In de Aardschok van Augustus/September lees je alles over:
SABATON — SINSAENUM — THE DEAD DAISIES — PAUL GILBERT — IN MOURNING — WITHERSCAPE — KING COMPANY — BLUES PILLS — DELAIN — TWILIGHT FORCE — PALACE OF THE KING — EQUILIBRIUM — DGM — CENTINEX — MOS GENERATOR — INQUISITION — DESPISED ICON — VALIENT THORR — BLOOD RED THRONE — HAMMERS OF MISFORTUNE — PERIPHERY — GRASPOP METAL MEETING — DIRK VERBEUREN — DOKK’EM OPEN AIR — RAINBOW
SABATON
DE ZOETE SMAAK VAN DE OVERWINNING
De fans zullen verrukt zijn over de onstuitbare opmars van Sabaton. De vele critici zullen zich vertwijfeld afvragen hoe het zover heeft kunnen komen. Feit is dat de Zweedse band zich in een paar jaar tot een van de grootste metalbands van deze tijd ontpopte. Het gezelschap rond zanger Joakim Brodén staat hoog op de affiches van de zomerfestivals, doet shows in het voorprogramma van Iron Maiden en heeft een eigen festival en cruise. Het einde lijkt bovendien nog lang niet in zicht. Op 19 augustus verschijnt ‘The Last Stand’, een conceptalbum dat gaat over soldaten door de eeuwen heen die met de rug tegen de muur hun laatste gevecht voerden. Een gesprek met Joakim Brodén.
SINSAENUM
DEATH METALSUPERGROEP
‘Echoes Of The Tortured’ is de titel van het debuut van Sinsaenum. Achter die bandnaam gaat een kleurrijk gezelschap schuil, met als belangrijkste leden Frédéric Leclercq, bassist van DragonForce en drummer Joey Jordison, die we natuurlijk kennen van onder andere Murderdolls, Scar The Martyr en niet te vergeten Slipknot. Het is een opvallend verzorgd klinkend death metalalbum, waarop de vocalen voor rekening komen van Sean Zatorsky, bekend van Dååth en Chimaira, en Attila Csihar, die de laatste jaren vooral actief was met Mayhem en Sunn O))). Een gesprek met aanjagers Frédéric Leclercq en Joey Jordison.
THE DEAD DAISIES
DRAAIDEURSUPERGROEP
Het succesverhaal van The Dead Daisies begint in 2012 wanneer de Australische gitarist David Lowy en ex-INXS-zanger Jon Stevens besluiten tot de oprichting van een muzikaal rockcollectief. Het idee is om een band samen te stellen die uit gerenommeerde muzikanten bestaat en in roulerende samenstellingen zal optreden. Kort na de oprichting van The Dead Daisies verschijnt het titelloze debuut, een jaar later gevolgd door ‘Revolución’, waarop voormalig The Scream- en Mötley Crüe-frontman John Corabi de microfoon heeft overgenomen van Stevens. Er volgen toers met onder andere ZZ Top, Aerosmith, Def Leppard, Kiss en Whitesnake, waarna de band weer de studio ingaat om ‘Make Some Noise’ op te nemen. John Corabi praat ons bij.
PAUL GILBERT
BOZE BEELDHOUWER
Het uitbrengen van achttien soloalbums is weinig mensen gegund, maar Paul Gilbert flikt het met ‘I Can Destroy’. De snarencoureur die met Racer X en Mr. Big faam verwierf, neemt de laatste jaren wat gas terug en speelt tegenwoordig gedoseerde blues/rock. In de songteksten neemt Gilbert echter geen blad voor de mond. Titels als „Everybody Use Your Goddamn Turn Signal”, „Knocking On A Locked Door” en „One Woman Too Many” verraden een hoop woede en frustratie. Aan de hand van de nieuwe songtitels vraagt Aardschok de beste man naar diens grootste ergernissen.
IN MOURNING
BABYMETAL
Midzomernacht is een feestelijke aangelegenheid in Zweden. Maar doorzakken is er voor In Mourning-gitarist Tim Nedergård niet bij. De wekker van de trucker die hout vervoert, gaat doordeweeks al om 3:00 uur. Daarnaast is hij net vader geworden. Niet alleen van het nieuwe In Mourning-album ‘Afterglow’, ook van een kleine Nedergård.
