In de Aardschok van Juni 2015 lees je alles over:
TREMONTI — ARMORED SAINT — PALACE OF THE KING — MAIDEN UNITED — WHITESNAKE — HELLOWEEN — STEVE VAI — PYRAMAZE — PARADISE LOST — THE VINTAGE CARAVAN — HOUSE OF LORDS — THE DARKNESS — KARMAFLOW — LUCIFERIAN LIGHT ORCHESTRA — GOV’T MULE — ARCHITECTS OF CHAOZ — ENTRAILS — COAL CHAMBER — ARCTURUS — THE GREAT DISCORD — GORGOROTH — VALKYRIE — LEPROUS — ANTI-FLAG
TREMONTI
DUBBELE DOSIS
Mark Tremonti is een bezig baasje. Zonder zichtbare moeite houdt hij er minstens twee bands op na. De Amerikaanse gitarist en zanger – in die volgorde – draait zijn hand ook niet om voor een gastrol hier en daar. Zijn productiviteit lijkt met de jaren zelfs alleen maar groter te worden. Onlangs nam hij onder eigen naam liefst twee complete albums op. De eerste, ‘Cauterize’, komt op 8 juni uit. ‘Dust’, het tweelingbroertje, zal in 2016 ter wereld komen. Over songs, clinics, familie en zijn oude band Creed een gesprek met een bevlogen Amerikaanse muzikant.
ARMORED SAINT
DE EEUWIGE UNDERDOG
Reken maar dat Armored Saint na een actieve carrière uiteindelijk de boeken in zal gaan als miskend talent, de eeuwige underdog. Want als klassieke metalalbums als ‘Delirious Nomad’ (1985) en ‘Symbol Of Salvation’ (1991) al geen doorbraak weten te forceren, dan staat dat zeker niet te gebeuren in de tweede jeugd, waarin de band inmiddels is aanbeland. Tussen 1992 en 2000 stond het eens zo veelbelovende metalcollectief uit Los Angeles op non-actief, maar sinds de doorstart verschenen er met ‘Revelation’, ‘Nod To The Old School’ (een verzameling deels nieuw opgenomen oude songs) en ‘La Raza’ een aantal prima albums. Met ‘Win Hands Down’, de fonkelnieuwe zevende studioplaat, komen de boezemvrienden echter bijzonder sterk voor de dag en knopen ze kwalitatief gezien zelfs aan bij de hoogtijdagen van voor de sabbatical break. Bassist en artistiek leider Joey Vera laat zijn gedachten gaan over enkele turbulente decennia Armored Saint.
PALACE OF THE KING
EERST AUSTRALIË, DAN EUROPA
Palace Of The King laat er geen gras over groeien. De hardrockformatie werd eind 2012 opgericht en kreeg dankzij een enorme werkethiek in thuisland Australië in korte tijd een stevige voet aan de grond. Met twee zelfuitgebrachte EP’s in de bagage werd het continent meermaals doorkruist. Toen de positieve berichten over de zegetocht bij Listenable Records binnenstroomden had het Franse label geen bedenktijd nodig om het raspaardje op te nemen in de artiestenstal. Aardschok skypet met gitarist Matthew ‘Harri’ Harrison, tienduizenden kilometers verderop.
MAIDEN UNITED
ZONDER STEKKER TOCH LEKKER
In feite is Maiden United een Iron Maiden-tributeband. Daar zijn er ontelbare van. Hi-on Maiden, Coverslave, The Iron Maidens, Maiden Für Jeden, de lijst is eindeloos. We zouden Maiden United echter zwaar tekortdoen door het te rangschikken als coverband. Maiden United is het genre namelijk ontstegen. Het van huis uit Tilburgse project speelt de Iron Maiden-klassiekers niet zomaar zo goed mogelijk na. Dat is geen kunst, dat kan iedereen. Maiden United breekt de songs af en bouwt ze akoestisch opnieuw weer op. Met verbluffend resultaat. Op 22 mei verschijnt ‘Remembrance’. Het is Maiden Uniteds derde album. Welke andere coverband kan dat zeggen?
WHITESNAKE
EINDE VAN EEN TIJDPERK?
Het laatste Whitesnake-album ‘Forevermore’ verscheen al weer vier jaar geleden. Tijd voor een opvolger dus. David Coverdale grijpt daarop terug naar zijn beginperiode, namelijk de drie studioplaten die hij pakweg veertig jaar geleden maakte met Deep Purple. ‘The Purple Album’ bevat louter opnieuw opgenomen songs uit die periode. De sympathieke Britse zanger begint met uit te leggen waarom.
