In de Aardschok van Augustus 2004 lees je alles over:
EVANESCENCE, METALLICA, CRADLE OF FILTH, JUDAS PRIEST, MESHUGGAH, Rick Wakeman, Arrow Rock festival, Wâldrock 2004, BANG YOUR HEAD, GRASPOP 2004, AMPLIFIER, 50+, RAMMSTEIN, Karmakanic, Texas Terri Bomb!, SMOGUS, STARS AND STRIPES, DEAD STOP, NORTH SIDE KINGS, SWEET POISON, SHATTERED, OUTLIE, Midsummer Hardcore Event, ESOTERIC, UNLEASHED, Visceral Bleeding, DEMENTOR
EVANESCENCE
Metal Mike
Hoeveel bands verkopen in één jaar tijd ruim tien miljoen exemplaren van één album? Het is Evanescence gelukt met ‘Fallen’, en dat in een periode dat platenmaatschappijen steen en been klagen over dalende verkoopcijfers en illegaal kopiëren. 100.000 maal ‘viel’ het album over een Nederlandse toonbank, tegenwoordig een gigantisch aantal en zeker voor een gothic rockalbum. Aangezien Evanescence de Benelux niet aandoet tijdens de Europese toer vliegt ondergetekende naar Toulouse, alwaar ik niet alleen een optreden bijwoon, maar ook zangeres Amy Lee te spreken krijg.
METALLICA
toEren tot je erbij neervalt
Metal Mike
Je kunt over Metallica zeggen wat je wilt, saai is het bij het viertal nooit. De controverse rond ‘St. Anger’ is nog steeds niet verstomd, desondanks blijft de band toeschouwerrecords breken. Ook vanavond in Amsterdam zal het stadion van de plaatselijke voetbalclub ramvol zitten. Er is genoeg gespreksstof. Zo schitterde drummer Lars Ulrich twee weken eerder door afwezigheid op het Download-festival in Engeland. In de catacomben van de ArenA spreek ik met ‘nieuweling’ Rob Trujillo en Lars Ulrich.
CRADLE OF FILTH
DE STILTE VOOR DE STORM
Robbie Woning
Op 28 september moet het zevende Cradle Of Filth-album ‘Nymphetamine’ in de winkel liggen. Na flink wat bezettingswisselingen is de populaire black metalband uit Ipswich de laatste jaren in iets rustiger vaarwater terechtgekomen en kon de beoogde ‘world domination’ eindelijk worden gerealiseerd. Europa was na albums als ‘Cruelty And The Beast’ en ‘Midian’ al wel overtuigd geraakt van de kwaliteiten van de band, maar na het tekenen van een platencontract met Sony en de release van het meest recente album ‘Damnation And A Day’ moest ook Amerika er definitief aan geloven. COF maakte onderdeel uit van de Tattoo The Planet-karavaan, toerde zelfstandig met Nile in het voorprogramma en was vorig jaar zelfs headliner op het tweede podium van het Amerikaanse Ozzfest. Zoals verwacht was de deal met Sony geen lang leven beschoren. COF vond echter al snel nieuw onderdak bij Roadrunner, dat de laatste tijd weer opvallend veel echte metalbands is gaan tekenen. Voorafgaand aan het optreden op Wâldrock was er gelegenheid om even bij te kletsen met zanger Dani Filth, die alvast een tipje van de sluier over het nieuwe album wilde oplichten.
JUDAS PRIEST
DE EEUWIGE JEUGD VAN
Robert Haagsma
Sinds de zomer van 2003 is Rob Halford weer terug bij Judas Priest. De band is natuurlijk pas echt terug wanneer er een nieuwe studioplaat uitkomt, maar de verschijningsdatum daarvan is verschoven naar november. De Britse metallegende onderbrak de opnamen van die nieuwe CD voor een korte tournee door Europa. „Om de machine weer op temperatuur te krijgen”, aldus gitarist K.K. Downing. Het vijftal deed ook Nederland aan, voor een show op Arrow Rock in Lichtenvoorde. Rob Halford en K.K. Downing over het heden, verleden en de toekomst van hun band.
