In de Aardschok van december 2021 lees je alles over:
VOLBEAT
WEER DE GEEST
Don’t stop at the top. De mannen van Scorpions wisten het in 1988 al. Maar wat als je altijd ‘at the top’ bent? Dan ga je dus door. En door. En door. Thuis is waar de tourbus staat. Totdat een allesverlammende pandemie ook jou aan de ketting legt. Het is een beknopte geschiedenis van twintig jaar Volbeat. Toch breekt er – opgesloten in Denemarken – geen paniek uit. Integendeel. Er wordt doorgepakt. Een paar maanden na de noodgedwongen pauze ligt er een nieuwe plaat. Voor de release wachtte men tot het goede moment. Dat is nu. Op 3 december verschijnt ‘Servant Of The Mind’. Aan het woord komt zanger/frontman Michael Poulsen, bijgestaan door drummer Jon Larsen.
MANIMAL
GÉÉN POWER METAL
De mannen van Manimal zijn doorzetters. De band had al eens acht en zes jaar nodig om een nieuw album te maken, werd van meet af aan in een verkeerd hokje geplaatst en wordt te pas en te onpas afgeschilderd als Judas Priest- en Queensrÿche-kloon. ‘Armageddon’, het vierde album, is volgens zanger Samuel Nyman hét bewijs dat vooroordelen niet altijd juist zijn.
TEMPERANCE
GAS EROP!
Temperance is altijd bijzonder productief geweest. Sinds het titelloze debuut in 2014 zijn we nu al aanbeland bij het zesde album van de Italiaanse symfonische metalband in amper acht jaar tijd. Alle reden om een gesprek aan te gaan met de sympathieke zanger en songschrijver Michele Guaitoli.
THE TEA PARTY
MEDIUM SPICY ROCK
Sinds de terugkeer van The Tea Party in 2012 is het vizier van het Canadese rocktrio nog niet op Europa gericht geweest. Weliswaar konden we meegenieten van het prima comebackalbum ‘The Ocean At The End’ (2014), maar het tweede leven van het powertrio werd toch vooral in Australië en thuisland Canada geleefd. De nieuwe langspeler ‘Blood Moon Rising’, waarop de groep onveranderd klinkt als een mix van Led Zeppelin en The Doors, biedt wellicht nieuw perspectief. Aan Aardschok de eer om het startschot te geven. ,,Dit is mijn eerste Europese interview in twintig jaar tijd”, aldus de opgewekte drummer Jeff Burrows vanuit Ontario. Hij hoopt van harte dat het album enkele Europese deuren (her)opent.
DEEP PURPLE
HET BLOED KRUIPT WAAR HET NIET GAAN KAN
Het is 2017 wanneer Deep Purple het album ‘Infinite’ uitbrengt en de daarop volgende tour tot ‘The Long Goodbye Tour’ doopt. Reden genoeg om aan te nemen dat de roemruchte formatie aan het laatste hoofdstuk is begonnen. En iedereen lijkt daar vrede mee te hebben. De band heeft ons immers vijftig jaar lang veel moois gebracht en de pensioengerechtigde leeftijd is inmiddels ruimschoots bereikt. Toch verrast het vijftal ons in de zomer van 2020 met een nieuw studioalbum, ‘Whoosh!’ getiteld. Als klap op de vuurpijl wordt er ook weer een nieuwe wereldtournee aangekondigd. Het zijn signalen van een band die zich nog niet acht uitgepraat. Vervolgens gooit corona de tourplannen volledig in het slot en zitten de veteranen voor het eerst in decennia langdurig aan huis gekluisterd. De illustere carrière lijkt als een nachtkaars te doven, maar opnieuw toveren Ian Gillan (76), Roger Glover (75), Ian Paice (73), Don Airey (73) en Steve Morse (67) een wit konijn uit de hoge hoed. Op 26 november verschijnt namelijk ‘Turning To Crime’. Het is een coverplaat zoals alleen Deep Purple die kan maken, met een songkeuze die alle kanten uitwaaiert en uitvoeringen die zijn doorspekt met kleurrijke ingrediënten uit de typische Purple-school.