HELLOWEEN
TERUG NAAR DE JAREN TACHTIG
Dertig jaar na het bescheiden begin weet Helloween inmiddels perfect waar het goed in is. En waarin niet. Het nieuwe album ‘My God-Given Right’ geeft daar duidelijk blijk van. De Duitse formatie keert sterker dan ooit terug naar het geluid van de meest succesvolle periode: de jaren tachtig. Een stevige sound en pakkende songs. Gitarist en oorspronkelijk bandlid Michael Weikath licht verder toe wat de gedachte achter het nieuwe album was.
STEVE VAI
MODERNE PRIMITIEVELING
De Amerikaanse gitarist Steve Vai heeft een immense wereldtournee achter de rug. Eén van de 253 shows is vastgelegd op de onlangs uitgebrachte DVD ‘Stillness In Motion – Vai Live In L.A.’. Ondertussen staan er alweer tig nieuwe projecten op stapel. Een heruitgave en tournee rond het 25-jarige jubileum van zijn doorbraakalbum ‘Passion And Warfare’ bijvoorbeeld. Ook heeft Vai zijn ogen gericht op een nieuw studioalbum dat zijn ultieme plaat moet worden. Genoeg sprekstof dus!
PYRAMAZE
DE PRODUCER ALS REDDINGSBOEI
De band had al twee aardige albums gemaakt, maar met ‘Immortal’ verscheen Pyramaze in 2008 pas echt op de metalradar. Het Deense gezelschap wist hiervoor namelijk Matt Barlow als zanger te strikken. Lang duurde het feestje niet. Barlow keerde al snel terug naar Iced Earth, waarna in 2011 onder meer oprichter Michael Kammeyer en Barlows beoogde vervanger vertrokken. Met behulp van gitarist/producer Jacob Hansen werd de slagaderlijke bloeding gestopt en komt het herboren gezelschap anno 2015 met ‘Disciples Of The Sun’. Hoogste tijd voor een belletje met de ‘beruchte’ Jacob Hansen.
PARADISE LOST
DONKERDER EN EXTREMER
Na een paar albums in min of meer dezelfde stijl gooit de doom/death/gothicband Paradise Lost op ‘The Plague Within’ het roer weer eens om. Welkom terug grunts, welkom terug extreem doomgeluid. Of het ligt aan zanger Nick Holmes’ aanstelling bij Bloodbath of gitarist Greg Mackintosh’ onlangs uitgebrachte Vallenfyre-plaat is een kip-of-ei-kwestie. Feit is dat de trendsetter van het gothic-genre weer ouderwets inktzwart klinkt. Mackintosh onderbreekt zijn vrije dag voor een gesprek over de nieuwe plaat.
THE VINTAGE CARAVAN
VEELZIJDIGE SLEURHUT
De verhuizing van IJsland naar het vaste land in Denemarken past helemaal in het plaatje van de ontluikende carrière van The Vintage Caravan. Het jonge retrorocktrio beleefde in 2014 met ‘Voyage’ en diverse tournees een uitstekend debuutjaar. Het nieuwe ‘Arrival’ biedt alle hoop op een mooi vervolg van dat prille succes. Ook deze jaren zeventig ademende langspeler bruist weer dankzij de mix van hardrock, blues, prog en psychedelica. Zanger en gitarist Óskar Logi Ágústsson over ‘Arrival’, ijsberen en de metalgemeenschap.
HOUSE OF LORDS
GESLAAGDE RENOVATIE
Van de oorspronkelijke versie van House Of Lords resteert alleen nog zanger James Christian. Het duurde even voor publiek, media en muziekindustrie er van overtuigd raakten dat ook deze versie van de Amerikaanse hardrockband levensvatbaar was. Het begin er nu toch eindelijk op te lijken. De aanvragen voor optredens stromen binnen en de eerste reacties op het nieuwe album met de veelzeggende titel ‘Indestructible’ zijn heel positief. James Christian is een gelukkig man.
