In de Aardschok van November lees je alles over:
QUEENSRŸCHE — TODD LA TORRE — DEF LEPPARD — SAXON — GLORYHAMMER — TRIVIUM — TANK — GRAVEYARD — KILLING JOKE — STRATOVARIUS — UGLY KID JOE — SATAN — DENNER/SHERMANN — STRYPER — DE KLASSIEKER: WOLFMOTHER — AVATARIUM — THE WINERY DOGS — 21 OCTAYNE — BLACK TRIP — COHEED AND CAMBRIA — RAM — IVANHOE — TESSERACT — JOEL HOEKSTRA — DAWN OF DESTINY — SKINDRED — DRACONIAN — TERAMAZE — THUNDERMOTHER — GENTLEMANS PISTOLS — GRAVE — SAVIOURS — CHILDREN OF BODOM — MALEVOLENT CREATIOPN — COUNTING DAYS — HEART OF A COWARD
QUEENSRŸCHE
2.5
De druk is van de ketel, de mediators hebben hun werk gedaan. Eindelijk weet iedereen in het Queensrÿche-kamp waar hij aan toe is en heeft de band in relatieve rust gewerkt aan het tweede album met frontman Todd La Torre. De verschijningsdatum van ‘Condition Hüman’ ligt nog zes weken in de toekomst als Aardschok drummer Scott Rockenfield in de Eindhovense Effenaar spreekt.
TODD LA TORRE
WERKEN TODD JE ERBIJ NEERVALT
Aardschok sprak onlangs ook nog even met zanger Todd La Torre en vroeg hem als eerste of het moeilijk was om tussen Crimson Glory en Queensrÿche te kiezen?
DEF LEPPARD
STRIJDBAAR
Op 30 oktober verschijnt het nieuwe album van de Britse rockers Def Leppard. Het titelloze album klinkt als een logische optelsom van alles wat de band de afgelopen 35 jaar muzikaal heeft gedaan. Het bevat ook nog wat nieuwe invalshoeken. Gitarist Vivian Campbell rept zelfs van het beste album van de band waar hij ooit bij betrokken was. Toch kijkt hij met gemengde gevoelens terug op de opnamesessies. Met reden. Hij moest enkele maanden verstek laten gaan om zich te laten behandelen voor kanker. De strijd is nog altijd niet gestreden, maar de muzikant is vol hoop.
SAXON
MEESTERLIJK ZONDER PLAN
Saxon levert met ‘Battering Ram’ alweer zijn 21e studioalbum af. De Britse heavy metalband laat daarop een gedreven en energiek geluid horen en verkondigt daarmee dat met pensioen gaan voorlopig geen optie is. Integendeel, Saxon is nog altijd met grote regelmaat ‘on the road’ te vinden. Zo ook wanneer Aardschok belt met frontman Biff Byford om te praten over het nieuwe album. De band verblijft op dat moment in Amerika voor een flinke reeks optredens en Biff zegt het er goed naar zijn zin te hebben. En hoewel Motörhead zich noodgedwongen heeft teruggetrokken van enkele gezamenlijke shows wegens gezondheidsproblemen van Lemmy, verloopt volgens hem verder alles op rolletjes.
GLORYHAMMER
POWER METALCHAOTEN
Jarenlang was de naam Christopher Bowes alleen en onlosmakelijk verbonden met Alestorm. Na vijf jaren van piraterij, waarin drie succesvolle albums verschenen, was daar in 2013 echter ineens ‘Tales From The Kingdom Of Fife’, het debuutalbum van Gloryhammer. Daarop was geen piraat te bekennen, maar wel ondode eenhoorns, kwaadaardige tovenaars en een fictief Schots koninkrijk. Een beetje vreemd, maar wel lekker. Het losgeslagen experiment gaat op 25 september zijn tweede fase in met ‘Space 1992: Rise Of The Chaos Wizards’. Aardschok spreekt met Zargothrax, alias Christopher Bowes.
