De Aardschok in November 2001

In de Aardschok van November 2001 lees je alles over:
AGNOSTIC FRONT, AKERCOCKE, ANGEL CREW, BENEDICTION, BOLT THROWER, DEVIN TOWNSEND, DISLOCATED STYLES, DREAM THEATER, EDGUY, ENSLAVED, ENTOMBED, EVERGREY, HELLOÏSE, HIM, GLENN HUGHES, ILLDISPOSED, INCENSE, JORN LANDE, KATAKLYSM, KREATOR, LACRIMOSA, MACHINE HEAD, MAYPOLE, MOTORPSYCHO, MULLMUZZLER, EUROPEAN HARDCORE PARTY # 6, OZZY OSBOURNE, PINK CREAM 69, PUDDLE OF MUDD, REBAELLIUN, REDUCERS SF, SAVIOUR MACHINE, SAXON, SLIPKNOT, TATTOO THE PLANET, THE FLOWER KINGS, THERAPY?, THERION, TRANSATLANTIC, VOICE OF DISSENT, REACHING FORWARD, WINTERLONG, WITCHERY


AGNOSTIC FRONT

DE CIRKEL IS ROND

Onno Cro-Mag
Agnostic Front heeft na zijn comeback twee albums gemaakt. ‘Something’s Gotta Give’ en ‘Riot Riot Upstart’ die wereldwijd meer verkochten dan hun oude albums, maar veel oude fans zeer deden. De sound was punkiër geworden en de brute hardcore had meer melodie gekregen. De kids van deze generatie hadden dus een ander gevoel dan de oudere fans. Persoonlijk vind ik beide laatste albums zeer goed te pruimen, maar begrijp voor een gedeelte ook de kritiek van de oude fans. Dit nieuwe album ‘Dead Yuppies’ zal de gemoederen weer laten oplaaien, want wederom doet Agnostic Front iets zeer verrassend; ze keren terug naar de roots. Ondanks dat deze CD absoluut geen kopie van ‘Victim In Pain’ of ‘The Eliminator’ is, zal de oude liefhebber Agnostic Front weer in de armen sluiten, want dit nieuwe album is hard, brutaal en agressiever dan de laatste twee CD’s. Drummer James Collette is op het moment een van de voornaamste leden binnen Agnostic Front. Hij schrijft niet alleen de teksten, maar ook de songs zelf.


AKERCOCKE

DE MEESTE MENSEN ZIJN STOMPZINNIG

René Veerkamp
Is Akercocke de nieuwste black/death metalsensatie? Staan de troonopvolgers van Cradle Of Filth al klaar om de wereld in vuur en vlam te zetten? In de Engelse rockpers is men unaniem van mening dat Akercocke het helemaal gaat maken. Van Terrorizer tot Kerrang!, Metal Hammer en zelfs het trendy Rocksound, overal wordt de band met positieve reacties overladen. Zelf ben ik ook razend enthousiast over de CD ‘Goat Of Mendes’, de opvolger van het debuut ‘Rape The Bastard Nazarene’, maar de meningen lijken voorlopig sterk uiteen te lopen. Dat er tijdens het eerste Nederlandse optreden in Paradiso slechts dertig mensen op kwamen draven kan liggen aan slechte promotie, maar kan ook duiden op het feit dat de nuchtere Nederlander het allemaal met een korrel zout neemt. Aan de telefoon heb ik zanger/ gitarist Jason Mendonca en drummer/tekstschrijver David Gray die steeds achter en door elkaar heen lopen te praten. Het ontwarren, wie precies wat zegt is nauwelijks te doen, dus heb ik bij de antwoorden op mijn vragen maar net gedaan alsof ik met één persoon een gesprek heb gehad. Aangezien ik het eerste album nooit gehoord heb, vraag ik de heren wat de voornaamste verschillen tussen dat album en ‘Goat Of Mendes’ zijn.


ANGEL CREW

EEN UIT DE HAND GELOPEN GRAP!

