KERRY KING
From Hell I Rise
(Reigning Phoenix Music)
Stephan Gebédi
80
Ofschoon veel mensen op het internet je anders willen doen geloven, is Kerry King natuurlijk absoluut geen koekenbakker. De afgelopen decennia was hij de drijvende kracht achter Slayer. In de studio speelde hij altijd alle slaggitaar- en baspartijen in en op het podium was hij een absolute baas. Aan de andere kant is het natuurlijk wel zo dat de meeste Slayer-klassiekers en échte krakers niet door King, maar door Jeff Hanneman zijn geschreven. Zoals hij zelf al had aangegeven gaat King op ‘From Hell I Rise’ gewoon verder waar hij bij ‘Repentless’ was gebleven. Slayer 2.0 dus. Dat wordt nog eens extra versterkt door de zang van Mark Osegueda (Death Angel) die af en toe nogal geforceerd probeert om Tom Araya te imiteren. Zijn extreem schreeuwerige zang, die ook nog eens prominent in de mix staat, wordt na een handvol nummers wat vermoeiend. Toch is ‘From Hell I Rise’ zeker geen slecht album. Nummers als „Where I Reign”, Crucifixation”, „Shrapnel” en het titelnummer hadden zeker niet misstaan op één van de latere Slayer-albums. En het hardcore-achtige „Two Fists” doet mede door de punky zang aan D.R.I. ten tijde van het ‘Crossover’-album denken. Naast King en Osegueda bestaat de band uit gitarist Phil Demmel (ex-Machine Head, Vio-lence), bassist Kyle Sanders (Hell Yeah) en ex-Slayer-drummer Paul Bostaph en dat zijn natuurlijk niet de minste muzikanten. Combineer het muzikale vakmanschap met een goede productie en een aantal gave nummers en je weet dat je met ‘From Hell I Rise’ geen troep in huis haalt. Helaas staan er ook een paar middelmatige songs op, maar al met al is dit een sterk debuut van King. Misschien waren de verwachtingen ook wel iets té hoog gespannen.