrazz, Public Image Ltd., Whitesnake en David Lee Roth, maar bovenal als solo-artiest. Aardschok treft Steve Vai de dag voor de Europese aftrap van de G3-toer met collega-gitaristen Joe Satriani en Steve Morse om te praten over zijn nieuwe plaat ‘The Story Of Light’.
BEARDFISH
EEN LEEGTE OPGEVULD
Progrock is emotieloos. Urgentie in muziek bestaat niet. Dat beweren sommige mensen althans. Maar maak dat toetsenist/gitarist/zanger Rikard Sjöblom maar eens wijs. Elke plaat die hij met zijn Beardfish maakt, komt uit zijn tenen. Omdat hij niet anders kan. Omdat hij zijn gevoelens kwijt moet. Omdat het voor hem een middel is om een leegte op te vullen. Dankzij ‘The Void’, verschenen op 27 augustus, kon hij afrekenen met een donkere periode in zijn leven.
THE PINEAPPLE THIEF
OORLOG IN HET HOOFD
Op ‘All The Wars’, het nieuwe album van The Pineapple Thief, haalt de band alles uit de kast: een orkest, een koor, maar ook snoeihard gitaarwerk. De ruigere weg die op ‘Someone Here Is Missing’ werd ingeslagen is ermee uitvergroot. Zo fel hoorden we de band van zanger/gitarist/producer Bruce Soord nog niet eerder. Of iedereen daar blij van wordt, is nog maar de vraag. Aardschok heeft er echter wel oren naar en dus zetten we een gesprek op met de in Duitsland geboren, maar in Engeland woonachtige Soord.
PRO-PAIN
SNELLER, HARDER, AGRESSIEVER!
Pro-Pain staat voor degelijkheid, dus verwachtte ik dat het veertiende album ‘Straight To The Dome’ een logische opvolger van ‘No End In Sight’ en ‘Absolute Power’ zou worden. Die laatste twee albums klonken een tikkeltje anders dan hun voorgangers: meer melodie en wat minder hardcore. De band heeft het roer echter compleet omgegooid, want de elf nummers denderen als een kudde bizons je huiskamer binnen. Pro-Pain klinkt anno 2012 sneller, harder en agressiever dan ooit tevoren. Zanger/bassist Gary Meskill wilde nog een keer ouderwets vlammen.
THE 69 EYES
TIEN MET EEN GRIFFEL
Eind september verschijnt het tiende album van de Finse band The 69 Eyes. Hoewel de titel ‘X’ weinig origineel is, hebben de tien nummers op de CD veel verrassingen voor de luisteraar in petto. Nooit eerder gaven de vampieren uit Helsinki, en dan met name zanger Jyrki 69, zich zo bloot.
VISION OF DISORDER
TERUG AAN HET FRONT!
Vision Of Disorder maakte midden jaren negentig indruk bij zowel metal- als hardcorefans met het titelloze debuutalbum. In 1998 verscheen de opvolger ‘Imprint’, die voor wisselende reacties zorgde. De hardcorefan vond het album te metal en het grote metalpubliek hapte niet toe. Toen drie jaar later de bluesy, southern rock van ‘From Bliss To Devastation’ verscheen, haakten de fans massaal af. De band stopte in 2002 en zanger Tim Williams startte met gitarist Mike Kennedy de metalcoreband Bloodsimple. In 2006 speelden de originele bandleden tijdens een concert van Bloodsimple drie VOD-songs en het publiek was in extase. Het duurde echter tot 2010 tot de vier bandleden weer écht bij elkaar kwamen. Op het gevarieerde en sterke comebackalbum ‘The Cursed Remain Cursed’ klinkt VOD als herboren. Een gesprek met Tim Williams.
