Vier keer metal in Veenendaal met Thronar en Elexorien

Het Sticht, zoals de provincie Utrecht in de middeleeuwen werd genoemd was vroeger vaak het toneel van oorlogen tussen Graafschap Holland en Gelre. Op 15 september van dit jaar liet men deze goede oude tijden herleven in de Escape in Veenendaal. De Hollanders zijn vertegenwoordigd met de band Conorach uit Delft terwijl vanuit Gelderland Heidevolk en Thronar oprukken naar de Utrechtse heuvelrug. Ook Groningen doet mee: Elexorien komt helemaal vanuit het hoge noorden om te laten zien dat men daar meer kan dan suikerbieten verbouwen.

Overigens is het voor de gemiddelde metalhead maar goed dat er die dag nog iets te doen viel in de Escape want Veenendaal vierde feest. Met een houseparty in het gemeentepark en tropische muziek op het buitenpodium naast de Escape. En die tropische muziek begint net als iedereen nog voor de deur staat te wachten. Gelukkig gaat de zaal op tijd open. Snel naar binnen!

"The Riders From The West" – Conorach

Op een week na een jaar geleden maakte Conorach zijn live debuut in Delft als voorprogramma van Annatar en daarmee zijn ze de 'jongste' band van deze avond. Wat hun podiumpresentatie betreft zijn ze in dat jaar een stuk zelfverzekerder geworden maar ik denk niet dat Conorach ooit een band van wild rondrennende muzikanten zal worden (denk maar aan Korpiklaani)

De heren worden in ieder geval goed ontvangen. Conorach speelde vorig jaar december op het Archeon Midwinter Fair en toen had de zanger de vlag van Graafschap Holland bij zich. Vandaag heeft hij ook een vaatje drank meegenomen. Dat weten veel mensen wel te waarderen. Conorach geeft een vlekkeloze show en de Escape is al aardig vol met enthousiaste mensen. Wij van Graafschap Holland mogen dan wel veruit in de minderheid zijn, aan de muzikale prestaties zal het in ieder geval niet liggen.

Setlist Conorach:

The Oaken Shield

Prodigy Of The Sea

Awaiting The End

The Hunt

Riders From The West

Störtebeker

Voice Of Despair

"Running With The Wolves Of War" – Elexorien

De dames en heren van Elexorien hebben het de afgelopen 12 maanden druk gehad. Zo hebben ze het podium gedeeld met Ancient Rites (in Nijmegen), Korpiklaani (Baroeg Rotterdam) en met Ensiferum in Zaandam. Heidevolk en Thronar zijn ook oude bekenden van Elexorien en persoonlijk vind ik de combinatie van deze drie bands live goed werken.

Muzikaal gezien neemt Elexorien de luisteraar mee naar een fantasie wereld waar de fans van Tolkien en Conan zich ook wel thuis zullen voelen. Er hangen bijvoorbeeld wat trollen rond en Smeagol is ook nog ergens te vinden. Epische battle metal is een goede omschrijving van wat de band maakt.

Het grote verschil tussen Elexorien en andere bands in het genre is Iné Zijlstra, de leadzangeres van de band. Nu zijn er tegenwoordig wel meer bands met een zangeres maar in dit genre moet je nog steeds goed je best doen om er een te vinden. Battlelore komt misschien in de buurt. Wat ik persoonlijk heel goed vind aan Iné's manier van zingen is dat ze met haar stem in dienst staat van de muziek en niet alles domineert zoals andere zangeressen die de neiging hebben om alles dicht te smeren met hoge uithalen. En natuurlijk zorgt zanger / gitarist Lainedil met zijn agressieve zang dat het niet al te klef wordt.

Wel heeft de drummer vandaag last van een wankele drumkit. Terwijl hij de boel repareert kan men eindelijk zien wat stoere barbaren onder hun harnassen en beestenvellen dragen: korte broekjes met vrolijke print. Auw!

Elexorien kan geen optreden geven zonder het nummer "Dryads & Trolls" te spelen. Bij dit nummer laat Grimbert zijn draagbare keyboardje voor wat het is en zingt hij een flink stuk van het nummer. Iné  is natuurlijk de Dryad uit de tekst, maar dat spreekt voor zich. Het is in ieder geval een goede afsluiter van de set en zo denkt de zaal er ook over.

Ik ben benieuwd hoe Elexorien het op 27 oktober op Aaltjesrock gaat doen, waar ze spelen met bands zoals Kutschurft, Sylver Myst en Stormlord. Met de promotie van dat festival zit het wel goed want bassgirl Liza heeft weer haar Noord Geldersch Metaal shirt aan.

