SWALLOW THE SUN
Moonflowers
(Century Media Records)
Martijn Busink
85
Het Finse Swallow The Sun mogen we inmiddels wel een van de vaandeldragers van het doom/deathgenre noemen. Opgericht in de Finse studentenstad Yyväskylä in 2000, maakt het gezelschap een zeer toegankelijke variant van het genre. Met succes, want het vorige album, ‘When A Shadow Is Forced Into The Light’ (2019) was genomineerd voor een Emma Gaala, zeg maar de Finse Grammy. Toegankelijke sound of niet, tekstschrijver en gitarist Juha Raivio, die ‘When A Shadow Is Forced Into The Light’ gebruikte om het verlies van zijn vriendin Aleah Stanbridge te verwerken en daar nog steeds niet helemaal klaar mee is, zegt het nieuwe album te haten. Het brengt hem niet naar een ‘happy place’. Ondanks die hartepijn heeft Swallow The Sun nog steeds geen al te scherpe randjes en voelt het eerder als een warme wintertrui. Nummers als het wiegende „Enemy” en de ballad „The Fight Of Your Life” zijn melodieus, warm en natuurlijk heel melancholiek. De nummers zitten uitstekend in elkaar en de toevoeging van Trio N O X geeft nog wat extra verfijning in de arrangementen. De growls en screams herinneren nog aan de eerder genoemde deathroots, zoals in „This House Has No Name”, dat na het pizzicato intro van het strijkkwartet zelfs nog wat blastbeats kent. En Oceans Of Slumber-zangeres Cammie Gilbert springt er echt even uit met haar gevoelige bijdrage aan „All Hallow’s Grieve”. Voor alle acht de songs zijn ook nog eens animated video’s gemaakt om Juha’s pijn extra voelbaar te maken. Na zeven albums komen de Finnen op nummer acht niet verrassend uit de hoek, maar consolideren ze wel heel knap hun comfortabele toppositie.