Onno Cro-Mag
Danny en Christian (Deviate), Pat, Wyb en Igor (Backfire!) en Ross (Length Of Time en Arkangel) vormen al jaren een hechte vriendenclub. Als men niet met de bands aan het spelen is, gaan ze erop uit, naar concerten of stappen. Natuurlijk zaten ze, onder het genot van een glas bier, weleens te lullen om ooit eens een sideproject te starten. Door tijdgebrek kwam dat er nooit van, maar toch bleef Danny met het idee rondlopen. Omdat Deviate een rustpauze heeft ingelast is Danny met Ross serieus nummers gaan schrijven. Ditmaal niet als zanger, maar als gitarist. En ook Ross neemt de gitaar onder handen binnen Angel Crew. Onder druk gezet door ondergetekende treedt men op tijdens EHCP 5. Daarna verloopt alles in een sneltreinvaart. Er wordt een deal met Goodlife getekend en men gaat de Hautregard studio in met topproducer Andre Gielen (Backfire!, Deviate, Channel Zero etc). Zanger Pat zingt totaal anders dan bij Backfire! (alhoewel hij op de laatste mini-CD van Backfire! identiek zingt) en de sound zou een mix van Deviate en Backfire! kunnen zijn. Maar alles klinkt net iets anders en wat extremer. Danny zit doodmoe tegenover mij, want het runnen van een sideproject is vermoeider dan hij dacht.


BENEDICTION

ORDE IN DE CHAOS

Robbie Woning
Wie mij eind 1998, tijdens de erbarmelijke toer met Death, had voorspeld dat Benediction in 2001 een album zou uitbrengen dat zich kwalitatief kon meten met klassiekers als ‘The Grand Leveller’ en ‘The Dreams You Dread’, had ik waarschijnlijk vierkant uitgelachen. Niet alleen was de Britse oer-death metalband, na het vertrek van Dave Ingram, zojuist voor de tweede keer in zijn loopbaan een populaire zanger kwijtgeraakt, de rommelige Nederlandse optredens van de nauwelijks nog herkenbare band, hadden bij de meeste fans ook het laatste greintje vertrouwen op een rooskleurige toekomst weggenomen.


BOLT THROWER

STUDIOREPORT

Roman Hödl
Toen ik gevraagd werd om voor een luistersessie van Bolt Thrower naar Engeland te vliegen, hoefde ik daar niet lang over na te denken. Het is alweer een tijd geleden sinds de vorige CD ‘Mercenary’ en al heb ik niet de illusie dat de Britten ooit nog maar één millimeter van hun muzikale koers af zullen wijken, toch ben ik zeer benieuwd naar de nieuwe death metalklanken van deze eilandbewoners.


DEVIN TOWNSEND

GENIALE DUIZENDPOOT

Robert Haagsma
De splinternieuwe CD ‘Terria’ is het zoveelste bewijs dat Devin Townsend een van de meest oorspronkelijke talenten van de hedendaagse metal is. De Canadese zanger en muzikant mengt bijna achteloos rock, psychedelica en industriële klanken door elkaar, en voegt daar dan nog zijn indringende zang aan toe. Het resultaat is verbluffend en leidde dan ook tot een verdiende uitverkiezing tot plaat van de maand in de vorige Aardschok.


DISLOCATED STYLES

WHAT’S IN A NAME?

Gerd Jan Vleugels
Zelden is een bandnaam zo op zijn plaats geweest als in het geval van Dislocated Styles. Het zestal uit Phoenix mengt op zijn debuutalbum elementen uit de metal, rock, hiphop, latin, funk, jazz, roots en soul tot een energiek en bruisend geheel. De band had onlangs de eer ‘Pin The Tail On The Honkey’ aan het Nederlandse publiek voor te stellen en Aardschok maakte van de mogelijkheid gebruik gitarist Chuck Epperly aan de tand te voelen.


DREAM THEATER

HOOPT SNEL WEER DEZE KANT UIT TE KOMEN

Stan Novak
11 September 2001, de dag dat terroristen New York van de gezichtsbepalende Twin Towers beroofden en alom dood en verderf zaaiden, zal de geschiedenis ingaan als een zwarte dag voor de mensheid. Voor het uit New York afkomstige Dream Theater had het een speciale dag moeten worden, want juist op deze dag werd de nieuwe driedelige live-cd ‘Live Scenes From New York’ uitgebracht. De release bracht echter het een en ander teweeg aangezien op het hoesje een brandend World Trade Center stond afgebeeld. Een reden voor platenmaatschappij Warner om per direct alle exemplaren terug te roepen.


