In de Aardschok van oktober 2021 lees je alles over:
IRON MAIDEN
HET GEHEIM VAN PARIJS
Je kunt van de mannen van Iron Maiden zeggen wat je wilt, maar ze weten hoe ze een geheim moeten bewaren. Hoewel het zeventiende studioalbum van de Britse metalband al sinds het voorjaar van 2019 klaar was, lekte al die tijd geen noot, titel of ander detail uit. Tot de afgelopen zomer een goed geregisseerde geruchtenmachine op gang kwam, aangezwengeld door cryptische hints op posters en T-shirts en in videoboodschappen. Nu is-ie er eindelijk, met de opvallende titel ‘Senjutsu’. Ruim veertig jaar na het debuut blijft het uitkomen van een Iron Maiden-album nog altijd een belevenis. Vindt ook gitarist Adrian Smith, die een aanzienlijke hand in het nieuwe werkstuk had.
THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA
LIEFDE, LEED EN LUCHTVAART
Raampjes open. Stoelriemen vast. Klaptafel dicht en glitters in de lucht. Het is tijd voor een nieuwe plaat van The Night Flight Orchestra. Alweer? Alweer. Anderhalf jaar na ‘Aeromantic’ komt de opvolger er al aan: ‘Aeromantic II’. Nu met nog meer aeromance, disco en onversneden rock classics. En ruim voor op schema. Waar zo’n pandemie toch niet goed voor is. We spreken met gitarist David Andersson.
METALLICA
ALOHA FROM HAWAII
Ter ere van het dertigjarige jubileum van Metallica’s zwarte album krijgt Aardschok gitarist Kirk Hammett te spreken. Weliswaar maar dertig minuten, maar het geeft ons wel de gelegenheid om hem wat nieuwtjes uit het Metallicamp te ontfutselen. Over het Black Album dat we in de vorige Aardschok uitgebreid behandelden wil ik het dus niet hebben.
TREMONTI
DE TIJD ZAL HET LEREN
Florida is naast Texas een van de Amerikaanse staten waar volgens de Republikeinen zoiets als covid niet bestaat. Gouverneur Ron DeSantis doet niet aan lockdowns en mondkapjes. Horeca en podia hebben nauwelijks stilgelegen en de afgelopen achttien maanden hebben diverse hardrockbands in de Sunshine State opgetreden. Weliswaar vinden de meeste concerten er in de buitenlucht plaats en was het reproductiegetal laag, maar de laatste weken schieten de besmettingscijfers omhoog en liggen de koelcellen in de ziekenhuizen vol met voormalige patiënten. Mark Tremonti behoort niet tot de virusontkenners en besteedt zijn explosief toegenomen vrije tijd aan zijn twee favoriete hobby’s: gitaarspelen en zijn eerder dit jaar geboren dochter Stella, die toevallig of niet dezelfde naam heeft als de PRS-gitaar die Tremonti drie jaar geleden samen met Paul Reed Smith in een oplage van één stuks vervaardigde.
CHARLOTTE WESSELS
LIDJES UIT DE KELDER
Begin dit jaar werden we verrast door het nieuws dat Delain als een kaartenhuis in elkaar was gevallen. De bandleden besloten elk hun eigen weg te gaan. Voor frontvrouw Charlotte Wessels was het behoorlijk slikken. Ze was immers zestien jaar lang als zangeres aan Delain verbonden. Het afscheid deed dan ook pijn, veel pijn, maar ze heeft zichzelf herpakt. Sterker nog, met ‘Tales From Six Feet Under’ ligt er al een eerste soloalbum op tafel. „Liedjes uit de kelder, waar ik zeker trots op ben.”
