In de Aardschok van augustus/september 2008 lees je alles over:
PORCUPINE TREE — DEATHSTARS — METALLICA — DRAGONFORCE — TED NUGENT — MOTÖRHEAD — SLIPKNOT — VOLBEAT — JOURNEY — SCARS ON BROADWAY — EXTREME — ROSS THE BOSS — COLD WORK — ALLIGATORS — PUNISHABLE ACT — THE REAL MCKENZIES — PRO-PAIN — HAVE HEART — TAKE IT BACK — ARKANGEL — GASLIGHT ANTHEM — SERENITY — DIGNITY — LACRIMAS PROFUNDERE — DAYLIGHT DIES — BLACK STONE CHERRY — ANOTHER BLACK DAY — GRAND MAGUS — HOOGHWATER — ZWARTE CROSS — GRASPOP — WÂLDROCK — BOSPOP — KRISIUN — ARKHAN — LAAZ ROCKIT — DESTRUCTION — ALL SHALL PERISH — NERVCECELL —
PORCUPINE TREE
DVD-OPNAMES IN TILBURG
Porcupine Tree heeft iets met Nederland. Nergens anders in de wereld is het progrockgezelschap rond zanger/gitarist Steven Wilson zo populair als in ons kikkerlandje. Eind vorig jaar vulde Porcupine Tree de Heineken Music Hall in Amsterdam en afgelopen mei werd Pinkpop nog platgespeeld. Het meeste recente meesterwerk van de band, ‘Fear Of A Blank Planet’, schopte het in Aardschok zelfs tot de allerhoogste plaats in de jaarlijst van 2007. Het verrast ons dan ook niet dat Porcupine Tree juist in Nederland zijn nieuwe DVD komt filmen.
VAN PUBER TOT ROCKGOD
EMIL NÖDTVEIDT
(DEATHSTARS)
Als broertje van voormalig Dissection-frontman Jon Nödtveidt is het niet meer dan logisch dat Emil zelf ook muzikant geworden is. De gitarist/toetsenist van de snel in populariteit stijgende industriële metalband Deathstars staat op het podium bekend als Nightmare Industries, maar onder al die make-up schuilt een intelligente, welgemanierde jongeman.
METALLICA
DE AANTREKKINGSKRACHT VAN
Zelden is er zo uitgekeken naar een album als naar ‘Death Magnetic’, de nieuwe Metallica-schijf die op 12 september het levenslicht zal zien. Het is de opvolger van ‘St. Anger’, het album dat vijf jaar geleden verscheen en veel stof deed opwaaien, vooral in negatieve zin. Mensen die mij erop aanspraken vertelde ik steeds dat ze moesten kijken naar de situatie waarin dat album ontstond: de bassist was opgestapt, de zanger had zich in een ontwenningskliniek laten opnemen, en de toekomst van de band stond door interne ruzies op losse schroeven. ‘St. Anger’ was wat mij betreft een uiting van frustratie, een schreeuw om hulp, en ik vond dat we Metallica pas konden afrekenen op het negende studioalbum. Lars Ulrich, de praatgrage drummer, bedankt me backstage op Pinkpop voor deze zienswijze. Op het moment van dat gesprek heb ik echter nog geen noot van ‘Death Magnetic’ gehoord. Sterker nog, het op dat moment nog titelloze album moet nog gemixt worden en zelfs de songkeuze moet nog gemaakt worden. Vandaar dat we Ulrich op 1 augustus voor de tweede keer spreken voor een update.
DRAGONFORCE
HET VIERDE LEVEL
De vierde CD van DragonForce is een monument van overdaad. De solo’s schieten als bliksemschichten voorbij, het tempo ligt krankzinnig hoog, de refreinen klinken kolossaal en vanuit het niets duiken allerlei elektronische effecten op. Het is muziek voor de ADHD-generatie, die opgroeide met computerspelletjes en daar een enorme behoefte aan kicks aan overhield. In dat opzicht biedt ‘Ultra Beatdown’ hetzelfde als de drie eerdere platen van het Britse zestal. DragonForce is dan ook niet van zins de succesformule overboord te gooien, maar die per plaat verder te perfectioneren. Net zoals de fabrikanten van computergames om de zoveel tijd een nieuwe versie van een spel uitbrengen.
