In de Aardschok van Mei 2010 lees je alles over:
1349 — ALKALINE TRIO — ARMA GATHAS — AS I LAY DYING — AURAS — TOBIAS SAMMET’S AVANTASIA — BULLET FOR MY VALENTINE — CARACH ANGREN — COPYKILL — CRASHDIET — DROPKICK MURPHYS — EREB ALTOR — EXODUS — GBH — HATEFUL — KARMA TO BURN — KRYPTERIA — LEGION OF THE DAMNED — MAD SIN — NEVERMORE — THE OCEAN — DE KLASSIEKER — RHAPSODY OF FIRE — PHILIP SAYCE — SONIC SYNDICATE — TAKING DAWN — TAROT — THOSE WHO LIE BENEATH — WATAIN — YEAR LONG DISASTER
1349
ONTKETEND!
Na drie sterke albums van 1349 dachten we bij het vorig jaar verschenen ‘Revelations Of The Black Flame’ heel even dat de band de weg kwijt was. In tegenstelling tot het eerdere werk werd de snelheid en agressiviteit danig ingedamd, en de black metal klonk net zo catchy als het latere werk van Satyricon. De oudere fans van 1349 zullen blij zijn om te horen dat het nieuwe album ‘Demonoir’ weer de opgefoktheid heeft die zo kenmerkend was voor de eerste drie albums. Bassist Seidemann zegt er het volgende over.
ALKALINE TRIO
MTV IS DE DUIVEL!
Alkaline Trio is zowel in de Amerikaanse als in de Europese punkrockscene een grote naam geworden. Het nieuwe, zevende album ‘This Addiction’ kwam zelfs binnen op de zeventiende plaats in de Billboard 200. Toch is de band nuchter gebleven onder het succes. Zanger Matt Skiba neemt de tijd voor een gesprek met Aardschok.
ARMA GATHAS
MÉÉR DAN METALCORE
Voormalig Born From Pain-frontman Ché Snelting werd door zijn oude makker Simon Füllemann, ex-gitarist van het Zwitserse Cataract, gevraagd om toe te treden tot diens nieuwe geesteskind Arma Gathas. Dat wilde Snelting maar wat graag. Niet alleen de nummers die Füllemann geschreven had, een mix van metal en hardcore, spraken hem aan. In de donkere, melancholieke thematiek kon hij zich als tekstschrijver ook prima vinden. Omdat de zanger/gitarist vakantie vierde op Bali, stelde Aardschok hem per e-mail een aantal vragen over Arma Gathas en het debuutalbum ‘Dead To This World’.
AS I LAY DYING
VOOR HET VLOEKEN DE KERK UIT
Bijna drie jaar na het schandalig succesvolle ‘An Ocean Between Us’ staat het metalcoregezelschap As I Lay Dying op het punt het vijfde album ‘The Powerless Rise’ uit te brengen. Het kwintet heeft daags voor dit interview hun thuispubliek de livepremière gegeven van een aantal nieuwe nummers. Logisch dus dat de band tot in de late uurtjes met de trouwste fans een feestje bouwde. Het is half negen ‘s ochtends in San Diego, Californië, wanneer zanger en boegbeeld Tim Lambesis gapend de telefoon opneemt. Hij is net wakker en heeft maar een paar uur geslapen. Het is aan hem af te horen. Loom en hakkelend, maar tegelijk openhartig vertelt hij over het vijfde hoofdstuk, dat het vorige op alle fronten overtreft.
AURAS
STILTE VOOR DE STORM
Nieuwe, talentvolle AOR-bands zijn op één hand te tellen. Het gros van de bands die deze muziekstijl vertegenwoordigt is aan zijn tweede en of zelfs derde jeugd bezig, zoals Journey, Styx, Kansas en Foreigner. Auras is zo’n veelbelovende band met een gemiddelde leeftijd van nog geen dertig jaar. Onlangs realiseerde deze band een geweldig debuutalbum, dat de veelzeggende titel ‘New Generation’ meekreeg. Auras is afkomstig uit Brazilië, dat niet echt bekend staat om zijn melodieuze rockscene. Aardschok sprak met bandoprichter/zanger Gui Oliver om meer te weten te komen over de achtergrond van de band en de Braziliaanse muziekwereld.