TRIVIUM
EXTREEM CLEAN
Trivium mag graag verrassend uit de hoek komen. Denk aan ‘The Crusade’, het heavy metalalbum dat in 2006 op de metalcorescene losgelaten werd. Daarna volgden de technische thrashplaat ‘Shogun’ en het megalomane ‘In Waves’. Ook met het zevende album ‘Silence In The Snow’ wekt het viertal verbazing. Het zal de boeken ingaan als Triviums eerste met alleen maar cleane zang. Boegbeeld Matt Heafy vertelt.
TANK
DE DEFINITIEVE VERSIE
Ooit begonnen als een NWOBHM-band met punkinvloeden heeft het van oorsprong Britse Tank zich ontwikkeld tot een melodieuze metalband. De gitaristen Cliff Evans en Mick Tucker hebben zich omringd met de Zuid-Afrikaanse zanger ZP Theart (ex-DragonForce), de Duitse drummer Bobby Schottkowski (ex-Sodom) en de Nederlandse bassist Barend Courbois (tevens Blind Guardian). Daarmee rijst ook gelijk de vraag hoe stabiel de band is die ‘Valley Of Tears’ heeft opgenomen. Mick Tucker, sinds drie jaar residerend in Nederland, verklaart zich nader.
GRAVEYARD
TUSSEN POP EN METAL IN
Eén van de grootste aanjagers van de retrorockbeweging is Graveyard. Gelijktijdig met The Devil’s Blood opgericht en rond dezelfde tijd als Rival Sons doorgebroken. Nederland en België spelen een grote rol in het succes, daar deze landen de Zweedse rockgroep buiten de eigen landsgrenzen als eerste in de armen sloten. Nu de seventiesrevival zijn hoogtepunt heeft bereikt zet Graveyard met het vierde werkstuk ‘Innocence & Decadence’ een nieuwe stap door nog verder terug in de tijd te gaan. De breedgesnorde drummer Axel Sjöberg neemt het woord.
KILLING JOKE
SOUNDTRACK VOOR DE CHAOS
De wereld zakt langzaam weg in een poel van geweld. Terwijl de meeste bands doen alsof er niets aan de hand is en het publiek een aangenaam escapisme bieden, vertolkt het Britse kwartet juist onopgesmukt de chaos, argwaan, angst en onzekerheid die om zich heen grijpen. De muziek van de band was altijd al diepzwart, maar loopt anno 2015 meer dan ooit parallel met de realiteit. Dat weet zanger Jaz Coleman maar al te goed.
STRATOVARIUS
TUSSEN ZEKERHEID EN AMBITIE
Wie nog altijd een zwak heeft voor het bombastische geluid van Stratovarius kan het nieuwe album ‘Eternal’ blind aanschaffen. De dwalingen waar de Finse band zich ooit schuldig aan maakte, behoren definitief tot het verleden. Solide power metal, dat is waar de groep na ruim dertig jaar en vijftien albums nog altijd voor staat. Zanger Timo Kotipelto legt uit dat het altijd weer zoeken is naar een goed midden tussen de verwachtingen van het publiek en de ambitie van de band.
UGLY KID JOE
EINDELIJK VOLWASSEN?
Vijf jaar geleden kwam Ugly Kid Joe weer bij elkaar. Aanvankelijk werd er alleen opgetreden en er verscheen een EP. Met het uitkomen van het volledige album ‘Uglier Than They Used Ta Be’ is de Amerikaanse rockband helemaal terug. Het oude geluid is er weer, maar er is in al die jaren natuurlijk ook het nodige veranderd. De snotneuzen van toen zijn nu gelouterde muzikanten. Een gesprek met zanger Whitfield Crane.