THE DARKNESS
HUMOR VOLGENS HAWKINS
Enerzijds is de classic rock van The Darkness heel serieus, anderzijds houdt de band zijn imago opzettelijk twijfelachtig, met bijvoorbeeld het glamuiterlijk en de dubieuze teksten en flauwe grappen. De groep houdt bijvoorbeeld bewust twee websites in leven. Wie naar de verkeerde surft komt terecht op een zwarte pagina zonder content. Het is de tongue-in-cheek-humor van de flamboyante bandleider Justin Hawkins ten voeten uit. Ook vandaag, als nota bene het meest volwassen album ‘Last Of Our Kind’ aan bod komt, is de onderbroekenhumor nooit ver weg, zelfs niet als het gaat over Hawkins’ bijna-doodervaringen.
KARMAFLOW
GA TOCH SPELEN!
Het begon in 2012 als een idee voor een afstudeerproject. Het werd uiteindelijk een indrukwekkende rockopera-videogame, uitgebracht onder de naam Karmaflow. Een uniek project waarin kunstvormen als muziek, video en theater samensmelten. Grote namen hebben aan het project meegewerkt, zoals Dani Filth (Cradle Of Filth), Tony Kakko (Sonata Arctica), Mark Jansen (Epica), Alissa White-Gluz (Arch Enemy) en het Metropole Orkest. Initiator Ivo van Dijk heeft zijn diploma inmiddels op zak, maar Karmaflow slokt nog steeds al zijn tijd op.
LUCIFERIAN LIGHT ORCHESTRA
BETER LAAT DAN NOOIT
Occulte rock. Satanisch getinte teksten. Een onbekende bezetting. Luciferian Light Orchestra biedt genoeg reden tot speculatie en theorieën. „De mensen willen iets hebben om over te praten”, weet Therions Christofer Johnsson, die met het verschijnen van ‘Luciferian Light Orchestra’ met zijn langgekoesterde passie voor mysterieuze occulte seventiesrock naar buiten treedt. Vanuit zijn huis doet de multi-instrumentalist en songschrijver zijn verhaal.
GOV’T MULE
TWINTIG JAAR EN NOG NIET KLAAR
Sinds de formering in 1994 is Gov’t Mule uitgegroeid tot één van ‘s werelds beste en populairste jamrockbands. Wat ooit ontstond als zijproject vanuit de Allman Brothers Band groeide al snel uit tot een volkomen unieke entiteit. Door almaar verminderende activiteit bij de ABB kon Gov’t Mule zich steevast blijven ontwikkelen. Bandleider Warren Haynes mag zich samen met Joe Bonamassa rekenen tot de meest productieve artiesten binnen de bluesy hardrock. Met Gov’t Mule bracht hij tot dusver negen studioplaten uit en ongeveer het dubbele aantal aan officiële livereleases. Daarnaast houdt hij er ook een solocarrière op na en staat hij veelvuldig op de planken met zijn vrienden van Grateful Dead. Voorafgaand aan de Mule-show in Leuven neemt de sympathieke frontman met Aardschok de roerige geschiedenis van Gov’t Mule door.
ARCHITECTS OF CHAOZ
MET BEIDE BENEN OP DE GROND
Waar de uitdrukking Pistolen Paultje vandaan komt is me nooit helemaal duidelijk geweest, maar dat hij van toepassing is op Paul Di’Anno staat als een paal boven water. Je hoeft YouTube er maar op na te slaan om de licht ontvlambare aard van de voormalig Iron Maiden-frontman te herkennen. De man die door velen nog altijd wordt gezien als de ultieme Maiden-zanger heeft een roerig leven achter de rug. Bij de pakken neerzitten is er echter nooit bij geweest. Anno 2015 blijkt de inmiddels 57- jarige zelfs de ware inspiratie te hebben hervonden; met zijn nieuwe band Architects Of Chaoz levert hij eind mei een uitstekend album af. Eentje dat voor de afwisseling eens niet vol staat met uitgekauwde Maiden-deuntjes, maar met louter energiek eigen werk.
ENTRAILS
UIT DE OUDE SCHOOL
Met ‘ingewanden’ als bandnaam en het weinig verhullende bandlogo (hallo Entombed) is het niet moeilijk te raden in welke hoek Entrails zich begeeft; old-school death metal is wat de klok slaat op ‘Obliteration’. De band begon in dezelfde periode als de collega’s die de Zweedse death metalsound groot hebben gemaakt, maar is zelf niet uitgegroeid tot vaandeldrager. Het eerste album van de band verscheen dan ook pas in 2010, twintig jaar na oprichting. Zanger/bassist Jocke Svensson maakt zes jaar deel uit van de line-up en verklaart nader.