MESHUGGAH
GRENSVERLEGGEND
Gerd Jan Vleugels
Het Zweedse Meshuggah past in geen enkel hokje met zijn extreme en complexe metal. Op het tussendoortje ‘I’, een MCD met daarop een 21 minuten klokkend nummer, lijkt de band de muzikale bakens nóg verder te verzetten. Drummer Tomas Haake vertelt dat er later dit jaar een nieuw album op de planning staat, waarop de experimenteerdrift wordt doorgetrokken.
Rick Wakeman
Joost Boley
De Engelse toetsentovenaar Rick Wakeman is bij leven al een legende. Vrijwel iedereen heeft bewust of onbewust wel eens werk van hem gehoord. Popklassiekers als „Space Oddity” van David Bowie of „Morning Has Broken” van Cat Stevens bijvoorbeeld. Bij het grote publiek staat hij vooral bekend als lid van de progressieve rockformatie Yes. Deze band deed onlangs Nederland aan voor een optreden tijdens het Arrow Rock-festival. Voor Aardschok een mooie gelegenheid om de sympathieke Brit aan een mild kruisverhoor te onderwerpen. Het gesprek ging nu eens niet over Yes, maar vooral over zijn recente werk met New English Rock Ensemble (NERE).
Arrow Rock festival
12 en 13 juni – De Schans – Lichtenvoorde
Het Arrow Classic Rock festival was vorig jaar met bijna 27.000 bezoekers een groot succes. Vandaar dat dit jaar, ondanks alle negatieve adviezen (‘ouwe lullen willen niet op een camping zitten.’), voor een driedaagse variant is gekozen. Met zo’n 16.000 bezoekers per dag is de publieke belangstelling inderdaad een stuk minder. Dat de programmering op vrijdag (met David Bowie) vanwege de tegenvallende kaartverkoop wordt teruggebracht naar een bescheiden line-up spreekt wat dat betreft boekdelen. Op een regenachtige zaterdag en een zonnige zondag zijn het vooral Stan Novak, Roman Hödl, René Vanes, Liselotte Hegt, André Methorst en Joost Boley die speciaal op de ‘opa’s en oma’s van de hardrock’ letten. Metal Mike schiet sporadisch wat plaatjes.
Wâldrock 2004
Om maar meteen met de deur in huis te vallen; Wâldrock 2004 kan in de boeken als een uitermate gezellig en méér dan geslaagd festival. En dat terwijl het de organisatie dit jaar niet bepaald meezit. Er is geduchte concurrentie in de vorm van de EK-wedstrijd Nederland-Tsjechië, Death Angel en Slapshot moeten in de aanloop naar Wâldrock hun optredens afzeggen en Testament komt al helemaal niet opdagen. Desondanks weten ruim achtduizend bezoekers de Zomerweg in Burgum te vinden en houden we het de hele dag grotendeels droog. De enige smet op de dag is eigenlijk de ‘Robben-wissel’ van Dick Advocaat. Aardschok is aanwezig met de redacteuren Roman Hödl, Robbie Woning en Anita Boel. De plaatjes schieten John Boel en Metal Mike. Jill van Alphen (Lords Of Metal) levert de Cradle-kiekjes.
BANG YOUR HEAD
25 en 26 juni – Messegelände – Balingen
In hetzelfde weekend als het chaotisch verlopen Fury Fest en het stoffige Graspop is het gezelligste festival van Europa aan zijn negende editie toe. 18.000 bezoekers zorgen beide dagen voor een lekker vol (asfalt)veld. Naast de ontspannen sfeer zijn het de bij elkaar geraapte ‘oude helden’ die dit festival iets extra’s geven, en natuurlijk maar één podium waarop alles zich geordend afspeelt. Metal Mike is op vrijdag jullie verslaggever en fotograaf terwijl Marlies en Nico Wobben de zaterdag van tekst en beeld voorzien.