SATAN
…AND JUSTICE FOR ALL
Bandreünies zijn er in vele soorten en maten. Kortstondige, langdurige, serieuze, discutabele. Er zijn bands die weer bij elkaar komen voor de centen en er zijn er die het doen omdat ze vinden dat ze nog een klusje te klaren hebben. De Engelse cultband Satan mogen we gerust tot de laatste categorie rekenen. In 2011 kwam het vijftal weer bij elkaar, nota bene in de samenstelling die in 1983 het semi-legendarische debuutalbum ‘Court In The Act’ maakte. Amper drie jaar later zijn we al twee studioalbums en een livealbum verder. En het einde is nog niet in zicht. Gitarist Steve Ramsey hangt aan het andere eind van de lijn.
DENNER/SHERMANN
MERCYFUL FAKE
Het Deense gitaarduo Michael Denner en Hank Shermann kreeg een legendarische status dankzij hun bijdragen aan de klassieke albums van Mercyful Fate. Zanger King Diamond krabbelde de afgelopen jaren na een lange periode van ziekte weer op, maar concentreert zich sindsdien op de naar hemzelf vernoemde band. Voor dit tweetal reden om het heft zelf maar in handen te nemen. Op 2 oktober verschijnt de EP ‘Satan’s Tomb’. Volgend jaar moet het volledige album uitkomen van de formatie die simpelweg Denner/Shermann heet. Een gesprek met de ene helft van het duo: Hank Shermann.
STRYPER
BEZIGE BIJTJES
Stryper is de laatste jaren op ramkoers. De nieuwste langspeler ‘Fallen’ is al weer de vijfde officiële release in vijf jaar tijd. En dan zijn de uitstapjes en soloplaten van Michael Sweet niet meegerekend. Als we de bandleider mogen geloven staat er bovendien nog veel meer te gebeuren. Getuige de goede grap in zijn openingszin („Van Halen’s rip-office speaking!”) verkeert de zanger in een opperbest humeur.
DE KLASSIEKER: WOLFMOTHER
In de herfst van 2005 was daar opeens Wolfmother: een Australisch trio dat met veel overtuiging het geluid van de jaren zestig en zeventig overhevelde naar het nieuwe millennium. Het succes was enorm. Singles als „Mind’s Eye” en „Woman” kregen veel airplay, in het jaar na de release werd de band overladen met awards en uiteindelijk werden meer dan een miljoen exemplaren van het debuut verkocht. Tien jaar later is er een jubileumuitgave, die uitgebreid is met B-kantjes, demo’s en liveopnamen. Alle die extra’s werden uitgezocht door Andrew Stockdale. Een gesprek met de zanger, gitarist en enig overgebleven oorspronkelijk bandlid.
AVATARIUM
Twee jaar geleden bestond de band nog niet eens, nu behoort ie al tot de top van het doom metalgenre: Avatarium. Met doommaestro Leif Edling (Candlemass/Krux) en gitarist Marcus Jidell (ex-Evergrey) als grondleggers en de magische zangeres Jennie-Ann Smith had de Zweedse formatie dan ook vanaf dag één alles in huis om een succes te worden. Het titelloze debuutalbum (2013) zette de toon. Het gloednieuwe ‘Girl With The Raven Mask’ doet er nog een schepje bovenop. Aardschok spreekt erover met gitarist Marcus Jidell.
THE WINERY DOGS
ALLSTARTRIO IN DE AANVAL
„Zolang The Winery Dogs leuk is om te doen, er albums van worden verkocht en mensen naar de shows komen, ga ik ermee door”, aldus Richie Kotzen. De zanger-gitarist en voornaamste songwriter van The Winery Dogs dacht eenmalig een album te maken met bassist Billy Sheehan en drummer Mike Portnoy. Maar het titelloze debuutalbum sloeg zo goed aan dat er nu een tweede langspeler ligt, ‘Hot Streak’.
21 OCTAYNE
ROCK LEEFT!