COAL CHAMBER
COMMUNICATIEVE COMEBACK
2002. Na enkele jaren vol interne problemen barst de bom tijdens een show in Texas. Vier nummers onderweg ramt Meegs Rascon zijn gitaar op het hoofd van frontman Dez Fafara. ‘This is the last Coal Chamber show ever’, tiert de zanger, waarna hij het podium afstormt. Met Meegs op zang probeert de band de set af te maken. Tevergeefs, waarna drummer Mike Cox zijn kit vernielt. Dertien jaar later is de lucht geklaard, de reünietoer achter de rug en de nieuwe langspeler ‘Rivals’ een feit. Vanuit zijn huis in Californië doet Dez Fafara zijn verhaal.
ARCTURUS
DOORSTART
Tien lange jaren zijn voorbijgegaan sinds ‘Sideshow Symphonies’ (2005), het laatste wapenfeit van Arcturus. Het Noorse avant-garde metalgezelschap gooide in 2007 de handdoek in de ring, bedacht zich vier jaar later en keerde vervolgens terug om de podia onveilig te maken, terwijl er ook gewerkt werd aan een nieuw album. Het is het lange wachten waard geweest. Aardschok spreekt met zanger ICS Vortex over het nieuwe meesterwerk ‘Arcturian’.
THE GREAT DISCORD
STERK STAALTJE ONENIGHEID
Zij is in het dagelijks leven een muziektherapeute die mensen met een mentale ziekte helpt, hij vermoedelijk de drummer van de mysterieuze band Ghost. Samen vormt het Zweedse paar Fia Kempe en Aksel Holmgren The Great Discord. ‘Duende’ is hun eerste muzikale kindje. Zelden leverde een band zo’n indrukwekkend debuut af. Aardschok doet een voorstelronde met het creatieve stel.
GORGOROTH
VASTBERADEN
Never a dull moment. Zo kunnen we de historie van deze Noorse black metalband gerust samenvatten. Het heeft weinig nieuwswaarde om alle incidenten op te sommen waar bandleider Infernus en co in het verleden mee te maken hebben gehad, daar is al genoeg over geschreven. Feit is dat op 8 juni het tiende volledige album ‘Instinctus Bestialis’ het levenslicht zal zien. Aardschok heeft Gorgoroth sinds de release van ‘Ad Majorem Sathanas Gloriam’ (2006) niet meer gesproken, dus het is de hoogste tijd om Infernus aan wat vragen te onderwerpen.
VALKYRIE
IN DE SCHADUW VAN BARONESS
Het begon zo veelbelovend met ‘Valkyrie’ (2006) en ‘Man Of Two Visions’ (2008), maar daarna viel er een angstvallige stilte over het Amerikaanse stoner/doomgezelschap Valkyrie. Gitarist Pete Adams kreeg een job bij het snel opkomende Baroness. De band die hij samen met zijn broer Jake Adams runde, raakte op het tweede plan. Op de achtergrond bleven de broers echter werken aan een derde album: ‘Shadows’. Na zeven jaar kunnen we Pete eindelijk weer eens aan de tand te voelen over Valkyrie.
LEPROUS
COMPUTERMETAL
ProgPower, Roadburn, Headway, Dokk’em Open Air en binnenkort Fortarock. De Noorse progressieve metalband Leprous klimt in Nederland steeds hoger op de festivalladder. Met zijn avontuurlijke composities en strakke uitvoeringen, aangevuld met de overtuigende theatrale vocalen van zanger, toetsenist en hoofdcomponist Einar Solberg valt de band steeds meer mensen op. ‘The Congregation’ is alweer het vierde studioalbum, een knap lastige om te maken en uit te voeren.
ANTI-FLAG
AMERIKAANSE LENTE
De Pittsburghse punkrockband Anti-Flag is opgericht om muziek te kunnen maken, een boodschap te verkondingen en om een eigen gemeenschap te creëren zonder racisme, seksisme, homofobie en schijnhijligheid. De titel van het nieuwe en tiende album ‘American Spring’ is geïnspireerd door de Arabische Lente, de golf van opstanden en protesten in de Arabische wereld die in 2011 begon. Volgens zanger-gitarist Justin Sane is Amerika ook nodig toe aan wat opschudding. Hij vertelt waarom.