EDGUY

KLEINE JONGENS WORDEN GROOT

Liselotte Hegt
Over krap zes maanden is het alweer tien jaar geleden dat de toen piepjonge Jens Ludwig (gitaar) en Tobias Sammet (zang) hun inmiddels redelijk populaire band Edguy oprichtten. En dan te bedenken dat indertijd geen enkele platenmaatschappij ook maar een stuiver wilde geven voor het debuut ‘The Savage Poetry’, dat uiteindelijk in 1995 in eigen beheer werd uitgebracht. De kleine voorraad slonk tot nul exemplaren en het ging bergopwaarts. Het was uiteindelijk het Duitse AFM Records die de jonge metalhelden onder zijn hoede nam, waarna de albums ‘Kingdom Of Madness’ (1997), ‘Vain Glory Opera’ (1998), ‘Theater Of Salvation’ (1999) en het heruitgebrachte ‘The Savage Poetry’ (2000) door de heavy metalscene met open armen werden ontvangen. Edguy ontpopte zich tot een energieke support-act en een graag geziene gast op festivals. Na het geslaagde solo-uitstapje Avantasia van frontman Sammet vorig jaar, ligt alle aandacht nu bij het nieuwe, vijfde studio-album ‘Mandrake’. Voor songschrijver Tobias zitten de slapenloze nachten er weer op en de band kan zich volledig opwarmen voor een eerste headlinetournee.


ENSLAVED

STUDIO REPORT

René Veerkamp
Ik ben diverse malen in Noorwegen op vakantie geweest, Bergen heb ik slechts één keer eerder bezocht. De belangrijkste reden hiervoor is het feit dat het daar tenminste 250 dagen per jaar regent. Als je op vakantie gaat prefereer je immers een plek waar het zonnetje zich wat vaker laat zien. In black metalkringen heeft de stad Bergen echter een welhaast mythische betekenis. Dat is met name te wijten aan de daar gevestigde Grieghallen Studios, waar onder andere klassiekers als ‘In The Nightside Eclipse’ van Emperor en de debuut-CD van Burzum zijn opgenomen. Verder kent de stad al jaren een zeer levendige black metalscene waar onder meer Hades Almighty, Helheim en Enslaved deel van uit maken. Met name laatstgenoemde band behoort al jaren tot één van de meest innoverende en interessante metal gezelschappen van deze tijd. Toen het verzoek kwam om de heren eens in de studio te bezoeken hoefde ik niet lang na te denken. Op het moment van aankomst werd net de laatste hand gelegd aan de nieuwe CD ‘Monumension’, de opvolger van het omstreden ‘Mardraum’.


ENTOMBED

Roman Hödl
Even lijkt het aangevraagde gesprek met Entombed niet door te gaan, omdat zanger L-G Petrov zich met de woorden „I’m depressed and I’ve got a hangover” uit de voeten maakt. Entombed-gitarist Uffe neemt gelukkig de honneurs van zijn bandcollega waar, en we kunnen vlak voor het optreden in Eindhoven toch even bijpraten over ‘Morning Star’, de geweldige nieuwe CD van Entombed.


EVERGREY

THE TRUTH IS OUT THERE…

Liselotte Hegt
Voor zanger/gitarist Tom Englund is de bron ‘Abducted’ nog lang niet uitgeput. Ook de nieuwe, derde schijf ‘In Search Of Truth’ is namelijk weer gebaseerd op de pennenstreken van de Amerikaanse schrijver Whitley Strieber, alleen dit keer heeft Tom er een compleet conceptverhaal van gemaakt. Het visioen van groene Marsmannetjes met ogen op steeltjes en rondsuizende, zwartglimmende schotels wordt door de Zweed grinnikend van mijn netvlies verbannen.


HELLOÏSE

EINDELIJK ERKENNING VOOR HET HARDE WERK

Martien Koolen
‘A Time And A Place For Everything’ (1998) was het laatste levensteken van een van de beste rockbands van Nederland en omstreken. Drie jaar na dato is ‘Fata Morgana’ het overdonderende nieuwe album van Helloïse, dat anno 2001 gereduceerd is tot een trio. Spraakmaker en fulltime muzikant Ernst van Ee praat ons bij…


HIM

EEN SUCCESVERHAAL

Anita Boel
Het succes van de Finse gothic rockband Him heeft bij onze oosterburen ongekende vormen aangenomen. Van het vorige album ‘Razorblade Romance’ verkocht de band in Duitsland maar liefst meer dan 300.000 exemplaren. Maar ook in Nederland groeit de populariteit van deze ‘love metal’. Vorig jaar gaven de heren een uitverkocht concert in Paradiso en stonden ze op Lowlands, en ook voor het concert van 29 oktober aanstaande in Amsterdam zijn nauwelijks meer kaarten te bemachtigen. Onlangs bracht Him zijn derde album ‘Deep Shadows And Brilliant Highlights’ uit. En het mag duidelijk zijn, ook Aardschok kan niet langer om deze band heen. Vlak voor een optreden in Duitsland spreek ik telefonisch met frontman Ville Valo.