WITHERSCAPE
BELOFTES MAKEN GEEN SCHULD
De Zweedse alleskunner Dan Swanö had het rondgebazuind en in 2013 ook aan Aardschok verteld: zijn eerstvolgende plaat na Witherscape’s debuut ‘The Inheritance’ zou een bruut death metal-soloalbum worden. Mooi niet dus. Er ligt doodleuk een nieuw Witherscape-album klaar. ‘The Northern Sanctuary’ verschijnt op 22 juli. Meer melodieus dan bruut, maar alsnog met grunts. En die veroorzaken bij Swanö nog altijd knallende kopzorgen. Letterlijk. „Zonder te overdrijven: deze keer dacht ik serieus dat het met me gedaan was!”
KING COMPANY
ONE FOR THE ROAD
Zo op het eerste gezicht lijkt het Finse King Company het zoveelste door het Italiaanse platenlabel Frontiers samengestelde bandje. Een gesprek met gitarist Annti Wirman, bekend van Warmen en als toergitarist van Children Of Bodom, levert een ander beeld op. De leden kennen elkaar al jaren en vonden het tijd om iets te doen met hun voorliefde voor hardrock uit de jaren tachtig en negentig.
BLUES PILLS
KUNST OMDAT HET KAN
Een release waar dit jaar door velen reikhalzend naar uitgekeken wordt, is ‘Lady In Gold’ van de retrorockformatie Blues Pills. Aan het album de ondankbare taak om de impact en het succes van het titelloze debuut te evenaren. Hoewel een bomvolle concertagenda het schrijven en opnemen niet gemakkelijk maakte, heeft de groep kans gezien om de sound en stijl verder uit te breiden. Wat heet, er is een toetsenist aan de gelederen toegevoegd, terwijl smaakmaker Elin Larsson verder in de werelden van soul en fantasy dook. En dan blijkt ze ook nog eens naar Behemoth te luisteren! Gespreksstof te over als de Zweedse zangeres en de Franse gitarist Dorian Sorriaux in Keulen neerstrijken ter promotie van ‘Lady In Gold’.
DELAIN
LOON NAAR WERKEN
Tien jaar geleden bracht Delain zijn eerste album ‘Lucidity’ uit. Met ‘Moonbathers’ (release 26 augustus) is de succesvolle Nederlandse formatie inmiddels toe aan album nummer vijf. Amerika wordt veroverd, in Europa trekt Delain volle zalen en van de komende jubileumshow in Paradiso wordt een live-DVD gemaakt. Het gaat Delain dus voor de wind. Dat is echter niet vanzelf gegaan. Aardschok spreekt uitgebreid met frontvrouw Charlotte Wessels en toetsenist Martijn Westerholt.
TWILIGHT FORCE
DRAAK VAN EEN BAND
Wie van Freedom Call, Gloryhammer en Rhapsody al spastische neigingen krijgt, dient zich vooral ver te houden van Twilight Force. Dit Zweedse gezelschap is nog net niet zo cheesy als de Duitsers, iets minder bizar dan de Britten en kan niet tippen aan het symfonische geweld van de Italianen, maar hypermelodisch is het zeker. Waar ‘Tales Of The Ancient Prophecies’ (2014) al een degelijk debuut was, komt Twilight Force op het nieuwe ‘Heroes Of Mighty Magic’ echter helemaal los. Alle draken, elfjes en vlinder-schijtende eenhoorns zijn ontketend. Tijd om eens te bellen naar het magische koninkrijk Falun.
PALACE OF THE KING
KLAAR VOOR DE TWEEDE RONDE
Belofte maakt schuld. Een jaar geleden verkondigde Matthew Harrison dat Palace Of The King elk jaar een nieuw album zou gaan afleveren en dat de band minstens twehonderd keer per jaar op de planken moet staan. Met het nieuwe album ‘Valles Mareneris’ lost de Australiër het eerste deel van de belofte in. Qua optredens moet de band echter nog een zeiltje bijzetten. Vanuit zijn woonplaats Melbourne licht de gitarist, kortweg Harri genaamd, de laatste stand van zaken toe.
EQUILIBRIUM
TERUG NAAR DE NATUUR
Equilibrium is al lang het obscure bandje van ‘Turis Fatyr’ (2005) niet meer. De Duitsers behoren inmiddels tot de gevestigde (h)orde van het folk/pagan metalgenre. ‘Sagas’ (2008), ‘Rekreatur’ (2010) en ‘Erdentempel’ (2014) en de daarbij behorende liveshows hebben het aantal volgelingen flink doen groeien. In creatief opzicht leek de band zijn grenzen bereikt te hebben, maar op ‘Armageddon’ maakt Equilibrium korte metten met die opvatting. Met een passie en power zoals we die de laatste jaren niet meer gehoord hebben, herclaimen de boomknuffelaars onder leiding van René Berthiaume hun plek in de frontlinie. Aardschok spreekt met de multi-instrumentalist.
