ICED EARTH
Incorruptible
(Century Media/Sony Music)
Diederick RR9660
83
Iced Earth is één van die bands die de heavy metal van de laatste twintig jaar definieerden. Door het samensmeden van hakkende Metallica-riffs en galopperende Iron Maiden-ritmes, aangevuld met ruige en toch melodieuze zang, is Iced Earth uitgegroeid tot een instituut in ‘onze’ kringen. Er kan geen onduidelijkheid over bestaan dat de (regelmatig fluctuerende) groep mannen rond bandleider Jon Ryan Schaffer vaandeldragers zijn voor de metalscene, want ondanks het uitblijven van grote successen, houdt de band vast aan z’n formule en levert het steevast topalbums af zonder concessies te doen. En ondanks die stijlvastheid wordt het nooit ‘cheesy’ of afgezaagd. Best knap als je ruim 25 jaar meedraait en studioalbum nummer twaalf presenteert. ‘Incorruptible’ past naadloos in de opgebouwde catalogus. Het is alweer het derde album met zanger Stu Block en wat mij betreft valt de plaat kwalitatief tussen de voorgangers ‘Dystopia’ (2011) en ‘Plagues Of Babylon’ (2014) in. Mijn voorkeur gaat nog steeds uit naar ‘Dystopia’, maar dat zegt weinig, Iced Earth is echt een band van ‘zoveel fans zoveel meningen’. In elk geval staat het album weer bol van de afwisseling: een semi-ballad als „The Raven” wordt afgewisseld met snelle en harde songs, waaronder de knaller „Seven Headed Whore”. Er is zelfs ruimte voor een vrijwel instrumentaal nummer in de vorm van „Ghost Dance (Awaken The Ancestors)”, waarin de voorvaderen daadwerkelijk met oude chants tot leven worden gezongen. Ook in de epische afsluiter „Clear The Way (December 13th 1862)” komen weer bezwerende melodieën bovendrijven die de plaat extra sfeer geven. Het zijn juist de Iced Earth-werkstukken met een eigen, uniek karakter die achteraf de sterkste albums blijken te zijn. Daardoor kan je rustig stellen dat ook ‘Incorruptible’ weer een topalbum is geworden.