GLENN HUGHES

ZOEKT HET IN DE BREEDTE

Michel van de Moosdijk
Het werkschema van Glenn Hughes is de laatste jaren drukker dan ooit. Zo is hij te horen op releases van bijvoorbeeld Craig Erickson, Niacin, Voodoo Hill, Nikolo Kotzev’s Nostradamus en de tribute Stone Cold Queen. Inmiddels is zijn gloednieuwe CD ‘Building The Machine’ verschenen. Daarnaast toerde hij als support van UFO en was eind mei/begin juni zelf op pad in de Benelux. Helaas gingen daarbij diverse optredens behoorlijk de mist in.


ILLDISPOSED

Roman Hödl
Fans van old school death metal hebben met de nieuwe Illdisposed weer iets om de donkere maanden van het jaar mee door te komen. ‘Kokaiinum’ is namelijk een meesterwerk geworden dat iedere rechtgeaarde metalhead in huis moet hebben. Als interviewpartner krijg ik gitarist Lasse aangewezen, die vreemd genoeg mijn enthousiasme over de nieuwe CD niet deelt. Sterker nog, meneer is behoorlijk paranoia en dit is dan ook alles behalve een standaard interview. Mijn eerste vraag is dan ook waarom hij zo somber is?


INCENSE

GITAARROCK ALS WINNAAR

René Vanes
Grote Prijs-winaars zijn weer terechte winnaars. Na Green Lizard en Brainpower is ook het trio Incense gebaseerd op een goede werkhouding, goede muziek, flinke live-optredens, een gestage continuïteit, maar vooral een onderscheidend vermogen. En dat zonder enige kennis van het juryrapport.


JORN LANDE

EEN PORTRET

Liselotte Hegt
Jorn Lande is één van de meest overdonderende zangers van 2001. Een stem die herinnert aan de grote rockzangers uit de jaren zeventig en die op ieder album een onuitwisbare indruk achterlaat. Een zanger die het niet bij één band laat, maar iedere mogelijkheid met hart en ziel aangrijpt. Reden voor Aardschok om de carrièrespurt van de drieëndertig-jarige Noor eens op een rijtje te zetten.


KATAKLYSM

DE MENS ROEIT ZICHZELF WEL UIT

Robbie Woning
Met ‘Epic – The Poetry Of War’ revancheerde Kataklysm zich vorige maand op verrassende wijze voor zijn tegenvallende, laatste twee CD’s. De mystieke sfeer en de melodieuze benadering uit de ‘Sorcery’-dagen zijn op het nieuwste Kataklysm-album weer helemaal terug en worden door de eigenzinnige Canadese death metalband bovendien naar een aanmerkelijk moderner en brutaler niveau getild. Resultaat is een sterk album, dat zowel black metalfans als deathmetalliefhebbers zal aanspreken. Een goede aanleiding om na de Europese tournee zanger Maurizio Iacono eens te bellen.


KREATOR

MILLE EN DE REVOLUTIE

Robbie Woning
Kreator-fans die teleurgesteld waren over het gothic-georiënteerde ‘Endorama’, zullen ongetwijfeld erg gelukkig zijn met het nieuwe album ‘Violent Revolution’. Een CD die zoals bandleider Miland ‘Mille’ Petrozza het zelf stelt: ‘Een goede dwarsdoorsnede van de geschiedenis van de band laat horen’. Al moet daarbij wel worden opgemerkt dat Kreator tijdens het schrijfproces toch vooral heeft gespiekt bij zijn hardere, meest thrashy CD’s ‘Extreme Aggression’ en ‘Terrible Certainty’. Resultaat is een vurig, agressief en vooral typisch Kreator-album, waarmee de Duitse thrashveteranen zich tijdens het X-Mass Fest in 013 en Hof ter Lo met een gerust hart tussen Cannibal Corpse, Marduk en Nile kunnen begeven. Nadat je in Aardschok 8/9 al over de totstandkoming van ‘Violent Revolution’ kon lezen, vertelt Mille deze maand meer over de teksten, het geheim achter ‘het Duitse geluid’ en het herleven van de legendarische Hell Comes To Your Town-toer.


