In de Aardschok van mei/juni 2020 lees je alles over:
PARADISE LOST — HAVOK — FIREWIND — CIRITH UNGOL — TRIVIUM — VANDENBERG — SORCERER — ALESTORM — DEBBIE ABONO — CRYPTEX — MESHUGGAH — CHRONUS — KATATONIA — VADER — NAGLFAR — WARBRINGER — BLEED FROM WITHIN — THE BLACK DAHLIA MURDER — TRIPTYKON
PARADISE LOST
TERUG NAAR DE KERN
Met ‘Obsidian’ is het zestiende studioalbum van Paradise Lost een feit. De verwachtingen ervan liggen hoog, want met de voorgangers ‘Tragic Idol’ (2012), ‘The Plague Within’ (2015) en ‘Medusa’ (2018) heeft de band een indrukwekkende serie neergezet. ‘Obsidian’ blijkt andermaal geen reden tot treurnis. Of juist wel. Treurnis behoort immers tot de hoofdingrediënten van de muziek van Paradise Lost. Het gevoel van droefenis vormt ook op ‘Obsidian’ de rode draad. Het blijft verbazend hoe het Britse doominstituut er telkens weer in slaagt om van al die ellende iets moois te maken. Stijlbreuken waarmee de band in het verleden weleens voor de dag kwam blijven achterwege en verder is merkbaar dat op ‘Obsidian’ een beduidend bredere koers wordt gevaren dan op de grimmige voorganger ’Medusa’. Aardschok praat bij met Gregory Mackintosh.
HAVOK
TA TA TA TAAA
De carrière van Havok kan je gerust vlak noemen. Afgezien van de nodige wijzigingen in de bezetting heeft de band geen noemenswaardige dieptepunten gekend, maar echte hoogtepunten zijn er ook niet geweest. Toch valt er weinig aan te merken op de thrash metalformatie uit Denver, Colorado – bouwjaar 2004. De albums zijn altijd van een constante, goede kwaliteit geweest. Op het nieuwe ‘V’ gooien de mannen het eens over een andere boeg. Goed was niet langer goed genoeg, het moest ditmaal perfect zijn. Gitarist David Sanchez vertelt hoe dat in z’n werk is gegaan, maar mag eerst uitleggen waarom de bezetting wederom gewijzigd is.
FIREWIND
MET HERNIEUWD VUUR
Bij het grote publiek werd hij bekend als gitarist van Ozzy Osbourne en zijn medewerking aan diens album ‘Scream’ uit 2010. Daarnaast heeft hij nog een hele rits andere bands op zijn cv staan, zoals Mystic Prophecy, Nightrage, Dream Evil en Arch Enemy. Tussendoor maakte hij ook nog drie soloalbums. Gus G timmert ook al ruim twintig jaar aan de weg met zijn power metalband Firewind. En dan te bedenken dat hij nog geen veertig jaar is. Aardschok contacteert Gus G in zijn huis in Griekenland waar hij opgesloten zit met zijn vrouw en drie katten.
CIRITH UNGOL
COMEBACK VAN EEN CULTBAND
Het is nauwelijks voorstelbaar, maar waar: na 29 jaar verschijnt er een nieuw album van Cirith Ungol. ‘Forever Black’ is bovendien een plaat die stilistisch naadloos aansluit op de cultklasiekers ‘King Of The Dead’ (1984) en ‘One Foot In Hell’ (1986). De plannen voor Europese shows zijn om de voor de hand liggende redenen verschoven naar later dit jaar, maar het enthousiasme bij drummer en oer-lid Robert Garven is er niet minder om.
TRIVIUM
SPRINGLEVEND
Matt Kiichi Heafy is van vele markten thuis. De 34-jarige in Japan geboren Amerikaan is hoofdzakelijk zanger/gitarist van de metalband Trivium, maar ook echtgenoot, vader van een tweeling, vechtsportbeoefenaar, yogafanaat, professioneel Twitcher/gamer, foodie en verzamelaar van alles wat met de videogame ‘Final Fantasy VII’ te maken heeft. Naar aanleiding van Triviums eveneens veelzijdige nieuwe studioalbum ‘What The Dead Men Say’ vertelt springlevend manusje-van-alles Heafy over zijn favoriete bezigheden.
