18 Jaar naar haar debuut brengt de Haagse formatie Rosie met “What the fuck let’s rock” haar 7e CD uit. Het recept is al jaren even simpel als begrijpelijk; Rosie schrijft haar nummers volgens een 100% kopie van AC/DC receptuur. Daar waar bands als Krokus in de jaren 80 al een heel eind in de richting kwamen, daar gaat Rosie all the way en is de band nauwelijks van het echte AC/DC te onderscheiden. De verering voor AC/DC wordt helemaal doorgetrokken tot het bandlogo en het gebruik van Angus’ Gibson SG aan toe; tevens heeft Rosie ook twee broertjes in de band.
De sound van Rosie is het best te vergelijken met die van AC/DC tijdens de periode van High Voltage en Power Age, lekker droog en strak gespeeld, waarbij ook de kunst van het weglaten goed wordt verstaan. Daarentegen klinkt zanger Arjen Thielsch meer als Brian Johnson, die zoals bekend pas vanaf ‘Back in Black’ furore maakte. Voor alle duidelijkheid, Rosie is geen coverband a la Action in DC, maar schrijft gewoon eigen nummers, die me ook het meest doen denken aan de jaren 80 periode van de Australische meesters.
Aangezien de band de verering voor AC/DC niet onder stoelen of banken steekt, is het kopieergedrag niet eens schaamteloos te noemen ‘What the Fuck let’s rock’ is gewoon een heerlijke CD voor AC/DC liefhebbers, en ik gok erop dat de liveshows zeer vermakelijk moeten zijn. Rosie haalt nog niet het nivo van Airbourne, die andere AC/DC kloon, maar ja, ik zou zeggen, what the fuck, let’s rock !
Waardering 80/100
www.rosierocks.nl
Arjen Thielsch – Zang
Arjen Petri – Gitaar
Lennard van der Ark – Gitaar
Coen Petri – Bass
Willem Schenkeveld – Drums