GRASPOP 2004
25, 26 en 27 juni – Boeretang – Dessel
In hetzelfde weekend als het in Nederland populaire Bang Your Head festival kiest Graspop voor het eerst voor een driedaagse programmering. Het knollenveld aan de Boerentang ligt er dit weekend lekker stoffig bij, zodat drank en spijs royaal onder de drek zitten. We komen echter niet om te vreten en te zuipen, maar om tussen zo’n 20.000 bezoekers naar drie podia met voornamelijk metalbands te kijken. Roman Hödl, Stan Novak, Alain Bogaert en Stephan Gebédi zijn Aardschok’s oren. De ogen komen van Rudy De Doncker, Roman Hödl, Pascal Meulenberg en Silvy Roos
AMPLIFIER
BRITS VLAGGENSCHIP
Gerd Jan Vleugels
Lyrisch was de Britse pers over de nieuwe ontdekking uit Manchester. Maar wanneer de chauvinistische media in Engeland met superlatieven gaan strooien, moeten de nuchtere bewoners van het vasteland altijd extra op hun hoede zijn. In het geval van het trio Amplifier was er van overdrijving in de collectieve heldenverering echter geen sprake. Na het uitbrengen van het fantastische debuut ‘Amplifier’ behoort de band in één klap tot de betere van het eiland. Zanger/gitarist Sel Balamir is blij dat Amplifier ook buiten de eigen landsgrenzen waardering oogst, maar blijft ondanks alles met beide benen stevig op de grond staan.
50+
Motörhead
Metal Mike
Aardschok timmert al bijna 25 jaar aan de weg. Het is dus logisch dat vele helden van toen inmiddels de 50 gepasseerd zijn. Het aantal vijftigplussers in de metalwereld neemt zienderogen toe. De vergrijzing van onze idolen is aanstaande. Hoe gaan de Abrahammen van de metal om met het naderende einde? Zijn de zuurstofflessen en rollators al besteld? Ons tweede slachtoffer in de rubriek 50+ is Motörhead-boegbeeld Ian Fraizer ‘Lemmy’ Kilmister, van 24 december 1945, oftewel 58 jaar.
RAMMSTEIN
LIEBE! DRAMA! WAHNSINN!
André Verhuysen
Eind augustus verschijnt het nieuwe, inmiddels vierde, studioalbum van Rammstein. In de vorige Aardschok blikte gitarist Paul Landers al uitgebreid terug op de afgelopen jaren, maar we zijn natuurlijk vooral benieuwd naar wat ons binnenkort te wachten staat. Toen Aardschok de kans werd geboden om in de Hilversumse Wisseloord-studio’s te komen luisteren naar acht songs van de nog onbetitelde langspeler hoefden we dan ook geen twee keer na te denken. Aansluitend kregen we de gelegenheid van gedachten te wisselen met de ándere gitarist van Rammstein; Richard Kruspe-Bernstein.
Karmakanic
Bassist met een boodschap
Joost Boley
Het Zweedse basbeest Jonas Reingold is in de progwereld al lang geen onbekende meer. We kennen hem in eerste instantie van The Flower Kings, maar inmiddels ook van Kaipa en The Tangent. Ook in de metalwereld heeft hij zijn sporen ruimschoots verdiend, met zijn basbijdragen op albums van Time Requiem, Majestic, Space Odyssey, Reptilian en Opus Atlantica. In 2002 richtte hij zijn eigen band Karmakanic op, waarin we ook meesterzanger Goran Edman (ex-Yngwie Malmsteen) en drummer Zoltan Czorsz (The Flower Kings) terugvinden. Onlangs verscheen ‘Wheel Of Life’, het tweede album van deze groep. Aardschok belde met een goed geluimde Jonas.
Texas Terri Bomb!
Public Relations in L.A.
