In de Aardschok van maart 2020 lees je alles over:
RON COOLEN — BIFF BYFORD — FLOOR JANSEN — SLIPKNOT — THE UNITY — GOTTHARD — H.E.A.T — THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA — NILS PATRIK JOHANSSON — WE SELL THE DEAD — MY DYING BRIDE — ROSS THE BOSS — AN EVENING WITH KNIVES — BURNING WITCHES — BODY COUNT — SUICIDE SILENCE — FLEDDY MELCULY — BENEATH THE MASSACRE — DARK FORTRESS — ME AND THAT MAN — CARACH ANGREN — NEAERA — HEAVEN SHALL BURN — THE FLEA-PIT
RON COOLEN
UIT LIEFDE VOOR DE MUZIEK
Ron Coolen is een muzikant die in de vroege jaren tachtig aan de weg timmerde met de Nederlandse band Razor waar ook Andrew Elt (Gin On The Rocks, Sleeze Beez, 7 Miles To Pittsburgh) op dat moment deel van uitmaakte. Maar waar Elt zich vol overgave in de muziekindustrie stortte, koos Coolen in 1985 voor school en studie. Hoewel hij later nog wel actief was in enkele coverbands, is het album ‘Rise’ de eerste volwaardige release van een man die twee jaar lang elk vrij moment van de dag opofferde om zijn droom te verwezenlijken. De eerste vraag is dan ook hoe gespannen Coolen is nu zijn kindje het daglicht ziet.
BIFF BYFORD
VALLEN, OPSTAAN EN WEER DOORGAAN
Ongeveer tegelijk met deze Aardschok verschijnt ‘School Of Hard Knocks’, het langverwachte solodebuut van Saxon-zanger Biff Byford. De opgelopen vertraging is deels te verklaren omdat de hoofdpersoon maandenlang uit de running is geweest. Begin september 2019 werd de zanger namelijk getroffen door een hartaanval. Onderzoek wees uit dat zijn hart dringend aan revisie toe was. Aardschok spreekt de veteraan vier maanden na een ingrijpende operatie en twee weken nadat hij – heel voorzichtig – 69 kaarsjes mocht uitblazen.
FLOOR JANSEN
VIA BERGEN EN DALEN NAAR DE TOP
Je moet het afgelopen half jaar onder een steen geleefd hebben om niet te zijn geconfronteerd met ‘onze’ Floor Jansen. De frontvrouw van Nightwish was twee maanden te zien in het programma Beste Zangers en voerde de iTunes-charts aan met elk van de nummers die ze daar vertolkte. Om aan de grote vraag naar Floor te voldoen werd een solotour in elkaar gezet. De negen clubshows en de afsluitende show in AFAS Live op 24 maart waren in een vloek en een zucht uitverkocht. Talkshows buitelden tevergeefs over elkaar heen om de winnares van de Buma Award in hun programma te hebben, maar Aardschok lukt het wel om contact met de zangeres te krijgen.
SLIPKNOT
ROOT BLOODY ROOT
‘We Are Not Your Kind’ is inmiddels al maanden uit. Alles eromheen is al gezegd en geschreven. En dat geeft ruimte. Ruimte in het interview met gitarist Jim Root, een paar uur voor de show in de Amsterdamse Ziggo Doos. Ruimte om af te stappen van de gebaande paden over de opname- en schrijfsessies. Een keer geen vragen over teksten die we toch niet willen begrijpen. In plaats daarvan eens dieper onder de laklaag van Slipknot krabben. Want wat is er van je leven over, na twintig losgeslagen jaren? Na de talloze hoogtepunten en misschien wel veel diepere en talrijkere dalen? Root geeft een kijkje in het negenkoppige monster. En toont en passant ook zijn eigen demonen.
THE UNITY
ééN VOOR ALLEN, ALLEN VOOR ééN
De Duits/Italiaanse melodieuze power metalband The Unity is eigenlijk een voortzetting van Love.Might.Kill. Zanger Gianbattista ‘Jan’ Manenti, gitarist Stefan ‘Stef E’ Ellerhorst, bassist Jogi Sweers en toetsenist Sascha Onnen maakten immers deel uit van die band. Van Gamma Ray vervoegden gitarist Henjo Richter en drummer Michael Ehré zich in 2016 bij het viertal. The Unity was daarmee geboren. De band is met ‘Pride’ inmiddels toe aan het derde album. Aardschok spreekt met Michael Ehré, die sinds afgelopen jaar ook lid is van Primal Fear, en vroeg terloops ook nog even naar de situatie in het Gamma Ray-kamp.