LACRIMOSA

NAAM VANWEGE DE TEKSTEN EN DE MUZIEK

Liselotte Hegt
Het duo Tilo Wolff (zang, klavier) en Anne Nurmi (zang, toetsen) mag met trots terugblikken op een succesvolle carrière in vooral de ondergrondse vleermuiskringen. De band uit Zwitserland werkt al tien jaar op eigen kracht en via Tilo’s eigen platenlabel Hall Of Sermon zijn in totaal zeven CD’s, vijf CD-singles, een live dubbel-CD en een live DVD/video uitgebracht. Lacrimosa speelt op een typerende manier met rockmuziek en klassieke arrangementen, dat bevestigt ook weer de nieuwe, uitstekende CD ‘Fassade’. Hoe blikt de extravagant uitziende Tilo Wolff zelf terug op zijn carrière?


MACHINE HEAD

OPGELADEN

Gerd Jan Vleugels
Volgens voorman Robb Flynn profileert Machine Head zich op het vierde album ‘Supercharger’ niet alleen als een hecht team, maar is de band vooral zeer hongerig en gedreven. Zoals de titel al aangeeft, hebben de mannen uit Californië de batterij opnieuw opgeladen. Dat heeft zich vertaald in een geluid dat enerzijds teruggrijpt op de begindagen ten tijde van het debuut ‘Burn My Eyes’ en anderzijds ruimte laat voor moderne elementen. Flynn staat Aardschok te woord als zijn band samen met Fear Factory door Amerika toert en uit alles blijkt dat de zanger/gitarist strijdvaardiger is als nooit te voren.


MAYPOLE

EEN NIEUW BEGIN

Onno Cro-Mag
Al jaren wordt de Eindhovense band Maypole als een talent omschreven, maar verder als wat songs op diverse verzamel-CD’s lijkt men niet te komen. De droom lijkt uit te gaan als een nachtkaars. Toch gaat de band op eigen houtje de studio in en neemt daar het debuut ‘Contradictions’ op wat onlangs is uitgebracht door Buttkick Records. Zelfs ondergetekende staat versteld van het verbluffende eindresultaat. De old school hardcore staat als een huis en vooral door het gebruik van twee zangers is de variatie grandioos. Zanger Henk en drummer Peter zijn klaar voor een nieuwe periode met Maypole.


MOTORPSYCHO

ZOETIGHEID ALS LOKAAS

René Vanes
In een brief aan de psychiater Humphrey Osmond zwengelde ene Aldous Huxley het woord ‘phanerothyme’ aan om de werking van hallucinerende middelen te omschrijven. ‘To make this trivial world sublime, take half a gramme of phanerothyme’. Dokter Osmond reageerde met een ander voorstel: ‘to fathom hell or soar angelic, just take a pinch of psychedelic’. De werking van geestverruimende middelen staat sinds 1957 bekend als psychedelisch. Een verzamelterm voor mimische psychose en de stimulans voor geest, lichaam en hersenen. Psychedelica als de opwekker van latent aanwezige gedachten in het onderbewuste. Met ‘Let Them Eat Cake’ heeft Motorpsycho vorig jaar nagenoeg een perfectie bereikt. Zonder stimulerende middelen. ‘Phanerothyme’ is een waardige opvolger vol diepgang, harmonieleer en zeer geschoolde composities die in de geschiedenis volgens de lijn van de basso continuo zijn uitgeschreven. De symfonische stap naar perfectie. Alle drie de Noorse Motorpsycho’s geven tekst en uitleg, onder aanvoering van Bent Saether.


MULLMUZZLER

COMMUNICATIE ALS HOOGSTE DOEL

Gerd Jan Vleugels
James LaBrie bevond zich tijdens de aanslagen in hartje Manhattan (New York), waar hij de laatste hand aan de komende Dream Theater-langspeler legde. Met een tweede solo-album op zak en een nieuw Dream Theater-album op stapel, valt het James echter zwaar zijn muzikale loopbaan in perspectief te zien. „De wereldvrede is ernstig in gevaar en dat heeft me doen inzien dat muziek maken betrekkelijk is. Het gaat persoonlijk heel goed met me, maar tegelijkertijd ben ik me bewust van de ernst van deze aanslagen. Het zou het einde der tijden kunnen inleiden als dit conflict escaleert. Gelukkig geeft muziek me de mogelijkheid om te ontsnappen aan deze angstaanjagende gedachte.”


EUROPEAN HARDCORE PARTY # 6

6 oktober – De Platte Zoal – Maastricht

Ad van Osch
Deze zesde editie van de EHCP vindt alweer voor de vierde keer in De Platte Zoal te Maastricht plaats. Zoals gewoonlijk is de programmering weer dik in orde, zodat de hardcoreliefhebber zijn hartje weer kan ophalen met maar liefst vijftien bands, waarvan de meeste afkomstig uit ons eigen landje. De doelstelling van collega Onno Cro_mag en Theo Coumans (The Noizz) is nog steeds om ook de nog onbekendere bands op dit festival een kans te geven. Dit is de eerste keer dat het festival niet uitverkocht is. Dit heeft te maken met het feit dat de Cro-Mags vandaag niet optreden.


