Het Bodog Battle verslag van theNAME in Kopenhagen

Dit is het vervolg op het verslag van het optreden van theNAME in de Paradiso. Deze band won toen de Nederlandse ronde van de Bodog Battle Of The Bands en gingen door naar de Europese finale in Denemarken (waar men zich dus met meer dingen bezig houdt dan alleen maar aanstootgevende cartoons in kranten plaatsen)

Weer laat ik zangeres Hadassa aan het woord want wie kan er nu beter over vertellen dan de frontvrouw van theNAME?

"Op 11 januari wonnen we de Nederlandse finale van Bodog Battle of the Bands en daarom speelden we op 13 februari één van de Europese finales tegen Nederlandse, Zweedse en Deense bands in Kopenhagen (in de Vega, vergelijkbaar met de Melkweg – Erwin. En ja, om een vage reden denken veel Amerikanen dat Nederland deel uit maakt van Scandinavië)

De andere Europese finales zullen binnenkort nog in Londen en Berlijn plaatsvinden. ook zullen er nog finales in Canada en Amerika (de United States zelf dus – Erwin) De winnaars van al deze finales zullen uiteindelijk in de Amerikaanse finale te Los Angeles strijden voor een miljoenen platencontract.

We waren 13 februari om 6:30 vertrokken met twee auto's en zouden daarmee aan een reis van meer dan tien uur beginnen. We hadden met een grote bus met fans willen gaan, maar de andere Nederlandse bands hadden op het laatste moment besloten da ze toch liever op eigen houtje wilden gaan. Hierdoor waren we genoodzaakt alleen met de band en een paar vrienden van ons te gaan. Maar dat mocht de pret niet drukken; we hadden er super veel zin in!

Om ongeveer 18:00 uur checkten we in bij ons hotel in Kopenhagen. Snel zetten we de spullen die we niet tijdens ons optreden nodig hadden op onze kamers om vervolgens naar de zaal te gaan waar we voor de Bodog Battle moesten spelen. Salvador, onze drummer, was al in de zaal aanwezig omdat hij was gaan vliegen. Hij had namelijk geen vrij kunnen krijgen en moest daarom de volgende dag al weer werken. Er was al bekend geworden wanneer we zouden spelen. Helaas kregen we niet zo'n goede plek; we speelden al om half acht.

Snel aten we wat en toen was het al zo ver. We werden aangekondigd en kregen weer de gebruikelijke vijf minuten om al onze spullen klaar te zetten. Het was nog niet zo druk, maar de jury zou uiteindelijk toch besluiten wie er zou gaan winnen. Toch baalden we wel alvast van het weinige publiek; we zijn een echte live band en we proberen juist altijd erg op het publiek in te spelen. Het aanwezige publiek was niets vergeleken met de ronde in de Melkweg en al zeker niet met de vorige ronde in de Paradiso. We besloten zoals altijd enorm te gaan rocken en het publiek wat er was met ons mee te krijgen. (Het is ook logisch dat er in de Paradiso en de Melkweg meer publiek was. Als band zijnde neem je dan al je familie en vrienden mee. Een retourtje Kopenhagen kost je inderdaad twee dagen – Erwin)

Ik ging backstage omdat we begonnen met ons instrumentale intro. Ik stond me achter het gordijn al flink voor te bereiden zodat ik weer met veel energie het podium op zou kunnen rennen. En zo gebeurde het ook. We speelden lekker. We kregen het publiek naar voren en we kregen hun handen in de lucht. Toen ik na de show rondliep kreeg ik veel positieve reacties. Mensen vroegen zelfs of ik met ze op de foto wilde en of ze mijn handtekening mochten hebben.

De rest van de avond werd het niet veel drukker. (je moet ook nooit op een gewone werkdag optreden – Erwin) Zelfs de bands uit Kopenhagen brachten geen hordes mensen mee en volgens de mensen daar maakten we dus nog steeds een goude kans; wij hadden het publiek net zo goed mee gekregen. Rond twaalf uur kregen we de uitslag te horen. Helaas hadden we niet gewonnen; een band uit Kopenhagen had gewonnen. (als buitenlandse band ben je altijd in het nadeel met dit soort wedstrijden. Net als bij  voetbal is een uit wedstrijd het moeilijkst – Erwin)

Ik was toch een beetje teleurgesteld. We hadden goed gespeeld; minstens net zo goed als de winnaar en het publiek was erg enthousiast geweest. Misschien had ik het stiekem nog meer gehoopt dan de rest van theNAME. We waren natuurlijk wel heel ver gekomen. Uiteindelijk hadden we meer dan 2500 Europese bands achter ons gelaten door in de Europese finale te staan.

Toch is er nog steeds hoop om in de Amerikaanse finale terecht te komen. Er zijn namelijk nog twee Wildcards te vergeven aan de Europese bands met de meeste stemmen. Deze stemmen kunnen de bands via internet vergaren: heel april kan er gstemd worden op theNAME via onze Bodog Battle website.

Naast optreden zullen we daar dan een week moeten verblijven. Deze week zullen we allemaal opdrachten uit moeten voeren om te laten zien dat wij de band zijn die het miljoenen platencontract moet winnen. Dit zal dan ook weer op de Amerikaanse TV worden uitgezonden, waardoor we in één klap – ook al winnen we niet – een enorm publiek kunnen bereiken.

Dus vanaf 1 april iedere dag even je stem uitbrengen op onze Bodog Battle website! Super bedankt alvast want we willen echt heel graag naar de Amerikaanse finale in Los Angeles!"