GOTTHARD
LUCKY 13
Ze zijn zonder competitie de nummer-één-hardrockband van Zwitserland. En dat al bijna 30 jaar. Inmiddels is Gotthard toe aan het dertiende studioalbum, dat heel toepasselijk de titel ‘#13’ heeft gekregen, dertien songs bevat en ook nog eens op vrijdag 13 maart uitkomt. Aardschok spreekt met zanger Nic Maeder.
H.E.A.T
NU NIEUW EN VERBETERD
H.E.A.T timmert sinds 2007 aan de weg en is één van de toppers in het melodieuze hardrockgenre. De Zweedse band is inmiddels toe aan het zesde album. Aardschok spreekt Erik Grönwall, die naast zanger ook manager van de band is en deelname aan de Amerikaanse versie van de rockopera ‘Jesus Christ Superstar’ op zijn curriculum vitae heeft staan.
THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA
CAMPY KLASSIEKERS
De Zweedse band The Night Flight Orchestra houdt van ‘over the top’. Dat de muziek hierdoor nogal camp is, maar stiekem ook heel lekker, weten we inmiddels wel. Het nieuwe studioalbum ‘Aeromantic’ bevestigt dit andermaal. Daarom vond Aardschok het hoog tijd om zanger Björn ‘Speed’ Strid eens te vragen welke platen de pakkende AOR-stijl van The Night Flight Orchestra het meest hebben beïnvloed. Hij kwam tot dit dansbare elftal.
NILS PATRIK JOHANSSON
DE PALME-SAMENZWERING
Nils Patrik Johansson is bekend als zanger van Civil War, Astral Doors en Lion’s Share. Daarnaast heeft hij ook een solocarrière. Exact 34 jaar nadat de Zweedse premier Olof Palme, op 28 februari 1986, na een bezoekje aan de bioscoop werd vermoord, komt Johansson met zijn tweede soloplaat op de proppen. ‘The Great Conspiracy’ is een conceptalbum over de moord die nooit is opgelost. Het moordwapen is zelfs nooit gevonden en er doen tal van theorieën de ronde. Aardschok sprak met Johansson over zijn fascinatie voor de zaak.
WE SELL THE DEAD
LANG LEVE DE DOOD
Al vele jaren maakt Niclas Engelin melodieuze death metal met In Flames en het eveneens uit Gotenburg afkomstige Engel. Maar omdat het leuk is om eens ook andere muziek te maken, richtte de gitarist vier jaar geleden We Sell The Dead op en sloeg daarin de handen ineen met jeugdvriend, bassist en tekstschrijver Jonas Slättung, Firewind- en Spiritual Beggars-zanger Apollo Papathanasio en voormalig HIM-drummer Gas Lipstick. In 2018 verscheen het ambitieuze debuut ‘Heaven Doesn’t Want You And Hell Is Full’, een conceptalbum over hoe het zou zijn als Jack The Ripper in een heavy metalband had gespeeld, gekoppeld aan een animatiefilm. Nu is er een tweede album, ‘Black Sleep’, en een nieuwe drummer. Engelin verklaart zich nader.
MY DYING BRIDE
NA DERTIG JAAR EEN NIEUW BEGIN
My Dying Bride staat inmiddels voor drie decennia doom metal. Deze Engelsen zijn altijd een constante factor geweest in het genre. Het begon in de jaren negentig met successen als ‘Turn Loose The Swans’ en ‘The Angel And The Dark River’, waarna gemiddeld om de twee jaar een nieuw kwaliteitsalbum verscheen. In 2017 kwam er echter een flinke kink in de kabel. Bij het 5-jarige dochtertje van zanger Aaron Stainthorpe werd kanker geconstateerd. Hierop werden diverse optredens afgezegd en ook de opname van een nieuw album liet op zich wachten. In 2018 vertrok gitarist Calvin Robertshaw, gevolgd door drummer Shaun Taylor-Steels. Op het moment dat de zanger in de studio ook nog eens alle hoop in zichzelf verloor, leek het einde van My Dying Bride nabij. Toch heeft de band alle problemen weten te overwinnen en komt op 6 maart het nieuwe album ‘The Ghost Of Orion’ uit. „Het voelt voor ons als een nieuw, fris begin. Alsof we een tweede kans hebben gekregen”, aldus de frontman.
