DEVIN TOWNSEND PROJECT
Addicted
(InsideOut Music/EMI)
www.myspace.com/devintownsenddttb
Liselotte Hegt
85
‘Addicted’ is de tweede uit een reeks van vier Devin Townsend Project-albums, waarbij de Canadees iedere keer samenwerkt met een ander collectief sessiemuzikanten. Voorganger ‘Ki’, die eerder dit jaar verscheen, bevatte vooral zweverige, ingetogen nummers met sporadisch een felle schreeuw, en liet vooral de rustige, bijna ambiente kant horen van het muzikale genie. ‘Addicted’ staat daar praktisch haaks op en is een to-the-point rockalbum geworden. De bombastische, heavy sound die de man zo typeert is ditmaal weer helemaal aanwezig en het album klinkt dan ook lekker stevig en dynamisch. Townsend heeft vaak de neiging een sombere en donkere rand aan zijn muziek toe te voegen, maar dit keer klinkt er zowaar zelfs vrolijkheid door in de nummers. Het is algemeen bekend dat de muzikant een zwak heeft voor vrouwenzang en onze eigen Anneke van Giersbergen is de uitverkorene om, naast de intens klinkende vocalen van Townsend zelf, een prominente rol op het album in te nemen. Eerlijk gezegd was ik niet enorm onder de indruk van het nummer “Just Fine” dat de twee muzikanten samen schreven en opnamen voor Anneke’s nieuwste album ‘In Your Room’, maar ik moet bekennen dat ik wel erg enthousiast ben over de uiterst vruchtbare samenwerking op ‘Addicted’. Townsend laat net als op de voorganger vooral zijn meer ingetogen, cleane stemgeluid horen en dat gaat heel goed samen met de stem van Anneke. Verwacht overigens geen zoetsappig gedoe, maar gewoon goede songs en dito zanglijnen met pit en drive. De muzikale omgeving die Townsend heeft gecreëerd zit Anneke als gegoten en ze gaat dan ook ouderwets ‘loos’. De Brabantse overtuigt en klinkt eigenlijk zoals we haar kennen van The Gathering. Verder is ‘Addicted’ vooral een veelzijdig album geworden, dat gedreven klinkt en verrassende wendingen kent. IJzersterk zijn vooral de songs “Hyperdrive”, “Numbered” en “Awake”, die heel makkelijk in je hoofd blijven doormalen. Productioneel kun je de muzikant sowieso nooit betrappen op misstappen en ook op dit album zit het qua sound weer helemaal snor. Het is razend knap hoe hij op eigenzinnige wijze weet te rocken en te grooven met behoud van zijn o zo typerende sound en zichzelf daarmee duidelijk onderscheidt van anderen. Er wordt en passant ook (subtiel) geëxperimenteerd met allerlei vreemde geluiden wat soms leidt tot vreemde maar uiterst vermakelijke muziek. Dat, in combinatie met de uitermate pakkende refreinen, riffs en melodieën, maakt dit werkstuk terecht tot Album van de Maand.