OZZY OSBOURNE

EEN DOODGEWONE MANIAK

Robert Haagsma
Ozzy Osbourne wordt inmiddels bij elkaar gehouden met plakband en elastiek, maar de madman van de metal weigert het rustig aan te gaan doen. ‘Retirement sucks’, zoals de vijftiger immers al jaren roept. Hij blijft de man achter Ozzfest, het jaarlijks rondreizend circus dat uitgegroeid is tot een platform voor jonge, veelbelovende rockbands. Er komt dit jaar bovendien weer een nieuwe soloplaat van de Britse legende uit: ‘Down To Earth’; een opvallend openhartige CD. En hoe staat het met Black Sabbath? „Geen idee. Ik leef bij de dag.”


PINK CREAM 69

EEN HECHT TEAM

Michel van de Moosdijk
Stabiliteit is in het bestaan van de uit Karlsruhe afkomstige hardrockband Pink Cream 69 een belangrijke factor. Slechts één keer was er sprake van een bezettingswijziging (zanger Andy Deris werd vervangen door de Engelsman David Readman) en zelfs het ter ziele gaan van platenfirma High Gain leidde niet tot onoverkomenlijke problemen. Enkele jaren geleden heeft de groep (opgericht in 1987) onderdak gevonden bij Massacre en gezien het feit dat er binnen twee jaar twee volledige studioplaten plus een EP zijn afgeleverd, is er ook nog sprake van een grote creativiteit. Heeft gitarist Alfred Koffler daar wellicht een verklaring voor?


PUDDLE OF MUDD

MET DANK AAN

Gerd Jan Vleugels
In de eerste week na het uitkomen van Puddle Of Mudd’s officiële debuut ‘Come Clean’, vlogen er al 115.000 exemplaren over de Amerikaanse toonbanken. De eerste signing van Fred Durst’s Flawless label is daarmee de eerste rockband die met een debuut vanuit het niets in de top tien binnenkomt. Nadat Puddle Of Mudd in Amerika getoerd heeft met Deftones en Godsmack, maakt de band als voorprogramma van Linkin Park de oversteek naar Europa om zich ook daar voor te stellen. Het is niet verwonderlijk dat Durst bovenaan de bedanklijst van Puddle Of Mudd staat, maar bassist Greg David Upchurch benadrukt dat de band zichzelf minstens zoveel dank verschuldigd is.


REBAELLIUN

DE BRAZILIAANSE DEATH METAL DROOM

Robbie Woning
In ons paradijs van gesubsidieerde podia, stimuleringsregelingen en HBO-muziekopleidingen, zouden mekkerende Nederlandse muzikanten eens een voorbeeld moeten nemen aan de vechtlust van de ‘self-made’ Braziliaanse death metalband Rebaelliun. Geïnspireerd door het succes van landgenoten Krisiun, verkopen de vier bandleden medio 1998 hun schamele bezittingen en vertrekken ze naar Europa, in de hoop daar een platendeal te bemachtigen. Het avontuurlijk plan slaagt, want al binnen een jaar verschijnt via Hammerheart het brutale, complexe debuut ‘Burn The Promised Land’. Het album wordt goed ontvangen, Rebaelliun toert na de release uitgebreid met Limbonic Art, Cannibal Corpse en Vader en neemt tussendoor ook nog even de EP ‘Bringer Of War’ op. Begin 2001 trekt de band zich vervolgens terug in de studio van de Duitse producer Andy Classen, om te werken aan een tweede album. Dit kersverse ‘Annihilation’ laat vorige maand een verbetering op alle fronten horen. De CD klinkt stukken vetter dan het debuut en Rebaelliun heeft zijn stortvloed aan blastbeats, eindeloos virtuoos gitaarwerk en woest gebrul ditmaal op een verrassende manier weten te stroomlijnen.