ROSS THE BOSS
BAAS BOVEN BAAS
De comeback van Ross The Boss mag als geslaagd worden gezien. Na een moeizame start staat de voormalige Manowar-gitarist anno 2020 weer prominent op de metalradar. De albums ‘New Metal Leader’ (2008) en ‘Hailstorm’ (2010) konden door een gebrek aan coherentie het predicaat aardig niet ontstijgen, maar op „By Blood Sworn” (2018) vielen alle puzzelstukjes op de juiste manier in elkaar. Niet in de laatste plaats als resultaat van langdurig touren in dezelfde bezetting. Het op 6 maart te verschijnen ‘Born Of Fire’ trekt de sterke lijn consequent door. De kwaliteit van het songmateriaal liegt er namelijk niet om en live staat de formatie inmiddels als een huis.
AN EVENING WITH KNIVES
MET HET MES OP TAFEL
Onder de titel ‘Sense Of Gravity’ verschijnt begin maart het tweede album van postmetaltrio An Evening With Knives, ruim twee jaar na voorganger en debuut ‘Serrated’. Aardschok zocht zanger/gitarist Marco Gelissen, bassist Peter van Grunsven en drummer Ivo Jonkers in thuisstad Eindhoven op om alle ins en outs over het nieuwe album te horen.
BURNING WITCHES
EEN COMPLEET PLAATJE
Sinds de uit Zwitserland afkomstige vrouwelijke heavy metalband Burning Witches onderdak vond bij het platenlabel Nuclear Blast en het tweede album ‘Hexenhammer’ uitbracht (2018), maken de dames snel naam. De onverwachte breuk met zangeres Seraina Telli, vorige zomer, lijkt gelukkig geen roet in het eten te gooien. Niemand minder dan de Nederlandse zangeres Laura Guldemond heeft het stokje namelijk overgenomen. Op het nieuwe, derde album ‘Dance With The Devil’ heeft ze haar plek helemaal gevonden. Reden genoeg om haar aan het woord te laten.
BODY COUNT
VLEESGEWORDEN VERZET
De laatste jaren is de Amerikaanse rapmetalgroep Body Count weer net zo actief als tijdens de begindagen in de jaren negentig. Na ‘Manslaughter’ uit 2014 en ‘Bloodlust’ uit 2017 is er nu ‘Carnivore’. Hierop wordt vrolijk verder geborduurd volgens de inmiddels bekende formule: met onder meer de rauwe raps van Ice-T, de bloeddorstige drums van Ill Will en de vlezige gitaarriffs van Ernie Cunnigan. De zestigjarige gitarist praat ons bij.
SUICIDE SILENCE
KEIHARDE COMEBACK
Met het voorgaande album ‘Suicide Silence’ leek het gelijknamige Amerikaanse deathcore-instituut ineens het nu-metalpad te gaan bewandelen. Fans vonden deze verandering maar niks en joegen de band via social media op. Met het snoeiharde ‘Become The Hunter’ neemt Suicide Silence revanche en is de prooi zelf weer jager geworden. Toch heeft de albumtitel ‘Become The Hunter’ een heel andere betekenis dan dat. Gitarist Mark Heylmun legt het uit.
FLEDDY MELCULY
VLAAMSE VERLANGENS
De Vlaamse band Fleddy Melculy heeft snel veel succes geboekt. Zo snel en zo veel dat het gelijknamige alter ego van zanger Jeroen Camerlynck dit succes nu al weer beu is. Fleddy wil een sabbatical, omdat hij continu de metalscene moet redden en er inmiddels te veel vrouwen ‘achter zijn gat aan zitten’. Daarom heet het derde studioalbum ‘Sabbath Fleddy Sabbath’. Je moet dit allemaal natuurlijk met een flinke korrel zout nemen, maar deze ‘tongue in cheek’ humor wordt lang niet altijd begrepen. Dit tot grote ergernis van Camerlynck. Hij beantwoordt vragen naar aanleiding van de zestien nieuwe songs op ‘Sabbath Fleddy Sabbath’.
BENEATH THE MASSACRE
UIT DE WINTERSLAAP ONTWAAKT
Wanneer ik op het afgesproken tijdstip wil telefoneren met zanger Elliot Desgagnés van de technische death metalband Beneath The Massacre word ik tot mijn verbazing gebeld door gitarist Christopher Bradley met de mededeling dat Elliot nog vastzit in de file vanuit zijn werk naar huis. Hevige sneeuwval ontregelt al enige dagen het leven in de Canadese stad Quebec en ook Bradley zit tot grote frustratie aan huis gebonden door het noodweer. Tijd zat dus om de vragen van Aardschok te beantwoorden over het nieuwe album ‘Fearmonger’, het nieuwe label Century Media, maar vooral waarom alles zo lang heeft moeten duren.