THE THREE TREMORS
ÉÉN VOOR ALLEN, ALLEN VOOR ÉÉN
Dat The Three Tremors geen eendagsvlieg is moge inmiddels wel duidelijk zijn. De drie bekende metalzangers Tim ‘Ripper’ Owens, Harry ‘The Tyrant’ Conklin en Sean ‘The Hell Destroyer’ Peck leveren met ‘Guardians Of The Void’ namelijk hun tweede album af en ook tourplannen zijn er volop. Aardschok spreekt met Sean Peck over het nieuwe album, het omgaan met kritiek en het varen van een eigen koers.
ME AND THAT MAN
SAME SHIT DIFFERENT DAY
In 2017 verraste Behemoths frontman Adam ‘Nergal’ Darski vriend en vijand met zijn duistere country/folkproject Me And That Man. Op debuutplaat ‘Songs Of Love And Death’ vond de luisteraar geen grootste, bombastische metalsongs, maar juist ingetogen tracks met de cleane zang van de Britse muzikant John Porter. Na zijn split met Porter in 2018 gooide Nergal het over een andere boeg. Zijn muziek werd opzwepender en naast country/folk sloop er ook bluesrock in. Daarnaast kwam er ruimte voor humor. In plaats van te werken met een nieuwe frontman of zelf alle vocalen op zich te nemen, koos Nergal voor samenwerkingen met diverse gastartiesten. ‘New Man, New Songs, Same Shit, Vol. 1’ verscheen begin 2020. Met een dergelijke titel was al duidelijk dat een deel twee zou volgen. ‘New Man, New Songs, Same Shit, Vol. 2’ is dan ook zojuist verschenen.
EXODUS
HOE OUDER HOE GEKKER
Een paar dagen nadat deze Aardschok in de winkel ligt verschijnt het elfde studioalbum van misschien wel ‘s werelds beste thrash metalband Exodus. Zeven jaar zijn verstreken sinds de release van ‘Blood In Blood Out’, de plaat waarop zanger Steve ‘Zetro’ Souza’ een glorieuze comeback maakte. ‘Persona Non Grata’, de nieuweling, trekt de lijn van zijn voorganger consequent door. De mannen mogen dan inmiddels allemaal (late) vijftigers zijn, ‘Persona Non Grata’ is er geen greintje minder agressief om. Integendeel, er kan altijd nog een schepje bovenop, aldus gitarist Gary Holt.
LORDI
EEN MONSTER MET ZEVEN LULLEN
Lordi. Je kent ze wel, de in monsterpakken verklede Finnen die in 2006 het Eurovisie Songfestival wonnen. Een stempel waar de band nooit meer vanaf zal komen, het is zowel een vloek als een zegen. De 47-jarige zanger en liedjesschrijver Tomi Petteri Putaansuu, beter bekend als Mr. Lordi, is er echter wel een beetje klaar mee. We zijn inmiddels alweer een hoop albums verder en het eind is nog lang niet in zicht. Integendeel, de herfst van 2021 staat in het teken van een indrukwekkende release. ‘Lordiversity’ is de overkoepelende titel van maar liefst zeven nieuwe albums, elk met een eigen identiteit en titel. We bellen het vriendelijke en praatgrage monster op voor een toelichting.
POWER PALADIN
PUPPY POWER!
