BARONESS
Purple
(Abraxan Hymns/ADA/Warner)
Robert Haagsma
95
Het is onmogelijk om dit album los te zien van wat Baroness ruim drie jaar geleden overkwam. Het vorige album ‘Yellow & Green’ lag nog maar net een maand in de winkel en de band was op tournee in Engeland toen de toerbus van de weg afgleed en een diepe val maakte. Als door een wonder vielen er geen doden, maar de verwondingen waren serieus. Zanger en gitarist John Baizley had bijvoorbeeld maanden nodig om te revalideren van zijn botbreuken. „We hebben een klap opgelopen”, zei de muzikant daar later zelf over. „Een wond die het ons heel lang onmogelijk maakte om normaal te functioneren.” In 2013 stapten ook nog eens de bassist en de drummer op, waarmee Baroness plots gehalveerd werd. Nieuwkomers, en dus voor het eerst te horen op een Baroness-album, zijn de uit Trans Am afkomstige drummer Sebastian Thomson en bassist Nick Jost. De gebeurtenis uit 2012 waart rond op ‘Purple’. „If I Have To Wake Up (Would You Stop The Rain)” kan niet anders dan over het ongeluk gaan en „Chlorine & Wine” en „The Iron Bell” over het langzame herstel. ‘Purple’ is daarmee een grimmig album, maar absoluut niet somber of wanhopig. Integendeel, het lijkt wel of het drama de band juist extra kracht en bevlogenheid gegeven heeft. De eerste vier songs van de plaat – „Morningstar”, „Shock Me”, „Try To Disappear” en „Kerosene” – bieden het beste dat Baroness in zich heeft: intense zang, fenomenaal gitaarwerk en een enorme energie. Halverwege wordt er even ingehouden. „Fugue” is een instrumentaal rustpunt dat een soort aanloop vormt naar „Chlorine & Wine”, een nummer dat akoestisch begint en vol samengepakte emotie zit. Indrukwekkend. Ook hier weer machtig mooie solo’s. Met „The Iron Bell” wordt de snelheid weer opgetrokken. Baizley keert zich binnenstebuiten op het verder opvallend open klinkende „If I Have To Wake Up (Would You Stop The Rain)”. Het is het slotakkoord van het album, al wordt het nog wel gevolgd door een raadselachtig fragment, „Crossroads Of Infinity”, dat afkomstig lijkt te zijn uit een sciencefictionfilm. ‘Wat je niet breekt, maakt je sterker’. Opbeurende woorden die eigenlijk verworden zijn tot een cliché. In het geval van Baroness mogen ze nog een keer van stal gehaald worden. Wat de band kapot had kunnen maken, heeft juist voor extra vitaliteit en creativiteit gezorgd. Een van de beste platen van het jaar. Op de valreep, want ‘Purple’ verschijnt op 18 december. En, ik zou het bijna vergeten, de hoes is ook weer prachtig.