René Vanes
‘Eat Shit’, ‘Your Lips…My Ass’; grootspraak en bravoure van Texas Terri, punkrocker in LA. Eigenlijk gewoon een té grote bek, maar een klein hartje. Texas Terri wil zo graag en heeft eindelijk bereikt wat ze wilde. Met haar tweede CD is ze niet meer te stoppen. Als tuig van de richel komt ze blaffend en bijtend over, zowel op als naast het podium. Deels humoristisch, deels stoer, om tegenstand te bieden aan het lompe gedrag van de Texaanse redneck en deels om ondanks alles toch haar zin te krijgen. Een telefoontje met de getatoeëerde punkrockbitch.
SMOGUS
EXPLOSIEVE CROSSOVER
Gerd Jan Vleugels
Het lijkt inmiddels een eeuwigheid geleden dat het Nederlandse Smogus in januari 2000 debuteert met ‘Everybody’s Fucked Up Twice’. De winnaar van de Essent Award komt na enkele bezettingswisselingen onder de hoede van BMG, waar in 2002 een titelloze MCD verschijnt met zes nummers. Maar omdat het label prioriteit geeft aan zijn Idols-stal besluit het zestal op eigen benen aan een nieuw album te gaan werken. Het via The Electric Co. uitgebrachte ‘No Matter What The Outcome’ laat een band horen die klaar lijkt voor een nieuwe start. Zanger YB vertelt.
STARS AND STRIPES
DE LIEFDE VOOR PUNKROCK
Onno Cro-Mag
Zo’n twaalf jaar geleden verscheen het debuutalbum van Stars And Stripes. Frontman Choke (Jack Kelly) van Slapshot wilde laten horen dat niet alleen bands uit Europa goede oi! en punk konden maken. Dat is met de debuut-CD ‘Shaved For Battle’ zeker gelukt. Ofschoon – of misschien wel omdat – de band zelden optrad is men tot op de dag van vandaag een cultact gebleven. Zo’n twee jaar geleden kwamen er bij Choke gedachten op om een tweede CD te maken. ‘One Man Army’ is verpletterend en meeslepend tegelijk.
DEAD STOP
DE HOOP VAN BELGIË
Onno Cro-Mag
Al dik een jaar galmt de naam Dead Stop door Europa. De toekomst ziet er, na het uitbrengen van de debuut-CD ‘Done With You’, zeer rooskleurig uit voor deze band. Als hardcoreliefhebber van het eerste uur koester ik deze band. Dead Stop zou wel eens een belangrijke rol kunnen gaan spelen bij de opleving van jaren tachtig-hardcore. Gitarist Michiel is een trots man.
NORTH SIDE KINGS
PASSIE VOOR HARDCORE
Onno Cro-Mag
North Side Kings is door de jaren heen sterk gegroeid als band. De nieuwe CD ‘Organizing The Neighbourhood’ is absoluut de meest uitgebalanceerde plaat van deze zwaargewichten. Humor en liefde voor hardcore staan centraal op dit album. Aardschok had een enerverend gesprek met zanger/gitarist Danny Marianino.
SWEET POISON
DE AANHOUDER WINT
Onno Cro-Mag
Sweet Poison (voorheen The Riot Squad) bestaat uit muzikanten die gerust als volhouders omschreven mogen worden. Al jaren timmert de Belgische band middels vele demo’s aan de weg en vorig jaar verscheen ook een eerste MCD. Vanwege juridische problemen moest de naam The Riot Squad worden veranderd in Sweet Poison. Onlangs verscheen onder die naam de debuut-CD ‘Yesterday’s Sweethearts’; een evenwichtig en gedreven punkalbum. Gitarist David is klaar voor de toekomst.
SHATTERED
„EEN SOORT GEZONDE DOPING”
Onno Cro-Mag
Na het verschijnen van de uitstekende MCD van Shattered vorig jaar, is het compleet stil geworden rondom deze band uit Brabant. Het bleek de stilte voor de storm, want de vijf muzikanten hebben onlangs hun eerste full-length ‘Catastrophe In Me’ uitgebracht via U-Scream Records. Het album laat een goede mix van allerlei hardcorestijlen horen, met teksten die door merg en been gaan. Na zes jaar zwoegen komt eindelijk de waardering voor Shattered. Zanger Saki Vakaloudis is van Griekse afkomst. Naast zijn studie is hij werkzaam in het restaurant van zijn ouders om wat geld te verdienen en om zijn hobby Shattered te kunnen bekostigen. Een gesprek met een hardcoregek.