VANDENBERG
50 JAAR OP WEG NAAR HUIS
Ondanks de wereldwijde successen van Floor Jansen en Arjen Lucassen, die in de vorige twee Aardschokken ruim aan bod zijn gekomen, is de grootste Nederlandse hardrockmuzikant zonder twijfel Ad van den Berg. Het is inmiddels dik vijftig jaar geleden dat de gitarist voor het eerst op het podium stond. Terwijl je als 66-jarige normaal gezien aan je pensioen gaat denken, brengt hij op 29 mei met het heropgerichte Vandenberg zijn misschien wel stevigste album ooit uit. Aardschok wandelt met Adrian Vandenberg door zijn muzikale carrière tot aan het nieuwe album ‘2020’.
SORCERER
TI-TA-TOVERBAND
Het had één van de grootste doom metalbands kunnen zijn. Sorcerer. Eind jaren tachtig legde de band met twee fantastische demo’s de fundering voor een glansrijke carrière. Maar daar bleef het bij. In plaats van met hun eigen band maakten de ex-Sorcerer-leden naam met bands als Tiamat en Therion. Tot 2010. Een eenmalige reünie bracht het vuur terug. Met een combinatie van oude en ‘nieuwe’ leden bouwt de band sindsdien gestaag aan het welverdiende, langverwachte succes. ‘Lamenting Of The Innocent’ is daar de volgende bouwsteen van. Aardschok spreekt erover met gitarist Kristian Niemann.
ALESTORM
SERIEUS ONSERIEUS
Of de wereld nu op z’n gat ligt of gewoon doordraait, Alestorm blijft Alestorm. Het feestje gaat door. Digitaal. Onder de noemer van ‘Curse Of The Crystal Coconut’. Het zesde album in pakweg twaalf jaar stroomt weer over van de rum, schatkisten en zeeën zus en zo. Maar er zijn ook trainingspakken, zombies en zelfs een heuse rap. Huh? Aardschok checkt bij frontman Christopher Bowes wat er met Alestorm aan de hand is.
DEBBIE ABONO
MANAGER, INSPIRATOR, BESCHERMHEILIGE
Eind april is ‘Murder In The Front Row’ op DVD verschenen. De documentaire vertelt het verhaal over de beginjaren van de thrash metalscene in Californië. Ongeveer halverwege de film is er een hoofdstuk geweid aan Debbie Abono, een dame op leeftijd die onlosmakelijk was verbonden aan de San Francisco Bay Area-scene als manager van bands als Possessed, Forbidden, Vio-Lence en Exodus. Op 16 mei is het precies tien jaar geleden dat Debbie overleed. Deze pagina’s zijn bedoeld als eerbetoon aan haar, want Debbie was voor velen veel meer dan zomaar een manager.
CRYPTEX
ECLECTISCH EXTRAVAGANT
Als een band Savatage, Queen en Iron Maiden als invloeden heeft, weet je als luisteraar dat je je kan opmaken voor een dosis avontuurlijke hardrock en heavy metal. Het Duitse Cryptex is zo’n band. Nu die het nieuwe studioalbum ‘Once Upon A Time’ uitbrengt, is het hoog tijd om nader kennis te maken. Gitarist André Jean Henri Mertens voert het woord.
MESHUGGAH
DESTROY ERASE IMPROVE
Geloof het of niet, maar ‘Destroy Erase Improve’ van Meshuggah bestaat alweer een kwart eeuw. De plaat zette de Zweedse metalband op 12 mei 1995 wereldwijd op de kaart. De vernieuwende stijl die Meshuggah bracht maakte grote indruk op fans, critici en collega-bands. ‘Destroy Erase Improve’ was bovendien de opmaat naar het minutieus afgestemde, mathematische metalgeluid waar Meshuggah inmiddels bekend om staat. Nog altijd drukt deze harde, strakke en mechanische sound een enorm stempel op de moderne metalscene. Aardschok duikt met meesterdrummer Tomas Haake diep in de materie van ‘Destroy Erase Improve’.
CHRONUS
IN DE GEEST VAN GHOST
Chronus is een jonge Zweedse band met grootse plannen. Het ambitieuze viertal heeft een heus plan van aanpak bedacht en hulptroepen van buitenaf ingeschakeld. Het titelloze debuutalbum uit 2017 was al een bescheiden succes en werd opgemerkt en opgepikt door kamp Megadeth. Met de opvolger ‘Idols’ legt Chronus de lat nog een stukje hoger, alles is uit de kast gehaald om een doorbraak naar een breed publiek te bewerkstelligen. Aardschok praat met bandleider, gitarist en zanger Sebastian Axelsson over dit nieuwe wapenfeit en de visie achter de verkleedpartij van de band.
