SYMPHONY X
Underworld
(Nuclear Blast/PIAS)
Liselott Hegt
85
Het Amerikaanse Symphony X is met een carrière van ruim twintig jaar al lang een gevestigde naam in het progressieve metalgenre. De band neemt telkens de tijd om met een nieuw album te komen en diverse bandleden hebben tussendoor ook zo hun eigen bezigheden. ‘Underwold’ is het negende studioalbum en markeert net als zijn voorganger ‘Iconoclast’ een moderne en harde sound; de tijd van neoklassieke tierelantijntjes en eindeloze solopartijen lijkt definitief voorbij te zijn. De nummers zijn doorgaans gestoeld op agressieve, bijna thrash-achtige giraarriffs en de tempo’s lopen vaak hoog op. Zanger Russell Allen zoekt vocaal nieuwe uitdagingen en klinkt daarbij rauw en venijnig, maar verliest de melodie nooit uit het oog. Zijn fantastische bereik is natuurlijk de kers op de taart. Bijna vanzelfsprekend wordt geopend met een „Overture”, waarna de hel losbarst met „Nevermore”. De band klinkt strak, heavy, donker en energiek, een sound die de fans beslist zal behagen. In de navolgende titeltrack krijgen keyboards meer ruimte en worden we getrakteerd op een vette gitaarsolo van Michael Romeo. Met „Without You” neemt Symphony X alle tijd voor een fraaie powerballad, maar dat is eigenlijk het enige echte rustpunt op dit album, hoewel in het melancholische „Swan Song” ook het nodige gas teruggenomen wordt. In „Legend” en „Run With The Devil” ligt het accent meer op progmetal en met het mysterieus klinkende „Charon” worden invloeden van Deep Purple en Rainbow aangehaald. Al met al laat ‘Underworld’ een goede muzikale flow en volop afwisseling horen, waarmee Symphony X zijn positie aan de top weet vast te houden.