Terwijl sommige muzikanten claimen dat rock dood is, verklaart het Duitse 21 Octayne het genre juist springlevend. Gitarist Marco Wriedt (ex-Axxis), drummer Alex Landenbrug (Rhapsody) en zanger Hagen Grohe (Joe Perry Project) deden dat in 2014 middels het uitstekende debuutalbum ‘Into The Open’. Met het toepasselijk getitelde ‘2.0’ doen de drie er nu nog een schepje bovenop. Aardschok spreekt erover met de van as van 21 Octayne: Alex Landenbrug en Marco Wriedt.
BLACK TRIP
DE DUISTERNIS VOORBIJ
Twee jaar geleden gooide Black Trip uit Zweden hoge ogen met debuutplaat ‘Going Under’. Het uit voormalige leden van Entombed, Nifelheim, Necrophobic en Enforcer opgetrokken vijftal kwam voor de dag met een intrigerende mix van heavy rock en duistere metal. Opvolger ‘Shadowline’ toont echter een ander gezicht; de metalinvloeden zijn zwaar naar de achtergrond verdrongen. Anno 2015 klinkt Black Trip namelijk vooral als een jarenzeventigoutfit. Bandleider/gitarist Peter Stjärnvind mag uitleggen wat daar de reden toe is.
COHEED AND CAMBRIA
OOST WEST, THUIS BEST
De thuisbasis gebruikt als drugsboerderij, een writersblock, een identiteitscrisis en het vaderschap: deze onderwerpen eisen de hoofdrol op in ‘The Color Before The Sun’, het achtste werkstuk van Coheed And Cambria. Bandleider Claudio Sanchez heeft de uiteenlopende thema’s als vanouds ingelijst met de mix van progressieve hardrock en pop, maar hij besloot ook om er voor de allereerste keer géén fictief concept aan vast te knopen.
RAM
FUNDAMENTALISTEN
Klassieke heavy metal, wie speelt het nog? Het antwoord komt ditmaal uit Zweden en luistert naar de naam RAM. Het vijftal uit Gotenburg debuteerde een kleine tien jaar terug met het toepasselijk getitelde ‘Forced Entry’ en heeft zich via ‘Lightbringer’(2009) en ‘Death’ (2012) gestaag omhoog gewerkt. Dit jaar zijn de fundamentalistische headbangers terug met het gloednieuwe ‘Svbversvm’. Gitarist Daniel Johansson is er weliswaar niet meer bij, maar met Martin Jonsson is RAM er zeker niet zwakker op geworden. Aardschok spreekt met gitarist/oprichter Harry Granroth.
IVANHOE
OP DE GOEDE WEG
Ivanhoe mag gerekend worden tot de veteranen van de Europese progmetalscene. De eerste demo’s van de Duitse formatie zagen eind jaren tachtig het analoge levenslicht, terwijl het debuutalbum ‘Visions And Reality’ stamt uit 1994. Ondanks een stapel uitstekende releases, is het succes beperkt gebleven. Lineupwisselingen, slechte labels en een gebrek aan timing zaten een doorbraak in de weg. Het weerhield de band er echter niet van om door te zetten, getuige het nieuwe album ‘7 Days’. Een gesprek met bassist Giovanni Soulas.
TESSERACT
UIT DE METALSFEREN
Met het vierde studioalbum ‘Polaris’ laat TesseracT zich van zijn meest melodieuze kant horen. Minder dominante gitaarriffs, meer ambient soundscapes. Geen dramatische ommezwaai, maar een uitdieping van de bestaande sound. Zanger Daniel Tomkins is teruggekeerd en neemt meteen één van de hoofdrollen op zich. Drummer Jay Postonese en de gitaristen Acle Kahney en James Monteith praten ons bij.