TOBIAS SAMMET’S AVANTASIA
GENIETEN VAN HET HEDEN
Met de release, in maart, van ‘The Wicked Symphony’ en ‘Angel Of Babylon’ beëindigde Tobias Sammet zijn ‘Scarecrow Saga Trilogy’, die in 2008 van start ging met ‘The Scarecrow’. Wederom riep de Duitse zanger/bassist/toetsenist van Edguy daarbij de hulp in van een keur aan gerenommeerde gastmuzikanten en -zangers. Een goedgeluimde Sammet licht zijn nieuwe producten toe.
BULLET FOR MY VALENTINE
DE NOODZAAK VAN VERANDERING
De albums ‘The Poison’ en ‘Scream Aim Fire’ maakten van Bullet For My Valentine een van de meest succesvolle Britse metalbands van de afgelopen jaren. Het kwartet realiseerde zich dat het gevaar van gemakzucht op de loer ligt. Het is immers verleidelijk voort te borduren op dit succes door zo min mogelijk te veranderen. Dus gooide de band de boel om. Er werd ditmaal anders gecomponeerd en er verscheen een nieuwe producer ten tonele. “Een muzikant mag succes nooit als iets vanzelfsprekend gaan beschouwen”, weet gitarist Michael Paget.
CARACH ANGREN
ZIET ZE VLIEGEN
Het Limburgse black metalcollectief Carach Angren verraste in 2008 vriend en vijand met het verpletterende debuutalbum ‘Lammendam’. Recentelijk verscheen opvolger ‘Death Came Through A Phantom Ship’, dat ook overal lovende kritieken krijgt. Op het moment dat Aardschok de band spreekt toeren de mannen met Dark Funeral heel Europa door. Dat dit alles binnen vijf jaar bereikt is, is op zijn minst opmerkelijk te noemen. En dan hebben we het nog niet eens gehad over het feit dat al Carach Angrens demo’s en albums een verhaal vertellen. Een snipverkouden Ardek – Clemens voor intimi – licht vanuit Frankrijk een en ander toe.
COPYKILL
RUHRPOTTCORE
Copykill meldt zich terug aan het hardcorefront met het enerverende album ‘Fucking Restless’. Na een afwezigheid van negen jaar heeft de band nog niets aan kracht verloren. De nieuwe songs klinken zelfs completer, volwassener en gevarieerder dan het oude materiaal. Gitarist Boris Pracht is de oprichter en spreekbuis van deze Duitse hardcoreband uit de ‘Ruhrpott’-scene.
CRASHDIET
IKEA-SLEAZE
In 2004 leek het Zweedse sleazekwartet Crashdiet het helemaal voor elkaar te hebben. Het debuut ‘Rest In Sleaze’ verscheen, waarna al gauw videoclips en hitnoteringen volgden. De band liep voorop in een scene vol seks, drugs en rock-‘n-roll. Die uitzinnige leefstijl werd de excentrieke zanger Dave Lepard uiteindelijk te veel en na zijn onverwachte zelfmoord belandden zijn medemuzikanten keihard terug in de realiteit. Na een periode van rouw herpakte Crashdiet zich en bracht het tweede album ‘The Unattractive Revolution’ uit, maar het is vooral het gloednieuwe, derde album ‘Generation Wild’, met kersverse zanger Simon Cruz, waarmee Crashdiet zich weer helemaal op de kaart zet. Aardschok praat bij met drummer Eric Young.
DROPKICK MURPHYS
FUCK DE CRITICI!
Zelf dacht ik eerlijk gezegd dat het succes van Dropkick Murphys wel wat zou gaan afnemen na zes studioalbums, maar niets is minder waar, want vrijwel alle optredens, waar ook ter wereld, zijn uitverkocht. Als onomstotelijk bewijs daarvan verscheen onlangs de CD/DVD ‘Live On Landsdowne Boston MA’; een registratie van de zeven (!) uitverkochte shows op rij die de band een jaar geleden deed in zijn thuisstad. Zanger/bassist Ken Casey praat ons bij.