OUTLIE
PUUR THERAPIE
Onno Cro-Mag
Outlie is opgericht door gitarist Luke Pabich (Good Riddance). Uit onvrede over de hedendaagse punkrock wilde hij eens iets totaal anders proberen. Nadat hij verschillende songs geschreven had, begon hij met drummer Sean Sellers (ex-Good Riddance, ex-Downset) te repeteren. Al snel sloot bassist Jesse Darling (ex-Lonely Kings) zich bij hen aan. Het drietal dook onder leiding van topproducer Ryan Greene de studio in om het debuutalbum ‘Companions To Devils And Saints’ gestalte te geven. Ik was weliswaar onder de indruk van deze CD, maar pas na enkele weken viel het kwartje echt. Inmiddels komt het album niet meer uit mijn CD-speler. Luke Pabich neepraat ons bij.
Midsummer Hardcore Event
19 en 20 juni – 013 – Tilburg
Laurens Taekema
Het is dit jaar 013 in Tilburg dat onderdak biedt aan een van de grootste hardcore-evenementen op Europese bodem. Gedurende twee dagen spelen maar liefst achtentwintig bands.
ESOTERIC
Wie verre reizen maakt, kan veel verhalen
Martijn Busink
Het Britse Esoteric timmert al een jaar of twaalf aan zijn eigen psychedelische doom/death-weg. De vierde release ‘Subconscious Dissolution Into The Continuum’ is de eerste op het Season Of Mist-label, waarmee de band zich verzekerd weet van meer ‘exposure’ dan met de eerdere releases. Zanger/gitarist Greg Chandler licht toe:
UNLEASHED
DEATH METAL VICTORY!
Roman Hödl
Unleashed heeft zichzelf weer overtroffen. De vier Zweden hebben zojuist hun alweer zevende studioplaat opgenomen, en het resultaat mag er zijn. ‘Sworn Allegiance’ klinkt ondanks de lange voorbereidingen lekker fris en spontaan, en bevat alle ingrediënten waar Unleashed voor staat: kracht, sfeer, pure lompheid en agressie. Drummer Anders staat Aardschok te woord.
Visceral Bleeding
HARD WERKEN IS DE BASIS
Leon van Rijnsbergen
Onlangs werd Aardschok aangenaam verrast door ‘Transcend Into Ferocity’, het tweede album van Visceral Bleeding. Op het debuut had de technische, brute death metal van deze Zweden al een behoorlijke indruk achtergelaten, maar deze opvolger is aanmerkelijk beter. Beukende drums met gigantisch veel breaks, technisch vaardig gitaarwerk en superlompe grunts, dat is waar deze band voor staat. Aan het woord is gitarist Peter Persson, de voornaamste muziek- en tekstschrijver binnen de band.
DEMENTOR
Te soft voor Nederland?
Stephan Gebédi
Is er iets mis met de Nederlandse undergroundscene? Dementor-zanger/gitarist René Blahusiak is in ieder geval een beetje teleurgesteld naar aanleiding van de twee optredens die hij onlangs met zijn band in Nederland gaf in het voorprogramma van Suffocation. Dementor is bepaald geen band voor tere zieltjes, maar René heeft desondanks de indruk dat de Nederlandse death metalfans anno 2004 alleen nog maar hersenloze, superlompe US death metal willen horen en een band als Dementor niet bruut genoeg vinden. Toch jammer voor een band die zojuist zijn beste album heeft afgeleverd en waarvan een van de bandleden op de website zelfs aangeeft dat zijn meest memorabele optreden in 2001 in de Rotterdamse Baroeg plaatsvond.