IJsland staat bekend om z’n black metal- en atmosferische metalbands. Power metalbands moet je op het eiland echter met een vergrootglas zoeken. Power Paladin, uit Reykjavik, zou er zelfs wel eens de enige vertegenwoordiger van het genre kunnen zijn. Het nieuwe Duitse platenlabel Atomic Force Records, een afsplitsing van Nuclear Blast, was er als de kippen bij om de band onder contract te nemen. Op 7 januari verschijnt debuutalbum ‘With The Magic Of Windfyre Steel. Aardschok blikt erop vooruit met toetsenist Bjarni Egill Ögmundsson en de gitaristen Ingi Þórisson en Bjarni Þór Jóhannsson.
NORTHTALE
VAN VELE MARKTEN THUIS
De Braziliaanse gitarist Bill Hudson is niet voor één muzikaal gat te vangen. Hij speelt net zo gemakkelijk death metal (met I Am Morbid) als symfonische metal (Trans-Siberian Orchestra) en power metal (Doro, U.D.O.). Niet zo vreemd dus dat zijn eigen band NorthTale invloeden uit veel verschillende stromingen bevat. Het tweede album ‘Eternal Flame’ is het eerste met de Braziliaanse zanger Guilherme Hirose. Aardschok belt Bill Hudson in Florida.
RHAPSODY OF FIRE
HET VUUR BRANDT NOG STEEDS
Rhapsody Of Fire, oorspronkelijk bekend als Rhapsody, is een Italiaanse symfonische power metalband die al bestaat sinds 1997 in wisselende bezettingen. Toetsenist Alex Staropoli is na al die jaren het enig overgebleven originele bandlid. Het nieuwe, inmiddels dertiende studioalbum ‘Glory For Salvation’ is een prima aanleiding om weer eens contact te zoeken met deze volhouder, die tegenwoordig in Londen resideert.
WALTARI
TIJDLOZE FINSE ALLESKUNNER
De Fin Mika Toimi Waltari was een alcoholist en schrijver die eind jaren zestig van de vorige eeuw landelijk beroemd werd door zijn fantastische romans die levensechte beschrijvingen boden van oude, vergane culturen. Toen Kärtsy Hatakka, uit Helsinki, in 1986 een bandnaam zocht voor zijn gloednieuwe band, wees iemand hem op een boek van Waltari en het ei werd gelegd. Kärtsy wist 35 jaar geleden niet dat hij in Finland zou uitgroeien tot een van de grootste ondergrondse spilspelers in de wave, punkrock, metal, industrial, elektronische muziek en symfonische folk. Aardschok viert het 35-jarige bestaan van Waltari met Kärtsy in een videogesprek.
GREEN LUNG
GROEN IS HET NIEUWE ZWART
Voor het betere psychedelische en occult getinte doomwerk ben je bij Green Lung helemaal aan het juiste adres. De formatie uit Londen leverde onlangs met ‘Black Harvest’ immers een heerlijk album af; een heuse genretopper waarin sferen van bands als Cathedral, Type O Negative en Electric Wizard smaakvol samenkomen in een pakkende sound die ook nog eens wordt gelardeerd met een nostalgisch jaren-zeventig-sausje. Het is dan ook niet vreemd dat Green Lung op de affiche van Roadburn 2022 staat. Aardschok stelt de band graag nader voor. We skypen met zanger Tom Killingbeck.
SWALLOW THE SUN
ZIE DE MAAN SCHIJNT DOOR DE BOMEN
De donkere, melancholische muziek van Swallow The Sun is typerend voor de moeilijke periode die de band de afgelopen vijf jaar heeft doorgemaakt. In 2016 overleed de vriendin van gitarist/componist Juha Raivio op jonge leeftijd aan kanker. Eenmaal weer opgekrabbeld, zou in 2020 het 20-jarig bestaan van de band worden gevierd met een uitgebreide tournee. Na een knallend begin werden alle resterende shows vanwege corona geannuleerd. Raivio trok zich terug in een blokhut in de bossen van Zweden. „Blijkbaar heeft die eenzaamheid hem goed gedaan, want uit het niets was daar ineens ‘Moonflowers’”, vertelt zanger Mikko Kotamäki. Via zoom praat hij ons bij.
