In de Aardschok van maart 2022 lees je alles over:
GHOST
DE VIJFDE VERSCHIJNING
De Zweedse formatie Ghost behoort tot de meest succesvolle en controversiële acts van de laatste tien jaar. Innig geliefd door velen, maar evenzeer verguisd door anderen. De gemaskerde band die zich in 2010 aan de wereld presenteerde als een occulte, anti-christelijke sekte heeft het satanische imago gaandeweg steeds meer van zich laten afglijden. Dat ging niet zonder slag of stoot. Zo rommelde het behoorlijk in de band. En toen op het vierde album ‘Prequelle’ vrolijkmakende poprockklanken voorbij kwamen, keerde menig liefhebber van het duistere werk de band de rug toe. De grote vraag is dan ook: hoe nu verder? Zegt Ghost het oude geluid voorgoed vaarwel of is het geflirt met pop eenmalig geweest? Wordt ‘Impera’ de definitieve splijtzwam? De verwachtingen rondom het vijfde studioalbum ‘Impera’ zijn hoe dan ook hooggespannen.
COBRA THE IMPALER
BELGISCHE BULLDOZER
Bosbranden, smeltend permafrost, een grootschalige pandemie: moeder natuur lijkt kwaad, heel erg kwaad. En in tijden waarin we wanhopig zoeken naar iemand die ons de weg wijst, verwelkomen we een band die zich het deprimerende vooruitzicht van een stervende aarde eigen maakt in de vorm van verpletterende progressieve groovemetal. Cobra The Impaler is van Belgische komaf, opgezet door ex-Aborted-gitarist en beeldend kunstenaar Thijs ‘Tace’ de Cloedt. Op 25 februari verschijnt de erg fijne debuutplaat ‘Colossal Gods’. Een videobelletje vanuit Aardschok kan dus niet uitblijven.
PERSEFONE
SPIRITUELE LEVENSLESSEN
Persefone is een spiritueel ingesteld collectief uit het ministaatje Andorra dat bijzondere levenslessen in een razende mix van technische death metal, esoterische soundscapes en progressieve klanken verpakt. Toetsenist en man van de cleane vocalen ‘Moe’ (echte naam Miguel Espinosa Ortiz), zit nog na te trillen van een flinke aardschok, maar praat ons graag bij over de totstandkoming van het nieuwe album ‘Metanoia’.
HAMMERFALL
WIJSHEID KOMT MET DE JAREN
Hammerfall was Hammerfall, is Hammerfall en blijft Hammerfall. Het over een andere boeg gooien, experimenteren met andere stijlen of een andere koers kiezen; het behoort niet tot het strijdplan van de Zweedse heren. Voor liefhebbers geen enkel bezwaar. Degelijke heavy metal produceren en dit live overtuigend weten te brengen is nog altijd de strategie. Fans zullen ‘Hammer Of Dawn’, het twaalfde album, dan ook gewoon weer omarmen. Het is overigens het eerste album van de band dat het woord ‘hammer’ bevat. Gitarist Oscar Dronjak en zanger Joacim Cans doen er hun zegje over. Ook staan we stil bij het passeren van de vijftig, wat van grote invloed blijkt te zijn op de visie van de muzikanten.
RECKLESS LOVE
IN DE BAN VAN ELEKTRONICA
Zes jaar na het vierde studioalbum ‘Invader’ en een pauze van vier jaar pakt Reckless Love de draad weer op met ‘Turborider’. De Finse band rond de flamboyante zanger Olli Herman werd in 2001 opgericht en zette zich met pakkende jaren-tachtig-hardrock op de kaart. Dat het viertal tegenwoordig gretig gebruik maakt van synthesizers en elektronische drums zorgt dan ook voor opgetrokken wenkbrauwen. Daar blijkt Olli zich echter totaal niet druk om te maken, zo blijkt wanneer Aardschok met hem spreekt. Om te beginnen vragen we hem naar de lange pauze.