FLEDDY MELCULY
ONWAALSCHIJNLIJK SUCCESVERHAAL
Het is januari 2016. Je hebt van je werkgever een mooie kerstbonus gekregen die je ondanks de dure decembermaand niet helemaal kapot hebt geslagen, maar die wel nog steeds in je zakken brandt. De Bitcoinkoers staat op dat moment op een schamele 362 euro. Maar er is ook net een nieuwe Belgische metalband genaamd Fleddy Melculy actief, waarvan drie vijfde deel tevens in De Fanfaar speelt, de begeleidingsband van Urbanus – België’s grootste komiek ooit. Deze kersverse band, die in maatschappijkritische maar grappige Nederlandstalige songs grote misstanden en klein leed bezingt, kan jouw geld óók goed gebruiken. Waar besteed je het restant van je kerstbonus aan: Bitcoin of Fleddy Melculy?
RAGE
ELK NADEEL HEEFT Z’N VOORDEEL
Rage is een bijzonder productieve band. Vrijwel elk jaar brengen de Duitsers wel iets nieuws uit. De ene keer niet meer dan een single, maar ook regelmatig een nieuw album en zelfs volledige boxsets. Deze keer verschijnt het nieuwe album ‘Resurrection Day’, waarop zanger/bassist Peter ‘Peavy’ Wagner als een ware G.B.J. Hiltermann zijn mening geeft over de toestand in de wereld. Hij vertelt ons waarom.
DORO
ONVERBETERLIJKE POSITIVO
Nog helemaal hyper van het optreden op het Belgische Alcatraz-festival, het eerste echte liveconcert in anderhalf jaar – shows voor publiek in auto’s en in strandstoelen niet meegerekend – tref ik een superenthousiaste, immer praatgrage en vriendelijke Doro Pesch. Reden voor het gesprek is de release van de DVD, Blu-ray, cassette, vinylplaat en speciale box van ‘Triumph And Agony Live’. Een mooi product om de tijd naar een echt nieuwe Doro-plaat mee te overbruggen.
DE KLASSIEKER: SAVATAGE
‘SIRENS’ / ‘THE DUNGEONS ARE CALLING’
Veel bands brengen in hun carrière talloze albums uit zonder dat ook maar één daarvan als klassieker bestempeld kan worden. Sommige groepen maken met pijn en moeite gedurende hun hele loopbaan één zo’n klapper, maar slechts weinige zijn getalenteerd genoeg om ze aan de lopende band te fabriceren. Savatage is zo’n band die bulkt(e) van het talent. Onder de bezielende leiding van de gebroeders Oliva maakte Savatage metalen mijlpalen als ‘In The Hall Of The Mountain King’ (1987), ‘Gutter Ballet’ (1989) en ‘Streets: A Rock Opera’ (1991). Die klassiekers kwamen echter niet uit de lucht vallen. Het succesverhaal begon met de dubbelklapper ‘Sirens’ (1983) en ‘The Dungeons Are Calling’ (1984).
ABORTED
MANIAKKEN MET POPPETJES
In 2020 bestond Aborted vijfentwintig jaar. Die mijlpaal uitgebreid vieren, zat er niet in. De van oorsprong Belgische death metal/grindcoreband richtte zich dus maar op zijn elfde langspeler. Dat werd ‘ManiaCult’, een plaat die de vier leden los van elkaar opnamen in drie landen. Tevens een album waarop de groep niet alleen zijn muzikale en vocalen grenzen oprekt, maar ook teruggrijpt op oude waarden. En dan zijn er nog een vrijzinnige social media-aanpak en een heuse action figure die de release vergezellen. „Alles om het plezant te houden”, aldus frontman Sven de Caluwé.
RIVERS OF NIHIL
PINK FLOYD VAN DE DEATH METAL
Rivers Of Nihil-gitarist Brody Uttley uit Redding, Pennsylvania groeide op met de classic rock van zijn vader, was daarna een lange tijd een fanatieke thrash metalhead en leerde vervolgens via bassist Adam Biggs extreme death metal waarderen. Een paar jaar later droeg hij in de ‘making of’-video van ‘Where Owls Know My Name’ een T-shirt van jazztrompettist Miles Davis. Al deze muzikale sporen hebben hun weg nu gevonden naar ‘The Work’. Het vierde studioalbum van Rivers Of Nihil is even divers als uitdagend, zeker voor (death) metalpuristen.