EREB ALTOR
HET EINDE NABIJ?
Dertien lange jaren heeft het geduurd. Onuitgebracht Forlorn-materiaal van begin jaren negentig, afkomstig van Isole-snarenplukker Crister ‘Mats’ Olsson, zag na tijdenlange verstoffing in 2003 eindelijk het levenslicht. Onder de naam Ereb Altor bracht de Zweed zijn oude werk met een demo opnieuw tot leven, waarna met het album ‘By Honour’ (2008) een volwaardige ode aan zowel Forlorn als de grote inspiratiebron Bathory werd gebracht. Anno 2010 is de opvolger van dat debuut ook al verschenen, met de sprekende titel ‘The End’.
EXODUS
ONGEKROONDE KONINGEN
In het bijna dertigjarige bestaan van Aardschok stond Exodus nog nooit eerder op onze cover. Raar maar waar. En dat terwijl de band uit de beruchte Bay Area van San Francisco toch aan de wieg stond van een van de populairste subgenres binnen de metalscene; thrash. Als er al een ‘uitvinder’ van thrash metal aangewezen zou moeten worden, komen daar mijns insziens slechts drie mensen voor in aanmerking: Dave Mustaine, James Hetfield en Gary Holt. De eerste twee zijn er schatrijk mee geworden, en wereldberoemd. Exodus-gitarist en -bandbrein Gary Holt niet. Hij kan van zijn muziek leven, je zult hem nooit horen klagen, maar hij moet er hard voor werken. En hij kan nog gewoon over straat zonder te worden lastiggevallen. Toch levert de gitarist met zijn band, met de nadruk op zíjn, deze maand ‘gewoon’ weer de CD van de Maand af: ‘Exhibit B: The Human Condition’.
GBH
30 JAAR PUNKROCK!
GBH is een ware punkrocklegende. In 1979 werd de band opgericht in een achterbuurt van Birmingham. GBH werd in de jaren tachtig razend populair met albums als ‘City Baby Attacked By Rats’ en ‘City Baby’s Revenge’. Het laatste wapenfeit was ‘HaHa’ uit 2002. Sindsdien trad de band weliswaar veel op, maar pas nu verschijnt er eindelijk weer een nieuw album, ‘Perfume And Piss’, waarop GBH weer ouderwets brutaal klinkt. Zanger Colin weet van geen ophouden.
HATEFUL
GEEN ANARCHISTEN!
Het Schotse Hateful is een van de meest ondergewaardeerde punkbands. De eerste twee albums ‘Reasons To Be Hateful’ en ‘Diamond Among The Coal’ klonken als een aangename mix van The Clash en Cock Sparrer: melodieuze punkrock. Ook de derde CD ‘Killbowie Road’ is een puur staaltje vakmanschap. Het is dan ook de hoogste tijd dat Hateful de waardering gaat krijgen die het al jaren verdient. Drummer/zanger Kev is het daar roerend mee eens.
KARMA TO BURN
OP EEN KEERPUNT
Karma To Burn herrees vorig jaar na een lange periode van stilte. Het trio pakte de draad op waar het die in 2002 had laten liggen: met het spelen van instrumentale rock. Dat is, met uitzondering van één nummer, ook het recept op de door Scott Reeder geproduceerde comebackplaat ‘Appalachian Incantation’. Legt de band zichzelf daarmee geen al te grote beperking op? Bassist Rich Mullins geeft antwoord.
KRYPTERIA
VERSLAAFD AAN OPTREDEN
Het Duitse Krypteria is hard op weg om een succesvolle rock/metalband te worden. De formatie mag in 2005 dan wel ontstaan zijn uit een musicalproject, daar is anno 2010 nog maar weinig van terug te horen. Vooral op het podium is het knallen, met als stralend middelpunt de beeldschone Koreaanse zangeres Ji-In Cho. Ze blijkt een allervriendelijkste dame, die Aardschok graag even te woord wil staan.