TED NUGENT
NOG STEEDS OP OORLOGSPAD
Ted Nugent interviewen is een hele klus. Wat zeg ik, het is nagenoeg onmogelijk, want als deze spraakwaterval eenmaal op gang komt, is er geen houden meer aan. De man heeft zoveel op zijn lever dat er al snel geen touw meer aan vast te knopen is, en een gesprek neemt al snel de vorm van een monoloog aan. De oude meester vindt Aardschok bovendien dermate interessant dat het ene kwartier spreektijd uiteindelijk wordt opgerekt tot bijna drie. Plaats van handeling daarbij is zijn kleedkamer op Bospop.
MOTÖRHEAD
HET ROCK-‘N-ROLL LEVEN VAN LEMMY
Sinds 1996 verscheen keurig om de twee jaar een nieuw werkstuk van Motörhead. Het is een mooie traditie die ook anno 2008 voortgezet wordt: twee jaar na ‘Kiss Of Death’ ziet ‘Motörizer’ het licht. De band ronkt, Lemmy gromt. Niets nieuws onder de zon. In het geval van Motörhead zouden we het natuurlijk ook niet anders willen. Sommige dingen moeten altijd hetzelfde blijven, zoals de sound van Motörhead.
SLIPKNOT
IS SLIPKNOT SOFT GEWORDEN?
De afgelopen jaren was het relatief stil rond het doorgaans zo luidruchtige Slipknot. Vier jaar na ‘Vol. 3 (The Subliminal Verses)’ is er dan toch de vierde plaat van het gemaskerde orkest uit Des Moines in de Amerikaanse staat Iowa: ‘All Hope Is Gone’. In een aantal songs laat de band een vertrouwde bak herrie op de mensheid los. Toch blijkt de nieuwe plaat ook een aantal opvallend melodieuze passages te bevatten. Is Slipknot soft geworden? Niet volgens bassist Paul Gray. Volgens hem is de huidige koers het gevolg van een natuurlijke artistieke ontwikkeling.
VOLBEAT
EEN DEENS SUCCESVERHAAL
Een paar jaar geleden had nog nauwelijks iemand gehoord van Volbeat. Drie jaar na het debuut geldt het Deense kwartet als een van de succesvolste metalbands van Europa. Het is dus snel gegaan met de band. Is dit echter nog maar het begin? Daar lijkt het wel op. De nieuwe CD ‘Guitar Gangsters & Cadillac Blood’ is namelijk nóg beter dan de eerste twee albums. Een gesprek met zanger, gitarist en jaren vijftig-adept Michael Poulsen.
JOURNEY
DE REIS KAN VERDER
Het waren de afgelopen jaren onrustige tijden voor Journey. Vooral de wisselingen van zanger leken de reputatie van de Amerikaanse rockband ernstig te schaden. Met de komst van Arnel Pineda lijkt de toekomst Journey echter weer toe te lachen. De nieuwe zanger is te horen op de nieuwe CD ‘Revelation’. Hij maakte bovendien diepe indruk tijdens het Arrow Rock Festival in Nijmegen. Voor bassist Ross Valory kan het jaar in elk geval niet meer stuk.
SCARS ON BROADWAY
TERUG OP AARDE
De meeste mensen zullen Scars On Broadway beschouwen als het project van System Of A Down-leden Daron Malakian (zang/alle instrumenten) en John Dolmayan (drums), maar zo zien de twee het zelf absoluut niet. En terecht, want het titelloze debuutalbum heeft alles in zich om geheel op eigen kracht de nodige potten te gaan breken. Malakian heeft zich dan ook in jaren niet zo geïnspireerd gevoeld.
EXTREME
LANG LEVE DE VRIJHEID
Dertien jaar na ‘Waiting For The Punchline’ keert Extreme terug aan het rockfront. Na een paar reünieconcerten bleek het vuur hoog genoeg opgelaaid om definitief door te gaan. Natuurlijk mag dan ook een nieuw album niet ontbreken en dus werd ‘Saudades De Rock’ opgenomen. Zanger Gary Cherone geeft uitleg en kijkt ook nog even terug.
ROSS THE BOSS
OUDE LIEFDE ROEST NIET
Ross The Boss heeft een lange loopbaan achter de rug. Een echte ster is hij echter nooit geworden. Toch stond hij aan de basis van twee belangrijke acts: The Dictators en Manowar. Hij had bovendien de hand in allerlei andere bands en projecten. Onlangs bracht hij met ‘New Metal Leader’ onder eigen naam een CD uit. De muziek op het album lijkt nog meer op die van Manowar dan het werk dat zijn oude band de laatste jaren zelf op de mensheid losliet. De veteraan vertelt.