ANNIHILATOR
HET EINDE EN EEN NIEUW BEGIN
In 2007 verscheen ‘Metal’, het twaalfde studioalbum van Annihilator, waarop diverse gastmuzikanten elk een nummer zingen of er een gitaarsolo in spelen. Vijftien jaar later ligt ‘Metal II’ in de bakken. Met dezelfde gastgitaristen en overwegend dezelfde tracks, maar nu met alleen Stu Block, (ex-Iced Earth, Into Eternity) achter de microfoon. De drumpartijen van Mike Mangini zijn vervangen door nieuwe van Dave Lombardo. Jeff Waters draagt het album op aan zijn idool Eddie van Halen en zijn soulmate Alexi Laiho, gitaristen die ons in 2020 ontvielen. De componist van ‘Metal’ heeft een zware tijd achter de rug. Op een covidbesmetting volgde een buikwandbreuk, met een litteken van bijna een halve meter als souvenir. Het deed hem besluiten om zijn muzikale meubels te verkopen.
SANHEDRIN
BANG IN HET DONKER
De start van Sanhedrin verliep in 2015 allesbehalve rooskleurig. Hun debuutalbum ‘A Funeral For The World’ moest wegens gebrek aan belangstelling van platenlabels in eigen beheer uitgebracht worden, net als het twee jaar later verschenen ‘The Poisoner’. Daarna keerde het tij en nam het machtige Metal Blade Records het New Yorkse trio onder contract. Op het nieuwe album ‘Lights On’ geven de drie hun interpretatie over de toestand in de wereld. Gitarist Jeremy Sosville vertelt.
SABATON
VERHALENVERTELLERS
Power metallers of historici? Of allebei? Met de inmiddels zo herkenbare muziekstijl, matchende outfits en zelfs een eigen ‘History Channel’ op YouTube veroverden de Zweden van Sabaton een zwaarbevochten plek in de metalscene. Steevast gaan hun songs over uiteenlopende gebeurtenissen uit grote oorlogen. Het laatste album (‘The Great War’ uit 2019) verhaalde zelfs al in zijn geheel over de Eerste Wereldoorlog. Met één album deed de band deze oorlog naar eigen zeggen echter ernstig tekort. Daarom kun je vanaf 4 maart nóg een keer je geschiedkundige kennis bijschaven met een reeks nieuwe verhalen uit 1914-1918. Dit keer onder de noemer ‘The War To End All Wars’.
SHAMAN’S HARVEST
ANDERS DAN ALLE ANDEREN
Shaman’s Harvest tapt uit vele vaatjes: rock-’n-roll, hardrock, bluegrass, blues en southern rock. Niet de makkelijkste weg naar succes, maar voor Shaman’s Harvest wel de enige. Een weg vol hindernissen bovendien, want naast de pandemie en een tornado die over de studio heen raasde, heeft ook zanger Nathan Hunt de nodige tegenslagen moeten verwerken, zoals het overwinnen van kanker en het bijna amputeren van een been na een ernstig ongeval. Desondanks blijft Hunt de nuchterheid zelve en brengt hij Aardschok op de hoogte van de laatste ontwikkelingen rond zijn eigenzinnige band uit Missouri. Aanleiding is het gloednieuwe album ‘Rebelator’.
DE KLASSIEKER: HEIR APPARENT
‘GRACEFUL INHERITANCE’
Je hebt essentiële metalalbums die iedereen kent en je hebt cultklassiekers – weliswaar minder bekend, maar daarom niet minder goed. Eentje uit de laatste categorie is ‘Graceful Inheritance’, het debuutalbum van de Amerikaanse metalband Heir Apparent. Het Nederlandse Hammerheart Records heeft de plaat in januari opnieuw uitgebracht en vakwerk afgeleverd. Niet alleen is er alles aan gedaan het originele artwork zo goed mogelijk te reproduceren, de geremasterde versie klinkt nog eens beter dan het origineel ook. Reden om het klassieke album nog eens onder de loep te leggen.