KATATONIA
KONINGEN VAN DE KLAAGZANG
Het had niet veel gescheeld of Katatonia was er niet meer geweest. ‘The Fall Of Hearts’ had zelfs zomaar de ‘val van Katatonia’ kunnen zijn. Zó dicht zaten de Zweedse darkrockers tegen een opheffing aan. Dankzij een sabbatical werd deze opheffing echter juist een opleving. Zanger Jonas Renkse raakte geïnspireerd en schreef zowat al het materiaal voor wat ‘City Burials’ is geworden.
VADER
VOOR ALLES EEN EERSTE KEER
De veteranen van het Poolse death/thrash metalinstituut Vader hebben vrijwel alles al een keer meegemaakt in de zevenendertig jaar dat de band bestaat. Maar een pandemie is zelfs voor opperhoofd en enig overgebleven lid Piotr ‘Peter’ Wiwczarek nieuw. Aardschok belde met de sympatieke zanger/gitarist en kwam zo meer te weten over het nieuwe album ‘Solitude In Madness’, zijn liefde voor katten, oudjes op vinyl en zijn kijk op de coranacrisis.
NAGLFAR
INTEGRITEIT BOVEN ALLES
Na het verschijnen van ‘Téras’ in 2012 wordt Naglfar-voorman Kristoffer Olivius voor de eerste keer vader. De Zweedse black metalband raakt daarom even op de achtergrond. Naglfar is, zo zegt hij, er sowieso niet de band naar om iedere twee, drie jaar met een nieuw album te komen, maar pas als er genoeg inspiratie is. Vandaar dat er maar liefst acht jaar zit tussen ‘Téras’ en het nieuwe ‘Cerecloth’, dat op 8 mei verschijnt. Aardschok belt met Kristoffer Olivius.
WARBRINGER
WIE WEET WAAR…
Toen Warbringer in 2017 het album ‘Woe To The Vanquished’ uitbracht, verkondigde de band eindelijk z’n definitieve lineup gevonden te hebben. Het bleek ijdele hoop. ‘Weapons Of Tomorrow’, verschenen in april, is namelijk wederom gemaakt met een licht gewijzigde bezetting. Het eindresultaat is er niet minder om. Integendeel. Het zevende studioalbum van Warbringer is zelfs het beste tot nu toe. Zanger John Kevill vertelt enthousiast hoe ze dat bereikt hebben.
BLEED FROM WITHIN
BREUK MET HET VERLEDEN
Alsof er niets aan de hand is komt Bleed From Within op 29 mei ‘gewoon’ met zijn vijfde studioalbum ‘Fracture’. De albumtitel suggereert iets pijnlijks of negatiefs, maar de ‘breuk’ waaraan wordt gerefereerd is juist een positieve. De Schotse metalband breekt namelijk definitief met z’n venijnige verleden. Zanger Scott Kennedy vertelt vrijuit over deze therapeutische zet.
THE BLACK DAHLIA MURDER
ONDERGRONDS ONGEDIERTE
Met ‘Nightbringers’ (2017) brak een nieuw tijdperk aan voor The Black Dahlia Murder. Terugblikkend spreekt frontman Trevor Strnad van ‘een wedergeboorte op het gebied van creativiteit’. Opvolger en negende studiorelease ‘Verminous’ zet de zaken van de Amerikaanse melodieuze death metalband verder op scherp. De zanger noemt de plaat de grootste evolutionaire stap uit de carrière van de band. Ook heeft elke nieuwe track volgens hem een eigen persoonlijkheid, zonder het muzikaal over een compleet andere boeg te gooien. De fijne balans tussen innovatiedrang en fanverwachtingen.
TRIPTYKON
WAT IN HET VAT ZIT, VERZUURT NIET
Vorig jaar bracht Triptykon, de band rond zanger/gitarist Thomas Gabriel Fischer, alias Tom G. Warrior, voor het eerst de volledige versie van hun werkstuk ‘Requiem’ ten gehore op het Roadburn-festival in Tilburg. De band werd daarbij bijgestaan door het Metropole Orkest. Het heeft ruim dertig jaar geduurd voordat dit uit drie delen bestaande werkstuk eindelijk werd gecompleteerd. De opnames van die unieke uitvoering worden nu op DVD, CD en vinyl uitgebracht. Op zich al reden genoeg om in gesprek te gaan met de bandleider, maar Fischer heeft uiteraard nog meerdere projecten lopen waar het nodige over valt te vertellen.