JOEL HOEKSTRA
HARD WERK EN HOLLANDSE WORTELS
De Amerikaan Joel Hoekstra is een van de topgitaristen van deze tijd. Hij was jarenlang lid van Night Ranger, draaide mee in de Broadwayvoorstelling ‘Rock Of Ages’, werd vast lid van het Trans-Siberian Orchestra en trad vorig jaar toe tot Whitesnake. In zijn uitpuilende agenda vond hij ook nog eens ruimte om een nieuwe soloplaat te maken: ‘Dying To Live’, waarop verder grootheden als drummer Vinnie Appice (o.a. Black Sabbath, Dio), bassist Tony Franklin (o.a. The Firm, Blue Murder) zangers Russell Allen (o.a. Symphony X) en Jeff Scott Soto (o.a. Journey, Yngwie Malmsteen) te horen zijn.
DAWN OF DESTINY
DURF TE DROMEN!
Dawn Of Destiny timmert al tien jaar aan de weg. In de vorm van ‘To Hell’ verschijnt begin oktober het zesde album van deze Duitse power metalband. Niet eerder stond de band met een interview in Aardschok. De hoogste tijd dus om bassist Jens Faber, bandlid vanaf het eerste uur, eens uitgebreid aan de tand te voelen.
SKINDRED
DE SOUNDTRACK VAN CHAOS
De liefhebber van explosieve crossover beleeft mooie tijden. Na de zegetocht van Faith No More en de flitsende heropleving van Disturbed weet ook Skindred te overtuigen met uitstekend nieuw plaatwerk. De Britse pionier levert met ‘Volume’ alweer de zesde plaat af, maar de bevlogenheid spat er als vanouds vanaf. Knalharde gitaren worden geflankeerd door stemmige hiphopgrooves, machtige refreinen en een dosis elektronisch vernuft. Hoogste tijd om bij te praten dus. We doen dat met een uiterst blije frontman Benji Webbe.
DRACONIAN
KONINKLIJKE COMEBACK
Fans van het Zweedse Draconian moeten over een flinke dosis geduld beschikken. De band bestaat al ruim twintig jaar, maar ‘Sovran’, dat eind oktober verschijnt, is pas het vijfde album. De kwaliteit van het geleverde materiaal maakt het lange wachten echter meer dan goed. Vanuit Rusland informeert gitarist Johan Ericson ons over de totstandkoming van ‘Sovran’.
TERAMAZE
EEN STAP HOGEROP
Het Australische Teramaze zit sinds kort op het Nederlandse Mascot-label en valt onder het management van Jim Pitulski, de voormalige regelneef van Dream Theater. Neem daarbij het sterke progressieve metalalbum ‘Her Halo’ met nieuwe zanger Nathan Peachey, en niets lijkt het succes van de band van gitarist Dean Wells nog in de weg te staan.
THUNDERMOTHER
MEIDEN VAN STAVAST
Vrouwelijke rock/metalbands zijn helaas nog steeds dun gezaaid. Maar gelukkig is daar Thundermother. Het Zweeds-Italiaans-Ierse gezelschap werd aanvankelijk nog gezien als de vrouwelijke versie van Airbourne, maar op hun tweede album ‘Road Fever’ hebben de dames een behoorlijk eigen stijl ontwikkeld. Vanuit thuisbasis Stockholm praat bassiste Linda Ström ons bij. Haar antwoorden zijn kort en bondig.
GENTLEMANS PISTOLS
SCHERPSCHUTTERS MET IJZEREN GEDULD
Met het derde album ‘Hustler’s Row’ levert het Britse riffrockgezelschap Gentlemans Pistols zijn meest volwassen plaat af. Net als bij de bejubelde voorganger ‘At Her Majesty’s Pleasure’ nam het maken ervan maar liefst vier jaar in beslag. Met luiheid heeft dat echter niets van doen, met de hang naar kwaliteit des te meer. Bandleider James Atkinson legt uit.