CARCASS
ONDER HET MES
De release van ‘Torn Arteries’ stond oorspronkelijk gepland voor augustus 2020. Dat het zevende album van de Britse grindcore/death metalband Carcass dertien maanden later verschijnt, heeft alles te maken met de coronapandemie. Als zoethoudertje kwam eind vorig jaar de EP ‘Despicable’ uit. Die verklapte al deels waar het met de nieuwe plaat heen zou gaan: van vertrouwde elementen tot nieuwe geluiden. Gitarist/zanger Bill Steer praat ons verder bij. Over vijftien reüniejaren, het opnameproces, de keuze voor een andere producer en onzekerheid over aankomende shows.
CARNIFEX
ÉCHTE GRAFHERRIE
Het op 3 september verschenen ‘Graveside Confessions’ is alweer het achtste album van Carnifex in het pas vijftienjarige bestaan. De deathcoreband tourt zich in normale tijden bovendien een slag in de rondte, maar heeft zich zoals iedereen moeten aanpassen aan het concertloze tijdperk. Carnifex is echter niet bij de pakken neer gaan zitten en heeft zich zo nuttig mogelijk gemaakt. Misschien wel daarom klokt het nieuwe plaatwerk ruim een uur. Even bellen met zanger Scott Ian Lewis.
ORDER
DE PIJN VAN HET MENS ZIJN
Drummer Kjetil Manheim (ex-Mayhem) is misschien niet zo bekend/berucht als zijn oud-collega’s Necrobutcher of wijlen Euronymous. Toch stond hij mede aan de wieg van wat wordt beschouwd als de tweede golf van black metal. Na jarenlange afwezigheid in de wereld van extreme metal, keerde hij in 2013 terug: Order werd in het leven geroepen, met naast Manheim gitarist Anders Odden (Cadaver, Satyricon), zanger Messiah (ex-Mayhem) en bassist René Jansen (ex-Cadaver). Jansen overleed helaas het jaar daarop aan kanker en in 2015 werd er een nieuwe bassist gevonden in Stu Manx (ex-Gluecifer). In 2017 verscheen het debuut ‘Lex Amentiae’ en op 1 oktober verschijnt opvolger ‘The Gospel’. Het uitgelezen moment dus om te bellen met de charismatische spraakwaterval uit Noorwegen.
ALIEN WEAPONRY
NIEUW GELUID VAN EEN NIEUWE GENERATIE
De Nieuw-Zeelandse broertjes Henry (drums, zang) en Lewis (gitaar, zang) de Jong maken al muziek sinds ze kunnen lopen en praten. In 2010, wanneer ze respectievelijk tien en acht zijn, richten ze Alien Weaponry op. Drie jaar later voegt bassist Ethan Trembath zich bij de band. De jongens zijn trots op hun Maori-afkomst en schrijven hun teksten dan ook grotendeels in de officiële Maori-taal. In 2018 later debuteren ze met het album ‘Tú’ en maken ze vervolgens de internationale podia onveilig. Nu is er de tweede plaat, ‘Tangaroa’. We zoeken in Nieuw-Zeeland contact met de broertjes De Jong, terwijl nieuwe bassist Túranga Morgan-Edmonds ook aanschuift.
PORTRAIT
VERZET EN VRIJHEID
Verzet, tegendraads, rebels. Portrait is niet de enige band die zich bediend van stoere teksten tegen ‘de autoriteiten’. En toch zijn de Zweden anders. De heavy metalformatie rond gitarist Christian Lindell is serieus. Op het podium en in het dagelijks leven. In de teksten. In elke noot muziek. En dat merk je. De metal is authentiek, de beleving uniek. Ook met het nieuwe ‘At One With None’ doet de band zijn reputatie weer eer aan. Het vijfde album is bovendien het meest diverse dat de heren ooit hebben vastgelegd. We spreken Lindell over een overdaad aan inspiratie en verzet in deze rare tijden.