COLD WORLD
EIGENZINNIG!
Cold World uit Pennsylvania liet onlangs zijn tweede CD, ‘Dedicated To Babies Who Came Feet First’ getiteld, los op de mensheid. Cold Worlds brutale mix van hardcore, metal en hiphop komt daarop uitstekend uit de verf. Het album is dan ook opgenomen onder leiding van niemand minder dan Biohazard-gitarist Billy Graziadei. Gitarist/zanger Alex Russin is blij dat na een jaar vol stress de CD eindelijk is verschenen.
THE ALLIGATORS
SPONTAAN EN RECHT VOOR ZIJN RAAP!
Roger Miret is en blijft een icoon binnen de hardcorescene. Op het moment van schrijven is hij op pad door Europa met Agnostic Front, en is bijna klaar met het componeren van een nieuw album voor zijn punkband Roger Miret And The Disasters. Sinds een jaar is hij ook getrouwd en vader geworden van zijn tweede dochter. Daarnaast is hij ook nog eens oprichter van het inmiddels succesvolle kledingmerk Dirty Devil. Alsof dat allemaal nog niet genoeg tijd opslokt, heeft hij samen met leden van Insted een CD opgenomen onder de naam The Alligators. Volgens Miret zelf een regelrechte ode aan old school-hardcore.
PUNISHABLE ACT
VIJFTIEN JAAR HARDCORE!
In 2006 verscheen ‘From The Heart To The Crowd’, een eerbetoon aan de fans van Punishable Act. De band had daarvoor vijftien oude songs opnieuw opgenomen alsmede twee nieuwe nummers. Deze Berlijners weten van geen ophouden, want onlangs verscheen ook het zesde studioalbum ‘Rhythm Of Destruction’; hun beste CD tot op heden. Zanger Mike Gode is klaar voor nóg eens vijftien jaar hardcore.
THE REAL MCKENZIES
MEER DIEPGANG
The Real McKenzies staat vooral bekend als een feestband. De mix van punkrock en Schotse folk staat altijd garant voor een avondje zuipen en dansen. De Canadezen hebben inmiddels al vijf platen op hun naam staan, waaronder geen enkele zwakke. Toch leek de band qua sound een beetje op een dood spoor te zitten, waarop zanger Paul McKenzie besloot een andere richting in te slaan. En inderdaad: ‘Off The Leash’ toont aan dat The Real McKenzies meer kan dan alleen maar feestmuziek maken. McKenzie lijkt weliswaar aan een tweede jeugd te zijn begonnen, maar de veertiger moest voorafgaand aan dit interview nog wel even langs het ziekenhuis.
PRO-PAIN
TUSSEN VERLEDEN EN TOEKOMST
Sinds het debuut ‘Foul Taste Of Freedom’ uit 1992 is Pro-Pain een vaste waarde in de hardcorescene van New York. De band verkocht in totaal bijna een miljoen platen. De concerten waren altijd intens. Toch kreeg de band zelf steeds sterker het gevoel toe te zijn aan iets nieuws. Het resultaat van die zoektocht ligt sinds kort in de winkels: ‘No End In Sight’, waarop de band zowel de eigen wortels opzoekt, als nieuwe wegen inslaat. Zanger en bassist Gary Meskil spreekt over de nieuwe CD.
HAVE HEART
GROEIDIAMANT!
Have Heart maakte in 2006 naam met een van de beste hardcoreplaten van de laatste jaren. Op ‘The Things We Carry’ presteerde Have Heart het bijna onmogelijke door als hardcoreband een eigen sound te creëren. Op de zojuist verschenen opvolger ‘Songs To Scream At The Sun’ wordt die lijn doorgetrokken, zodat er inmiddels van een heuse groeidiamant gesproken kan worden. Aardschok praat bij met Patrick Flinn, die niet alleen een begenadigd zanger is, maar ook een sublieme tekstschrijver.
TAKE IT BACK!
HARDCORE-CHRISTENEN!
De laatste jaren bracht Facedown Records bijna alleen metalcorereleases uit, maar gelukkig is daar nu verandering in gekomen. ‘Can’t Fight Robots’, het debuutalbum van het christelijke Take It Back!, is namelijk een schot in de roos voor de liefhebbers van old school-hardcore en punkrock. Zanger Zack McKim is vereerd dat ook Europa interesse begint te tonen in zijn band.