Setlist Elexorien:

Running With The Wolves Of War

Smeagol

Set In Stone

The Serpent Strikes At Sunstone Hill – Part II

Dryads & Trolls

"To Kill And Be King" – Thronar

De muziek van Thronar lijkt op het eerste gezicht een beetje op die van Elexorien (beide bands gebruiken de term Battle Metal) maar er zijn duidelijk grote verschillen in de uitvoering. Waar Elexorien een wat meer epische benadering heeft is de muziek van Thronar even subtiel als de Oliphaunten uit The Lord Of The Rings die op de Pelennor Fields alles platstampen.

Thronar heeft altijd al last gehad van een instabiele line – up. Vorig jaar kwam Koen Donderbaard in de band om de leadzang over te nemen en hij heeft het toch nog bijna een jaar volgehouden. Mede door zijn vertrek moest Thronar het optreden op Stonehenge afzeggen.

Reamon nam voor zijn komst  al een groot deel van de zang voor zijn rekening (naast het gitaarwerk) en concentreert zich nu geheel op de zang. Daardoor kan hij dus geen gitaar meer spelen. Deze vacature werd gevult met het aantrekken van Kevin Olinga, die dus vandaag zijn live debuut met Thronar maakt.

Reamon doet het in ieder geval prima als leadzanger. Hij heeft voor zover ik weet ook al het debuutalbum ingezongen en naarmate het optreden vordert begin ik mij af te vragen waarom Thronar niet veel eerder voor deze oplossing heeft gekozen. Het had de band in ieder geval een boel ellende bespaard.

En wat vind het publiek van dit optreden? Thronar is de eerste band die terug moet komen voor een toegift, dus dat zit wel goed.

Setlist Thronar:

Gift From The Gods

Thronar

Hannibal

The Hunt For Vengeance

Old Condemned

Eating the Enemy

To Kill And Be King

Crimmor

"Bier zal weer vloeien" – Heidevolk

Even checken: een blauw / gele vlag achter de drumkit? Zwaarden en schilden op het podium? Is het antwoord twee keer 'ja' dan weet je dat Heidevolk eraan komt. Zoals gebruikelijk zwaaien de zangers Mark en Joris eerst met middeleeuwse slagersgereedschap voor de show begint (in de lucht en niet tegen 300 argeloze toeschouwers) Nog een verschil tussen de Spartaanse soldaten en die uit Gelre: In Gelderland gaan de six packs de maag in.

De laatste keer dat ik Heidevolk zag was tijdens het No Mercy Fest. in Tilburg, begin dit jaar. Toen had men geen requisiten bij zich, geen viooldame (waar was Stefanie?) en stond men vroeg in de middag voor een nuchter publiek te spelen. Met krap een uur speeltijd kwam de band totaal niet tot zijn recht. Nu staat de band wel op volle oorlogsterkte op het podium en wie nu nog nuchter is in de Escape moet zich flink gaan schamen (of een BOB regelen)

Reamon van Thronar heeft het druk vanavond want in Heidevolk speelt hij nog wel gitaar en kan hij zo mooi laten zien dat hij het nog nier verleerd is. Het publiek gaat flink te keer en de vloer is ondertussen zo glibberig geworden van het bier (nog even en het gaat op een optreden van Normaal lijken) dat moshpitten en crowdsurfen een levensgevaarlijke bezigheid wordt.

De sterke punten van Heidevolk zijn ook de zwakke punten van de band. Je moet wel van Nederlands (Gelderlands?) talige muziek houden. Het is dat de muzikanten woor den stevige basis zorgen want anders zou de samenzang van de heren Joris en Mark een stuk softer over komen en dat kan nooit de bedoeling zijn.

Heidevolk is zonder twijfel de headliner vanavond en de enige band die zonder keyboard op het podium staat. Of, zoals de mannen van Korpiklaani zeggen "100% synth free music, made in Gelre"

Setlist Heidevolk:

Krijgsvolk

Wodan Heerst

Opstand Der Bataven

Walhalla Wacht

Winteroorlog

Saksenland

Vale Ouwe

Gelders Volkslied

Hengist & Horsa

Bier Zal Weer Vloeien

Vulgaris Magistralis

Voor de liefhebbers: Heidevolk en Elexorien spelen op 2 november in de Peppel in Zeist. Dat wordt dus weer een lange nacht op de Utrechtse Heuvelrug.