LEGION OF THE DAMNED
ZES UUR DURENDE SLACHTING
Na de Occult-periode liet het Limburgse Legion Of The Damned achtereenvolgens ‘Malevolent Rapture’, ‘Sons Of The Jackal’, ‘Feel The Blade’ en ‘Cult Of The Dead’ op de muziekwereld los. Waar het met Occult niet zo wilde vlotten, ging het balletje nu opeens wél rollen. De thrashband toerde veelvuldig door Europa, met onder andere Obituary en Amon Amarth. Dat is ook te zien op de DVD-set ‘Slaughtering…’, die op 23 april verschijnt en maar liefst zes (!) uur Legion Of The Damned-materiaal biedt. Zanger Maurice Swinkels praat ons bij.
MAD SIN
OPGESTAAN UIT HET GRAF!
Mad Sin is hard op weg naar zijn vijfentwintigjarig jubileum. Het elfde studioalbum ‘Burn And Rise’ is een ode aan de muziek waarmee zanger Koefte is opgegroeid: punk, rockabilly en psychobilly. De nummers ademen dezelfde soort frisheid uit als jaren geleden toen Mad Sin doorbrak met het ijzersterke album ‘God Save The Sin’. Koefte komt uit een diep dal, wat gelijk ook de achtergrond is van het nieuwe album.
NEVERMORE
HET NIEUWE ALBUM – EINDELIJK!
Aardschok reisde eind maart af naar het Duitse Frankfurt om poolshoogte te nemen van het langverwachte nieuwe Nevermore-album ‘The Obsidian Conspiracy’. Het is immers al weer vijf (!) jaar geleden dat de band uit Seattle een studioalbum uitbracht. Gitarist Jeff Loomis in hoogsteigen persoon laat ons de plaat alvast horen.
THE OCEAN
VOORUITGANG DOOR VERANDERING
Ze maken niet zomaar albums, de heren van The Ocean. Onder leiding van geestelijk vader en meesterbrein Robin Staps levert het progressieve postcoregezelschap kunststukken af, bijna neurotisch uitgewerkt tot in de kleinste details. Artwork, composities, teksten, lichtshow en talloze andere zaken; aan werkelijk alles wordt gedacht. Een hachelijke onderneming, zo bleek al tijdens het laatste (dubbel)album ‘Precambrian’ (2007). Artistieke drang blijft deze Duits/Zwitserse formatie echter vooruitdrijven. Eerst kwam begin april ‘Heliocentric’ uit, in oktober gevolgd door ‘Anthropocentic’; een dubbelalbum in twee delen. Aardschok spreekt erover met de man achter The Ocean, Robin Staps.
DE KLASSIEKER
PRIMUS – SAILING THE SEAS OF CHEESE
‘Psychedelic polka’ is de omschrijving die Les Claypool ooit bedacht voor de muziek van zijn band Primus. Vele pogingen om het geluid van de band te categoriseren volgden, zonder al te veel succes. De Amerikaanse band is daarmee even bijzonder als ongrijpbaar. Zeker op ‘Sailing The Seas Of Cheese’, waar het kleurrijke gezelschap in 1991 wereldwijd mee doorbrak. De zanger en bassist over het album dat ook in zíjn loopbaan zo’n belangrijke rol speelde.
RHAPSODY OF FIRE
HERBOREN
De laatste jaren is het angstvallig stil geweest rond Rhapsody Of Fire. Waar het Italiaanse gezelschap zichzelf in 2006 nog overtrof in instrumentale grandeur met ‘Triumph Or Agony’, verdween het vijftal na de DVD ‘Visions Of The Enchanted Lands’ (2007) compleet uit beeld. De reden – zo zou later blijken – was een slepend (juridisch) conflict met Magic Circle Music, het label van Manowar-frontman Joey DeMaio. Ondanks de verplichte radiostilte hebben de heren echter niet stilgezeten. Anno 2010 keert Rhapsody Of Fire onder de vleugels van Nuclear Blast weer helemaal terug met het nieuwe ‘Frozen Tears Of Angels’. Gitarist Luca Turilli spreekt.