ARKANGEL
ENGELEN STERVEN NIET
Arkangel kan gerust worden gezien als een van de pioniers van de metalcorescene. Toen eind jaren negentig de Antwerpse H8000-scene zijn hoogtijdagen vierde, kwam in een zuidelijker gelegen regio van België Arkangel op. De band speelde in die tijd een ongekend harde en venijnige vorm van metalcore. Tien jaar later bestaat Arkangel nog steeds en viert dat door ‘Arkangel Is Your Enemy’ uit te brengen. Reden genoeg om eens te bellen met Michel Kirby (tevens Length Of Time, ex-Deviate), zodat hij kan uitleggen waar de band de laatste jaren zoal mee bezig is geweest.
THE GASLIGHT ANTHEM
ONDERGRONDSE DOORBRAAK!
Het vorig jaar verschenen debuutalbum ‘Sink Or Swim’ van The Gaslight Anthem werd wereldwijd bedolven onder de lovende kritieken. In no time groeide de band uit New Jersey uit tot een ware undergroundsensatie, en labels stonden in de rij om The Gaslight Anthem te tekenen. Side One Dummy Records streek uiteindelijk met de eer, en brengt nu het tweede album ‘The 59 Sound’ uit. Zanger Brian Fallon kan alle commotie rond zijn band nog nauwelijks bevatten.
SERENITY
VANACHTER DE TIROLER DUINEN
Het vorig jaar verschenen debuutalbum ‘Words Untold & Dreams Unlived’ (2007) van de Oostenrijkse symfonische metalband Serenity kreeg louter positieve reacties. Net als de concerten die de band daarna deed met Morgana Lefay, Threshold, Communic en Kamelot. Inmiddels heeft de groep een nieuw album, ‘Fallen Sanctuary’ getiteld, dat op 29 augustus verschijnt. Tijd om eens bij te praten met Mario Hirzinger (keyboards en zang), die opgelucht ademhaalt als hij hoort dat hij Duits mag praten.
DIGNITY
EEN (W)AARDIG DEBUUT
Jarenlang was drummer Roland Navratil een gewaardeerde kracht in het Oostenrijkse Edenbridge, maar sinds medio 2007 richt hij alle aandacht op zijn eigen geesteskindje Dignity. Op de debuut-CD ‘Project Destiny’ komt deze vijfmansformatie voor de dag met frisse, goed in het gehoor liggende melodieuze hardrock in de lijn van Europe, TNT en aanverwante groepen. Uiteraard is initiatiefnemer Navratil de aangewezen persoon om het nog onbekende Dignity eens nader voor te stellen.
LACRIMAS PROFUNDERE
STAP VOOR STAP
Zo’n vijftien jaar geleden stond gitarist Oliver Nikolas Schmid aan de wieg van de gothic rockband Lacrimas Profundere. Het gaat gestaag de goede kant op met deze Duitsers. Albums als ‘Burning: A Wish’, ‘Fall, I Will Follow’ en ‘Filthy Notes For Frozen Hearts’ brachten de band keer op keer een stap verder. Het was even afwachten of Lacrimas Profundere ook met het nieuwe album ‘Songs For The Last View’ overtuigend uit de hoek zou komen. De CD is namelijk met een behoorlijk gewijzigde line-up tot stand gekomen, maar gelukkig worden de fans niet teleurgesteld. Oliver praat de Aardschoklezers graag even bij.
DAYLIGHT DIES
LICHT IN DE DUISTERNIS
Het Amerikaanse Daylight Dies is goed bezig. Met het geweldige album ‘Dismantling Devotion’ (2006) groeide het aantal Europese fans fors. In eigen land begint het succes inmiddels ook te komen, al ziet drummer Jesse Haff Daylight Dies nog steeds als undergroundband. Daar zou met het nieuwe album ‘Lost To The Living’ wel eens verandering in kunnen komen.
BLACK STONE CHERRY
GEEN PLAATS VOOR NEGATIVITEIT
De carrière van het Amerikaanse Black Stone Cherry ontvouwt zich tot dusverre als een spannend jongensboek. De eerste hoofdstukken zitten erop en de bliksemstart die het viertal uit Kentucky heeft gemaakt lijkt door niets of niemand te kunnen worden afgeremd. Na de release van de uitstekende, titelloze debuutplaat in 2005 is de band vrijwel continu op pad geweest. Het is dan ook bewonderenswaardig dat deze jonkies ondanks het drukke toerschema de uitstekende opvolger ‘Folklore And Superstition’ in elkaar hebben geflanst. Gitarist Chris Robertson staat Aardschok telefonisch te woord om bij te praten.
