FLOTSAM AND JETSAM
The End Of Chaos
(AFM/Suburban)
Diederick RR9660
90
Het geweldige album ‘The Cold’ uit 2010 zou ik het liefst toewijzen aan de jaren nul, zodat ik zou kunnen zeggen dat het Amerikaanse Flotsam And Jetsam met ‘The End Of Chaos’ het voor elkaar heeft gekregen om in elk decennium een metalmijlpaal af te leveren. Na een vliegende start in de jaren tachtig met de klassiekers ‘Doomsday For The Deceiver’ en ‘No Place For Disgrace’, volgde in 1992 met het modernere en ondergewaardeerde ‘Cuatro’ nog een (wat kleiner) meesterwerk. Daarna was het lang wachten op een volwaardig vervolg op dit illustere drietal, maar met ‘The Cold’ in 2010 overtroffen de heren zichzelf op alle vlakken. En nu, vlak voor het verstrijken van het huidige decennium, klapt Flotsam er nog een keer vol in met een album dat gevoelsmatig de enige echte opvolger is van ‘No Place…’. Qua sfeer, riffs, solo’s, maar vooral door het bijna continu moordend hoge tempo heeft ‘The End Of Chaos’ veel weg van de eerste twee albums van de band. Flotsam klinkt anno 2019 nog steeds opruiend en fris, maar niet meer zo onstuimig als in de begindagen, omdat de meesterhand van producer Jacob Hansen ditmaal alle energie in goede banen leidt. Het is echter niet alleen de verdienste van Hansen dat dit album zo goed klinkt, het is de hele band die sprankelt onder aanvoering van de nieuwe Ken Mary, één van de beste drummers uit de business. Mary heeft een stijl die zowel superstrak als levendig (lees: menselijk) is en mooi samengaat met de bas van Michael Spencer, die zich knorrend en springerig overal tussendoor wurmt. Zanger Eric A.K. is trouwens in het verleden al zo vaak bewierookt dat dit niet nog eens gedaan hoeft te worden. Wat een klasbak! Het vijftal wordt gecompleteerd door Steve Conley en oudgediende Michael Gilbert, sinds 2013 de gitaartandem van Flotsam. Gilbert en Conley zijn inmiddels volledig op elkaar ingespeeld, zowel qua gitaarspel als bij het schrijven van songs. Terwijl „Good Or Bad” er met de hoofdprijs van doorgaat vanwege de vingervlugge loopjes, is „Architects Of Hate” voor mij het absolute hoogtepunt op ‘The End Of Chaos’. Maar welk nummer je ook noemt, het doet tekort aan de kracht van dit album als geheel. Hiermee zorgt Flotsam voor een spetterend begin van 2019 op muzikaal vlak!