Van de bladredactie kreeg ik een stapeltje CD's toegestuurd. Eén daarvan viel in ieder geval op door de professionele vormgeving. Eens kijken naar de begeleidende brief, netjes gericht aan Aardschok bv. “Ingeval u niet geïnteresseerd bent deze debuut CD te recenseren in Oor…” las ik. Oeps… het betere knip- en plakwerk.
De bio maar eens bekijken. “Skytah kan het best gekarakteriseerd worden als een rock band met een eigen stijl”. Ja daaag, daar kun je dus echt niet meer mee aankomen! Volgens mij zit die openingszin tegenwoordig in de BandBioWizard van M$Word.
Gelukkig worden er ook wat invoelden genoemd: Skunk Anansie, Alanis Morissette, Alice in Chains, Red Hot Chili Peppers, Black Sabbath, Pink Floyd en Led Zeppelen.
Nu raakte ik geïnteresseerd, dus in de CD speler. Tijdens het luisteren begon ik mij af te vragen waarom de bladredactie deze CD voor de site had bestemd (hoewel met dat eigenlijk later wel duidelijk werd), maar rouwig kan ik daar niet om zijn, zo kreeg ik heel spontaan een juweeltje in handen die ik nog vaak zal draaien!
SKYTAH is de band rondom gitarist/componist Ben Humpig en zangeres/componist Adriënn Pásztor. Al bij de eerste track wordt duidelijk dat hier muzikanten achter zitten die meer weten van muziek dan alleen hoe je het leuk kunt laten klinken. Het album (een demo wil ik dit echt niet noemen) opent met het titelnummer, en als er over “Gypsy Mentality” wordt gezongen, hoor je ook ‘gypsy’ invloeden in de muziek terug.
Niet dat er meteen in de zigeunertoonladder wordt gemusiceerd, maar er zitten harmonische geintjes in die die sfeer wel meteen neerzetten.
Natuurlijk is het een band met een zangeres en dus… moet ze de vergelijking met bijvoorbeeld Sharon den Adel doorstaan. Ik begin er echter niet aan. Muzikaal liggen Skytah en Within Temptation veel te ver uit elkaar. Het lijkt mij vrij normaal dat snel de link met gothic gelegd wordt, maar daar is op dit album heel weinig van terug te vinden.
Zangeres Adriënn heeft een prachtige stem, maar duidelijk nog niet de ervaring om daar goed mee om te gaan. Iets te vaak gaat alle aandacht naar de techniek, waardoor de emotie in de zang soms wat achterblijft. Bij sommige dissonanten leidt dat ertoe dat ze tegen het valse aanzit. (Hoewel ik op het einde van “Tattooed” toch kippevel kreeg, die ging goed!)
Muzikaal zit het allemaal goed in elkaar. Het album is veelzijdig; stevig gitaarwerk, krachtig ondersteund, allerlei verrassingen, zoals het ska-ritme in “Liberation”, maar mischien voor het Aardschok publiek net iets te rustig. Van het rijtje met invloeden dat de band zelf in haar bio noemt, is Alanis Morrisette misschien nog het meeste terug te horen en wat mij betreft staat er met “Deepest High” net een ballade teveel op deze CD.
Een recensie van dit album hoort inderdaad meer bij het lezerspubliek van Oor dan bij dat van Aardschok thuis, maar veel Aardschokkers hebben een muzieksmaak die toch (heel) wat breder is. “Gypsy Mentality” is een ijzersterk rock album, absoluut! Laat je als Aardschokker niet misleiden; metal zul je van SKYTAH niet horen.
Voor diegenen die ook graag naar meer “mainstream rock” luisteren is dit album een must! De term ‘mainstream’ slaat op de stijl; de kwaliteit ligt heel wat hoger. Ik verwacht dus zeker meer van deze band te horen.
Een score? Begin ik ook maar niet aan. Als Aardschok CD zou 50/100 redelijk zijn maar dan doe ik ze enorm tekort. Dan zou 85/100 reëler zijn. Luister en oordeel zelf maar.