STAGEWAR
LIVING ON THRASH
De naam Stagewar zal bij weinig mensen een belletje doen rinkelen. Op zich is dat niet zo vreemd. Hoewel het Duitse thrash metalgezelschap al sinds 2003 bestaat heeft het pas drie albums uitgebracht, met het gloednieuwe ‘Danger To Ourselves’ als laatste wapenfeit. Aardschok belt met James Reuter (bassist), Kimon Roggenbuck (gitarist) en Dominik Dezius (gitarist/zanger). Drummer Josef Schweng is er niet bij.
OBSCURA
NU MET MENSELIJKE TREKJES
Voortbordurend op de door Death en Cynic in gang gezette traditie vergaart het Duitse Obscura al sinds 2002 bekendheid met het maken van death metal van een hoog technisch niveau en dito kwaliteit. Met het nieuwe, zesde album ‘A Valediction’ bevestigt de band z’n reputatie andermaal. Er zijn hoorbaar geen muzikale beperkingen meer. Met een wederom vernieuwde lineup (met enkele bekende gezichten) is Obscura klaar om naar een nog hoger niveau te groeien. Aardschok kruipt achter de webcam met zanger, gitarist en bandleider Steffen Kummerer.
HYPOCRISY
MET DANK AAN DE PANDEMIE
Prioriteiten veranderen. Dat geldt voor jou, voor mij. En voor Peter Tägtgren. Ooit kakte de workaholic er in sneltreinvaart releases uit. Met de door hemzelf opgerichte band Hypocrisy. En met zijn soloproject Pain. Of als duo, met Rammstein-zanger Till Lindemann. Maar de laatste jaren is het stil. Lindemann is inmiddels een soloproject van de naamgever. Pains laatste plaat stamt uit 2016 (‘Coming Home’). Voor Hypocrisy moeten we zelfs terug naar 2013 (‘End Of Disclosure’). Acht jaar later is het eindelijk zover. Album nummer veertien is in aantocht. Op je knieën voor ‘Worship’!
UNLEASHED
STILL HUNGRY
De nieuwe langspeler ‘No Sign Of Life’ is nummer veertien in de lange albumreeks van de Zweedse veteranen van Unleashed. Een goede aanleiding om weer eens te bellen met de sympathieke en immer praatgrage zanger/bassist Johnny Hedlund. Hij is alweer tweeëndertig jaar het boegbeeld van het Zweedse vlaggenschip op het gebied van onversneden viking/death metal.
BLOODRED HOURGLASS
MORE IS MORE
Het Finse zestal Bloodred Hourglass (ofwel BRHG) timmert al meer dan vijftien jaar aan de weg met hun melodieuze death/thrash metal. Met het vijfde album ‘Your Highness’ wordt alles op alles gezet om de bekendheid te vergroten. De totstandkoming van het nieuwe werkstuk ging niet zonder slag of stoot, want gitarist en hoofdcomponist Antti Nenonen verliet de band na het vorige album ‘Godsend’ (2019). Zanger en oerlid Jarkko Koukonen heeft wat uit te leggen.
DOODSWENS
NIET BANG IN HET DONKER
Het black metalduo Doodswens bestaat uit Inge van der Zon (drums) en Fraukje van Burg (gitaar en zang). Tot dusver brachten zij alleen een demo en een splitsingle uit, maar toch waren ze al te zien op de festivals Roadburn, Unholy Congregation en Soulcrusher. Nu staan ze op het punt om het debuut ‘Lichtvrees’ uit te brengen. Aardschok belt met de twee dames en vraagt hen hoe zij dit alles hebben ervaren.
