EVERGREY
Theories Of Emptiness
(Napalm Records)
Liselotte Hegt
88
Evergrey, onder leiding van gitarist en topzanger Tom S. Englund, weet sinds de oprichting in 1993 met elke plaat opnieuw indruk te maken. Ook ‘Theories Of Emptiness’, alweer het veertiende studioalbum, zal ongetwijfeld in de smaak vallen bij liefhebbers van het progressieve metalgenre. De Zweden zetten met openingstrack „Falling From The Sun” meteen stevig in. Het nummer is bedoeld als vervolg op de track „Ominous” van het vorige album ‘A Heartless Portrait (The Orphean Testament)’. Daarna wordt met „Misfortune” stevig doorgepakt, maar met een meer agressieve toon. „To Become Someone Else” opent in eerste instantie kabbelend met keyboards en zang. Maar schijn bedriegt, want ineens ontvouwt het zich tot een moddervette, beukende track, met daarin een woest zingende Englund. En ineens duikt er halverwege toch weer zo’n waanzinnig mooie, sfeervolle passage op. Wow, wat een gave track! Sowieso weten de heren op het hele album hardheid en energie weer zeer vernuftig te combineren met intens aanvoelende melodieuze arrangementen, sfeer en een emotionele gelaagdheid. Niet alleen heeft de geweldige zangperformance van Englund daar een groot aandeel aan, ook de spetterende solo’s en gitaarduels van Englund en Hendrik Danhage spelen daarbij een belangrijke rol. Het keyboardspel van Rikard Zander mogen we zeker niet uitvlakken en maakt zelfs een frisse indruk. Tussen al die zwaarbewapende muziekstukken ontwaakt ineens het melancholische, bijna gotische „Ghost Of My Hero”. „The Night Within” heeft dan weer een proggy karakter en het gave „Cold Dreams” verrast door de vocale bijdrage van Jonas Renkse (Katatonia) en Englunds dochter Salina. Evergrey heeft oog voor afwisseling en dynamiek, maar heeft ook een neus voor het slim inbouwen van popachtige structuren („Our Way Through Silence”). En dan wordt het album afgesloten met het titelnummer, bestaande uit timide pianospel, fretloze bas, gesproken tekst en indringende sfeergeluiden. Ronduit prachtig. ‘Theories Of Emptiness’ voert de luisteraar mee naar donkere en hoopvolle oorden, zoals alleen deze mannen uit het hoge noorden dat kunnen.