CRIMINAL
REVOLUTION CALLING
Van oorsprong is Criminal een puur Chileense formatie. Inmiddels is daar geen sprake meer van. Sinds het laatste interview met Aardschok in 2005 is de bezetting gewijzigd en hebben de nodige verhuizingen plaatsgevonden, waardoor de band vanuit verschillende landen opereert. De geografische beperkingen en corona stonden de release van een nieuw album echter niet in de weg. Op 17 september verschijnt het negende studioalbum ‘Sacrificio’. Zanger/Gitarist Anton Reisenegger vertelt.
SPLINTER
DE HAMER OP JE DUIM
De klussers onder onze lezers kunnen erover mee praten: met een hamer op je duim slaan is nooit fijn, maar een splinter in je vinger is pas écht irritant. Laat dat gevoel nu juist het doel zijn van de splinternieuwe Nederlandse punky rockband Splinter, gevormd door muzikanten die eerder in bands als Death Alley, Birth Of Joy, Vanderbuyst en Gewapend Beton zaten. Met het debuutalbum ‘Filthy Pleasures’ op zak staat het viertal in de startblokken om los te gaan. Frontman Douwe Truijens praat ons bij.
BRAINSTORM
MET DANK AAN HET VIRUS
Liefhebbers van power metal zijn ongetwijfeld bekend met de zuid-Duitsers van Brainstorm. Al sinds 1989 vormen de vijf heren een stabiel gezelschap dat nooit echt op scherp heeft gestaan. Natuurlijke muzikale evolutie en een goede onderlinge verstandhouding zorgen telkens weer voor prima albums. Qua stijl is er binnen de kaders van het genre hier en daar wat geëxperimenteerd, maar dit deed nooit af aan het zo herkenbare geluid van de band. Frontman Andy B. Franck praat Aardschok bij over het gezonde klimaat binnen de band en het dertiende album ‘Wall Of Skulls’.
GRINDER BLUES
IN DE GEEST VAN ZZ TOP
Niets wijst erop dat Doug Pinnick, of Dug zo u wilt, met zijn 71 lentes in de herfst van zijn carrière is aanbeland. Naast het binnenkort te verschijnen ‘El Dos’, het tweede album van zijn Grinder Blues-project, staat er immers ook een soloplaat en zowaar een King’s X-album op de rol. Gesprekstof te over dus. De aimabele multi-instrumentalist toont zich daarbij van zijn beste kant en zit al vroeg in de ochtend in de startblokken.
ALCATRAZ
13 T/M 15 AUGUSTUS – SPORTCAMPUS LANGE MUNTE – KORTRIJK (B)
Het lijkt het hele weekend nergens anders over te gaan. Waar je ook komt, wie je ook spreekt, op Alcatraz praten mensen maar over één ding: waarom in België wel en in Nederland niet? Waarom mogen we net over de grens naar een driedaags festival, mét camping nota bene, en in eigen land niet eens naar een één- of tweedaags evenement zonder overnachting? Waarom? Omdat de Nederlandse bewindsvoerders dralen en dwalen waar hun Belgische collega’s spijkers met koppen slaan. Daarom! Hulde aan de Belgische bestuurders die hun nek durven uitsteken. Hulde aan de plaatselijke politiek in Kortrijk die daar dapper in meegaat. En hulde vooral aan de organisatie van Alcatraz die na een lange periode van onzekerheid er in korte tijd het beste van moet zien te maken en daar glansrijk in slaagt. Dat er bands niet kunnen komen, begrijpt iedereen. Verplichte toegangstesten, soit. We mogen ein-de-lijk weer naar buiten!
METAL ON THE HILL
13 & 14 AUGUSTUS – SCHLOSSBERG – GRAZ (OOSTENRIJK)
Metal On the Hill is sinds 2016 het jaarlijkse feestje van de van oorsprong Oostenrijkse platenmaatschappij Napalm Records. Op het programma tref je dan ook veel bands van het label aan. Gelukkig beseft de festivalorganisatie dondersgoed dat je met enkel sigaren uit eigen doos niet elk jaar opnieuw spektakel kunt maken. Voor bands ‘van buiten’ zijn er dan ook altijd enkele plekken op de affiche beschikbaar. Ook dit jaar is het goed toeven op die Oostenrijkse berg. Aardschok is toevallig in de buurt en brengt een bezoek.