REDUCERS SF

Onno Cro-Mag
De initialen SF staan voor San Francisco, de thuishaven van deze punk-oi band die met zijn tweede CD ‘Crappy Clubs And Smelly Pubs’ hard toeslaat binnen de Europese landgrenzen. Overal krijgt de band goede kritieken en dat komt vooral door de schitterende melodieën binnen de dertien songs van het nieuwe album. Er bestaat een vooroordeel over oi, dat dit soort muziek simpel zou zijn. Dat wordt teniet gedaan door de Reducers SF, die laat horen hoe gevarieerd en muzikaal dit soort muziek kan klinken. Sinds 1995 is de band hard op weg om naam te maken. De debuut-CD ‘Backing The Longshot’ viel enkele jaren geleden al op door de vakkundigheid van de vier muzikanten. De Reducers SF zijn net terug van een korte toer door Europa en staan op het punt om te gaan toeren door de U.S.A. De eerste bommen op Afghanistan zijn net gevallen als ik het interview doe met zanger/gitarist Glen Mc Henry.


SAVIOUR MACHINE

HET EINDE NADERT

Liselotte Hegt
Het is zaterdag 15 september 2001, vier dagen na de terreuraanslag in New York, als frontman Eric Clayton met Aardschok belt voor een praatje over het nieuwe album ‘Legend Part III:I’. Het christelijke Saviour Machine komt dan wel uit het zonnige Californië, maar ik kaart deze ingrijpende gebeurtenis toch even aan. Wanneer ik me vervolgens hardop afvraag of we enige connectie moeten leggen tussen dit soort gebeurtenissen en de door de bijbel aangekondigde ondergang van de wereld (Apocalyps), het onderwerp van de ‘Legend’-kroniek, antwoordt de bijbelexpert op een zeer rustgevende toon.


SAXON

Robbie Woning
Het Britse metalinstituut Saxon zit de laatste jaren weer aardig in de lift. Nadat het gezelschap rond zanger Biff Byford met de CD’s ‘Unleash The Beast’ en ‘Metalhead’ al aan een overtuigende comeback was begonnen, leverde de band vorige maand met ‘Killing Ground’ zijn beste album sinds tijden af. Zanger Biff voelt zich vereerd met alle positieve reacties en komt daags voor zijn zoveelste Europese tournee met een logische verklaring waarom het weer beter gaat.


SLIPKNOT

ONTMASKERD (DEEL 2)

Gerd Jan Vleugels
Voortborduren op het succes van de voorganger ‘Slipknot’ had niet alleen voor de hand gelegen, maar was ook wat de buitenwacht van Slipknot verwachtte. In plaats van een album te maken vol nummers als ,,Wait And Bleed” heeft de negenkoppige formatie ervoor gekozen nog harder en bruter voor de dag te komen. In het eerste deel van het interview met Corey sprak de zanger over zijn jeugd in thuisstaat Iowa, de invloed daarvan op de teksten en muziek, en de ommekeer in zijn leven. In het tweede deel wijdt nummer 8 uit over de totstandkoming van het oorverdovende ‘Iowa’, de reden waarom het album zo hard klinkt, het werken met producer Ross Robinson en de kracht van Slipknot.


TATTOO THE PLANET

29 september – Brabanthallen – Den Bosch


Al ver voor het aanvangstijdstip van Tattoo The Planet werpen de gebeurtenissen in Amerika een schaduw over het festival. Static-X, Vision Of Disorder en mede-headliner Pantera zeggen af omdat ze het ‘te gevaarlijk’ vinden. Laatstgenoemde band bevindt zich op het moment van afzeggen echter al in Engeland, en de door interne ruzies verscheurde Texaanse band zegt maar al te graag af. Desondanks vullen bijna 10.000 hardrockers de galmbak van de Brabanthallen. In de stands van de tattoeëerders is het de hele dag spitsuur, terwijl ook de vele andere metalstands druk bezocht worden. Aardschok heeft maar liefst vijf redacteuren rondzwalken. Stefan Schipper (SS) en Ralf Collaris (RC) zijn onze fotografen ter plekke.


THE FLOWER KINGS

Liselotte Hegt
De discografie van The Flower Kings dijt ieder jaar meer uit. Mede door het succes van zijn tweede band TransAtlantic slibt de agenda van bandleider Roine Stolt steeds meer dicht. Toch weet de Zweed altijd weer een gaatje te vinden om met andere muzikanten samen te werken, de zakelijke kant van The Flower Kings te behartigen en zijn gezin tevreden te stellen. Het nieuwe album ‘The Rainmaker’ is de reden voor dit praatje, maar eerst mag de vijfenveertig jarige Stolt de Aardschoklezers eens vertellen hoe hij het allemaal voor elkaar krijgt.


THERAPY?