DGM
DUIVELS GOEDE METAL
De Italiaanse melodieuze power metalband bestaat op papier al bijna twintig jaar. In de praktijk is DGM echter een compleet andere band dan in het begin, sinds gitarist Simone Mularoni er in 2006 bij kwam en zanger Marco Basilet twee jaar later de huidige lineup compleet maakte. Album ‘The Passage’ verschijnt op 26 augustus via Frontiers Music. Een nieuw thuis voor DGM, waarmee de band een belangrijke stap zet naar de eredivisie. Mularoni vertelt Aardschok over deze waardevolle overgang.
CENTINEX
OP VOLLE TOEREN
Centinex bestaat sinds 1990 en behoort daarmee tot de oudere garde van de Zweedse death metalscene, maar bereikte nooit de status van Grave, Dismember of Entombed. In 2006 nam de band een pauze die acht jaar zou duren. Bassist en oprichter Martin Schulman stortte zich in die tijd op Demonical. Sinds het begin van 2014 is Centinex weer actief. ‘Doomsday Rituals’ is alweer het tweede album sinds de stilte.
MOS GENERATOR
EINDELIJK ALLE REMMEN LOS
Na jarenlang ploeteren en een hele reeks studioalbums, singles, split-EP’s en livereleases kwam Mos Generator-bandleider Tony Reed tot de conclusie dat het roer om moest. Met pijn in het hart heeft de 47-jarige zanger/gitarist eind 2014 dan ook afscheid genomen van de ritmesectie waarmee hij vanaf het prille begin samenwerkte, maar die nooit de volle prioriteit bij de band kon leggen. Met twee nieuwkomers levert Reed meteen de beste Mos Generator-plaat tot nu toe af. Wat volgt is een bitterzoet relaas.
INQUISITION
KUNST OF KITSCH?
‘Bloodshed Across The Empyrean Altar Beyond The Celestial Zenith’, zo heet het nieuwe album van Inquisition. De Colombiaanse tweemansformatie zet daarmee wederom een stap op de ladder richting wereldheerschappij. In de relatieve luwte van de extreme metalscene welteverstaan. Frontman en muziekschrijver Dagon is een intelligente gesprekspartner met eigenzinnige denkbeelden.
DESPISED ICON
HUISJE, BOOMPJE, BEESTJE
Gitarist Eric Jarrin van Despised Icon heeft een vooruitziende blik. Hij beantwoordt mijn vragen steeds net voordat ik ze gesteld heb. De gespreksstof ligt echter wel voor de hand: zijn band is na een pauze van jaren, enkele reünieshows in 2014 daargelaten, terug aan het front met een nieuw album: ‘Beast’. Het album klinkt alsof de death metal/hardcoreband tegenwoordig goed in zijn vel zit. Eric bevestigt dat en licht toe.
VALIENT THORR
MET EEN KORRELTJE…
De heren van Valient Thorr zijn niet makkelijk te strikken voor een interview. Niet omdat de muzikanten van ‘the band from Venus’ zich te goed voelen voor een gesprek met een aardling, maar simpelweg omdat ze het altijd druk hebben. Als de toerbus al eens stilstaat, is dat alleen omdat er een album opgenomen moet worden. ‘Old Salt’ is het meest recente bewijs daarvan. De Thorriors hebben ook hun zevende album weer volgepompt met eigenzinnige, buitenaardse hardrock. En natuurlijk moet dat meteen live gespeeld worden. Tussen twee shows door staat Valient Himself Aardschok te woord.
BLOOD RED THRONE
DEATH METALMONUMENT
Amerikaans klinkende death metal van Noorse grond: maak kennis met Blood Red Throne. Sinds 2001 levert de band trouw iedere twee of drie jaar een nieuw album af. Ik realiseer me bij het opdiepen van de geschiedenis van deze band dat ik me het uitkomen van ‘Monument Of Death’, het eerste album, nog kan herinneren. Sindsdien verschenen nog zes albums en is de band met ‘Union Of Flesh And Machine’ toe aan album nummer acht. Tot mijn verbazing zijn we vijftien jaar verder. Gitarist Daniel ‘Død’ Olaisen frist ons geheugen op.