DARK FORTRESS
WAAR EEN WIL IS, IS EEN WEG
Zes jaar is best een lange tijd tussen twee albums, maar gezien de overvolle agenda’s van de leden van het Duitse Dark Fortress is het wel begrijpelijk. Helemaal als je bedenkt dat ze in drie verschillende landen wonen. Eind februari ligt dan toch eindelijk het achtste werkstuk genaamd ‘Spectres From The Old World’ in de winkels. Aardschok spreekt met zanger Morean (echte naam Florian Maier) die al sinds jaar en dag in Nederland woont en werkt.
ME AND THAT MAN
IN BALANS
Een blackend-death metalster die overstapt naar country, dat hoor je niet vaak. Toch waagt Behemoths frontman Adam ‘Nergal’ Darski in 2017 de sprong. Onder de naam Me And That Man brengt hij samen met de Engelse muzikant John Porter zijn eerste niet-metalalbum ‘Songs Of Love And Death’ uit. Betekent dit het einde van zijn metalcarrière? Zeker niet. Ook met Behemoth blijft Nergal optreden en platen maken. Hoewel hij in zijn hart altijd een metalman zal blijven, brengt Me And That Man hem balans. Aardschok spreekt Nergal in een van de kleedkamers van de Amsterdamse Ziggo Dome over muziek, (on)mogelijke samenwerkingen, onzekerheden en balans.
CARACH ANGREN
MONSTER IN DE MAAK
Eind januari reist Aardschok op uitnodiging van platenmaatschappij Season Of Mist af naar Nijmegen om daar een luistersessie van Nederlands bekendste horrormetalband Carach Angren bij te wonen. Het zesde album heeft de naam ‘Frankensteina Strataemontanus’ gekregen en zal op 29 mei – nog voor de zomerfestivals – in de winkels liggen. Tijdens het schrijven van dit verslag kwam naar buiten dat drummer Ivo ‘Namtar’ Wijers besloten heeft te stoppen met de band; hij was er waarschijnlijk om die reden niet bij. De Limburger is wel nog te horen op het nieuwe album, maar zal live vervangen gaan worden door een sessiedrummer. Het overgebleven dynamische duo zanger/gitarist Dennis ‘Seregor’ Droomers en toetsenist/componist Clemens ‘Ardek’ Wijers staan de muziekjournalisten voor en na de luistersessie te woord.
NEAERA
NEVER CHANGE A WINNING TEAM
De Duitse metalcoreband Neaera gaf er in 2015 de brui aan. Na twaalf jaar en zes albums ontbrak het de groep uit Münster aan creativiteit en inspiratie. Via twee optredens in 2018 wakkerde het vuur weer aan. Een hereniging leidde tot de nieuwe plaat ‘Neaera’. Die ontleent zijn kracht aan vaste waarden, van platenlabel en productieteam tot line-up, muzikale insteek en sociaal geëngageerde teksten. Ook realiteitsbesef speelt een belangrijke rol. Want zoals gitarist/tekstschrijver Stefan Keller het stelt: „Metalcore is geen nieuwe, trendy stijl meer. We spelen deze muziek weer omdat wij dat willen.”
HEAVEN SHALL BURN
VASTBERADEN VERZETSMETAL
Het heeft allemaal wat langer geduurd dan normaal, maar de beloning is ook twee keer zo groot. Het Duitse Heaven Shall Burn brengt ons namelijk het conceptuele dubbelalbum ‘Of Truth And Sacrifice’. Zo blijkt geduld toch maar weer een schone zaak. En als we het over schone zaken hebben met gitarist Maik Weichert, dan gaat het al snel over stoere verzetsstrijders. Minder fraai vindt hij dat deze dappere helden steeds vaker worden vergeten. Daarom zet Heaven Shall Burn enkele van hen op ‘Of Truth And Sacrifice’ in het zonnetje.
THE FLEA-PIT
DAAR IN DAT KLEINE CAFÉ…
Nadat de Gelderse formatie Wicked Mystic in 2014 een paar reünie-optredens had gedaan, sloten gitarist Harald te Grotenhuis en drummer Wily van Haren definitief het boek. Vervolgens besloten ze om samen iets radicaal anders te gaan maken: een symbiose van een stripboek en een metalalbum. De muzikale kwaliteiten van Grotenhuis werden gecombineerd met Van Harens tekentalent en The Flea-Pit was geboren. Beide heren vertellen hoe en waarom.