ANOTHER BLACK DAY
GEWOON EEN METALBAND
Het kleine Bieler Bros-label is hard op weg om naam te maken als kwaliteitslabel. Aan het rijtje van Nonpoint, Skindred en Fiction Plane is weer een volgende puike band toegevoegd: Another Black Day uit Fort Lauderdale, dat onlangs een prima titelloos debuut afleverde. Aardschok belt met gitarist Matt Wilkof, die om te beginnen uitlegt waarom de band begon als From The Ashes, maar nu dus Another Black Day heet.
GRAND MAGUS
DE HEILIGE DRIEËENHEID
Met vier albums op zak mag het Zweedse powertrio Grand Magus inmiddels tot de blijvertjes worden gerekend. De band slaat op ‘Iron Will’ wederom geen nieuwe wegen in, maar predikt nog steeds een monumentale mix van doom en traditionele heavy metal. Zanger/gitarist JB (35) is natuurlijk de aangewezen persoon om uit te leggen waarom ‘Iron Will’ de beste Grand Magus-plaat tot op heden is.
HOOGHWATER
OUDHOLLANDSCHE EXPERIMENTEERDRIFT
De formatie Hooghwater uit Tilburg verraste verleden maand vanuit het niets met een overtuigende debuutplaat en wordt momenteel bedolven onder de lovende kritieken. De band maakt experimentele heavy rock die diep geworteld is in de jaren zeventig. Uit onderstaand relaas van drummer Ries Doms wordt duidelijk dat het allemaal erg snel gaat in het Hooghwater-kamp.
ZWARTE CROSS
25, 26 & 27 JULI – DE SCHANS – LICHTENVOORDE
Voor de eerste keer is Aardschok aanwezig op de twaalfde editie van de Zwarte Cross, het door Gijs Jolink, Hendrik Jan Lovink (beiden van de band Jovink en de Voederbietels) en tante Rikie georganiseerde megaspektakel in de Achterhoek. Op het terrein waar vroeger het Arrow Rock Festival plaatsvond is een gezellig portie crossen uitgegroeid tot het leukste muziek-, theater- en zuipfestijn van Nederland. Het noodweer dat Nederland dit weekend teistert zal De Schans op vrijdag en zaterdag gelukkig maar sporadisch bezoeken, en dus passeren 100.000 bezoekers – een record! – goedgemutst de ingang. Door de toevoeging van de Metalweide aan de Zwarte Cross – met een heus Aardschokpodium – zijn dit jaar veel hardrockfans eveneens naar Lichtenvoorde afgereisd. Headbangers die van tevoren bang zijn tussen duizenden op hol geslagen dronken boeren te verzuipen, komen bedrogen uit. De sfeer is overal zeer gemoedelijk, de organisatie is losjes, de security – vaak in burger – is nergens hinderlijk en ja, met bier wordt veelvuldig gegooid.
GRASPOP METAL MEETING
Met ruim 35.000 bezoekers per dag, op zondag zelfs oplopend naar 40.000, is de dertiende editie van de Graspop Metal Meeting meer dan geslaagd. Maar wat wil je, met het wegvallen van Fields of Rock en headliners als Judas Priest, Kiss en (alwéér) Iron Maiden heb je natuurlijk ijzersterke troeven in handen. Aardschok was ter plaatse in de personen van Renée van der Ster, Stephan Gebédi, Stan Novak en Henri Serton. De foto’s zijn van Rudy DeDoncker en Andrea Beckers
WÂLDRCK
5 JULI – BURGUM
Met het annuleren van Fields of Rock in het achterhoofd en kijkende naar het indrukwekkende Wâldrock-programma zijn de verwachtingen vandaag hoog gespannen. Dat het bezoekersaantal blijft steken op slechts 8.000 is dan ook enigszins teleurstellend. Dankzij het heerlijke weer, de sterk verbeterde terreinindeling en de prima bands is de stemming onder die aanwezigen echter opperbest. Niet voor niets roemde Aardschok Wâldrock al vaker om de ongedwongen, uiterst relaxte sfeer. Anno 2008 is dat al niet anders. Het ‘gezelligste metalfestijn van Friesland en omstreken’ gaat als succes de boeken in en roept wederom om een vervolg.
