Witchsmeller pursuivant is volop bezig met de productie van hun volgende cd, die "Manifest of evil" zal heten. Bij wijze van ontspanning tijdens het productieproces, verzorgden ze zaterdag het voorprogramma van Sabaton (Zweden). De ultieme gelegenheid voor de band om te tonen dat ze na 13 jaar nog altijd in staat zijn een geweldige show te brengen!
Wanneer Luciver het podium betreedt, richt het volk zijn aandacht onmiddellijk op het podium. De theatrale frontman ziet er namelijk uit als een "duistere magiër" die elk moment de hel op het publiek kan loslaten. Gedurende de show bemerk ik al snel dat zijn imago de nummers ondersteunt en een meerwaarde geeft aan het optreden. De zang op zich heeft namelijk niet zoveel te bieden. Een groot deel van de capaciteiten van Luciver gaan verloren in zijn geschreeuw! Vooral in het begin van de show kwam dit storend over. Naarmate het optreden vorderde, evolueerden gelukkig ook de zangpartijen. Luciver begon steeds meer te zingen en beperkte het krijsen.
Ook de rest van de band nam een valse start. Tijdens de nummers "In The Sweat Of Thy Face", "Disciple Of Death" en "Enter Delirium" leek het alsof Witchsmeller al een eind niet meer samen gespeeld had. Elke muzikant speelde zijn stuk perfect, maar het geheel vloeide niet in elkaar. Dit maakte het erg moeilijk om de songs op zijn geheel te beluisteren. Automatisch filterde ik de zang uit het geheel en trokken de pompende bass en drums mijn aandacht. Bij "Feel-Know-Fear" begon alles wat meer in elkaar te lopen en werd het mogelijk om de songs in zijn geheel te beluisteren. Het viel mij daarbij op dat ze het zichzelf erg moeilijk maken in de opbouw van hun nummers. Men verwerkte bijvoorbeeld, midden een krachtige power-riff, een erg kort technisch hoogstandje (+/- 3 sec.), die tegen het tempo in gaat. Hierdoor kwam het geheel vaak niet vloeiend over.
Bij de aankondiging van "Heavy As Fuck", nl.: "Heavy metal moet HEAVY zijn.", besefte de band waarschijnlijk dat ze niet aan hun beste show bezig waren. Vanaf dan verliep alles in stijgende lijn. Zowel de nummers, het samenspel, het enthousiasme, als de reactie van het publiek verbeterden geleidelijk aan. Witchsmeller sloot af met twee van hun klassiekers, "Let The Children Come" en "Witchsmeller Pursuivant". Naar mijn bescheiden mening, de beste nummers uit de set! Vooral de rustige intro's afgewisseld met de pompende power-riffs spraken mij erg aan in deze nummers.
Ter bedanking voor de aandacht van het publiek gooide Luciver nog een blikje bier in het publiek. Tof gebaar, dat wel! Maar de persoon die hierdoor bijna een facelift kreeg, kon er niet echt om lachen. Algemeen bekeken vond ik het optreden niet zo speciaal. Met de laatste twee nummers bewees Witchsmeller Pursuivant dat ze veel meer in hun mars hebben, dan ze hier hebben getoond.
Verdere informatie: www.witchsmeller.com
Setlist:
- In The Sweat Of Thy Face
- Disciple Of Death
- Enter Delirium (Enter Delirium)
- Feel-Know-Fear
- Heavy As Fuck
- Collector Of Souls (Enter Delirium)
- Caught In The Act (Enter Delirium)
- Evil People
- Let The Children Come (Melissa's Birthday)
- Witchsmeller Pursuivant (Melissa's Birthday)
60/100