TREMONTI
Marching In Time
(Napalm Records)
Robert Haagsma
82
Alles wat Tremonti doet – in het verleden met Creed, later met Alter Bridge en daarna ook nog eens onder eigen naam – heeft altijd een bepaalde signatuur. Zijn gitaargeluid en songs, in goede banen geleid door zijn vaste rechterhand en producer Michael ‘Elvis’ Baskette, haal je er altijd weer moeiteloos uit. Stevig en toch melodieus. De songs rocken onbekommerd, maar misstaan absoluut niet op de Amerikaanse (classic) rockradio. Dus is ook ‘Marching In Time’ weer een feest der herkenning. Vergeleken met Alter Bridge is het werk met zijn eigen band wel net wat steviger – meer metal, meer gericht op de gitaar – en hij zingt natuurlijk zelf. Dit vijfde album laat horen dat Mark Tremonti weer verder in die laatste rol is gegroeid. In een song als „If Not For You” klinkt hij zelfverzekerd, terwijl hij ook veel emotie in zijn zang weet te leggen. En wat soleert hij weer geweldig in dat nummer. Zoals het hele album een aaneenschakeling is van goed geplaatste akkoorden, smaakvolle solo’s, stevige tempo’s en vooral erg sterke songs. Minstens zo indrukwekkend zijn de rustigere stukken als „The Last One Of Us” en „Not Afrid To Lose”, waarin hij zijn ziel meer dan ooit blootlegt. Het vorige album, het als concept opgezette ‘A Dying Machine’, was nogal duister. De toon van ‘Marching In Time’ is lichter, terwijl de muzikale variatie weer groot is. Mike Tremonti mag gerekend worden tot een van de gitaarhelden van deze tijd, ‘Marching In Time’ bewijst opnieuw dat hij over nog veel meer kwaliteiten beschikt.