HAMMERS OF MISFORTUNE
HET LAATSTE NIEUWS UIT SAN FRANCISCO
Na een zwaar motorongeluk balanceerde zanger Joe Hutton lange tijd op het randje van leven en dood. Gitarist John Cobbett en toetsenist Sigrid Sheie mochten ondertussen een zoontje verwelkomen. Vandaar dat het zesde Hammers Of Misfortune-album ‘Dead Revolution’ vijf jaar op zich liet wachten. Het is opnieuw een progressief metalwerkstuk, dat grotendeels door thuishaven San Francisco is geïnspireerd. Voor het laatst overigens, want Cobbett heeft het helemaal gehad met de yuppies uit Silicon Valley die zijn ‘fog city’ naar de filistijnen helpen.
PERIPHERY
MINDER MOEILIJK
Krap anderhalf jaar na het verschijnen van het dubbelalbum ‘Juggernaut: Alpha & Omega’ komt de Amerikaanse progressieve metalband Periphery met een nieuwe langspeler. Op ‘Periphery III: Select Difficulty’ werkt het zestal nog meer toe naar een eigen sound. Gitarist Jake Bowen praat Aardschok bij.
GRASPOP METAL MEETING
16 T/M 19 JUNI – STENEHEI – DESSEL (B)
De Graspop Metal Meeting heeft dit jaar weliswaar geen jubileum te vieren, maar het feest is er niet minder om. De 21editie is qua opzet vergelijkbaar met die van 2014 en 2015, maar in alles net een beetje groter. Meer bezoekers (155.000 over vier dagen), meer bands (114) en nog hogere prijzen voor eten en drinken. Zelfs het weer – niet te warm, niet te koud, af en toe een bui – is ongeveer hetzelfde. Dat wil zeggen: tíjdens Graspop. De weken en vooral de laatste dagen voorafgaand aan het festival worden de terreinen in en om Dessel geteisterd door ongekende regenval. Met de nodige gevolgen. Uiteindelijk zal alles goed komen, zo ondervinden Metal Mike, Stan Novak, Wouter Dielesen en Stephan Gebédi. Zij vatten de hoogte- en dieptepunten
DIRK VERBEUREN
MEGADRUMMER
De extreme metaldrummer Dirk Verbeuren is de enige Vlaming die dit jaar op het hoofdpodium van Graspop staat. Twee keer zelfs. Eerst met Soilwork, daarna met Megadeth. Dave Mustaine heeft zijn talent ontdekt, maar vele bands en artiesten gingen hem al voor: Aborted, Satyricon, Sybreed, Devin Townsend, Aborted, The Project Hate MCMXCIX. De lijst is oneindig. De 41-jarige drummer is de teller van zijn releases al lang kwijt. Nu duidelijk is dat ‘Dystopia’-drummer Chris Adler niet bij Megadeth terugkeert, mag hij hopen op een vaste plek bij de legendarische metalband. Hoog tijd voor een gesprek.
DOKK’EM OPEN AIR
24 & 25 JUNI – HOLWERDERWEG – DOKKUM
Aan de rand van de historische Friese Elfstedenstad Dokkum vindt weer een gedenkwaardig metalfeestje plaats. Met 1500 bezoekers op de vrijdag en 2000 op de zaterdag, is Dokk’em Open Air weliswaar een kleinschalig festival, maar ook een van de gezelligste van Nederland. Des te spijtiger is het dat de organisatie overweegt om te stoppen. Namens Aardschok waren Anita Boel en Metal Mike aanwezig om verslag te doen van deze elfde en misschien wel laatste editie van Dokk’em Open Air. Eugene Straver, Kick Verhaegen en John Boel zorgden voor de benodigde plaatjes.
RAINBOW
17 JUNI – FREILICHTBüHNE – LORELEY (D)
18 JUNI – AM VIADUKT – BIETIGHEIM-BISSINGEN (D)
25 JUNI – GENTING ARENA – BIRMINGHAM (UK)
Toen afgelopen najaar bekend werd dat Ritchie Blackmore drie ‘reünieshows’ met Rainbow zou spelen, was er voor ondergetekende één ding duidelijk: de agenda in de maand juni zou geheel aangepast worden aan deze drie shows. Hier hadden we immers twintig jaar op gewacht. Nadat op de diverse social media druk gefilosofeerd werd of Joe Lynn Turner, al dan niet Graham Bonnet of Dougie White achter de microfoon zouden opduiken, kwam Blackmore op de proppen met ene Ronnie Romero, een onbekende Chileen van de band Lords Of Black. De grote vragen vooraf waren dan ook: hoe zou deze Romero zich staande houden en – bovenal – zou Ritchie Blackmore het nog in de vingers hebben? Superfan Ludy Wetzl doet verslag.