THE LURKING FEAR
PROFESSIONELE HOBBYBAND
The Lurking Fear verscheen in 2017 voor het eerst op de radar van menig metalliefhebber. Vanwege de agressieve muziek op het debuut ‘Out Of The Voiceless Grave’ en ook door de participatie van (ex-)leden van, hou je vast, At The Gates, Cradle Of Filth, Paradise Lost, The Haunted, Disfear, Skitsystem, God Macabre, Nifelheim, Edge Of Sanity en Marduk. Gitarist Jonas Stålhammar (tevens God Macabre en At The Gates) geeft tekst en uitleg over het nieuwe The Lurking Fear-album ‘Death, Madness, Horror, Decay’.
BORNHOLM
MIN OF MEER TEVREDEN
Péter ‘Sahsnot’ Sallaie is sinds de oprichting in 2000 de drijvende kracht achter het Hongaarse Bornholm. Op de drums na is hij verantwoordelijk voor ieder instrument en de zang. Alsof dat nog niet genoeg is, maakt hij voor ieder album de hoezen, zo ook voor de nieuwe, vijfde langspeler ‘Apotheosis’. Tijdens ons gesprek komt de beste man uitgeput en zwaarmoedig over. Het duurt dan ook even voordat hij in het interview zit. Péter legt uit dat er tijdens het vorige album nogal wat problemen waren met het toenmalige label, het vinden van shows en van een nieuw label.
LOCK UP
LEVE DE LOCKDOWN
Lock Up werd in 1998 opgericht en eiste direct de status van supergroep op, met vier van Napalm Death, Dimmu Borgir, Cradle Of Filth en Hypocrisy bekende gezichten in de lineup. Maar die bekende gezichten zijn in die tijd gekomen en gegaan. Zo werd vocalist Peter Tägtgren opgevolgd door Tomas Lindberg, die op zijn beurt in 2014 plaatsmaakte voor Kevin Sharp. Het nieuwe album ‘The Dregs Of Hades’ is het eerste waarop de band zich als een tweekoppig monster manifesteert. Teruggekeerd op het oude nest is Tomas Lindberg, maar Kevin Sharp is allerminst van het toneel verdwenen. Hij staat Aardschok dan ook te woord.
HEAVY METAL MANIACS FESTIVAL
22 & 23 OKTOBER – P60 – AMSTELVEEN
Het Heavy Metal Maniacs Festival in Amstelveen is het jaarlijkse feestje van de gelijknamige fanclub. Het festival is echter ook voor niet-leden zeker de moeite waard, omdat je er vaak bands aan het werk ziet die je normaal gesproken in Nederland niet zo snel tegen het lijf loopt.
REVOLUTION CALLING
30 OKTOBER – KLOKGEBOUW – EINDHOVEN
Twee jaar geleden beleefde The Sound Of Revolution een daverende editie, met twee dagen vol hardcore, oi! en (street)punk. Vanwege wijzigingen in de organisatie veranderde de naam kort daarna in Revolution Calling. De beoogde eerste editie van Revolution Calling, in 2020, kon wegens corona niet plaatsvinden. Met versoepelde maatregelen, veel geduld, doorzettingsvermogen en slim boeken lukt het dit jaar toch om een waardig en uitverkocht festival neer te zetten. Afgeslankt tot één dag, één podium en twaalf bands. Maar met 2.500 bezoekers uit meer dan twintig landen. Die laven zich aan muziek, drank, eten, de scene en elkaar.
METAL EXPERIENCE FEST 3
6 NOVEMBER – GEBR. DE NOBEL – LEIDEN
Een kinderhand is snel gevuld. Na anderhalf jaar van akelige stilte aan het livefront is er niet heel veel nodig om de concertgaande meute te plezieren. De drang naar sfeer en ambiance overstijgt momenteel de behoefte aan grote namen. Toch heeft de organisatie achter de Metal Fest Experience z’n stinkende best gedaan om een representatief en hoogwaardig programma samen te stellen. Een programma dat, het zal nauwelijks verbazen, volledig afkomstig is België en Nederland. Aardschok is er vanzelfsprekend ook.