KNUCKLEDUST
ELLENDE EN ARMOEDE ALS DRIJFVEER
Knuckledust is al jaren de topact in de Engelse hardcorescene en het vijfde studioalbum ‘Bluffs, Lies & Alibis’ bevestigt de absolute klasse van deze muzikanten. De band bestaat bovendien al sinds 1996 uit dezelfde vier mannen: een unicum in dit genre. Londen is de laatste jaren qua extreem geweld tussen jeugdbendes een poel van ellende geweest en veel nummers op het nieuwe album gaan over deze bittere jaren. Drummer Ray verbaast zich vooral over de onwetendheid van de buitenlandse media.
NATIONS AFIRE
SERIEUZE VRIENDENCLUB
Nations Afire bestaat niet uit de minste bandleden: bassist Brett Rasmussen (Ignite), zanger/gitarist Nik Hill (tevens Ignite), gitarist Chris Chasse (ex-Rise Against) en drummer Todd Hennig (ex-Death By Stereo). Dat Hill zanger werd van deze superformatie leek een gok, maar tot ieders verbazing presteert hij geweldig op debuutalbum ‘The Ghosts We Will Become’. De sound van Nations Afire is moeilijk te omschrijven, maar is in elk geval geen kopie van Ignite of Rise Against. Brett Rasmussen wilde dit hoe dan ook voorkomen toen de band in 2009 werd opgericht.
ENSLAVED
PROGRESSIE ALS BASIS
Het uit het Noorse Bergen afkomstige Enslaved bestaat al ruim twintig jaar. Terwijl de band in zijn beginperiode aan de wieg stond van de vikingmetal, gooiden de Noormannen omstreeks de millenniumwisseling het roer om. Het materiaal vanaf dat moment is veel complexer en progressiever van aard en de grimmige black- en vikingmetal-invloeden verdwenen naar de achtergrond. Hoewel er op het twaalfde album ‘RIITIIR’ opnieuw veel progrock-invloeden in zijn verwerkt, klinkt de muziek toch vooral ook nog steeds als Enslaved. Mede-oprichter Ivar Bjørnson is niet alleen gitarist en toetsenist in de band, maar ook de belangrijkste songschrijver. Het blijft even stil als we hem vragen om ‘RIITTIIR’ in de context te plaatsen van de gehele carrière van Enslaved, maar na die korte denkpauze barst hij los.
SINISTER
OUD MET NIEUW
‘The Carnage Ending’, het nieuwe, tiende album van Sinister is extremer en donkerder dan zijn voorganger. Dat is niet zo raar. De band die Nederland begin jaren negentig mede op de death metalkaart zette, is namelijk geheel vernieuwd. Oprichter en constante factor Aad Kloosterwaard omringt zich sinds vorig jaar met vier nieuwe muzikanten, waaronder ook een nieuwe songschrijver. Hun gezamenlijke drijfveer is het maken van keiharde, extreme, donkere én pakkende death metal.
GRAVE
BEWAKERS VAN DE AUTHENTIEKE DEATH METAL
Ola Lindgren is een man van weinig woorden. Hij maakt met zijn band al jaren muziek waar hij volledig achter staat en is ongevoelig voor trends en alle poespas die het muziekcircus met zich meebrengt. De muziek van Grave spreekt dan ook voor zichzelf. Vandaag meer dan ooit. De band speelt namelijk op het Into The Grave-festival in Leeuwarden en er is niet al te veel fantasie voor nodig om het gelijknamige album van de Zweden als inspiratiebron voor de naam van dit nog jonge festival te zien. Ik vraag Lindgren dan ook hoe het voelt om vandaag op zijn ‘eigen’ festival te spelen?
ALL HAIL THE YETI
MONSTER UIT HOLLYWOOD
Onder aanvoering van zanger Connor Garritty heeft All Hail The Yeti zojuist zijn debuut uitgebracht. Die plaat laat een even avontuurlijke als robuuste mix horen van sludge-, stoner- en southern rock. Vreemd genoeg komt de groep met de niet zo glamoureuze naam uit Hollywood. Het verhaal van bandleider Garritty, die op jonge leeftijd naar de City of Angels vertrok, is overigens niet onbekend. De geboren Canadees wil het daar namelijk gaan maken. Misschien zal ‘All Hail The Yeti’ zijn dromen waarmaken.