Arold Pietersma
In de eerste Aardschok van dit jaar blikten we terug op tien jaar Therapy? Inmiddels bracht de band een gloednieuw album uit, getiteld ‘Shameless’. De plaat werd voor het eerst in de carrière van de band, opgenomen buiten het Verenigd Koninkrijk, namelijk in Seattle, onder leiding van producer Jack Endino (Tad, Mudhoney, Soundgarden, Screaming Trees). Gitarist Martin McCarrick en zanger/gitarist Andy Cairns zijn voor promotiewerkzaamheden overgevlogen naar Nederland. We spreken de sympathieke Ieren in een suite van het Americain Crown Plaza in Amsterdam.


THERION

DE WERELD VAN CHRISTOFER JOHNSSON

Anita Boel
Collega Robert Haagsma bracht ons in de vorige Aardschok al uitgebreid op de hoogte van het nieuwe Therion-album ‘Secret Of The Ruins’. Het conceptalbum blijkt van zo’n hoge kwaliteit dat we bandleider en spraakwaterval Christofer Johnsson nogmaals aan het woord laten. We verdiepen ons vooral in de negen magische werelden, maar de multi-instrumentalist krijgt van Aardschok ook de gelegenheid om over zijn grote liefde Wagner te vertellen.


TRANSATLANTIC

PERFECTIONIST MORSE ALWEER NIET TEVREDEN!!

Martien Koolen
Het tweede Transatlantic-album is een meesterlijk symfonisch rockalbum. Toch blijkt uit het gesprek met Neal Morse dat hij wel degelijk weer commentaar heeft op ‘Bridge Across Forever’. Volgens mij tref ik hem op een slechte dag, want twee jaar geleden (in Utrecht voor een Spock’s Beard-optreden) was zijn spraakwaterval niet te stoppen, terwijl ik nu de antwoorden uit zijn mond moet trekken. Misschien ligt het aan mijn vragen, of misschien is Neal Morse gewoon met zijn verkeerde been uit bed gestapt. Bovendien is de telefoonverbinding met Nashville zeer slecht en probeert zijn dochtertje constant de telefoon te pakken te krijgen. Geen ideale vooruitzichten voor een echt ‘lekker’ interview, maar toch……


VOICE OF DISSENT

HARDCORE UIT AUSTRALIË

Onno Cro-Mag
Je wordt niet doodgegooid met hardcore uit Australië, maar het land dat ons AC/DC en Rose Tattoo heeft geleverd, staat tegenwoordig bekend om zijn gezonde hardcorescene. Het label Resist Records is de belangrijkste spil binnen deze scene. Een van de beste bands uit die scene is Voice Of Dissent die onlangs zijn tweede CD ‘That Was Then’ uitgebracht heeft. De balans tussen old en new school is in evenwicht en een kruising tussen Backfire! en Madball is de juiste omschrijving voor deze Australiërs. ‘s Avonds om 22.00 uur is het daar al 07.00 uur in de ochtend, maar bassist Andrew klinkt vrolijk en is vereerd door dit telefoontje uit het kleine Nederland.


REACHING FORWARD

MEER DAN ALLEEN EEN STRAIGHTEDGEBANDJE

Onno Cro-Mag
Uit Den Bosch komt de hardcoreband Reaching Forward, die veel indruk maakt met de nieuwe CD ‘Burn The Lies’. Alhoewel het principe van geen drugs en alcohol zeer centraal staat binnen de band, is de CD niet alleen voor de youthcrew straightedge liefhebber, maar voor een veel breder publiek. Zanger Johnny Z is tevreden over de richting die Reaching Forward is ingeslagen.


WINTERLONG

DEBUTEERT VEELBELOVEND

Martien Koolen
Het Zweedse power metalkwartet Winterlong, bestaande uit piepjonge muzikanten, heeft met ‘Valley Of The Lost’ een zeer overtuigend debuut afgeleverd. Vooral het fabuleuze gitaarwerk en de krachtige vocalen zorgen voor puur luisterplezier. Redenen genoeg dus om snarenplukker Thorbjorn Englund eens aan de tand te voelen.


WITCHERY

Roman Hödl
Het Zweedse Witchery is op dit moment in de Verenigde Staten stukken populairder dan in Europa. Het nieuwe meesterwerk ‘Symphony For The Devil’ zal ervoor zorgen dat ook Europa in de ban komt van het ongebruikelijke mengsel van traditionele heavy metal, black metal en power metal. Ik spreek met het brein van Witchery, gitarist Jensen, over het ontstaan van het nieuwe album, en vraag de workaholic waar hij in hemelsnaam de tijd vandaan haalt om dit naast zijn verplichtingen bij The Haunted allemaal te doen?