ZEAL & ARDOR
SATAN, VLAMMEN EN BLOED
Te pas en te onpas wordt Zeal & Ardor door de media gepresenteerd als een band die ‘satanic black metal’ met Afrikaanse slavenmuziek combineert. Een goed verhaal is het zeker, maar stilistisch gezien dekt deze omschrijving de lading al lang niet meer, zoveel maakt het derde en titelloze album duidelijk. Desondanks laat bandbrein Manuel Gagneux nog steeds een bijzondere combinatie van harde en lichtere muzieksoorten horen. Gespreksstof te over dus met Gagneux, gezicht en geestelijk leider van Zeal & Ardor. De Zwitser blijkt een goedlachse en voortdurend grappen makende gesprekspartner vol zelfspot.
PLECTRUMS
VOER VOOR VERZAMELAARS
Voor de één is het een stukje plastic voor de ander puur goud. Ik heb het over de plectrum, guitar pick in het Engels. In het verdere vervolg zal ik het woord pick maar niet meer gebruiken, om de MeToo-beweging geen extra voedingsstof te geven. De laatste jaren zijn plectrums voor bands steeds meer een merchandise-item geworden, zoals pittige sauzen of flessen drank. Elke band biedt ze wel op een website aan, maar de echte verzamelaars willen ze het liefst tijdens een concert vangen of uitgereikt krijgen van de muzikant zelf. Pakweg dertig jaar geleden zag ik Laurenz Gelissen voor een podium staan met een kartonnen bord dat om een plectrum vroeg. Later kwam ik hem op de podia tegen, als ‘stage hand’. Dat maakt de mogelijkheid om zijn plectrumverzameling uit te breiden natuurlijk een stuk makkelijker. Aardschok gaat op bezoek in huize Gelissen in het Belgische Zolder.
SERIOUS BLACK
ZOETE WRAAK
‘Vengeance Is Mine’ is de albumtitel van het vijfde studioalbum van Serious Black. 2021 was een onstuimig jaar voor de band na het onverwachte vertrek van frontman en blikvanger Urban Breed. Inmiddels is het 2022 en Serious Black heeft in voormalig Eden’s Curse-frontman Nikola Mijic een nieuwe zanger gevonden. Het is bassist, oprichter, bandmanager én geluidstechnicus Mario Lochert die met Aardschok praat over verleden, heden en toekomst.
VIO-LENCE
GOOD FRIENDLY VIOLENT FUN
Het moest er een keer van komen. Nadat eerder al bevriende Bay Area-thrashbands als Death Angel, Laaz Rockit, Heathen en Forbidden na een lange periode van inactiviteit weer bij elkaar kwamen en nieuwe muziek afleverden, kon Vio-Lence natuurlijk niet achterblijven. En net als bij bovengenoemde groepen was ook in het geval van de reünie van Vio-Lence een benefietshow de aanleiding. Dat was in 2019. Nu is er eindelijk een nieuw (mini)album in de vorm van ‘Let The World Burn’. Aan het woord is de drukste gitarist ter wereld: Phil Demmel.
ONCE HUMAN
NIET ALLEEN MAAR SCHREEUWEN
Aangedreven door de werklust van zangeres Lauren Hart en de ervaring van gitarist/producer Logan Mader (ex-Machine Head, ex-Soulfly) ging de Amerikaanse groovemetalband Once Human sinds de oprichting in 2014 aanvankelijk als een speer. Toch heeft het derde studioalbum ‘Scar Weaver’ erg lang op zich laten wachten. Een goedgeluimde Lauren legt uit waarom.
MARTYR
VRIENDEN VOOR HET LEVEN
Eén van Nederlands oudste metalbands viert dit jaar z’n veertigste verjaardag. Martyr werd opgericht in september 1982. Anno 2022 bestaat de band naast de originele leden Rick Bouwman (gitaar) en Rop van Haren (zang) uit bassist Vinnie Wassink, drummer Rick Valcon en gitarist Geoffrey Maas. Na meerdere Europese en zelfs Japanse tournees zijn de Utrechters nog lang niet klaar met Martyr. Integendeel, het vijfde studioalbum ‘Planet Metalhead’, is zojuist verschenen. Rick Bouwman blikt terug op de eerste veertig jaar.
