Roadkill en Cell 29
19 Augustus 2006’t Wagenhuis, Nieuw Vossemeer – Nederland
We kennen André Borgman allemaal als drummer van After Forever, maar dat hij ook een getalenteerd musicus is op meerdere vlakken zal hij deze avond bewijzen met zijn band Cell 29, waar hij de gillende gitaren voor zijn rekening zal nemen. Cell 29 wordt gesterkt door Roadkill als voorprogramma.
Roadkill
Zoals vele bands was de start van Roadkill ook als coverband, maar dit wijzigde al snel naar het schrijven en spelen van eigen muziek. Demo’s als ‘Decider’, ‘Turned Page’ and de mini cd ‘Pyramid’ werden hieruit geboren. Onlangs is het 13 tracks lange Heavy Metal debut ‘Merlin’ verschenen. Hierop is nog de zang van Marco Hendriks te horen, wie, helaas, in 2005 overleden is aan kanker. Momenteel wordt de band gesterkt door de nieuwe Frontman Marc Mes (Ex Wastelands)
Het optreden
De vrij kleine zaal mag zich eerst laten opwarmen door de band Roadkill. Van sommige bands is het raar dat we er nog weinig van gehoord hebben, zo ook van Roadkill. De band tikt hun optreden af met ‘10.000 volts’ Hieruit blijkt al direct dat we te maken hebben eigentijdse Heavy Metal band die stevig in zijn voegen staat. Zanger Marc Mes heeft een zeer sterke stem, die iets wat neigt naar de frontman van Metallica, James Hetfield. Hij zingt nummer als No one’, ‘King of Swords en ‘Raping Justice‘ met zeer grote overtuiging en laat ook zien dat hij niet alleen metal noten op zijn zang heeft, maar tevens de gevoelige noot kan raken met ‘Dying World’, een nummer dat uiteraard wordt opgedragen aan wijlen Roadkill frontman Marco Hendriks. Het heftige gitaargeluid wordt neergezet door Richard en Marco. Samen met bassist Bardo en drummer Gabor dragen zij de stem van Marc zeer goed. Roadkill pakt leuk uit door bij deze show met eigen lichtshow en licht vuurwerk (pyro’s) aan te komen, iets dat hun show zeer versterkt. Door het gebruik van te veel rook door de lichtman van de zaal was de band zo hier en daar geheel onzichtbaar. Helaas is het publiek niet zodanig onder indruk als ik. Meerdere pogingen van Marc om het publiek mee te krijgen worden lauw ingewilligd. Na een dikke driekwartier heavy metal mocht de band een redelijk applaus in ontvangst nemen. Setlist: 10.000 volts, No One, Pyramid, Human Season Died Trying, Merlin, Dying World, The Dream, King of Swords, Raping Justice, Smooth Looking Creep, Turned Page
Rating: 7/10
Cell 29
Covers die harder en ruiger zijn dan het origineel ooit geweest is. Vier fantastische muzikanten waaronder een zanger met een stem om kippenvel van te krijgen,twee geweldige gitaristen en een superstrakke drummer zorgen ervoor dat Cell29 een band is die elke zaal op zijn grondvesten doet trillen. Cell29 staat garant voor een avond onvervalste rock van Ozzy tot Bon Jovi en van Europe tot Nickelback. Met beukende drums en gierende gitaren nemen zij je mee in de wereld van rock, rock en nog eens rock!!!
Het optreden:
We kennen André Borgman natuurlijk allemaal als de drummer van After Forever. Bij Cell 29 is hij echter verantwoordelijk voor een stevig staaltje gitaarwerk, dat samen met het werk van Desmond Donker (drums) Hans Hanson (gitaar) en Frans Janssen (zang) gevormd wordt tot een prima coverband. Ook Cell 29 knalt erin met de lekkere meezinger met ´Running with the Devil!’, gevolgd door. Een prima keuze om de show mee te openen, want het publiek is direct helemaal los. Frans geeft het publiek nog net dat zetje extra door ze te betrekken bij de show met de oneliner ‘Hebben jullie er zin in !?’. Een flinke set van nummers als ´Mama I´m coming home´, I was made for lovin´you´ en ´When the lady smiles´knalt wordt er vervolgens vrijwel foutloos uitgewerkt en de bandleden zijn duidelijk zeer content. Niet alleen de interactie tussen de bandleden is groot, ook de interactie met het publiek is zeker aanwezig. Hans laat een flink staaltje gitaarwerk zien en ook André soleert en behoorlijk op los. Na de heftige versie van ´Electrifying´ verlaat Cell 29 ons even, maar het moge duidelijk zijn dat het publiek de band niet zomaar laat gaan. Na een show van dik 2 uur komen zij nog éénmaal terug het podium op om af te sluiten met ‘The Final Countdown’, uiteraard gesterkt door het dol enthousiaste publiek en Gabor (drums Roadkill) op bass . Wederom was er bij Cell 29 een groot gebruik van rook, wat het af en toe lastig maakte de band visueel te volgen op het podium. Echter het ging het puibliek maar om 1 ding: een flinke dosis rock! Setlist: Intro / Running with the devil, Love gun, Wishing well, Out in the fields, Born to be wild, Mama I’m coming home, Easy livingI was made for loving youNever againWhen the lady smilesAmericaAin’t talking ‘bout love, Vertigo, Slither, Land of confusion, Because of you, You can´t stop me, Ready or not, Crazy train, Paranoid, Wicked game, Fool for your loving, Electrifying, Final Countdown
Rating: 8/10