BOSPOP
13 JULI – SPORTPARK BOSHOVEN – WEERT
Na de tegenvallende opkomst op vrijdag en de overbevolking op zaterdag – beide dagen zijn qua programma niet Aardschokkend – valt zondag weer alles op zijn plaats. Bijna 10.000 bezoekers nemen bezit van de voetbalvelden om zich te laten verwennen door stevige hardrock- en geïnspireerde bluesrock-klanken. Stan Novak bekijkt de bands op het hoofdpodium terwijl Liselotte Hegt het gebeuren in de tent verslaat. De plaatjes, tenzij anders vermeld, komen van Metal Mike.
KRISIUN
TRIO TROPICAL
Het nieuwe album van het Braziliaanse Krisiun heeft met ‘Southern Storm’ een naam gekregen die de lading perfect dekt. De muziek van deze Zuid-Amerikanen woedt al sinds het begin van de jaren negentig als een wervelwind door de scene. De nieuwe plaat laat een volwassen geluid horen, waarbij niet slechts snelheidsrecords sneuvelen. Drummer Max Kolesne praat ons bij, allereerst over de tijd in de studio.
ARKAN
HARMONIE IN DEATH METAL
Arkan, de Marokkaans/Algerijnse death metalband uit Frankrijk, verraste vorige maand met het sterke debuut ‘Hilal’. De titel staat voor de halve maan, symbool voor het begin van de maand en van de ramadan in het bijzonder. In bredere zin is het ook een symbool voor het begin van een nieuwe cyclus en Arkan kon wel eens deel uitmaken van een Arabisch getinte stroming in de metal. Door internet bestaat ‘obscuur’ eigenlijk niet meer en kun je vrij simpel muziek uit de hele wereld leren kennen. Dat geldt evenzeer voor muzikanten hier ver vandaan, hoewel het voor bands in sommige gebieden door diverse omstandigheden wel eens knap moeilijk wordt gemaakt, zo vertellen de Franssprekende drummer Foued en de als tolk fungerende gitarist Abder.
LAAZ ROCKIT
ONKRUID VERGAAT NIET
Met de hand op het hart verkondigde Laaz Rockit-bassist Willy Langenhuizen in Aardschok 11/2005 dat er nooit meer een nieuw album van zijn band zou verschijnen. Het blijkt maar weer eens: niets is zo veranderlijk als de mens. Vanaf eind juli ligt namelijk ‘Left For Dead’ in de winkel, een gloednieuw album van… jawel, Laaz Rockit. Dat vraagt om uitleg Mr. Langenhuizen…
DESTRUCTION
DE NOSTALGIE VOORBIJ
Waar menig reünieband niet verder komt dan enkele shows op Duitse festivals, heeft Destruction vanaf 2000 opnieuw een respectabele carrière opgebouwd en brachten de thrashpioniers van weleer deze maand alweer hun zesde album sinds de heroprichting uit. ‘D.E.V.O.L.U.T.I.O.N’ is opnieuw een degelijke en intense metalplaat, waarop naast flink wat kenmerkende snelle thrashnummers ook een aantal interessante, minder typische Destruction-composities voorbijkomt. Extra variatie die volgens woordvoerder Schmier broodnodig was, omdat je als ‘oude’ band niet eeuwig op nostalgische gevoelens en een beproefde succesformule kunt blijven teren.
ALL SHALL PERISH
SPEL ZONDER GRENZEN
Wat doe je als je op je tweede album alle grenzen van de deathcore opgezocht hebt? Precies: je overschrijdt die grenzen! Dat is exact wat All Shall Perish gedaan heeft met de derde CD ‘Awaken The Dreamers’. Drummer Matt Kuykendall praat Aardschok bij over het nieuwe album, genres, en neemt het tevens op voor Metallica.
NERVECELL
VERENIGDE ARABISCHE METALHEADS!
Dubai en de Verenigde Arabische Emiraten staan niet echt bekend als plekken met een bloeiende (death) metalscene. Toch ontving Aardschok uitgerekend uit deze onwaarschijnlijke regio onlangs een van de beste death metal-CD’s van de laatste tijd. Vette old school-death metal, die hier en daar weliswaar de afkomst van de bandleden verraadt, maar gelukkig geen overdaad aan allerlei etnische klanken laat horen. De gitaristen Rami Mustafa, de man die verantwoordelijk is voor een flink aantal spetterende solo’s op ‘Preaching Venom’, het meest recente album van de band, en Barney Ribeiro mogen uiteraard eerst eens iets vertellen over de metalscene in hun land.