MIDNIGHT
GENOEG MATERIAAL TOT 2030
‘Let There Be Witchery’ is de vijfde langspeler van het Amerikaanse eenmanstrio Midnight uit Cleveland, Ohio. Bassist, zanger en bandbrein Athenar (echte naam: Jameson Walters) die geen pandemie nodig heeft om productief te zijn, schreef onder het mom van ‘je kan nooit genoeg black/speed metal en smerige punkrock hebben’ ook gelijk de opvolgers van zijn nog uit te komen nieuwe schijf. De beste man doet niet aan internet en dus telefoneert Aardschok met de ietwat introverte, maar vriendelijke en bij wijlen melige Amerikaan.
IMMOLATION
WARS VAN TRENDS
Volgend jaar mag Immolation vijfendertig kaarsjes uitblazen. Niet dat de band dit groots gaat vieren, maar toch. Gitarist Robert Vigna en bassist/zanger Ross Dolan houden het vlaggenschip van de New Yorkse death metalscene al sinds 1988 op koers. Koersvast concentreren ze zich vooral op het perfectioneren van hun eigen stijl en geluid. Met het nieuwe album ‘Acts Of God’ komen ze daarbij akelig dicht in de buurt. Met Ross Dolan praten we over het ontstaan van de plaat en we vragen hem in eerste instantie waarom de opvolger van ‘Atonement’ uit 2017 wederom vijf jaar op zich heeft laten wachten.
DAGOBA
NACHTDIEREN
Groove metal? Industrial metal? Moderne metal? Zeg het maar. Dagoba stamt uit de jaren negentig; de jaren waarin de eerste generatie van bands die elektronische geluiden toevoegden aan hun metalen ruggengraat opkwam. Anno 2022 blijft de band nog steeds trouw aan die destijds ingezette koers. Het achtste album van de Franse band, ‘By Night’ getiteld, verschijnt vanwege corona na een tussenpauze van vijf jaar. Pierre Maille, artiestennaam Shawter, vervult als zanger, songschrijver en oerbandlid een belangrijke functie in zijn band. Hij is dan ook de uitgelezen persoon om ons te informeren over het reilen en zeilen van Dagoba.
DESERTED FEAR
GESTAAG GROEIENDE
Deserted Fear is een succesproduct van de Duitse death metalschool. De almaar groeiende status van de band in eigen land bewijst hoezeer onze oosterburen tegenwoordig verknocht zijn aan death metal van de oude stempel. Al meerdere albums lang bedient Deserted Fear liefhebbers van Bolt Thrower, Asphyx, Unleashed en aanverwanten op hun wenken met muziek die zowel old-school als van deze tijd is. ‘Doomsday’ is nummer vijf in de reeks en wordt begin maart op de mensheid losgelaten. Gitarist, componist en producer Fabian Hildebrandt hangt voor de webcam vanuit zijn thuisstad Jena.
DÆMONESQ
METAL MET EEN BOODSCHAP
Uit Duitsland meldt zich een nieuwe formatie om de door mannen gedomineerde metalscene te veroveren. Dæmonesq is de naam. ‘The Beauty Of Letting Go’ is hun debuut-EP, waarop een mengelmoes van (melodieuze) black en death metal met post-rock/shoegaze-elementen te horen is. Frontvrouw Rægina introduceert haar band.
FETAL BLOOD EAGLE
PANDEMIEMUZIEK
‘The most awesome brutally heavy death metal of un-killable destruction ever made… at least this week anyway’. Mijn dank aan de marketingafdeling van platenmaatschappij Listenable; ik had het zelf niet beter kunnen bedenken. Jawel, Fetal Blood Eagle speelt groovy, moderne en brute death metal die niet alléén dankzij een bekende stem, maar daardoor wel éxtra gelijkenissen vertoont met Aborted. Zanger Sven de Caluwé is inderdaad frontman van beide bands en is bij Fetal Blood Eagle ook direct tot woordvoerder gepromoveerd.