GRAVE
DE ZWEEDSE STOOMWALS
Het Zweedse Grave is zeker niet de meest hippe of opvallende band in de death metalscene, maar wel één van de meest constante. Sinds jaar en dag staan Ola Lindgren en zijn mannen garant voor het bewaken van de meest pure en rauwe vorm van Zweedse old-school death metal. Waar collega’s als Entombed het pad aan hun linkerhand nog wel eens bijster raakten, dendert Grave al decennia voort op het geijkte spoor. Het is daarom extra knap dat de band, zonder ook maar enige concessies te doen, de laatste jaren alleen maar sterkere albums lijkt af te leveren. Met ‘Epic Procession Of Souls’ leverde Grave een aantal jaren terug zelfs een bijna perfecte blauwdruk voor de befaamde Stockholmsound af. Ook het nieuwe ‘Out Of Respect For The Dead’ valt beslist niet tegen. Toch kwam de Zweedse stoomwals eind vorig jaar bijna tot stilstand. Zanger/gitarist Ola Lindgren vertelt.
SAVIOURS
DE ACCU WEER OPGELADEN
Het uit Oakland, Californië afkomstige sludge/doom/metalgezelschap Saviours laat er aanvankelijk geen gras over groeien. Tussen 2006 en 2011 verschijnen maar liefst vier platen en ‘the road’ is het grootste deel van het jaar hun thuis. Vreemd genoeg laat album nummer vijf vervolgens vier jaar op zich wachten. Op het medio oktober te verschijnen ‘Palace Of Vision’ klinkt Saviours echter sterker dan ooit. Drummer Scott Batiste legt uit wat zich de laatste jaren allemaal heeft voorgedaan in het Saviours-kamp.
CHILDREN OF BODOM
SO FAR, SO GOOD, SO WHAT!
Iedere twee jaar een nieuw album en live altijd de verwachtingen waarmaken; liefhebbers van Children Of Bodom hebben niets te klagen. Achttien jaar na het baanbrekende ‘Something Wild’ komt het Finse gezelschap met het negende studioalbum ‘I Worship Chaos’. Bassist Henkka Blacksmith over een nieuwe gitarist, de invloed van Finse winters en een ode aan Amorphis.
MALEVOLENT CREATIOPN
LAAT ZICH NIET ZWART MAKEN!
Op het nieuwe album ‘Dead Man’s Path’ klinkt Malevolent Creation nog net zo woest en furieus als in hun begindagen; de agressie druipt er vanaf. Ondanks de prima temperaturen in zijn woonplaats Fort Lauderdale, heeft gitarist Phil Fasciana dan ook nog steeds alle reden om boos te zijn op de wereld en alle ellende die zich daarop afspeelt. Dat de goede man de afgelopen jaren zelf herhaaldelijk op slechte wijze in het nieuws is gekomen door al dan niet serieus bedoelde racistische of seksistische grapjes en zelfs een stoer verhaal over het verijdelen van een roofoverval en het neerschieten van de overvaller verzon, staat daar even los van…
COUNTING DAYS
VLEES NOCH VIS
Een kruisbestuiving van metalriffs en hardcorebreakdowns noem je metalcore. Althans, dat vindt Charlie Wilson, gitarist van Counting Days. Dat de term metalcore de afgelopen jaren een negatieve lading heeft gekregen, zal hem worst wezen. Hoe je hun muziek ook noemt, het staat vast dat de jonge Londense band met ‘Liberated Sounds’ een dijk van een album heeft afgeleverd.
HEART OF A COWARD
SIMPEL, MAAR MET DIEPGANG
Met bands als Sikth, TesseracT en Monuments is er in Engeland al een aantal jaren een nieuw alternatief metalgenre aan het ontstaan. Heart Of A Coward is ook zo’n band met een strak en modern geluid, die een beroep doet op superlaag gestemde gitaren. Beetje Gojira. Vleugje Meshuggah. Maar dan minder technisch en meer rechtdoorzee. Wat wil de Britse band met inmiddels drie langspelers op zak bereiken? We vragen het zanger Jamie Graham.