Nou dacht ik toch echt redelijk ingeburgerd te zijn in het Nederlandse rockwereldje, komt daar ineens de voor mij volslagen onbekende Will Schut aanzetten. Met een indrukwekkend CV dat hem terugvoert tot eind jaren 80 levert Will met “Weapons of mass seduction” een 6 track mini CD af die wat mij betreft de vergelijking met menige top shred productie goed kan doorstaan. Het is moeilijk om in het shred genre nog uniek te zijn, desondanks geeft Will een eigen draai aan zijn muziek wat hem een eigen identiteit geeft. Zijn stijl wordt door menigeen omschreven als ‘Bryan May on steroids’, een geinige omschrijving waar je je vast en zeker niets bij kunt voorstellen; dus op naar www.willschut.com en (gratis) downloaden die CD !
Vanaf 1988 speelt Will Schut al in diverse bands, zoals daar zijn Villain, Talion, Argent Manes, Southern Circus, Flesh and Blood. Deze laatste band mondt uiteindelijk uit in Lafordova , dat in 1999 een wereldwijde platendeal scoort bij Power records International. De debuut CD ‘Circus of the damned’ doet het goed in Europa, USA en Japan en op de tour die volgt opent Lafordova voor acts als King’s X en Paul di’Anno’s Battle Zone. Helaas gaat de platenmaatschappij failliet op het moment dat de 2e Lafordova CD wordt opgenomen, waardoor de plaat nooit officieel wordt uitgebracht. Overigens schijnen er veel officieuze kopieën te circuleren. Uiteindelijk gaat de band ter ziele en werpt Will zich op de shred muziek. En dat gaat hem erg goed af.
Nu is er dan ‘Weapons of mass seduction’, een 6 track CD, die grotendeels is opgenomen in de thuisstudio van Will. De plaat kent veel variatie, van ingetogen tot furieus, van jazzy tot echt ‘metal’ en van langzaam tot snel; echter zonder dat de luisteraar de draad kwijtraakt in dit bonte palet van stijlen. Mijn persoonlijke favorieten zijn het mega vette up tempo ‘Drawcansir’, dat me aan Steve Vai doet denken; en het rustieke “Mascara Tears”, dat geïnspireerd lijkt door de typische Vinnie Moore ballads. Ook het swingende ‘Be nice to mr. Hill’ is een heerlijk en inventief nummer. Enige kanttekening die ik moet maken betreft de drums; de sound vind ik aan de matige kant en daarnaast heeft drummer Marco Kleinnibbelink de neiging om zijn bovenmatige talent iets te nadrukkelijk te demonstreren door ieder gaatje dicht te meppen, ook daar waar de kunst van het weglaten beter zou passen, zoals in het al eerder genoemde ‘Mascara Tears’.
De nabije toekomst van Will Schut staat tot medio 2009 in het teken van de signatuurgitaar die op dit moment wordt ontworpen door Patrick Koopman. Tevens legt Will zich toe op het maken van instructievideo’s, waarvan je er al diverse op YouTube kunt vinden. Inmiddels is ook de pre-produktie voor een full length CD begonnen die in 2009 moet worden uitgebracht, en waarvoor ook al reeds belangstelling is getoond vanuit enkele gitaar-georienteerde platenmaatschappijen.
Verplichte kost voor liefhebbers van instrumentale gitaarmuziek !
Waardering: 90/100
Official Site: www.willschut.com
Will Schut YouTube channel: http://www.youtube.com/user/Willschut
Patrick Koopman Guitars: http://www.pkguitars.nl/