AS I LAY DYING
HAASTKLUS ONDER DRUK
As I Lay Dying is een schoolvoorbeeld van een hardwerkende, moderne metalband. De toers blijven maar komen, zoals die met Trivium, die het vijftal op 25 oktober naar Tilburg brengt. De keerzijde van het succes is dat er weinig tijd overblijft om albums te maken. En dus werd het nieuwe ‘Awakened’ in slechts drie weken ingeblikt, want de volgende toer diende zich immers weer aan. Helaas zit er daarom ook niet meer dan twintig minuutjes telefoneren met gitarist Phil Sgrosso in. Wanneer de verbinding het laat afweten verandert dat in een Skype-gesprek. En als ook dat mislukt, resteert er een ‘gesprek’ via de mail. Voor de gitarist is het vervolgens een koud kunstje om de kritische vragen terzijde te schuiven.
ALCATRAZ METAL FESTIVAL
12 AUGUSTUS – BRIELPOORT – DEINZE (B)
Het vijfde Alcatraz Metal Festival kan de boeken in als een doorslaand succes. Dat is echter lang niet zo vanzelfsprekend als het klinkt. Na twee edities op rij die niet goed genoeg bezocht werden om de kosten te dekken, hing het voortbestaan van het festival namelijk even aan een zijden draadje. Gelukkig schraapten de organisatoren hun moed en centen bijeen om het er toch nog een keer op te wagen. Met een schitterende line-up en dik tweeduizend bezoekers zien ze hun dappere daad ruimschoots beloond.
DEVILSIDE FESTIVAL
20-22 JULI -TURBINENHALLE – OBERHAUSEN (D)
In vier jaar tijd organiseert het Duitse DevilSide-festival, vlak over de grens bij Venlo, zijn derde editie. Alleen vorig jaar moest het ter elfder ure verstek laten gaan wegens de plotselinge komst van de Big Four, twintig kilometer verderop in ‘hun’ weekend. Nadat al eerder Duisburg (2009) en Essen (2010) werden aangedaan, dient dit jaar de ruime parkeerplaats van de gerenommeerde concertzaal Turbinenhalle als locatie. Behalve op de laatste dag, want dan krimpt het festival naar een indoorfestival met de helft van het aantal optredens ten opzichte van de dag ervoor. Aardschok is tijdens deze derde editie drie dagen van de partij.
LOKERSE FEESTEN
5 AUGUSTUS – GROTE KAAI – LOKEREN
Voor de 38ste keer alweer worden de Lokerse Feesten gehouden, in het centrum van Lokeren. Het is het derde jaar op rij dat er een heuse metaldag op de planning staat van het tien dagen durende muzikale gebeuren. Ruim 10.000 metalheads zullen deze zondag de Grote Kaai bevolken. Dat de Belgische gemeente er andere geluidsnormen op nahoudt dan die van Nijmegen wordt al tijdens de soundcheck duidelijk. Het geluid is niet hard, maar KEIHARD!!! En we hoeven niet om 23.00 uur al naar huis. Nadat Machine Head op de vroege maandagmorgen om 01.30 uur van het podium stapt, kunnen we tot 04.00 uur nog genieten van DJ Eppo Janssen. Wordt er in België op maandag niet gewerkt?
INTO THE GRAVE
11 AUGUSTUR – OLDEHOOFSTERKERKHOF – LEEUWARDEN
De tweede editie van Into The Grave is wederom een geslaagd metalfeestje te noemen. Trok het festival in Leeuwarden vorig jaar zo’n 2000 bezoekers, dit jaar vinden 3500 metalheads hun weg naar het Oldehoofsterkerkhof. „Je hoopt altijd op meer bezoekers, maar we mogen zeker van een succes spreken”, aldus een tevreden organisator Paul van Berlo.