PHILIP SAYCE
ALLES IN DIENST VAN HET LIEDJE
Binnenkort verschijnt Philip Sayce’ tweede album ‘Innerevolution’. Het verschilt weliswaar in vele opzichten van het debuut ‘Peace Machine’, maar van een radicale stijlbreuk is geen sprake. Robuuste blues en funk zijn nog steeds de basiselementen, maar ook classic rock-invloeden duiken veelvuldig op.
SONIC SYNDICATE
NIEUWE PLAAT MET NIEUWE KOERS
Sonic Syndicate zit niet stil. Voor het vervullen van de primaire levensbehoeften worden de stokken en snaren opzij gelegd, maar daarnaast lijkt het Zweedse ‘modern metal’-gezelschap het woord rust niet te kennen. Bivakkeert het zestal niet in de studio, dan is het paradepaardje van Nuclear Blast wel op tournee in afwachting cq ter promotie van een nieuwe release. Zo ook nu. Terwijl de band zich een weg baant door Rusland, Japan en Zweden, maakt de wereld zich op voor het aanstaande album ‘We Rule The Night’. Aardschok mocht het alvast beluisteren.
TAKING DAWN
ALLES IS KLOTE!
De muzikanten van de metalband Taking Dawn groeiden op tussen de knipperende neonlichten en de rinkelende eenarmige bandieten van Las Vegas. Een muziekscene is er nauwelijks, maar het weerhield het jonge viertal er niet van om een band op te richten. Het debuut ‘Time To Burn’ ligt inmiddels in de winkels en momenteel reist Taking Dawn door Europa als support-act van het Australische Airbourne. Aardschok spreekt zanger/gitarist Chris Babbit.
TAROT
IN DE SCHADUW VAN HET SUCCES
Zoals bekend is Tarot de ándere band van bassist en zanger Marco Hietala. In de pauzes van Nightwish neemt hij samen met zijn broer en een paar vrienden platen op die meer rechttoe rechtaan metal bevatten en waarop de muzikale voorliefdes van de mannen duidelijk doorschemeren. In de schaduw van één van Finlands grootste bands groeit de status van Tarot gestaag, mede dankzij Hietala, die belt om de laatste stand van zaken omtrent Tarot door te nemen.
THOSE WHO LIE BENEATH
GEWOON HEAVY METAL
Een meer dan interessante nieuwkomer is Those Who Lie Beneath. Deze moderne death metalband uit Portland bracht onlangs zijn debuutalbum ‘An Awakening’ uit. Hoewel deze band door de media ongetwijfeld op de deathcorehoop gegooid gaat worden, wordt Those Who Lie Beneath daarmee eigenlijk tekortgedaan. Gitarist Kyle Rasmussen – een spontane, professionele gesprekspartner – geeft aan hoe serieus deze jonge twintigers met hun carrière bezig zijn.
WATAIN
BITTERE ERNST
Begin jaren negentig was black metal rebels, gevaarlijk zelfs. Nog steeds komt dat in de teksten en vaak ook op het podium tot uiting, maar blijken de bandleden in het dagelijkse leven – zonder corpse paint – keurige, beschaafde mensen. Tot het Zweedse Watain een kleine tien jaar later de scene opnieuw gevaarlijk maakte.
YEAR LONG DISASTER
Completer en beter
‘Black Magic; All Mysteries Revealed’, het tweede album van het Amerikaanse Year Long Disaster heeft alles in zich om het reeds geboekte succes uit te bouwen. Het heavy rocktrio komt op deze schijf namelijk zó volwassen voor de dag dat grootschalige aandacht gewoonweg niet kan uitblijven. De eclectische trekjes van het debuut zijn verdwenen en de songs zijn ditmaal veel samenhangender. Aardschok spreekt met zanger/gitarist Daniel Davies. Aan de telefoon hangt een tevreden mens.